67
Sоn illərdə ölkə İqtisadiyyatına xarici investisiya qoyuluşu ümumi
investisiya qoyuluşunun əsas hissəsini təşkil etmişdir. Lakin bununla belə, bu
investisiya qoyuluşunun mütləq əksəriyyəti neft sektorunu və qismən də xidmət
sahələrini əhatə etmişdir.
Qeyd etmək lazımdır ki, sоn dövrdə istehsalın texniki və texnoloci
səviyyəsinin dünya standartlarından xeyli aşağı səviyyədə olması ilə əlaqədar
olaraq istehsal olunan malların istər dünya bazarında və istərsə də daxili
bazarda rəqabətə davamlı olması istiqamətində xeyli işlər görülmüşdür. Bu
baxımdan yeni texnika və texnоlоgiyalar Azərbaycana gətirilir.
Ölkənin beynəlxalq əmək bölgüsündəki üstünlüklərinin reallaşdırılması,
inteqrasiya və kooperasiya əlaqələrinin yaratdığı imkanlardan tam və səmərəli
istifadə etmək üçün konkret proqramlar hazırlanması və həyata keçirilməsi
istiqamətində işlər uğurla davam etdirilir.
Ölkədə həyata keçirilən İqtisadi inkişaf siyasətinin elmi əsaslarını hazır-
layarkən nəzərə almaq lazımdır ki, müvafiq sahədə mütərəqqi dünya
təcrübəsinə əsaslanaraq, bu qənaətə gəlmək оlar ki, perspektiv dövrdə
Azərbaycan Respublikasının xarici İqtisadi əlaqələr strategiyası müasir
qloballaşma şəraitinin tələblərinə uyğun olaraq beynəlxalq hüquq normalarına
və mütərəqqi dünya təcrübəsinə, o cümlədən ÜTT-nin tələblərınə əsaslanmaqla
yanaşı, ölkədə keçid dövrünün xüsusiyyətlərini və mövcud sosial-İqtisadi
durumu nəzərə almalı və dünya təsərrüfat sisteminə səmərəli inteqrasiya
olunmuş açıq milli İqtisadi sistemin formalaşdırılması məqsədinə xidmət
etməlidir.
Belə hesab edirik ki, həmin strategiyanın həyata keçirilməsi üsulu kimi isə
struktur-investisiya və xarici İqtisadi siyasətlərin sintezi çıxış etməlidir. Bu
nöqteyi-nəzərdən ölkədəki mövcud durumun araşdırılması göstərir ki, aşağıdakı
üç problemi eyni zamanda həll etmək zərurəti qeyd edilən strategiyanın
reallaşdırılması baxımından Azərbaycanın qarşısında duran vəzifələri
mürəkkəbləşdirir:
-
sistem transformasiyasının həyata keçirilməsi zərurəti;
-
dövlət müstəqilliyinin bərpası və bazar münasibətlərinə keçidlə əlaqədar
olaraq İqtisadiyyatın struktur yenidənqurulmasının zəruriliyi;
-
müasir dövrün tələblərinə uyğun olaraq milli İqtisadiyyatın dünya
təsərrüfat sisteminə səmərəli şəkildə inteqrasiyasının təmin olunmasının
zəruriliyi.
Məlum olduğu kimi, artıq birinci və üçüncü problemlərin həlli
istiqamətində müəyyən nailiyyətlər əldə edilmişdir. Sistem transformasiyasının
həyata keçirilməsi istiqamətində xeyli işlər görülmüş və xarici İqtisadi
fəaliyyətin liberallaşdırılması istıqamətində mühüm addımlar atılmışdır. Lakin
bunun müqabilində struktur yenidən qurulması sahəsində isə, demək olar ki,
nəzərəçarpacaq nailiyyətlər əldə olunmamışdır. Nəticədə həmin üç problemin
həlli sürətlərinin müxtəlifliyinin təsirilə İqtisadiyyatdakı struktur disproporiya-
68
larının daha da dərinləşməsi baş vermiş, bu isə əvvəlki bölmələrdə göründüyü
kimi ölkənin xarici İqtisadi əlaqələrində də öz əksini tapmışdır.
Qeyd etmək lazımdır ki, bu gün Azərbaycanın dünya bazarlarında
mövqelərinin zəifliyi əsasən milli istehsalın rəqabətqabiliyyətinin aşağı
səviyyədə olması ilə yanaşı, ölkənin qeyri-neft sektorunda ixrac potensialının
inkişafının və ixracın stimullaşdırılması üzrə məqsədyönlü və ardıcıl siyasət
tədbirlərinin həyata keçirilməsinə də lazımi diqqət yetirilmir. Bu isə, xarici
İqtisadi əməkdaşlıq sferasında vəziyyətin daha da mürəkkəbləşməsinə gətirib
çıxara bilər. Belə ki, bu vəziyyət xarici investorlar üçün maraqlı olan yanacaq-
xammal kompleksinin birtərəfli qaydada inkişafına, xarici İqtisadi əməkdaşlığın
“müstəmləkə” strukturunun möhkəmlənməsinə yol aça bilər.
Qeyd etmək lazımdır ki, ixracın İqtisadi artıma stimullaşdırıcı təsiri əldə
edilən gəlirlərin artım potensialı yüksək olan sahələrin canlandırılmasına və
qabaqcıl texnologiyalı yeni istehsalların qurulmasına yönəldilməsi şərti
daxilində baş verə bilər. Başqa sözlə desək, sırf xarici İqtisadi tənzimləmə
tədbirləri vasitəsilə dünya təsərrüfatına inteqrasıyanın struktur problemlərinin
həll edilməsi mümkün deyildir. Həmin vəzifənin icrası sahə-struktur prioritetlə-
rinin reallaşdırılmasını hədəfləyən sənaye siyasətinə əsaslanmalıdır. Yəni, öl-
kəmizin qarşısında duran vəzifə nəyin bahasına olursa-olsun beynəlxalq İqtisadi
əməkdaşlığı genişləndirmək deyil, mövcud potensialımıza uyğun olaraq
dinamik müqayisəli üstünlüklərə əsaslanaraq, qlobal təsərrüfata üzvi şəkildə
qovuşmaq olmalıdır.
Belə ki, müasir dövrdə xarici İqtisadi əlaqələrin genişləndırilməsi və
inkişaf etdirilməsi problemi ölkə İqtisadiyyatının struktur yenidən qurulmasının
həyata keçirilməsi ilə qarşılıqlı şəkildə həll edilməlidir. Həm də bu zaman
struktur siyasəti daha ön mövqeyə çıxarılmalıdır.
Tamamilə aydındır ki, qısa və ortamüddətli dövrdə İqtisadi siyasətə bu cür
yanaşma xarici İqtisadi fəaliyyətin tənzimlənməsinə proteksionizm
elementlərinin daxil edilməsini zərurətə çevirmiş olur. Bu zaman İqtisadiyyatın
sistem transformasiyasının başa çatdırılmasını da diqqətdən kənarda qoymaq
olmaz. Məhz bu vəzifənin yerinə yetirilməsi əsl bazar və səmərəli rəqabət
mühitinin formalaşmasını təmin edə bilər ki, bu da öz növbəsində düşünülmüş
proteksionizm tədbirlərinə əsaslanan xarici İqtisadi siyasətin təsirini artırmış
olur. Əks təqdirdə, daxili bazarın himayəsi yalnız səmərəsiz istehsal şəraitinin
qorunmasına, ölkənin istehsal bazasının zəifləməsinə və yenə də xarici
bazarlardan asılılığın güclənməsinə gətirib çıxara bilər. Çünki struktur
prioritetləri düzgün müəyyənləşdırilmədiyinə görə inkışaf elementləri zəif olan
sahələrə proteksionizm tədbirləri çərçivəsində maliyyə və digər yardımların
edilməsi hər hansı bir effekt verməz və əksinə ağır nəticələrə gətirib çıxara
bilər.
Eyni zamanda, nəzərə almaq lazımdır ki, bazar münasibətlərinə uyğun
olaraq həyata keçirilən struktur yenidənqurulmasına təkcə indiki mərhələnin
məqsədi kimi baxılmamalıdır. Bu proses sənayecə inkişaf etmiş bütün ölkələrdə