301
ideologiyası ilə sovet ideologiyasının qarşılaşdırılmasında
qəsdən fərqli dramatik üslubdan - komediya janrından
istifadə etmişdir.
Ola bilər ki, ciddi janrda bu məsələlərin
qoyuluşu ona əsərdəki Oğuz-Sovet dramatik konflikt mo-
delini qurmağa imkan verməzdi. Pyesdə sovet insanı üçün
xarakterik olan sülhsevərlik, barışyaradıcılıq, quruculuq
kimi keyfiyyətlərin daşıyıcısı kimi təqdim olunan Dəli
Domrul obrazının həm də «dəliliklərinin» onun müsbət
xarakterinin üstünə kölgə salması məhz komediya üslubu -
gülüş vasitəsi ilə «ört-basdır» edilir. Çünki ciddi xarakterli
əsərdə baş qəhrəmanın bu cür «ziddiyyətli» təqdimatına
sosializm realzmi yaradıcılıq metodu heç vaxt imkan ver-
məzdi. Yazıçının bir sıra obrazların, o cümlədən Şişman
surətinin vasitəsi ilə Domrulu «tənqid etməsi» A.Məmmə-
dovun bu obrazı heç də birmənalı olaraq
sovet mənəviy-
yatının daşıyıcısı kimi düşünmədiyini göstərir. Körpüdən
keçmədiyinə görə Domrul tərəfindən zorakılığa məruz
qalan Şişman ona deyir: «Elin igid oğulları kafirləri yağma
eləyir, sən Domrul öz eloğlularını soyursan» (238, 220).
Dəli Domrulun obrazının məfkurəvi səciyyəsi onun
dostu Dondarla dialoqunda daha aydın açılır:
«Dondar: Varıb savaşa gedirik Rum elinə, bu dəfə
bizi yalqız buraxmazsan...
... Domrul: Yox, Dondar, mən bir kərrə söz verdim,
Oğuz hüdudlarından çıxmaram. Qürbət ellərdə qan
tökmərəm.
Dondar: Niyə belə oldu?
Domrul: Çox düşündüm-daşındım. Dədəm Qorqud
vağyama girdi, dedi: «Hey Dəli Domrul, Oğuz eli viran
qalıb, acı çaylar üzərində körpülər qur, təzə-təzə bağlar
sal,
enli-enli arxlar çək, hamar-hamar yollar sal...»
Dondar: İnanmıram Dədə Qorqud böylə deyə. O, alp
igidləri sevir, hər qovğadan, hər savaşdan sonra gələr,
302
igidlərə nəğmə deyər, düzər-qoşar Oğuznamə... Ya sənin
körpünəmi söz söyləyə, dastan deyə? İnanmıram!
Domrul: Mən körpüyü çox sevərəm, Dəli Dondar.
Birləşdirir insanları, abad edir elimizi. Dədəm Qorqud xoş
sözlər söylər sağ olsun, söyləməz də sağ olsun...
Dondar: Düşmən gəlsə bu yerlərə, yağı keçər bu
körpüdən.
Domrul: Elimizə yağı gəlsə, sinəm mənim süpər
olar. Nəfəsimdən alov qalxar. Fəqət bil ki,
yad ellərdə öl-
mərəm mən yağma üçün. Ağ evləri uçurmaram talan üçün,
gəlinləri ağlatmaram... yetər daha havayı qan verməm da-
ha» (238, 222-223).
Domrulun son sözləri sovet ideologiyasının mühari-
bə haqqında beyinlərə yeridilən təbliğatını sanki sözbəsöz
əks etdirir. Rəsmi sovet təbliğatında müharibələr iki kate-
qoriyaya ayrılırdı: vətəni təcavüzkar düşməndən müdafiə
naminə aparılan ədalətli müharibə və başqa xalqların
haqlarına təcavüz naminə aparılan ədalətsiz müharibə.
Sovet dövlətinin apardığı bütün müharibələr özünümü-
dafiə xarakterli ədalətli müharibələr hesab olunurdu. Ya-
zıçı Domrulu, əslində, rəsmi sovet ideologiyasında təbliğ
olunan ədalətli müharibə, Dondarı və onun simasında
digər oğuzları ədalətsiz - təcavüzkar müharibə tərəfdarları
kimi təqdim edir.
Bu dialoqda A.Məmmədovun əsas ideyasını təcəs-
süm etdirən körpü haqqında Dəli Domrulun «Mən körpü-
yü çox sevərəm, Dəli Dondar. Birləşdirir insanları, abad
edir elimizi» fikri əsas qəhrəmanın
izlədiyi qayəni - əsərdə
təcəssüm olunan ideoloji kredonu əks etdirir: sovet dövləti
heç vaxt ədalətsiz müharibə apara bilməzdi. Başqa sözlə,
əsərdə XX əsr sovet sülhsevərlik ideyalarının təcəssümü
olan Dəli Domrulun «ədalətli müharibə» fəlsəfəsi altında
Macarıstan, Polşa kimi dövlətlərdə demokratiya və müs-
təqillik uğrunda xalqların keçirdiyi nümayişlərin sovet
303
tanklarının tırtılları altında qana qərq edilməsi, sovet qoşu-
nun Əfqanıstanda uzun illər xalqın qanını tökməsi təca-
vüzkar kapitalist sisteminə qarşı aparılan mübarizə kimi,
dünya proletariatının istismarçılardan xilas edilməsi kimi,
dünya sosialist inqilabının ayrı-ayrı ölkələrdə növbəti qələ-
bəsi kimi, «sovet-sosializm» körpüsünün «insanları, xalq-
ları birləşdirməsi, elləri abad etməsi» kimi təqdim olunur.
A.Məmmədovun «Kitabi-Dədə Qorqud» eposunda
mühüm element olan körpü obrazını ideallar, fəlsəfələr,
zamanlar,
insanlar, sahillər arasında birləşdirici kimi çox-
mənalı funksiyada təqdim etməsinin kökləri dastanın özü-
nə gedib çıxır. Bu gün «Dəli Domrul» boyu haqqında çap
olunmuş irili-xırdalı əsərlərə nəzər saldıqda, folklorşünas-
lığımızda bu obraz haqqında söylənmiş fikir və mülahi-
zələri nəzərdən keçirdikdə dastandakı körpü obrazının əsl
mahiyyəti barədə yekdil fikir olmadığını görürük.
Dastanda baş qəhrəmanın - insanları ölümdən qurtar-
maq üçün Əzrayılla savaşa qalxan Dəli Domrulun bu in-
sanpərvər, humanist addımları ilə onun körpüdəki hərəkət-
ləri uyğun gəlmir. Belə insansevər, rəhmli qəlbə malik
olan insan adamlara münasibətdə ədalətsizliklərə yol verir:
«Məgər xanım, oğuzda Duxa qoca oğlı Dəli Domrul de-
yərlərdi bir igid var idi. Bir quru çayın
üzərinə bir köpri
yapdırmışdı. Keçənindən otuz üç aqça alurdı, keçmiyənin-
dən dögə-dögə qırq aqça alurdı. Bunı neçün böydə edərdi?
Anunçun ki. «Məndən dəli, məndən gücli ər varmıdır ki,
çıqa mənümlə savaşa, - deyirdi; mənim ərligim, bəhadirli-
gim, cılasunligim, yigitligim Ruma, Şama gedə çavlana» -
deyirdi» (202, 79).
Göründüyü kimi, o, qolunun gücünə arxayın olub,
insanları incidir, ədalətsizlik edir. Lakin burada bir analşıl-
mazlıq var. O, insanlara qarşı ədalətsizdirsə, onda niyə in-
sanları xilas etmək üçün özünü böyük təhlükəyə atıb
Əzrayılla vuruşur və ölümlə üzləşir?
304
Bizcə, bunlar dastanın sirləridir və tədqiqatlara nəzər
saldıqda bu sirlərin hələ də açılmadığını görürük. Həqiqə-
tən, quru çayın
üstündən körpü salmazlar, yaxud körpüdən
keçəndən çox pul almaq əvəzinə, keçməyəndən çox pul,
yaxud ümumiyyətlə pul almazlar. Lakin Domrul bunları
edir. Biz bütün bu ziddiyyətli sirlərin dastandakı körpü
obrazı ilə bağlı olduğunu düşünürük. Tədqiqatçılar buna
dair müxtəlif işarə - istiqamətlər vermişlər. Məsələn, gör-
kəmli mifşünas alim M.Seyidov, onun ardınca qorqudşü-
nas alim B.Abdulla üzərində körpü tikilmiş çayın quru de-
yil, sulu olduğunu göstərmişlər (305, 440; 5, 40). Lakin
A.Acalov çayı elə olduğu kimi - quru çay olaraq qəbul
etmiş və onun quruluğunu «ölümün yaşayışı üstələməsi
kosmik ahəngin pozulması» kimi izah etmişdir (33, 230).
Fikirlərin toqquşması göz qabağındadır: körpünün nə
məqsədlə tikilməsi aydın deyildir. Dastanda o, quru çayın
üzərində tikilmiş, tədqiqatçılar da bunu müxtəlif mənalar-
da izah etmişlər. Demək, yazıçı da öz komediyasında kör-
pü obrazını çoxmənalı şəkildə təqdim edərkən körpünün
dastandakı çoxmənalığından çıxış etmişdir.
Pyesin ağırlığı Domrul-Əzrayıl
konfliktinin üzərində
qurulmuşdur. Əsərin əsas hissəsini əhatə edən bu xəttin
ümumi cizgiləri, demək olar ki, dastanda olduğu kimidir.
Eposdakı kimi, Əzrayıl Domrula qalib gəlir. Tanrı Dom-
rula can əvəzində can verməklə xilas yolu qoyur. Domrul
ata-anasına can üçün müraciət edir, onlar isə vermirlər.
Əzrayıl bunu insan oğlunun qorxaqlığı ilə izah edir. Lakin
Domrulun xatunu öz canını onun yolunda verməyə hazır
olmaqla insan övladının mənəvi cəhətdən ucalığını təsdiq
edir. Lakin dastandan fərqli olaraq, komediya janrında ya-
zılmış bu əsərdə Domrul-Əzrayıl xətti tamamilə gülüş üs-
tündə işlənmişdir. Bunların arasında çoxsaylı komik hadi-
sələr, söz-söhbətlər olur. Bu xətdə Domrul bütün hallarda
alicənab, mərd, igid, Əzrayıl isə mənfi keyfiyyətlərin