Azərbaycan Tarixi
461
hazırlamağa başladılar. Onlar hələ yanvarın 6-da Azərbaycanın
daxili işlər orqanlarının rəhbərləri, o cümlədən Bakı şəhəri
rayonlarının daxili işlər idarələrinin rəisləri ilə müşavirə keçirib
yanvarın 13-də Bakıda erməni qırğını gözlənilməsi haqqında
məlumat verdilər. Əslində bunu təxribat məqsədi ilə özləri
hazırlayırdılar. Şəhərdə heç kəsin bu hazırlıqdan xəbəri yox idi.
Rayon daxili işlər idarələrinin rəislərinə tapşırıldı ki, milisin
bütün tabel silahları, hətta dəyənəkləri də yığılsın və milis
işçiləri talan və qırğınlarda iştirak edənləri bu işdən
çəkindirmək üçün onlarla yalnız dialoqa girə bilərdilər. Hətta
Azərbaycan SSR Daxili İşlər naziri də bu əməliyyatdan təcrid
edilmişdi. Qırğın və talanlara qarşı "mübarizə əməliyyatına"
Moskvadan göndərilmiş və respublikada daxili işlər nazirinin
birinci müavini təyin olunmuş general V.Barannikov başçılıq
etməli idi.
1990-cı il yanvarın 13-də Bakıda "erməni talanları" baş
verdi. 56 nəfər qoca və xəstə erməni öldürüldü, 112 nəfər xə-
sarət aldı. Bakıda yerləşdirilmiş və general V.Barannikovun
sərəncamında olan SSRİ Daxili İşlər Nazirliyinin xüsusi təyi-
natlı milis dəstəsinin 12 min nəfərlik silahlı qüvvələri "erməni
talanının" qarşısını almaq üçün heç bir tədbir görmədilər. "Er-
məni talanlarının" qarşısı AXC Milli Müdafiə Şurasının özünü-
müdafiə dəstələri və silahsız milisin iştirakı ilə alındı. Ermə-
nilərin çoxu azərbaycanlıların evlərində sığınacaq tapdı və
kino-teatr binalarında yerləşdirilib mühafizə olundular.
Yanvarın 13-də planlaşdırılmış bu təxribat xalqın demok-
ratik qüvvələrinə qarşı hücuma keçilməsi üçün “hüquqi əsas”
oldu. "Tayfun" əməliyyatına başlamazdan öncə, hərbi
komandanlıq Bakıda xalqa tutulacaq divana cavab olaraq, guya
adamların rus dilli əhaliyə ilk növbədə hərbçi ailələrinə zərər
yetirəcəyindən qorxub onları Azərbaycandan çıxarmağa
başladı.
Qəzənfər Rəcəbli
462
1990-cı il yanvarın 17-dən Azərbaycan KP MK binası
(indiki Prezident sarayı) qarşısında izdihamlı mitinq başlandı,
ümumi tətil elan olundu. Mitinqdə Moskvadan ermənilərin
Azərbaycana ərazi iddialarına son qoyması, Bakı və onun
ətrafında yerləşdirilmiş hərbi hissələrin Dağlıq Qarabağa və
Azərbaycanın erməni basqınlarına məruz qalan sərhəd
rayonlarına göndərilməsi, Azərbaycan KP MK-nın birinci
katibi Ə.Vəzirovun istefası tələbləri irəli sürülürdü. Rəsmi
Moskvanın Bakıya göndərdiyi nümayəndələri Sov. İKP MK
katibi A.Kiriyenko və SSRİ Ali Soveti İttifaq Sovetinin sədri
Y.Primakovun AXC-nin "liberal" və "radikal" qanadlarının
nümayəndələri ilə ayrı-ayrılıqda görüşləri bir nəticə vermədi.
Moskva Naxçıvanda da xalqa divan tutmaq məqsədi ilə
fövqəladə vəziyyət elan etmək üçün fürsət axtarırdı. 1990-cı il
yanvarın 18-də Şərur rayonu Kərki kəndini ermənilərin işğalı
vəziyyəti daha da gərginləşdirdi. Xalqın tələbi ilə Naxçıvan
Muxtar Respublikasının Ali Soveti yanvarın 19-da Muxtar
Respublikanın SSRİ tərkibindən çıxması haqqında qərar qəbul
etdi.
1990-cı il yanvarın 19-da SSRİ Ali Sovetinin sədri
M.Qorbaçov yanvarın 20-də saat 00-dan "Bakı şəhərində
fövqəladə vəziyyət tətbiq edilməsi haqqında" Fərman verdi.
Lakin xalqı qəfildən yaxalamaq, ona divan tutmaq və
qoşunlardan istifadə etməklə qırğın törətmək məqsədilə fərmanı
gizli saxladı. Belə ki, fövqəladə vəziyyətin vaxtının elan
edilməsi Mərkəzin qanlı planların poza bilərdi. Çünki, AXC-
nin radikalları barrikadaları tərk etməməyə çağıraraq, xalqa
silah veriləcəyi və "kömək gələcəyinə" vəd vermələrinə
baxmayaraq, AXC İdarə Heyəti komendant vaxtı tətbiq
olunduğu təqdirdə orduya müqavimət göstərmədən piketləri
götürmək haqqında qərar qəbul etmişdi. Piketçilər Moskvanın
Bakıda olan səlahiyyətli nümayəndələri və respublika
Azərbaycan Tarixi
463
rəhbərlərinin ordunun şəhərə girməyəcəyi haqqında dəfələrlə
təkrar etdikləri vədlərinə inanmışdılar.
İnformasiya blokadası yaratmaq məqsədi ilə yanvarın 19-da
saat 19.22-də Azərbaycan Televiziyasının enerji bloku partladılıb
sıradan çıxarıldı. Yanvarın 19-da saat 21-də D.Yazovun şəxsi
rəhbərliyi altında Bakıda "Tayfun" əməliyyatı başladı. Bütün
qoşun növlərindən istifadə olunması ilə hər tərəfdən şəhər üzərinə
ordu yeridildi. Əhaliyə divan tutuldu. Ordunun şəhərə hücumu
vaxtı rəsmi məlumata görə 131 nəfər öldürüldü, 744 nəfər
yaralandı. 400 nəfər həbs edildi 4 nəfər itkin düşdü. Fövqəladə
vəziyyət haqqında fərman isə yalnız yanvarın 20-də səhər saat 7-
də elan olundu.
Yanvarın 21-də Azərbaycan SSR Ali Sovetinin
fövqəladə
sessiyası çağırıldı. Sessiyada deputatların üçdə bir hissəsi iştirak
edirdi. Sessiya baş vermiş hadisəyə siyasi qiymət verməyə çalışdı.
Sessiyada qanlı faciəni törədən ölkə və respublika rəhbərlərinə
qəti etiraz bildirildi, Bakı şəhərində qanunsuz olaraq fövqəladə
vəziyyət tətbiq edilməsi haqqında fərmanın ləğv edilməsi və
qoşunların Bakıdan çıxarılması haqqında qərarlar qəbul edildi.
Moskva bu qərarlara əhəmiyyət vermədi.
Xalq başsız qalmışdı. Belə bir şəraitdə, yanvarın 21-də
Heydər Əliyev Azərbaycanın Moskvadakı nümayəndəliyinə gəlib,
burada təşkil olunmuş izdihamlı yığıncaqda çıxış etdi. O, heç
yerdən dəstək almayan doğma xalqı ilə bir yerdə olduğunu bildirdi
və 20 yanvar faciəsinə siyasi qiymət verdi. H.Əliyev ölkə
rəhbərliyini "qatillər" adlandırıb qeyd etdi ki, Dağlıq Qarabağ
hadisələrinin ilkin mərhələsində ölkənin ali partiya rəhbərliyi
tərəfindən vaxtında lazımi tədbirlər görülsə idi 20 yanvar faciəsi
törənməzdi. H.Əliyevin çıxışının mətni bütün maneələrə
baxmayaraq respublikada və dünyada yayıldı, dünya ictimaiyyəti
Bakıda yanvarın 19-dan 20-ə keçən gecə törədilən qanlı cinayət
barədə ilk dəfə xəbər tutdu.
Qəzənfər Rəcəbli
464
Azərbaycanda 3 gün matəm elan olundu.
Azərbaycan Ali
Soveti Rəyasət Heyətinin sədri Elmira Qafarova fövqəladə
vəziyyət üzrə hərbi komandanlığa müraciət
edərək şəhidlərin dəfn
olunmasına imkan verilməsini tələb etdi. Yanvarın 23-də
Azərbaycan xalqı, Bakıda fövqəladə vəziyyət olmasına
baxmayaraq, şəhidlər ilə vidalaşdı. Paytaxt matəm libası
geyinmişdi. Azadlıq meydanında izdihamlı matəm mitinqi
keçirildi. Mitinq və dəfn mərasimində bir milyondan çox adam
iştirak edirdi. Şəhidlər şəhərin ən uca yerində - Dağüstü parkda
dəfn edildi.
Sovet Ordusunun xalqa qarşı qanlı cinayətləri tükənmək
bilmirdi. Tam döyüş vəziyyətində olan ordunun Ermənistan
ərazisindən Naxçıvana yeridilməsinə cəhd göstərildi,
lakin xalq
bunun qarşısını aldı. Ordu hissələri Lənkərana da yeridildi.
Lənkəranda və Neftçalada xeyli qan töküldü. Siyasi çevriliş
edilmiş Lənkəran bölgəsinin bütün rayonlarında ordunun köməyi
ilə kommunistlərin hakimiyyəti bərpa edildi. Moskva, gizli
surətdə respublikadan qaçmış Ə.Vəzirovun yerinə, Azərbaycan
KP MK-nın birinci katibi vəzifəsinə Ayaz Mütəllibovu gətirdi.
Qanlı Yanvar günü Azərbaycan xalqı üçün faciə olmaqla
yanaşı, eyni zamanda öz ləyaqətini qorumaq üçün mübarizəyə və
bu yolda qurban verməyə hazır olan millətin tarixində şərəfli bir
səhifədir. Qanlı Yanvara qədər Azərbaycanın suverenliyini SSRİ
daxilində
mövcud
iqtisadi
və
siyasi
münasibətlərin
təkmilləşdirilməsi kimi qeyri-real imkanlarda axtaran xalqın
mütərəqqi, qabaqcıl qüvvələri bir daha yəqinlik əldə etdilər ki,
suverenliyin
yeganə
yolu
Azərbaycan
Respublikasının
müstəqilliyinin bərpa olunmasındadır.
26.3. SSRİ-nin süqutu və Azərbaycan Respublikasının
dövlət müstəqilliyinin bərpası. Qanlı Yanvar hadisələrindən
sonra bir qrup ziyalının müraciətindən "təsirlənən" Azərbaycan
iqtidarı və AXC liderləri 1990-cı il mayın 17-də birlikdə Məşvərət
Şurası yaratdılar. Məşvərət Şurasında əldə edilmiş razılığa əsasən