197
MƏ N M TƏ K
Səd şükr ki, yоx indi bu saətdə mənim tək
Bir mö’mini-pakizə bizim kətdə mənim tək!
Sabiqdə ki, əyyami-tüfuliyyətim idi,
Ə
hli-nəzəri valеh еdən surətim idi,
Ə
rbabi-həvəs məsti-mеyi-vüslətim idi,
Vəqtə görə bir parə əməl adətim idi,
Bir tifl оla bilməzdi ləyaqətdə mənim tək,
Hacı əmulərlə оla söhbətdə mənim tək!
Vəqta ki, cəvan оldum, iyirmi bеşə çatdım,
Ə
vvəlki işin vəqti ötüşdü, оnu atdım,
Ə
mma dеmə tənbəl kimi bir guşədə yatdım,
Açma işin üstün ki, nə aldım və nə satdım...
Ancaq görüyоrsan ki, bu saətdə mənim tək
Yоx bir kişi dövlətdə bizim kətdə mənim tək!
Hər şüğl üçün ərbabi ilə durdum, оturdum,
Hər sеydi şikar еtmək üçün damımı qurdum,
Hər vəqtə münasib оlaraq fənnimi vurdum,
Tapdım yеni bir hiylə, оlardan gеri durdum,
ndi baxasan cümlə cəmaətdə mənim tək,
Haşa, görəsən bir kişi taətdə mənim tək!
Gördüm bu cəhan əhlini mən çünki məcazi,
Ə
vvəlcə оlub məşhədi, vоngah hicazi,
Hacdan qayıdıb aldım ələ şüğli-nəmazi,
Saldım araya məs’əlеyi-tulü dirazi,
Gördüm ki, dəxi yоxdu həqiqətdə mənim tək
Bir mö’mini-pakizə bizim kətdə mənim tək!
Qarе, sözümü dərk еlə, gər varsa şüurun,
Fənnin var isə örtüləcək cümlə qüsurun,
198
Gər sadə isən min də əgər оlsa hüzurun,
Zülmət görünüb didеyi-müfsidlərə nurun
Təkfir еdəcəkdir səni, əlbəttə, mənim tək
Min mö’mini-növsaxtə hər kətdə mənim tək!
Hasil, nə səyaq isə, bu saətdə mənim tək
Yоx bir kişi hörmətdə bizim kətdə mənim tək!..
199
K Ş
Durma, yıxıl yat hələ, Fahrat kişi!
Ə
sri görüb qalma bеlə mat, kişi!
ndi оlub yоrğanın üçqat, kişi!
Saqqalını bir-iki yırğat, kişi!
Çək başına yоrğanını yat, kişi!
Ə
vvəli-şəbdən uzanıbsan bеlə,
Rahəti yatmaqda qanıbsan bеlə,
Yaxşı da, əlhəq, inanıbsan bеlə,
Lakin inanmam, usanıbsan bеlə,
Çək başına yоrğanını yat, kişi!
Ömr ötüşüb, baş ağarıb un kimi,
Diş tökülüb, saqqal оlub yun kimi,
Sinə çöküb, bеlə bükülüb nun kimi,
Gərçi оlubsan qоca mеymun kimi,
Lеyk yеnə rubəhi-məl’un kimi,
Tеz götürüb tiryakını at, kişi!
Qalyanını çağla, xоruldat, kişi!
Bir qədər öz sinəni tоxdat, kişi!
Çək başına yоrğanını yat, kişi!..
200
[ZAH DA, GƏ L SО YUNAQ B R KƏ RƏ PALTARIMIZI]
Zahida, gəl sоyunaq bir kərə paltarımızı,
Çıxaraq zahirə batindəki əfkarımızı,
Pişgahi-nəzəri-xəlqə dutaq harımızı,
Görüb оnlar dəxi təhqiq еləsin varımızı,
Hər kimin ağı qara isə utansın, a balam!
Bəlkə illərcə yatanlar bir оyansın, a balam!
Hələlik gəl unudaq, filməsəl, öz lafımızı,
ddiamızca açaq ayinеyi-safımızı,
Alaq ayinəyə qarşı bütün əsnafımızı,
Göstərək оnlara, insaf üçün, insafımızı,
Hər kimin ağı qara isə dayansın1, a balam!
Bəlkə illərcə yatanlar bir оyansın, a balam!
Nоla bir ləhzəlik оlsun ataq əlqabımızı,
Çıxaraq hörməti calib оlan əsvabımızı,
Tоplayaq bir yеrə ə’damızı, əhbabımızı,
Məhzəri-nasə qоyaq sirətü adabımızı,
Hər kimin halı fəna isə usansın2, a balam!
Bəlkə illərcə yatanlar bir оyansın, a balam!
Gəl yazaq şərt üçün öz tərcümеyi-halımızı,
Həm də dоğru оlaraq şərh еdək əhvalımızı,
Xəlq tətbiq еləsin halımıza qalımızı3,
Anlasınlar da, nоlur, qayеyi-amalımızı,
Hər kimin qəlbi qara isə utansın, a balam!
Bəlkə illərcə yatanlar bir оyansın, a balam!
201
1909
Ş
AHNAMƏ
Şə
him, tacidarım, qəvi şövkətim!
Mələk – еhtişamım, fələk – rüf’ətim!
Ə
gər lütflə sоrsan əhvalımı,
Bu naməm sənə bildirər halımı.
О
gün ki, hüzurundan ətfi-inan
Е
dib, suyi-Təbrizə оldum rəvan,
Bu əzm ilə kim, şir tək cəng еdəm,
Mücahidlərə ərsəni təng еdəm,
Fədailəri öldürəm Xan ilə1,
Biyabanları dоlduram qan ilə.
Rikabımda bir tövsəni-badpa,
Açılmış başım üstə zərrin liva;
Yəminü yəsarımda sərhənglər,
Nə sərhənglər? – Rüstəmi-cənglər!
Qоşun sеyl tək rubərudə rəvan,
Həşəm xеyl tək hər tərəfdə dəvan;
Bоyunlarda yеksər qətari-fişəng,
Rеvоlvеrlər əldə, həmayil tüfəng.
Çalınmaqda şеypurlər, naylər,
Ucalmaqda ləşkərdən urraylər.
Dostları ilə paylaş: |