97
təmin olunur. Mənbə kimi isə müəyyən olunan obyektiv hüquq
normaları çıxış edir. Bununla yanaşı, obyektivlik də mövcud
olur və obyektivlik əsasında bərabərlik meydana gəlir.
Obyektiv hüquq normaları imkanları və gerçəklikləri ifadə
edən normalardır.
Obyektiv hüquq həmçinin ümumilikdə bütün şəxslərin
nisbi bərabərlik əsasında düşündüyü hüquq da hesab oluna
bilər. Bununla yanaşı, obyektiv hüququn mənşəyi həm də
subyektiv hüquqlardan da meydana gələ bilir. Məsələn, bir
şəxsin (bir alimin, tədqiqatçının) subyektiv təhlilləri də
sonradan obyektivlik üçün əsas götürülə bilər. Subyektiv əqli
nəticələr obyektivlik üçün əsas rolu oynaya bilir. Hüququn
genişlənməsi, obyektiv hüquq sahələrinin böyüməsi bu
baxımdan subyektiv nəzəri fikirlərin cəmindən asılı olur.
Subyektiv fikirlərin inkar olunması və yaxud da təsdiq edilməsi
elə obyektiv hüququn inkişafına şərait yaradır. Məsələn,
müəyyən bir sahədə hüquq normalarının inkarı və daha da
əlverişli nəticələr verən digər hüquq normalarının qəbulu elə
obyektiv hüququn inkişafını şərtləndirir. Obyektiv hüquqlar
burada subyektiv hüquqların törəməsi üçün baza mənbə rolunu
oynayır. Deməli, obyektivlik universal və fərdi nəzəri
törəmələrdən meydana gəlir. Burada dialektik məzmun həm
inklarda, həm də təsdiqdə öz əksini tapır. Qanunların
şaxələnməsi, yeni qanunvericiliyin meydana gəlməsi, əvvəlki
qanunvericilik aktlarının ləğv olunması və ya da tərkiblərində
yeni qanunvericilik aktları ilə əlaqədar olaraq dəyişikliklərin
aparılması elə obyektiv hüququn digər obyektiv hüquq
tərəfindən inkar edilməsi (subyekt tərəfindən yeni obyektiv
hüququn meydana gəlməsi) prosesləri ilə həyata keçirilir.
Hüquq fərdin hüququndan və toplumun hüququndan
ibarətdir. Fərdin hüququ da elə toplumun hüququnun
içərisindədir. Bu baxımdan da universal sənədlər normativ
hüquqi aktlar olaraq fərdin hüquqlarını ümumi və məxsusi
əsaslarla təmin etməni əsas götürür. Burada şəxsin və şəxslərin
98
hüquqları normalara salınır. Hər iki tərəfin mənəvi aləmini
şərtləndirən və onların vəzifə və səlahiyyətlərini müəyyən edən
və onların münasibətlərini tənzim edən normalar əslində bir-
birilərinin daxilindən təzahür olunur.
Dialektik vəhdətə uyğun olaraq baza hüquqlardan törəmə
hüquqlar meydana gəlir. Baza hüquqlar universal olur və vahid
xətt üzrə müəyyən edilir. Normalar arasında şərtləndirici
məzmun dialektikanın əsaslarını meydana gətirir. Bir şəxsin
hüquqlarının normalar şəkilində reallaşdırılması digər şəxslərlə
olan əlaqələrdə mümkün bir hala çevrilir. Bu da ondan irəli
gəlir ki, dövlət universal qaydada, bütün vətəndaşların
hüquqlarını əks etdirən normalar qəbul edir, normaların icrasını
təmin edir. Dövlət özü də daha çox vətəndaşlarının yaratdığı,
yəni cəmdən təkə doğru formalaşmış bir qurum kimi əhəmiyyət
kəsb edir. Dövlət öz vətəndaşları arasında ümumi əsaslarla heç
bir fərq qoymur, bundan irəli gələrək şəxslərin fərdi əsaslarla
hüquqları təmin edilir. Normativ hüquqi aktlar indiki zamanı
ifadə edir və eləcə də zamanı və şəraiti yetişdikdə hər bir şəxs
ona məxsus olan hüquqdan faydalanır. Fərdin hüququ əsasən
toplumun hüquqları irçərisində təmin olunur. Dövlətin
universal mahiyyəti də məhz buradan üzərə çıxır. Universallıq
içərisində, yəni baza hüquqları içərisində fərdi məxsusi
hüquqlar meydana gəlmiş olur. Hüquq normaları insanların
fərdi bərabərliklərini müəyyən xətlərdə eyniləşdirir. Dövlət
həmçinin fərdi qaydada ayrı-ayrı şəxslərə hüquqlar verir,
onların müəyyən şərait və məkanlarda hüquqlarını tanıyır,
yardım və stimullaşdırmaq məqsədilə güzəştlər verir. Burada
artıq məxsusilik meydana gəlir. Dövlət rəhbəri fərdi qaydada
məhkumları və cinayət məsuliyyətinə cəlb olunanları əfv edir,
məhkumların cəzalarını yüngülləşdirir. Məxsusilik daha çox
real
imkanların
mövcudluğu
və
potensialın
istiqamətləndirilməsindən ortaya çıxır. Bu baxımdan da
universal münasibətləri tənzim edən hüquq normaları meydana
gəlir. Fərdə (burada bir şəxsə) aid olan hüqüq normasının
99
meydana gəlməsi və onun tətbiqi başlıca olaraq digər
subyektlərlə şərtləndirici əlaqədə ortaya çıxır. Burada dialektik
vəhdət ondan ibarət olur ki, baza hüquqlar əsasında törəmə
hüquqlar formalaşmış olur. Törəmə hüquqların mahiyyətində
baza hüquqlar daima öz əksini tapır. Bütün konkret hallarda
hüquqi aktlar baza hüquqların ədalət prinsipi və dəyərlərlə əks
olunmasını təmin edir.
Fərdin hüquqları əqli nəticələrə gəlmək yolu ilə dərk
olunur. Obyektiv hüquq hamı tərəfindən qəbul edilən çoxlu
sayda subyektiv hüquqların cəmidir. Obyektiv hüquq normaları
da subyektlər tərəfindən təşkil edilən hüquq normalarının cəmi
kimi xassələnir.
Formal məntiq və hüququn dərk olunması (sillogizmlər
yolu ilə)
Əqli nəticələr düşüncələri daha təkmil və əhatəli edir.
Obyektlər üzrə ardıcıl qaydada əqli nəticələrin çıxarılması
məhz mühakimələrin sayını artırır. Artma prosesindən əhatəli
mətn meydana gəlir. Burada dialektik məntiq də özünü
göstərir. Bu baxımdan da belə qənaətə gəlmək olar ki, formal
(sadə, klassik) məntiq i nəticələr öz-özlüyündə genişləndikcə
dialektik məntiqə gətirib çıxarır. Formal (ənənəvi) məntiq
sistemli təfəkkürün formalaşmasında mühüm rol oynayır və
sadə yollarla başlanğıclar və ondan meydana gələn nəticələr
arasında bir bağlayıcılıq yaradır. Sistemli təfəkkürün obyekti
sistemi təşkil edən komponentlər olur. Sistemlilik əslində
bütövün tərkib hissələri arasında əlaqələrin yaranmasına və
nəzəri olaraq aşkarlanmasına xidmət edir. Məntiqi nəticələr
başlanğıc və son arasında bir bütövün yaranmasına və oxşar
məzmunların meydana gəlməsinə xidmət edir. Başlanğıc və
son arasında (son məqsəd arasında) məsafə uzandıqca hüquq
normalarının sayı artır, şərtləndiriciliyi genişlənir. Bu
baxımdan da əhaətliyi meydana gəlir. Hüquq normalarından
Dostları ilə paylaş: |