95
5.
Sirlər kitabı
6.
Divlər (Şeytanlar) kitabı
4-3. Təlimləri və əsas prinsipləri
Mani deyirdi: “İlahi hikməti və həqiqəti peyğəmbərlər müxtəlif
zamanlarda və müxtəlif məkanlarda yaymışdırlar. Bir zaman Hindis-
tanda Budda, İranda Zərdüşt, Fələstində İsa və indi də mən Mani Al-
lahın peyğəmbəriyəm. Mənim vəzifəm Babilistanda həqiqətləri yay-
maqdan ibarətdir.” Maninin dini təlimlərinin əksər hissəsi Xristi-
yanlıq və Zərdüştlük təlimləri üzərində yaranmışdı.
Bu dinin təlimlə-
rində Nurla zülmət arasındakı müharibə böyük əhəmiyyət kəsb edir.
Manilər cəmiyyəti beş dini təbəqə bölürdülər:
1. Feristeqan yaxud ferişteqan: On iki nəfərdirlər və onlar
Maninin canişinləri hesab edilridilər.
2. İspasaqan yaxud Yepiskoplar: Yetmiş iki nəfər idilər
3. Mehişteqan yaxud Keşişlər: Üç yüz altmış nəfər idilər
4. Vizideqan yaxud Qozideqan (Seçilmişlər): Bu təbəqəyə aid
insanların sayı çox idi və onlar Manəviliyi yaymaqla məşğul
olurdula.
5. Nəğuşakan yaxud Niyuşəndeqan: Bu
təbəqəyə Manəviliyin
davamçılarının əksəriyyəti daxil idi və onların sayı bütün
başqa təbəqələrdən daha çox idi.
Manəvilər Zərdüştliyin dini təlimləri altına düşərək üç əsas əxlaqı
prinsipə riayət edirdilər və bu prinsipləri “Üç möhür” adlandırırdılar:
1. Ağız möhürü (Pis sözlərdən və danışıqlardan uzaqlaş-
maq)
2. Əl möhürü (Pis əməllərdən uzaqlaşmaq)
3. Ürək möhürü (Pis və səhv təsəvvürlərdən uzaqlaşmaq)
Maninin davamçıları vegeterian idilər və birinci təbəqədən so-
nuncu təbəqəyə qədər heç kimin evlənməyə, var-dövlət toplamağa
ixtiyarı tox idi. Manilər namaz qılırdılar və oruc tuturdular, öz mə-
bədlərini xanegah adlandırırdılar. Onların bu xahegahları İslam dinin-
dəki Sufilərin ibadət üçün toplaşdığı məkanla eynidir.
96
5. Məzdək dini
İctimai böhranların yeni dini inanc və etiqadların yaranmasında
böyük rolu vardır. Böhranlı zaman və məkanda meydana çıxan dinlər
kütləvi şəkildə yayılmağa başlayır. Tam ictimai din olan Məzdəkilik
dini bizim irəli sürdüyümüz bu iddia üçün gözəl misaldır. Əbülqasim
Firdovsi “Şahnamə” əsərində Qubad şah barədə söz açanda Məzdə-
kin meydana çıxması barədə ətraflı məlumat verir. O deyir ki, Məz-
dək filosof idi və qıtlıq illərində insanları taxıl anbarına hücuma sövq
etdi. Bu hadisədən sonra onun şöhrəti genişlənməyə başladı.
5-1. Məzdəkin həyatı
Bamdadın oğlu Məzdək Qubad şahın zamanında (488-531-ci
illərdə) Dəclə çayının kənarında
yerləşən, qədim zamanlarda Mazar-
ya və hal-hazırda Kut Əl-İmarə adlanan şəhərdə alim ailəsində
dünyaya göz açmışdır. Tarixçilər, hətta onun düşüncələri ilə müxalif
olan şəxslər onun ağıllı, məntiqli və yaxşı xüsusiyyətlərə malik ol-
masını bildirmişlər. Onun təqvalı və həmişə sadə paltar geyinən insan
olması da qeyd olunmuşdur.
Məzdək heç vaxt peyğəmbər olduğunu bildirməmişdir və özünü
həmişə Bundus adlı bir şəxsin davamçısı kimi tanıdırdı. Bundus 300-
cü ildə Manilikdə bəzi islahatlar aparmışdır. Onun İranda
və Romada
çoxlu sayda davamçıları var idi.
5-2. Məzdəkin qiyamı
Firdovsinin Şahnamə əsərində Məzdəkin alim və natiq insan
olduğunu oxuyuruq. O, bir gün ölkənin ac və səfil əhalisindən bir
dəstəsinin şahın sarayının ətrafında toplaşmasını və şahdan çörək is-
təmələrini gördü. Sarayda dövlət məmurlarından biri olan Məzdək
şahdan soruşdu: “Əgər bir insanı ilan vurarsa və o ölüm ayağında
olarsa, eyni zamanda onun qonşusunda bunun dərmanı, yaxud dirilik
suyu olarsa və həmin ölüm yatağında olan xəstədən
gizlədərsə həmin
97
insanla necə davranmaq lazımdır?” Qubad şah cavab verdi: “Onun
cəzası ölümdür!” Məzdək yenidən soruşdu: “Əgər insanların çörəyə
ehtiyacı olarsa və çörəyi olan insanı öz çörəyini onlardan gizlədərsə
onun cəzası necədir?” Şah Qubad cavab verdi: “Onun da hökmü və
cəzası ölümdür!”
Məzdək üzünü insanlara çevirərək dedi: “Anbarlara hücum edin,
ərzaqları götürün və canınızı aclığın əlindən qurtarın.” Onlar belə et-
dikdən sonra Şah Qubad Məzdəki danlamağa başladı. Məzdək dedi:
“İnsanlar
ac idilər, anbarlar isə dolu idi. Mən bu addımı sizin nəzəri-
nizə uyğun olaraq atdım.”
Bu hadisədən sonra Məzdəkin insanlar arasındakı şöhrəti artdı
və Şah Qubad da onun bu dini məktəbini qəbul edərək onun yayıl-
ması üçün lazımi şərait yaratdı. Zərdüşt dininin din alimləri və zadə-
ganları Məzdəkə qarşı qiyam etdilər və onun dini məktəbini müdafiə
edən Şah Qubadı hakimiyyətdən uzaqlaşdırdılar. Qubad yenidən taxt-
tacını əldə edə bildi, amma artıq Məzdəki müdafiə etmədi. Onun oğlu
və canişini olan Ənuşirəvan Zərdüşt alimləri və zadəganları tərəfin-
dən müdafiə olduğu üçün 528-ci ildə Məzdəki və onun davamçılarını
qətlə yetirdi. Onlardan sağ qalanlar gizləndilər və İslam dininin ya-
ranmasından bir neçə on il sonra belə bəzən öz varlıqlarını göstə-
rməyə çalışdılar. Islamın ilk illərində mövcud olan zındıqların bir
dəstəsi Məzdəkin davamçılarından idi.
5-3. Baxışları
Məzdəkin düşüncələri “Məzdəknamə” adlı kitabda
bir yerə top-
lanılmışdır. Həmin kitab İslam dininin yaranmasından sonra İbn Mü-
qəffə tərəfindən Ərəb dilinə tərcümə olunmuşdur. Hal-hazırda həmən
kitab mövcud deyildir. Məzdək müxtəlif cəhətlərdən Konfutsiyə və
Plutona oxşayır, çünki onun yaratdığı bu din də təmamilə ictimai-si-
yasidir. Məzdək insanların mallarının hamı arasında bərabər bölün-
məsinin tərəfdarı idi. O zadəganlarla qeyri-zadəganlar arasında evli-
lik məsələsini də rəsmiləşdirdi. Onun düşüncələri və əqidəsi barədə