396
Rüsum – rəsmlər, adətlər.
Rütəb – xurma.
S
Sağər – qədəh, piyalə.
Sahir – cadugər, gözbağılayıcı.
Said – bilək.
Salik – yolçu.
Salis – üçüncü.
Salus – hiyləgər, adamaldadan,
siyasətçi.
Sane’ – yaradıcı, icad edən.
Savab – doğru, düz.
Seyd – ov, şikar.
Seylab – sel.
Sə’d – uğurlu.
Səbəq – dərs.
Səbu – cürdək, sovça.
Səccadə – canamaz, namaz xalçası.
Səfinə – gəmi, cüng.
Səgi-şəbgərd – gözətçi it.
Səhab – bulud.
Səhranəvərd – səhraları gəzən.
Səlasil – silsilələr, zəncirlər.
Səlsəbil – behiştdə bulaq adıdır.
Səmin – bahalı, qiymətli.
Səng – daş.
Səngsar – daşqalaq.
Sərab – miraj.
Sərd – soyuq.
Sərgərm – nəşəli, məşğul, başı
qarışmış.
Sərgəştə – avara, heyran.
Sərih – açıq, aydın.
Sərir – taxt.
Sərvər – başçı.
Sib – alma.
Sima’ – dinləmək, nəğmə eşitmək.
Simab – civə.
Simbər – gümüş bədənli.
Siməndud – gümüş suyuna çəkilmiş.
Simsaq – baldırı gümüş kimi ağ.
Sipah – ordu, qoşun.
Sipehr – göy, sfera.
Sirət – əxlaq, fitri təbiət; yaşayış tərzi.
Sirişk – göz yaşı.
Sövgənd – and, qəsəm.
397
Sud – fayda, qazanc.
Sui-məzac – bədtəbiət, bədxulq,
bədxasiyyət.
Surax – dəlik, deşik.
Sübhi-əzəl – ilk sübh.
Sücud – səcdə etmək.
Süfəha – səfehlər, axmaqlar.
Süflə – alçaq, rəzil.
Süha – ən kiçik ulduz.
Sürahi – uzun boğazlı şərab şüşəsi.
Sürəyya – yeddiqardaş ulduz, Ülkər.
Sürud – nəğmə, oxumaq, melodiya.
Sütur – sətirlər, xətlər.
Ş
Şahid – gözəl.
Şayistə – layiq, dəyərli.
Şəbgərd – darğa; gecə növbətçi.
Şəhnə – darğa, gözətçi.
Şəhriyar – padşah.
Şəkərxab – sizin yuxu.
Şəqq – bölmək.
Şəmmə – bir az, cüzi.
Şərarə – od parçası, qığılcım.
Şərhə-şərhə – para-para, dilim-dilim.
Şəyyad – fırıldaqçı, yalançı, ikiüzlü.
Şiftə – aşiq, məftun, vurğun.
Şitab – tələsmə.
Şivən – fəryadla ağılamaq.
Şöhrə – şöhrətli, məşhur.
Şuridə – şura gəlmiş, özünü itirmiş,
dalğın.
Şükufə – çiçək.
Şükuh – dəbdəbə, şərəf, əzəmət.
T
Tabdar – parlaq, işıqlı; qıvrılmış.
Tak – üzüm budağ, tənək.
Tə’dib – ədəbləndirmək, ədəb
vermək.
Tə’əb – məşəqqət, zəhmət.
Tə’viz – bəladan qorunmaq üçün
yazılı dua.
Tə’yid – qüvvət alma, gücləndirmə,
təsdiq etmə.
398
Tə’zim – ehtiram etmək, baş əymək.
Tə’zir – danlamaq, qınamaq, cəzalandırmaq.
Təcəmmül – bəzənib düzənmək,
zinətlənmək.
Təəllül – yubatmaq, yubandırmaq.
Təərrüz – sataşmaq, hücum etmək,
dolaşmaq.
Təfaxür – fəxr etmə, öyünmə.
Təfriqə – dağınıqlıq, ayrılıq.
Təğyir – döndərmək, dəyişmək.
Təhrik – hərəkət vermə, tərpənmə.
Təhsin – alqış, afərin, bəyənmək.
Təxfif – yüngülləşdirmək.
Təxt-rəvan – çiyin üzərində aparılan
təxt.
Təxvif – qorxutmaq, hədələmək.
Təqdir – əvvəlcədən qərara alınmış.
Təlx – acı.
Təməvvüc – dalğalanmaq, ləpələnmək.
Tənə’üm – var-dövlət içərisində
həyat sürmək.
Tərəb – şadlıq.
Tərəhhüm – rəhm etmək.
Tərrar – hiyləgər, adam aldadan,
əyyar.
Təşvir – coşmaq, qaynamaq.
Təvaf – başına dolanmaq.
Təvil – uzun.
Təzvir – hiylə.
Tila – qızıl suyu, qızıl.
Timar – xəstəyə baxmaq, şəfa vermək.
Tin – palçıq.
Tirə – qaranlıq, tutqun.
Tişə – külüng.
Tövq – həlqə, boyunbağ.
Tövsən – harın at.
Tuba – cənnətdə bitən ağac.
Turab – torpaq.
Tutiya – gözə çəkilən maddə.
Türbət – torpaq.
Türrə – saçın qıvrımı.
Tüyur – quşlar.
U
Ud – yandırılarkən gözəl qoxu verən
bir ağacın adıdır.
Ur – çılpaq.
399
Ü
Ücb – özü haqda yüksək fikirdə olma,
təkəbbür.
Üqd – düyüm, çətinlik.
Üqdi-irtibat – əlaqə bağ.
Ülüvv – ucalıq, yüksəklik.
Ülüvvid-dərəcat – ali dərəcəli,
yüksək məqamlı.
Ümm – ana.
Ümmi – anadangəlmə yazıb-oxumaq
bilməyən.
Ümmül-xəbais – xəbislərin anası;
şəraba verilən addır.
Üstüxan – sümük.
Üstüvar – möhkəm, qüvvətli, daimi.
Üzar – yanaq.
V
Vabəstə – bağılı; asılı olmaq.
Vajgun – başı aşağ.
Vəcdiyyat – sevinclər, şadlıqlar.
Vəh – aydınlıq, aşkarlıq.
Vərə’ – haram şeylərdən çəkinmək.
Vəsmə – qaraltmaq üçün qaşa yaxılan
maddə.
Vəş – kimi, tək mənasında işlənən
ədatdır.
Vücub – lazım, gərək.
Vühuş – vəhşi heyvanlar.
400
Z
Zağ – qarğa.
Zahid – dünya işlərindən əl çəkərək
ibadətlə məşğul olan adam.
Zayir – görüşə gedən, ziyarət edən.
Zəbun – düşkün, aciz, zəif.
Zəhi – nə xoş, nə gözəl.
Zəxirə – dar günə saxlanılan şey,
azuqə.
Zəxm – yara.
Zəman – zamin.
Zəmir – könül, qəlb.
Zərq – hiylə, biclik.
Zərnigar – qızıl suyu ilə yazılı.
Zərrin – qızıldan qayrılma.
Zində – diri.
Zinhar – saqın, aman.
Zivər – bəzək.
Ziyadət – artıq, artıqlıq.
Zöhd – zahidlik
Zövrəq – qayıq.
Zünnar – xristian ruhanilərinin
bağıladığ qurşaq.
Dostları ilə paylaş: |