İdarəetmə mədəniyyəti
dövlət idarəçiliyi problemlərinin tədqiqi, dinamik daxili və xarici dəyişik-
liklər şəraitində dövlət məsələləri həllinin alternativ texnologiyalarının ha-
zırlanması prioritet yer tutur.
Bizim yanaşmamızın ilk şərti, hər şeydən əvvəl, mədəniyyətin - insanın
ağlı, hissləri və fiziki əməyi vasitəsilə təbii enerjinin transformasiyası nəti-
cəsində yaranan “ikinci, süni” təbiət kimi başa düşülməsidir. Yeni kulturo-
loji biliklərin istehsalı zamanı müəllif, həyat fəaliyyətinə - transformasiya
edilmiş təbii enerji kimi baxan və hələ 1909-cu ildə ilk dəfə “kulturologiya”
terminini tətbiq etmiş Nobel Mükafatı Laureatı Vilhelm Ostvaldın yanaş-
masından istifadə etmişdir. Bununla yanaşı muəllif, kulturologiyanın elmi
əsasını qoyan, mədəniyyətə bütöv, mütəşəkkil və birləşmə sistemi kimi ba-
xan və onu həyati tələbatların təmini üçün istifadə edilən materiya və enerji
anlayışları baxımından çıxış edərək, təsvir edən Lesli A.Uaytın yanaşması-
na da əsaslanmışdır. Bihevioral ölçmədə L.A.Uaytın personalın ümumi mə-
dəniyyəti vasitəsilə idarəetmə effektini artırmağa imkanlar açan “mədəniy-
yətinin dəyişməsi ilə insanın davranışı dəyişir” haqqındakı nəticəsi bizim
kulturoloji idarəetmə modeli üçün dəyərli oldu. Bihevioral yanaşmada mə-
dəniyyətin təkmilləşməsinin ölçü keyfiyyəti kimi, onun insan tələbatlarını
ödəmək və şəxsiyyətin potensial bacarıqlarının sosial reallaşdırılması üçün
əlverişli şərait yaratmaq qabiliyyətini müəyyən edən transpersonal psixolo-
giyanın banisi Abraham Maslounun “mədəniyyət və insan” konsepsiyası da
o qədər dəyərli oldu. Maslounun ideal cəmiyyət modeli insanın harmoniya-
sı, təhlükəsizliyi, qabiliyyətlərin maksimal inkişafı və mədəniyyətin sosial
institutlarının humanist islahatlar yolu ilə özünüreallaşdırma imkanları və
insanların şüurunun dəyişdirilməsi prinsipləri üzərində qurulmuşdur.
Məlimdur ki, elm - harmoniya, əməkdaşlıq və maksimal effektivlik pos-
tulatlarına əsaslanan idarəetmənin “klassik məktəbi”, dinamik rəqabət qa-
biliyyətli idarəetmə fəaliyyətinin təmini üçün zəruri olan rasionallığı, idarə-
etmənin struktur və sistemini təkmilləşdirməyə imkan verir. İnsanlarla işlə-
mək bacarığı, əməyin düzgün motivasiyası, onların tələbat və maraqlarının
nəzərə alınması ilə bağlı olan “İnsan münasibətləri məktəbi”, insan kapita-
lını effektiv idarəetmənin əsas hərəkətverici qüvvəsi kimi istifadə etməyə
imkan yaradır. Kulturoloji yanaşmadan istifadə etmə, “klassik məktəb” və
“insan münasibətləri məktəbinin” ən mühüm nailiyyətlərini dünya praktika-
sındakı real dəyişikliklərə, informasiya cəmiyyətinin inkişaf tendensiyaları-
na və qloballaşmanın çağırışlarına uyğun innovativ texnologiyaların hazır-
lanması məqsədi ilə sintez etməyə imkan verir. Müxtəlif elmi prinsiplərdən
səmərəli istifadə edərək, kulturoloji yanaşma “klassik məktəb” və “insan
münasibətləri məktəbinin” üstünlüklərinin birləşməsinə əsaslanan idarəet-
mə mədəniyyətini immanent təkmilləşdirməyə imkan verir. Tərəfimizdən
79
kulturologiyada istifadə olunan sistemli və situasiyalı yanaşmalar, Piter
Çeklandın “yumşaq təfəkkür” sistemi və Lütfi Zadənin qeyri-səlis məntiq
nəzəriyyəsi ən mürəkkəb problemlərin düzgün təhlilinə və onların düzgün
həlli yollarının seçilməsinə imkan verir.
Müasir anlamda idarəetmə elmi ilk dəfə XIX əsrdə istehsalat təşkilatçı-
ları arasında, sənaye cəmiyyətinin formalaşması şəraitində meydana gəl-
mişdir. O, istehsalın təşkili və idarə edilməsi, istehsal kollektivlərində in-
sanlarla işləmək bacarığı üçün zəruri olan xüsusi bilik və texnologiyalara
tələbatlarla şərtlənirdi. Bu elm, məqsədi istehsalın effektivliyini yüksəltmək
olan idarəetmə prinsipləri, metodları, vasitə və formalarının məcmusu kimi
meydana gəlmiş menecmentin əsasını təşkil edir.
Biznesdə tətbiq edilən mütəşəkkillik və idarəetmə vasitələrinə əsaslanan
“inzibati effektivlik modelini” işləyib hazırlamış Vudro Vilson (1887) bü-
rokratiyanı iyerarxiya və funksiyaların bölünməsi üzərində qurulan demo-
kratik dövlətin idarəetmə aləti kimi nəzərdən keçirirdi. V.Vilson və F.Qud-
naunun idarəetmənin elmi metodlarına və dövlət idarəçiliyinin siyasi ideo-
logiyadan asılı olmamasına əsaslanan “Peşəkar mülki xidmət” modeli de-
mokratik mədəniyyətin prinsip və dəyərlərinə uyğunlaşdırılmışdır. O, siya-
sətçi və inzibatçılar arasındakı hədləri, fərdi və kollektiv səviyyədə subor-
dinasiya münasibətlərini, seçilmiş siyasi rəhbərlik tərəfindən təyin olunmuş
müdiriyyətin fəaliyyətini istiqamətləndirmək və nəzarət etmək üçün hüquqi
imkanı nəzərdə tuturdu. XX əsrin əvvəllərində Maks Veber tərəfindən ifadə
edilmiş, dünya praktikasında geniş yayılmış 8 universal prinsip dövlət ida-
rəçiliyi üçün nəzəri əsas oldu. Alim göstərirdi ki, “qərar - sərəncam - icra-
ya nəzarət” sxemi üzrə qurulan və dövlətin mənafeyinə xidmətə təyin edil-
miş avtoritar hakimiyyətin mənbəyi - idarəetmə elmi sahəsində peşəkar bi-
liklər və bürokratik prosesin qaydalarına yiyələnmədir. XX əsrin əvvəllə-
rində idarəetmə elmi sahəsində ən görkəmli nəzəriyyəçi, Fransada menec-
ment təliminin təşkilatçısı Anri Fayoldur. Onun tərəfindən elmi idarəetmə-
nin klassik tərifi ifadə edilmişdir: “İdarə etmək - gələcəyi görmək, təşkil et-
mək, sərəncam vermək, əlaqələndirmək və nəzarət etməkdir”. A. Fayola
görə, vəzifəsinə - təşkilatın fəaliyyətproqramlarının hazırlanması, kollekti-
vin seçilməsi, fəaliyyət koordinasiyası və işin harmonizasiyasının daxil ol-
duğu inzibati funksiyalar dövlət idarəçiliyi üçün mühüm əhəmiyyət daşıyır.
Onun tərəfindən hazırlanmış 14 universal idarəetmə prinsipi dünya prakti-
kasında geniş əməli tətbiqə malikdir. Bunlar: əməyin bölüşdürülməsi, haki-
miyyət, intizam, sərəncamçılıq vahidliyi, rəhbərlik vahidliyi, şəxsi maraqla-
rın ümumi maraqlara tabe edilməsi, personalın mükafatlandırılması, mər-
kəzləşdirilmə, iyerarxiya, intizam, ədalət, personal tərkibinin sabitliyi, tə-
şəbbüs, personalın yekdilliyidir.
Fuad Məmmədov
80