“Mülki hüquq” beynəlx alq simpozium
48
ri şəxsi mülkiyyət anlayışına sahib olduqları
hamıya məlumdur. Sözü gedən bu xalqların
tarixində topraq üzərində icma mülkiyətinin ol-
duğu hər hansı bir dövrü göstərmək mümkün
deyildir. Yunan və latın kökənli bu xalqlarda
din, ailə və mülkiyyə t bir birindən ayrılmaz
üç qurum idi. Hər ailənin toprağı və bir ailə
cəddi vardı. Ailə bu cədlərə sitayiş edər, tor-
pağı becərərdi. Ailə cədləri öldükləri zaman
ailənin torpağına basdırılırdı. Cəddin gömüldü-
yü məzar, ailə ilə torpaq arasında qırılmaz bir
əlaqə təşkil edirdi. Bu c ür bir ocaq bir torpaq
üzərində qurulduqdan sonra onun yeri dəyişdi-
rilməzdi. Đbtidai dövr insanları bu inancları sa-
yəsində mülkiyyət haqqı anlayışına sahib ol-
muşdular. Ba şlanğıcda mülkiyyət haqqını təmi-
nat altına alan sistem hüquq deyil, din olmuş-
dur (Güriz, 6).
Mülkiyyət haqqının tarixi keçmişiylə əlaqədar
sosioloji və antropoloji araşdırma və tədqiqat-
lar hələ də davam edir. Bu mövzuda edilən
daha yeni araşdırma və tədqiqatlarda (Lévy
Bruhl) ibtidai mülkiyyətin ibtidai insanın ruhi
vəziyyətiylə yaxından əlaqədar olduğu, ibtidai
düşüncədə mistisizmin məntiqdən öncə gəldiyi,
ibtidai insanın mənsub olduğu qəbilə və ya klan
kimi sosial qrupa, heyvan və ya bitki cinsindən
müqəddə s saydığı şeyə (totemə) mistik bir
şəkildə özünü bağlı saydığı, beləcə özü ilə
sosial qrup və əşya arasında mistik bir əlaqə
qurulduğu, bu ba ğın zamanla mülkiyyət mü-
nasibətinə çevrildiyi, başlanğıcda fərdi mül-
kiyyətdən daha çox kollektiv mülkiyyətin möv-
cud olduğu, sosial qrupun üzərində yaşadığı
torpağın ölü olsun canlı olsun o qrupun hamı-
sına aid olduğu, torpağın bir qismində təkrar
dirilmələri gözlənilən atalarının ruhunun yatdı-
ğı, beləliklə sosial qrupla torpaq arasında mü-
qəddə s və güclü bir əlaqənin qurulduğu (Güriz ,
7 vd.) qənaətinə gəlinmişdir.
b. Türklə rdə Mülkiyyə t
Bəzi türklər qədim zamanlardan bəri kənd tə-
sərrüfatı ilə məşğul olurdular. Bunun nəticə-
sində kənd təsərrüfatında istifadə etdikləri sahə
və tarlalar üzərində tədricən inhisarçı bir səla-
hiyyət verən mülkiyyət haqqı əldə etdilər. Bu
mülkiyyət haqqı əvvəllər bütün bir soya aid
idi. Sonraları soy mülkiyyətindən ailə mülkiy-
yətinə keçildi; təsərrüfat sahələrinin mülkiyyəti
bu dövrdə ailə rəisinə aid idi.
T ürk icmalarının hər dövründə həm daşınar,
həm daşınmaz mallar üzərində mülkiyyət haqqı
qurula bilmişdir. T ürklər hər dövrdə ev, bağça,
yer və su sahibi olmuşlar.
ortak oldukları hiçbir dönem bilinmemektedir.
Hatta bu toplumlarda din, aile ve mülkiyet
biribirinden ayrılmaz üç kurum idi. Her ailenin
toprağı ve cetle ri vardı. Aile bu cetlere tapar,
toprağı işlerdi. Cetler öldükleri zaman ailenin
toprağına gömülürlerdi. Ceddin gömülü olduğu
mezar, aile ile toprak arasında bozulmaz bir bağ
oluştururdu. Böylece ocak bir toprak üze-rinde
kurulduktan sonra onun yeri değiştiril-mezdi.
Ocak, onu fedakarlıkla yaşatan biri bulun-
dukça tütmeye devam ederdi (Güriz , 5 vd.).
Đlkel insanlar sahip oldukları bu inançları dola-
yısıyla mülkiyet hakkına ulaşmışlardır. Başlan-
gıçta mülkiyet hakkını güvence altına alan
kurum hukuk değil, din olmuştur (Güriz , 6).
Mülkiyet hakkının tarihi geçmişiyle ilgili sos-
yolojik ve antropolojik araştırma ve çalışmalar
hâlâ devam etmektedir. Bu konuda yapılan da-
ha yeni araştırma ve çalışmalarda (Lévy Bruhl)
ilkel mülkiyetin ilkel insanın ruhsal yapısıyla
yakından ilgili olduğu, ilkel düşüncede mistik’-
in mantıktan önce geldiği, ilkel insanın men-
subu bulunduğu kabile veya klan gibi sosyal
gruba, hayvan veya bitki türünden kutsal say-
dığı şeye (toteme) mistik bir şekilde kendini
bağlı saydığı, böylece kendisi ile sosyal grup ve
nesne arasında mistik bir bağ kurulduğu, bu
bağın zamanla mülkiyet ilişkisine dönüştüğü,
başlangıçta ferdî mülkiyetten ziyade kollektif
mülkiyetin söz konusu olduğu, sosyal grubun
üzerinde yaşadığı toprağın ölü olsun canlı ol-
sun o grubun bütününe ait olduğu, toprağın bir
kısmında tekrar dirilmeleri beklenen ataları-nın
ruhunun yattığı, böylece sosyal grupla toprak
arasında kutsal ve güçlü bir bağın kurulduğu
(Güriz , 7 vd.) sonucuna varılmıştır.
b. Türkle rde Mülkiyet
Bir kısım T ürkler kadim (öncesi belli olmayan)
zamandan beri tarımla uğraşmışlardır. Bunun
sonucu tarımda kullandıkları saha ve tarlalar
üzerinde zamanla inhisarî bir yetkiyi veren
mülkiyet hakkı elde etmişlerdir. Bu mülkiyet
hakkı önceleri bütün bir soya ait idi. Sonraları
soy mülkiyetinden aile mülkiyetine geçildi;
tarımsal alanların mülkiyeti, bu dönemde, aile
reisine ait idi.
T ürk toplumlarının her döneminde hem taşınır
(göçer) hem taşınmaz (göçmez) mallar üzerin-
de mülkiyet hakkının teessüs ettiği görülmek-
tedir. T ürkler her dönemde ev-bark, yer-su sa-
hibi olmuşlardır.