100
Əsas fərq ondadır ki, beynəlxalq münasibətlər “məhsuldur”,
xarici siyasətin həyata keçirilməsi isə “istehsal prosesidir”.
Münasibətlərin özləri də mücərrəd hərəkətlərdir və hərəkət-
lərin mücərrəd təzahürləridir. Beynəlxalq əlaqələr də
“məhsuldur”. Bu məhsul isə daha çox konkret əşyaya istinad
edir. Məsələn, beynəlxalq iqtisadi-ticarət əlaqələrinin qurul-
ması müəyyən ticarət məhsulları üzərində həyata keçirilir.
Hüquq normaları isə “istehsal prosesləri”ni tənzimləyir və
“məhsulu” üzərə çıxarır. Xarici siyasət və beynəlxalq
münasibətlər bir-birilə sıx bağlı olan iki tərkib hissədən
(bir bütövün iki tərkib hissəsi) ibarətdir. Həm “məhsul”,
həm də “istehsal prosesi” tələbata xidmət edir, maraqların
yerinə yetirilməsi üçündür. Qeyd edildiyi kimi, beynəlxalq
münasibətlər xarici siyasətdən yaranır, xarici fəaliyyətdən,
hərəkətlərdən meydana gəlir. Beynəlxalq münasibətlərin
məzmunu və formalaşması da öz növbəsində xarici siyasətə
təsir edir. Dövlət xarici siyasət fəaliyyətini genişləndirdikdə,
yeni istiqamətləri orataya çıxardıqda, mütləq qaydada
beynəlxalq münasibətlərin vəziyyət və şəraitinə əsaslanır.
Burada beynəlxalq münasibətlərin ümumi və xüsusi prinsipləri
dövlətlərin xarci siyasətlərinə təsir göstərir. Buradan da belə bir
məntiqi nəticə ortaya çıxır ki, beynəlxalq münasibətlər xarici
siyasətə təsir göstərən vəziyyətlərdir və onlardan meydana
gələn təzahürlərdir və gerçəkliklərdir. Xarici siyasətin
genişlənməsinə və ya da əhatə dairəsinin daralmasına, obyekt
və vasitələrinin istifadə olunmasına beynəlxalq münasibətlərin
təsiri böyükdür. Bu baxımdan dövlətlər arasında ümumi
münasibət korlananda və zəifləyəndə əlaqələr də kəsilə bilir.
Məsələn, İran ilə ABŞ arasında 1979-cu ildən korlanan
münasibətlər bu iki dövlət arasında birbaşa rəsmi əlaqələrin
kəsilməsinə gətirib çıxarıbdır. Deməli, münasibət əlaqələrin
yaradılması və əlaqələrin pozulması üçün şərtləndirici amil
rolunu oynayır. Münasibət isə istəklərə və niyyətlərə bağlıdır.
101
Qeyd olunduğu kimi, “beynəlxalq münasibətlər” anlayışı
ilə “dövlətlərin xarici siyasətləri” anlayışları arasında həm də
eyni məzmunluq vardır. Eyni məzmunluqdan, eləcə də
başlanğıc (burada siyasət və hərəkət) və nəticədən (hərəkətdən
əldə olunandan) münasibət ortaya çıxır. Belə ki, beynəlxalq
münasibətlər xarici siyasətdən formalaşmaqla daha geniş məna
kəsb edir, anlayış kimi ayrıca bir sferanı, qatı (təbəqəni) əhatə
edir. Beynəlxalq münasibətlərin predmetinin obyektinə konkret
məsələlər daxil olmaqla yanaşı, geniş məsələlər, ümumi
məsələlər də daxildir. Beynəlxalq münasibətlərin predmetinə
həm də qlobal məsələlər aid edilir. Beynəlxalq münasibətlər
anlayışına geniş prizmadan yanaşmaq olar və bu münasibətlər
regionda və regiondan kənarda xarici siyasət fəaliyyətinin
“üstünü örtür”. Beynəlxalq münasibətlər xarici siyasət üzərində
(dövlətlərin xarici siyasətləri) olan bir anlayışdır və bu
anlayışın baza predmetini məhz sistemləşmiş beynəlxalq
münasibətlər təşkil edir. Dövlətlər arasında olan münasi-
bətlərin tənzimlənməsi hüquq normaları vasitəsilə həyata
keçirildiyindən və müəyyən strukturlar bu siyasəti həyata
keçirdiklərindən, siyasətin və münasibətlərin özləri mexanizm-
lərə tabe olurlar. Buradan da dövlətlərarası münasibətlər
sistemləşmiş xarakteri kəsb edir. Beynəlxalq münasibətlərin
əsas obyekti (maraq vasitəsi olduqda) və subyektləri dövlətlər
hesab edilirlər və beynəlxalq münasibətlərdə maraq amili
mühüm əhəmiyyət kəsb edir. Beynəlxalq münasibətlərin
obyektinə həm də təsir edilən (edilmək istəyən maddi və
material vasitələr) vasitələr aid edilir. Təbii ki, obyektlər də
sistemləşdirilir və sahələr üzrə istiqamətlərə ayrılır. Obyekt-
lərin təsnifatı və əhəmiyyət dərəcəsi ortaya çıxır. Məsələn,
beynəlxalq münasibətlərin və əlaqələrin strateji sahələr üzrə
(diplomatik əlaqələr; təhlükəsizlik sahəsində olan əlaqələr,
terrorçuluqla və transmilli cinayətkarlıqla, o cümlədən silah
qaçaqmalçılığı üzrə mübarizə sahəsində olan əlaqələr; baza
iqtisadi əlaqələr, bu baxımdan, sərmayə qoyuluşu, bank
102
sektoru sahəsində olan əlaqələr, regional iqtisadi və
infrastruktur sahələri üzrə əlaqələr, regional hərbi-siyasi
sahələr üzrə əlaqələr, regional iqtisadi-gömrük sahəsində
olan
ə
laqələr,
kreditləşmə
sahəsində
olan
ə
laqələr,
transregional iqtisadi layihələr üzrə əlaqələr; miqrasiya
xidmətləri sahəsində olan əlaqələr; ticarət əlaqələri; konsul
xidmətləri sahələri üzrə əlaqələr və s.) qurulması əsas obyekt,
istiqamət və predmet olmalıdır. Qeyri-strateji sahələr üzrə
yaradılan əlaqələr isə əhəmiyyət dərəcəsinə görə bir qədər
aşağı əhəmiyyətli hesab oluna bilər. Xarici siyasətin baza
məqsədi baza (fundamental) əsaslı maraqları təmin etməkdən
ibarət olur. Xarici siyasətin əsas doktrinasında, konsepsiya-
sında (konsepsiya çoxtərəfli bir sənəd hesab olunmalıdır və bu
sənəd müxtəlif sahələri cəm şəkildə əhatə etməlidir) əksini
tapan və dövlətin baza tələbatına əsaslanan məsələlər baza
obyektlər hesab olunmalıdır. Dövlətlər də baza sahələr üzrə
özləri arasında xüsusi əhəmiyyətli əlaqələr qururlar və sənədlər
imzalayırlar. Baza sənədlər (məsələn, iki dövlət arasında
strateji müttəfiqlik sənədləri) digər sənədlərə istiqamətlər verir.
Əvvəlcə qeyd olunduğu kimi, xarici siyasət də maraq
(qrupların maraqları, qruplaşmış maraqlar) üzərində qurulur.
Bu qarşılıqlı bağlılıq anlayışların oxşar xüsusiyyətlərini ortaya
çıxarır. Beynəlxalq münasibətlərin bazalarında da maraq
anlayışı dayanır. Beynəlxalq münasibətlərlə xarici siyasət
anlayışlarını bu baxımdan eyniləşdirmək olar. Xarici siyasət
reallaşdıqca, dövlətlər arasında münasibətlər qurulur, əlaqələr
yaradılır. Xarici siyasət aktı ikitərəfli, çoxtərəfli münasibətləri
əmələ gətirir. Bu münasibətlər həmçinin qruplaşmalar
formasında (burada təşkilatlar və birliklər) da üzərə çıxır. Məhz
tələbata əsaslanan münasibətlər və əlaqələr qurmaq üçün xarici
siyasət həyata keçirilir. Dövlətlərin xarici siyasətlərini həyata
keçirdikləri sahələr beynəlxalq münasibətlərin sahələridir.
Beynəlxalq münasibətlərdə hər bir dövlətin eyni çəkisi mövcud
deyil və iştirak gücü əsasən dövlətin gücünə əsaslanır. Bu
Dostları ilə paylaş: |