166
daxildə və xaricdə səmərəli şəkildə istifadə etmək imkanlarına
malik ola bilsin.
Dövlətin
xarici
siyasət
marağı
onun
beynəlxalq
münasibətlərdə olan marağını formalaşdırır. Bununla yanaşı,
beynəlxalq münasibətlərdə iştirak edərkən dövlətin təbii olaraq
maraqları da formalaşır və dövlət öz marağını təmin etmək
üçün hüquq (burada səlahiyyət, ixtiyar) əldə edir. Digər
tərəfdən də məhdudlaşdırma (səlahiyyətlərin bir qədər
məhdudlaşdırılması) prosesləri həyata keçirilir. Məsələn, Dəniz
hüququ üzrə BMT-nin III Konfransında qəbul edilən
Konvensiyaya
müvafiq
olaraq
Arxipelaq
dövlətlərinin
(İndoneziya, Filippin, Fici, Baham adaları, Yaşıl Burun adaları
və s.) suverenlikləri arxipelaq sularına, habelə onların dibinə və
təkinə, eləcə də onların təbii ehtiyatlarına şamil edilir. Böyük
dövlətlərin gəmiləri arxipelaq sularından maneəsiz keçmək
hüququna malikdir. Hesab etmək olar ki, bu məsələdə hüquqlar
məhdudlaşır. Eləcə də BMT Təhlükəsizlik Şurası özünün 13
oktyabr 1956-cı il qətnaməsi ilə Misirin Süveyş kanalı üzərində
suverenliyini təsdiq etdi və “bütün bayraqlı gəmilərin kanaldan
keçməsi əsasında” Misirin kanalı istismar etmək hüququnu
tanıdı. Kanal milliləşdirildikdən sonra Misir hökuməti təsdiq
etdi ki, o, Süveyş kanalı haqqında 1888-ci il tarixli Beynəlxalq
Konvensiyanın qətnamələrinə hörmətlə yanaşacaq və riayət
edəcəkdir. Misir hökuməti 25 aprel 1957-ci il tarixli
bəyannaməsində özünün Süveyş kanalında “bütün ölkələr üçün
azad və fasiləsiz gəmiçiliyi təmin etmək” öhdəliyini təsdiq
edərək, “1888-ci il Konstantinopol sazişinin şərtlərinə və
ruhuna əməl edərək” qətiyyətli olduğunu bəyan etdi.
1
Burada
hesab etmək olar ki, Misirin beynəlxalq münasibətlərdə fərdi
maraqları ümumi beynəlxalq mənafeyə görə məhdudlaşmalı
oldu. Dövlət beynəlxalq münasibətlərə qoşulduqda həmin
dövlət
beynəlxalq
münasibətlərdə
dövlətlərin
ümumi
1
“Beynəlxalq hüquq” Azərb. dilində, R. F. Məmmədovun redaktorluğu və
tərcüməçiliyi ilə. Bakı, “Qanun” nəşriyyatı, 2002, 752 s., səh.583.
167
mənafeyinə cavab vermək naminə, öz fərdi marağını
məhdudlaşdırmalı olur. Məsələn, xarici limanlarda olarkən
bütün gəmilər sahil dövlətin hakimiyyətinin qanunlarına və
qaydalarına, habelə sərhəd, gömrük, sanitar rejimləri
məsələlərinə dair sərəncamlarına riayət etməyə borcludur.
Digər bir tələbə görə, əcnəbi gəmilərdəki dənizçiliyə və digər
şəxslərə dair cinayət işlərinin, habelə bu gəmilərin özləri,
onların heyəti və sərnişinləri ilə əlaqədar mülki işlərin həlli
sahil dövlətin məhkəmə orqanlarının səlahiyyətinə aiddir.
1
Dövlətlər beynəlxalq birliyə inteqrasiya olunmaq məqsədilə
öz daxili qanunvericilik aktlarını beynəlxalq sənədlərə
uyğunlaşdırırlar. Burada da uyğunlaşdırma, uzlaşdırma və
harmonizasiya prosesləri həyata keçirilir. Başlıca məqsəd
daxili
və
xarici
siyasətin-beynəlxalq
münasibətlərin
vahidləşməsi və bir-biri üçün əlaqələndirilməsidir.
Ümumi mənafe (dövlətlərin ümumi mənafeyi) fərdi
mənafedən üstün olur. Lakin fərdi mənafe ümumi mənafe
tərkibində zənginləşir və daha vacib əhəmiyyət kəsb edir.
Dövlət həm öz məkanında (öz sərhədləri daxilində), həm də
ümumi beynəlxalq arenada fərdi (özünə aid olan) mənafeyini
güdür. Burada vacib olan məsələ kimi fərdi mənafe çıxış edir.
Beynəlxalq münasibətlərin iştirakçısı kimi dövlətin beynəlxalq
arenada ümumi marağı olur. Məsələn, dövlətin beynəlxalq
ümumi (universal) sahələrdə iştirakı onun ümumi marağıdır.
Dövlət həm də xüsusi marağa sahib olur. Məsələn, nüvə
silahlarına sahib olan və kosmik dövlət statusları olan dövlətlər
həm ümumi, həm də xüsusi maraq nümayiş etdirirlər. Ümumi
və xüsusi maraq məsələsi həm də dövlətin daxili imkanlarına
xidmət etmək baxımından da önəm kəsb edir. Xüsusi maraqlar
dövlətin ümumi (bütöv) maraqlarının tərkibinə aid olur. Dövlət
ümumi məsələlər üzrə xarici siyasət reallaşdırır, həm də xüsusi
marağın təmin edilməsini əsas götürür. Hər iki maraq sahəsi,
1
“Beynəlxalq hüquq” Azərb. dilində, R. F. Məmmədovun redaktorluğu və
tərcüməçiliyi ilə. Bakı, “Qanun” nəşriyyatı, 2002, 752 s., səh.550.
168
strukturu və yarımstrukturu isə bir-birilə birbaşa və dolayı
yollarla əlaqəlidir. Ümumiyyətlə, dövlətlərin hərəkətləri ilə
onların gücləri arasında olan əlaqələr, bağlılıq, uyğunluq
dövlətlərin maraqlarının kəmiyyətini, bu baxımdan da ərazisini
müəyyən edir. Bu da dövlətlərin daxili güclərini müəyyən edən
kriteriyalardan asılı olur. Fikrimizi konkret olaraq ifadə etsək,
belə qənaətə gələ bilərik ki, dövlətin gücü onun beynəlxalq
münasibətlərdə çəkisini yaradır ki, bu da “hər bir dövlətin öz
payı” prinsipini müəyyən edir. Bunun da qəbul olunması
(razılaşma) sayəsində dövlətlər arasında beynəlxalq tarazlıq
yaranır. Bu baxımdan regional və qlobal səviyyədə beynəlxalq
tarazlıq bərabər çəkidən yox (bu mümkün ola bilməz), hər bir
dövlətin öz çəkisinə görə qarşılıqlı münasibətlərindən və
münasibətlərinin nisbi və şərti bərabərliyindən meydana gəlir.
Tarazlığın nisbi bərabərliyi elə gücü müəyyən edir və dövlətlər
arasında güc baxımından təsnifat məsələsini zəruri edir.
Beynəlxalq münasibətlərdə tarazlıq bəzi hallarda mütləq, bir
çox hallarda isə nisbi və şərti əsaslara malik olur. Dövlət xarici
siyasəti ilə beynəlxalq münasibətlərdə iştirak edir və iştirakın
özündən də beynəlxalq münasibətlər meydana gəlir.
Beynəlxalq münasibətlər bir sfera kimi bir dövlətin başqa
dövlətlərin daxilindəki siyasətdə, iqtisadiyyatda, mədəniyyətdə
və digər sahələrdə iştirak etmək istəyindən formalaşır. Bununla
həm dövlətlər arasında sıx əlaqələr yaranır, xalqlar arasında
hərtərəfli münasibətlər formalaşır, həm də bir dövlətin başqa
dövlət üzərində təsirlərindən qarşılıqlı asılılıq, bağlılıq və
bütövlük meydana gəlir. Beynəlxalq münasibətlərdə iştirak və
fəaliyyət üçün qaydalar yaratmaq prinsipləri beynəlxalq
münasibətlərin
idarə
olunmasını-münasibət
daşıyan
subyektlərin idarə olunmasını şərtləndirir. Beynəlxalq
münasibətlərin idarəolunması və hər bir dövlətin qərarların
hazırlanması və qəbul edilməsində iştirak hüququ beynəlxalq
demokratik prinsipləri zəruri edir. (Qeyd: demokratiya əslində
təbii hüquqların ədalətli təmin edilməsinə və qorunmasına
Dostları ilə paylaş: |