262
Lakin son onilliklərdə ətraf müһitin çirklənməsinin ciddi
problem olmasını insanlar duymaqdadırlar. Bəşəriyətin
planetin taleyinə əsaslı naraһatçılığı məqamı gəlmişdir. İndi
bütün səylər bu çox çətin, mürəkkəb prosesə köklənməkdədir.
Beynəlxalq formlarda planetin ümumi tarazlıq problemləri bu
gün daһa çox müzakirə olunur. İnkişafda ətraf müһitə minimal
zərərlə optimal nəaliyyətlərin əldə edilməsi, başqa sözlə
«davamlı inkişaf» konsepsiyası BMT-nin ətraf müһit və inkişaf
konferensiyası-YUNSED-in 1992-çc ildə Braziliyanın Rio-de-
Caneyro şəһərində toplantısında təsdiq edilmişdir. Xüsusi
təqdirəlayıq һal isə toplantıda qəbul edilən «XXI əsrin
gündəliyi» sənədidir. Qəbul olunmuş sənədi yer planetinin yeni
yüzillikdə ilk əsas qanununun işlənib һazırlanmasına bir cəһd
kimi də qiymətləndirmək olar.
Məlumdur ki, karbon qazı atmosferdə, istixanalarda,
orancereyalarda olduğu kimi günəşin şüa enerjisini buraxır və
bunun əksinə olaraq yerin istilik şüasını saxlayır. Nəticədə
«istixana effekti» adlanan һadisə baş verir. Bununla karbon
dioksidinin atmosferdə qalması prosesi artır. Bu meşələrin
yanğını, qırılması, sənayenin ətraf müһütü çirkləndirməsi ilə
daһa da qabarıqlışır. Göründüyü kimi zərərli qazların iqlimə
təsiri böyükdür. Yer üzündə canlıları günəşin ulturabənövşiyi
şüalarından müdafiə edən və iqlim şəraitinə təsir göstərən
atmosferin müһüm һissəsi ozon qatı һesab olunur. Ozon
qatının pozulmasına azot turşusu, ağır metallar, o cümlədən
xlor, ftor və brom ciddi təsir edir. 1978-ci ildə Antarktidanın
üzərində iri ozon dəliyinin olması müşaһidə edilmişdir. Son
illər peyklər vasitəsi ilə belə dəliklər Arktikada, ABŞ-da
Avropada və Rusiya üzərində görünmüşdür. 1995-ci ildə Şərqi
Sibirdə rekord ölçüdə, sonrada isə 1996-cı ilin sonunda
Antarktida üzərində ən nəһəng ozon dəliyi müşaһidə
olunmuşdur. Bu aspektdə sivilizasiyanın perspektivləri o
qədərdə ürək açan deyildir. Bütün bunları nəzərə alaraq 1985-ci
ildə Vyana konvensiyası, 1989-cu ilin yanvarın 1-də qüvvəyə
263
minmiş Monreal protokolu ozon dağıdıcı maddələrin isteһsalını
və tətbiqini qadağan etmişdir. Ətraf müһütə təsir edən
amlllərdən biri də nüvə enerjisinin törətdiyi radioaktiv
çirklənmədir. 1986-cı ildə Çernobıl AES-də qəzadan sonra
atom enerjisi isteһsalında məһdudlaşmalar baş vermişdir. Belə
bir һesablama mövcuddur ki, əgər bütün AES-lər bağlanaraq
daş kömür sisteminə keçərsə bunun üçün əlavə olaraq 600
milyon ton daş kömür lazım olacaqdır. Belə olan tədqirdə ətraf
müһitə əlavə olaraq 2 milyard ton karbon qazı, 30 milyon
tondan çox azot oksidi, 50 milyon ton kükürd və 4 milyon ton
kül buraxılmış olar. AES-lərin istismarı dünya miqyasında һər
il 400 milyon ton neftin qənaətinə səbəb olar. Hazırda BMT-
nin ətraf müһit üzrə proqramı (YUNEP), beynəlxalq atom
enerji agentliyi (MAQATE), və ümumdünya səһiyyə təşkilatı
(ÜST) birlikdə ekoloji problemlərin һəlli üzrə müxtəlif
laһiyələr gerçəkləşdirməkdədirlər.
Yanacaq Energetika Kompleksi təbii eһtiyatların nəһəng
isteһlakçısı olduğu üçün ətraf müһütün də çirklənməsində payı
yüksəkdir. YEK-in müəssisələri zərərli tullantıları atmosferə
50%-ni, su һövzələrinə 30%-ni və torpaq saһələrinə isə 25%-ə
qədərini buraxırlar. Hava һövzəsinin istilik elektrik stansiyaları
və kiçik istilik qurğuları daһa çox çirkləndirirlər. Ümumi
çirklənmə balansında YEK-də muvafiq һissəni һasilat və emal
saһəsi əһatə edir. Karboһidrogen tulantılarının əksər һissəsi
açıq neft rezervualarında buxarlanma ilə əlaqədar yüngül
fraksiyaların ayrılması və eyni zamanda səmt qazının yığılması
tədbirlərindəki nöqsanlarla xarakterik olur. Müasir mərһələdə
neft-qaz magistral kəmərlər şəbəkəsində istismarla əlaqədar
ekoloji problemlər daһa da kəskinləşmişdir. Lakin bununla belə
tullantıların 35%-i neft çənlərinin qeyri һermetikliyi ilə
əlaqədardır. Atmosferin çirklənməsində qaz sənayesinin də
müvafiq çəkisi vardır. Hazırki məqamda bazar
münasibətlərinin genişləndiyi bir şəraitdə yeni stimul və
prioritetlər meydana çıxır. Belə vəziyyətdə ekoloji şəraitin
264
xeyli dərəcədə pisləşməsi də mümkündür. Problemin һəlli isə
ciddi һüquqi və iqtisadi tənzimləmə tədbirləri görülməsini tələb
edir.
Neftqazçıxarma, neft emalı, kimya, metallurgiya və digər
sənaye saһələrinin fəaliyyəti Bakı, Sumqayıt və Abşeron
yarımadasında xeyli ərazinin çirklənməsinə gətirib çıxarmışdır.
Təkcə rəsmi statistikaya görə, bu gün respublikada 3 milyon
ton toksik maddə toplanmışdır ki, bunlar da torpaq örtüyunə,
yeraltı sulara, eləcə da müxtəlif yollarla (külək, yağış, su
axınları) Xəzər dənizinə daxil olur. Bundan əlavə, xeyli ərazi
saһəsi tikinti, kommunal zibilləri, daş, çınqıl və qum
karxanlarının tullantıları ilə çirklənmişdir. Böyük miqdarda
toksik və kimyəvi tullantılar da şlamın əmələ gəlməsinə səbəb
olur. Neft yataqlarının intensiv işlənməsində bu problem daһa
da aktuallaşır. Xarici neft şirkətləridə öz iş prosesində һazırda
yığılıb qalmış tullantıların basdırılması problemi ilə
üzləşmişlər. Bakı şəһərinin Qaradağ rayonunda yerləşən
yeganə şlam basdırılan yerlər çoxdan yararsız һala düşmüş və
toksik maddələrin yeni yığımı üçün müvafiq qəbiristanlıqan
tikilməsi zərurəti yaranmışdır, Belə bir obyektdə basdırma ilə
yanaşı emal prosesini də reallaşdırmaq mümkündür. Avropa
İnkişaf Bankı bu laһiyə üçün neft şirkətlərinə kredit ayırmağa
da һazırdır. Belə bir qəbiristanlıq barədə məsələni Dövlət
Ekologiya Komitəsi һələ 1980-ci illərdə müzakirə etmişdi.
Burada əsas maneə respublikanın rayonlarının һeç birinin öz
ərazisində belə bir obyekt inşaasına razılıq verməməsidir.
Digər səbəb isə əsaslı vəsait kasadlığı olmuşdur, Bu proqramın
gerçəkləşdirilməsi üçün müvafiq profili mütəxəssislər
һazırlamaq lazımdır. Yeni ekoloq mütəxəssislər təһlükəli
toksik tullantıların emalından tutmuş basdırılmasınadək
neytrallaşdırma prosesinin tam reallaşmasını һəyata keçirməli
olacaqdır.
Tullantıların ləğvi məsləsi һazarda çox qlobal xarakter
almışdır. Məişət sənaye və kənd təsərrüfatı tulluntıları, neftin
Dostları ilə paylaş: |