143
-cəmiyyətin ayrı-ayrı sahələrini hərəkətə gətirən gücün
formalaşdırılması və bu güclər arasında nizamlama
proseslərini yaratmaq zərurəti. Güc mərkəzlərinin bir-
birindən asılılığı həm qarşılıqlı məsuliyyəti meydana gətirir,
həm də qarşılıqlı öhdəliyi üzə çıxarır;
-cəmiyyətin daxilində rəngarəngliyi təmin etmək və
ziddiyyətlərdən, müxtəlifliklərdən cəmiyyəti və dövləti
inkişaf etdirmək zərurəti. Dövlət tərəflərin qarşılıqlı
fəaliyyəti, mübarizələri sayəsində bütöv varlıq kimi qalır və
güclənir.
Dövlət
hüquqi
tənzimləmə
sahələrini
genişləndirməklə özünü inkişaf etdirmiş olur;
-insanların maraqlarının əks olunduğu sahələr-ailə-
məişət sahələri, ictimai-sosial sahələr, əmək fəaliyyəti və
təhsil-tədris sahələri, siyasət sahələri arasında nizamlı
prosesləri tənzimləmək zərurəti;
-cəmiyyətdə müəyyən təsirlərə malik ola biləcək fiziki
və hüquqi şəxsləri formalaşdırmaq zərurəti. Dövlət insan
potensialını formalaşdırmalı və ondan səmərəli qaydada
istifadə etməlidir;
-cəmiyyətdə baş verən prosesləri sahələrə ayırmaq və
imkanları fərqli qaydada formalaşdırmaq və fərqli
imkanlardan və potensialdan (resurslardan) seçmə üsulu ilə
dəyərlənmək zərurəti və s.
Siyasət mərkəzlərinin formalaşması və siyasətin güc
mərkəzləri (siyasi nizamı təmin edən qurumlar)
Əvvəlki başlıqlarda bu məsələlərə toxunuldu və bir qədər
də geniş şəkildə izah etmək məqsədəuyğun olar.
Siyasət mərkəzlərinin formalaşması və güc mərkəzlərinin
yaradılması maraqların vəhdəti (bütövlüyü, universallığı və
hətta burada fərdiliyini birgə qaydada təmin etmək)
zərurətindən və bunun üçün maraq nümayiş etdirən tərəflərin
iştirak və fəaliyyət, ümumiyyətlə, əmək münasibətləri və digər
144
sosial əlaqələr vəhdətindən ortaya çıxır. Siyasət mərkəzlərinin
formalaşması bir tərəfdən dövlətin və cəmiyyətin əlaqəli
şəkildə
inkişafına,
digər
tərəfdən
isə
dövlətin
özünümüdafiəsinə əsaslanır. Özünümüdafiə elə inkişafı zəruri
edir və sistemli nizamlamanı ortaya çıxarır. Özünümüdafiə
zərurəti həm də obyektlərə, vasitələrə real əsaslarla, rasional
qaydada təsir imkanlarını meydana gətirir. Özünümüdafiə
siyasəti maraqların təmin edilməsinə istiqamətlənir. Məsələn,
dövlətlər proteksionizm siyasəti həyata keçirməklə yerli
istehsalın inkişafını qarşılarına məqsəd kimi qoyurlar.
Özünümüdafiə siyasəti eləcə də gələcək nəzəri strategiyaların
müəyyən edilməsi üçün təşkil edilir. Ayrı-ayrı sahələr üzrə
siyasət mərkəzlərinin formalaşması prosesləri bir tərəfdən
həmin sahələrin tənzimlənməsi məqsədilə həyata keçirilirsə,
digər tərəfdən də ümumi siyasət sisteminin əlaqəli struktur
vahidini yaradır və ümumsiyasət müstəvisinin tərkibi olur.
Siyasət müstəvisinin tərkib müstəviləri cəmi də ümumsiyasət
sisteminin rəngarəng fəaliyyət tərkibini təşkil edir. Piramidal
strukturun tərkib hissələrini və strukturlarını buna nümunə
göstərmək olar.
Hesab etmək olar ki, istənilən sistemin, xüsusilə insanlar
arasında əlaqələr və münasibətləri əks etdirən ictimai-siyasi
sistemlərin mərkəzi aparıcı qüvvələri (mərkəzi subyektləri-
baş subyektləri) mövcud olur. Məhz bu
qüvvələr ətraf
elementləri öz tərəflərinə çəkirlər və sistemlilik və bütövlük
yaradırlar. Mərkəzi qüvvələr öz ətraflarında şaxəli qaydada
mərkəzlər şəbəkəsini formalaşdırırlar. Nizamlama prinsipləri
üçün mütləq şəkildə mərkəzi qüvvələrin olması (burada
ətraflara paylayıcı və mərkəzə cəlbedici qüvvələr) zəruri amilə
çevrilir. Mərkəzi qüvvə subyekti məhz ətraf elementləri öz
tərəflərinə çəkməklə həm onlardan ibarət güclü sistem təşkil
edirlər, onlardan faydalanırlar, öz güclərini onların güc
birliyində də görürülər, həm də həmin elementlərə dəstək
olmaqla, onları gücləndirirlər.
Bu baxımdan mərkəzi
145
hakimiyyətin yerli hakimiyyət qüvvələri ilə qarşılıqlı asılılılıq
fəaliyyətlərini (tabe edən-tabe olan tərəf, istiqamət verən-
istiqamətlənən tərəf və s. formasında) buna nümunə göstərmək
olar. Mərkəzi hakimiyyət yerli hakimiyyətə səlahiyyət verir ki,
müvafiq imkanlardan istifadə edə bilsin və öz səalhiyyət
dairələrində elementlərə-ünsürlərə, subyektlərə təsir göstərə
bilsin. Yerli hakimiyyətin fəaliyyətinin mövcudluğu mərkəzin
yerlərdə zəncirvari və şəbəkəli hakimiyyətini, nüfuzunu və
təsirlərini yaradır. Sistem bütövlüyü və vahidliyi də öz
növbəsində vahid enerji mənbəyi rolunu oynayır. Mərkəzi
subyektlər baza fəaliyyət subyektləri hesab edilirlər və ətraf
subyektləri öz tərəflərinə çəkirlər. Bununla da istər məkan
baxımından, istərsə də daxili məzmun etibarilə mərkəz və
periferiya subyektləri, alt və üst subyektlər (pilləkənin aşağı və
yuxarı pillələri) formalaşır. Formalaşma prosesləri şaxəli
trayektoriyalar üzrə baş verir və trayektoriyalar arasında
uyğunluq və uyğunsuzluq prinsiplərinə müvafiq olaraq keçidlər
meydana gəlir. Formalaşma zamanı həm nizamlama
(nizamasalmanı təqribi bərabərlik əsasında münasibətlərin və
hərəkətlərin müəyyən məqamlarda və şəraitlərdə riyazi
ölçmələrə tabe olması, tabe etdirilməsi prosesləri kimi də
anlamaq olar) həyata keçirilir, həm də strukturların özləri də
nizamlama
(nizamasalma)
funksiyasına
malik
olurlar.
Beləliklə, hesab etmək olar ki, siyasət sistemləri həm daxilən
tənzimlənmə nəticəsində formalaşdırılan, həm də müəyyən
sahələri tənzim edən subyektlərdən təşkil edilmiş bir
kompleksdir ki, burada da daima müəyyən trayektoriyalar
üzrə hərəkətlər formalaşır.
Mərkəzlərin yaradılması zərurəti əsas etibarilə zəncirvari
qaydada təsir mərkəzlərini və şəbəkələrini formalaşdırmaq
ehtiyaclarından meydana gəlir. Təsir şəbəkələri mərkəzləri də
öz növbəsində məkanları əhatə etməklə zəncirvari prinsiplərlə,
iyerarxik əsaslarla təsir mühiti və zonasını yaradırlar. Bununla
da geniş bir məkanda piramidal trayektoriya üzrə baza və