119
“şam ağacı” trayektoriyasına dair, həmçinin baxmaq olar
1
)
asılı olan tərəflərin mövcudluğunu və fəaliyyətini üzə çıxarır.
İdarəçilik dövlət daxilində sahələri meydana gətirir və iştirakın
hüquqi
əsaslarını
formalaşdırır.
Dövlət
idarəçiliyində
səlahiyyətli qurumlar və şəxslər olur ki, bu subyektlər də
idarəçilik üçün idarə edən və tabe olan tərəfləri üzə çıxarır.
Tabeçilik məsələləri daha çox funksiyanın böyük və
kiçikliyindən yaranır ki, funksiya da vəzifə və öhdəliklərin
miqyasını meydana gətirir.
İdarəçilik
nəticə
və
fayda
baxımından
keyfiyyət
göstəricilərinə görə dərəcələnir. Ən yaxşı idarəçilik (ədaləti
özündə əks etdirən idarəçilik) aidiyyatı sahələr üzrə maraqların
yüksək səviyyədə təmin edilməsini yerinə yetirən rəhbərlik
fəaliyyətidir. Burada az və ya da çox resurs amili bir o qədər də
önəm kəsb etmir. Əsas məsələ pay bölgüsündə düzgün
prinsiplərin tətbiqidir. İdarəçiliyin keyfiyyət baxımından
yüksək səviyyəsi maraqların yüksək səviyyədə təmin
edilməsindən asılı olur ki, bu da özlüyündə balanslı
vəziyyətlərin meydana gəlməsini şərtləndirir. Tərəflər arasında
sabitlik və sülh yaranır. İdarəçilik zamanı vahid sistemin
yaradılması, məsələn, dövlət daxilində maraqların qruplaşması
prosesləri də yaşanır. Təbii ki, idarəetmə zamanı qruplaşan
tərəflər arasında yaranan bağlılıq düzəni (nizamı) əmələ gətirir.
Dövlətlər daxilində nizam (qayda) məsələsinə dair
aşağıdakı ümumiləşdirilmiş fikirləri bildirmək olar:
-nizam (nizamlama) əlaqəli proseslər zamanı güc
tərəflərinin müəyyən edilməsi vasitəsidir və vəziyyətidir;
-nizam (nizamlama) idarəetmənin özüdür və idarəetmə
zamanı istiqamətləri və sahələri qruplaşdırma vasitəsidir;
-nizam (nizamlama) səlahiyyət və vəzifə kəmiyyətlərini və
sahələrini müəyyən edən vasitə və prosesdir;
1
Nəsibov E.M. “Siyasətin tərkib hissələrinin hərəkət xüsusiyyətləri”, Bakı-
“Elm və Təhsil”-2010. 116 s.
120
-nizam (nizamlama) dövlət daxilində və cəmiyyətdə siyasi
və inzibati, eləcə də ictimai idarəetmə zamanı maraqların təmin
edilməsini müəyyən edən proses və vəziyyətdir;
-nizam (nizamlama) tərəflərin gücünü və idarəetmə
sistemində
və
yarımstrukturunda
səlahiyyət
dairəsini
müəyyənetmə vasitəsidir və prosesidir;
-nizam (nizamlama) sistemin bütövlüyünü şərtləndirən
proseslərin daxili təkmil vəziyyəti və prosesidir;
-nizam (nizamlama) idarəetmənin daxilində olan və sahələr
üzrə idarəçilik xüsusiyyətlərinə bağlı olan anlayışdır;
-nizam (nizamlama) aidiyyatı strukturlar arasında əlaqələri
yaratma və bütövlüyü ortaya çıxarmaq vəziyyətidir və s.
Dövlətin nizamlama fəaliyyəti zamanı hakimiyyətin
statusu və nüfuzu formalaşır. Hakimiyyət nizamlama
funksiyası ilə özünü sübut etdirmiş və təsdiq etmiş olur. Özünü
səlahiyyətli tərəfə çevirir və güc subyektinə, mərkəzinə
döndərir. Məhz siyasi nizamlama prosesləri zamanı dövlət
daxilində bir-birilə əlaqəli olan və biri-digərini şərtləndirən və
siyasi əhəmiyyət kəsb edən proseslər yaşanır. (Qeyd: siyasi
proseslər dedikdə, daha çox dövlətçiliklə və hüquqi cəmiyyətlə
bağlı olan proseslər nəzərdə tutula bilər. Proseslərin siyasi
məzmunu onun inzibati məzmunundan daha çox ciddi və
qlobal xarakterə malik olur. Siyasi proseslərə birbaşa dövlət
rəhbəri və hakimiyyət rəhbərləri tərəfindən həyata keçirilən
proseslər-dövlət əhəmiyyətli qərarların qəbulu, sənədlərin
qəbulu
prosesləri,
eləcə
də
konstitusiya
aktları,
referendumlar, qanunlar, fərmanlar, beynəlxalq sənədlərə
qoşulmalar və s.-kimi aktlar, proseslər aid edilməlidir. Lakin
bunu inzibati proseslərdən tamamilə fərqləndirmək düzgün
deyil. Belə ki, inzibati proseslər məhz siyasət qurumlarının
daxilində baş verən proseslərdir və iyerarxik forma və
məzmunu əks etdirir. Eyni zamanda dövlət qurumu olmayan
hüquqi şəxslərin –məsələn, orta və kiçik biznes qurumlarının,
fəaliyyəti də müəyyən qədər inzibati idarəçilik prinsipi ilə
121
təmin edilir. Yerli idarəetmə qurumlarının-icra qurumlarının,
bələdiyyələrin,
nazirliklərin,
komitələrin
və
dövlət
ş
irkətlərinin (yerli və mərkəzi) fəaliyyəti də inzibati fəaliyyət
hesab edilməlidir. İdarəetmə aparatları daxilində olan
idarəçilik də inzibati idarəetməyə aid edilir. Siyasi idarəetmə
qlobal əhəmiyyət kəsb edir, inzibati idarəetmədə isə daha çox
iyerarxik mərhələlər mövcuddur ki, bunun da son (ən yuxarı)
qərarı və qərarın icrası isə siyasi idarəetmədir. Siyasi
idarəetmə proseslərin ardıcıl olaraq yerinə yertirilməsinin
tərkibi baxımından inzibati idarəetmələrə bölünür). Dövlət
rəhbəri və dövlət hakimiyyəti əsasən baş nizamedici tərəflər
hesab edilir. Piramidal strukturun başında dövlət rəhbəri, ondan
aşağıda isə hakimiyyətin qollarına rəhbərlik edən şəxslər
dayanırlar və proseslər ətrafdan yuxarıya və əksinə olaraq,-
yuxarıdan ətraflara doğru, baş verir. Bütün trayektorik və
şərtləndirici proseslər özündə nizamlamanı əks etdirir.
Nizamlama proseslərinə çevirmələr-forma və məzmun
dəyişmələri; yerdəyişmələr-məkan dəyişmələri kimi proseslər
də daxil edilir.
İstər dövlət daxilində, istərsə də beynəlxalq siyasətdə
nizamlama prinsipləri zamanı mütləq şəkildə mərkəzi məkanda
güclülük və bundan irəli gələn
böyüklülük (daxilən zəngin olan
kəmiyyət böyüklüyü, nüfuzlu tərəf) prinsipi əsas götürülməlidir.
Böyüklülüklə yanaşı, sistemin möhkəmliyi və bütövlüyü
məsələsi də xüsusi əhəmiyyət kəsb etməlidir. Böyüklüyün
müəyyən edilməsi idrakın müqayisə metodlarına əsaslanır və
təcrübədəki seçmələr, müşahidələr nəticəsində müəyyən olunur.
Buradan da belə qənaətə gəlmək olur ki, böyüklüyü (nüvəni,
mərkəzi) müəyyən etmək üçün ondan kəmiyyət və miqyasda
mövcud olan vəziyyət və vasitələr qismində kiçiklik (kiçik
subyektlər və kkiçik vasitələr) də lazımdır. Düzən məsələsi və
idarəçilik bu iki fərqin vəhdətindən meydana gəlir. Düzən
məsələsində daha çox böyük tərəfin kçik tərəf üzərində təsirləri
məsələsi əsas götürülür və buradan da tərəflər təsnif edilir.