Microsoft Word Qismet-esas-redakteli-son-son doc

 
134
E*lə b*il, p*əlt*ək b*ir u*şağ*ın *        *               *         
*        * 
*ağ*zın*ı əy*ir.*        *           *        *         *           *        
*          * 
M*ən Sü*leym*an ol*madı*ğımı* bi*lir*əm  *   *     
*       *     *     * 
*qa*rğa* di*limi*zi ha*rdan* bi*lir *???*    *    *     *      
*      *   * 
*      *        *     *       *         *           *              *          *         
* 
B*ir uş*aq bulu*dları vu*rmaq is*təyir 
qa*rtopuyla***  *   *   *           * 
təkə*mse*yrək bul*udla*rı. *           *            *        *    
*  
Tu*m kimi xır*da gözl*əri va*r,*         *                *               
*        * 
Batı*q ovu*rdları*. *     *        *               *          *          
* 
Bay*aq*kı qar*ğa qarı*lda*yır ye*nə*        *               
*           * 
Uşağ*ın ata*sı  kiş*ilənir *: *             *             *           
*        * 
“öz* başı*nı yeyə*sən*...” *   *         *         *            *           
* 
*At*ası*nın y*aşı* ot*uz*            *         *              *             
*          * 
“*merse*des”i* də v*ar, bı*ğl*arı d*a.           *              

---

 
135
*           *        *   * 
üstəl*ik adı İs*may*ıldı.*         *           *               *               
*         * 
Şa*h o*ğlu şah*dı.      *          *           *        *         *            
*         * 
Xoşbaxt*dı. *           *            *               *                  *              
*              * 
Mə*n or*dan uzaq*laşı*ram,*        *                *             
*                *         * 
*vax*tdı.*     *             *              *           *              *             
*                 *              * 
*     *              *                    **   *           *           * **  *               
*                *           * 
*           *                  *                    **               *                
*               *               *  
Şax*ta öp*ür üzü*mdən* *         *           *           *             
*           *         * 
Ma*rç-mar*ç  *       *               *          *           *           
*         *             *        * 
Ad*dım*larımı*n dilin*də ey*ni nəğ*mə :* *          
*           *         *             *        * 
xa*rç*-xa*rç. *           *           *         *            *         *           
*         *        *         * 
*    **  *             *              *            *            *           *           
*          *   *          *  
N*ə qə*ribə*di q*ar!* *            *             *          *               
*            *            *        * 

---

 
136
Bi*lmi*rsən* *           *           *         *         *          *         
*   *   *    *       *    *   *     * 
şə*h*ər gə*lin*lik ge*yin*ib,  *   *       *         *           
*          *         *            .*        * 
yo*xsa* kəf*ən?*        *             *                 *              *            
*           *            *    
*         *           *                   *            *         *        *            
*          *        *        * 
... *qar*dan* ada*m düzəl*dir u*şaq*lar* *           *               
*             *           *     * 
əri**yəcə**k, *əfsus.* *     *          *           *           *  *    
*        *            *             * 
 
 

---

 
137
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
11. Axtarış 
 
Hərdən qalib olursan, 
Söz güləşdirməyin yunan-roma növündə. 
Qoç bürcünü yamsılayır baxışların, 
əllərin göyərçinləri bir az... 
 
sözlərinlə çarmıxlayırsan məni 
gecənin divarına. 
Mel Gibsondan xəbərsiz bir filmdə 
İsanı oynayıram, 
plastik zəncirlər içində Prometey oluram 
universitet  tiyatrosunda. 
 
Səni istəyirəm, səni axtarıram 
altından xətt çəkilmiş kitab cümlələrində. 
 

---

 
138
Sənsə elə burdasan, bax burda 
Sol tərəfimdə, 288 nömrəli avtobusda, 
 işdə, yolda, güzgüdə, 
“Prins” şadlıq sarayına qonşu bir evdə 
və həm də bunların hamısında, 
heç birində. 
 
Gecələr, 
bəzi gecələr 
məni bıçaqlayır 
dodağından çıxan 
qara maskalı cümlələr. 
Axşam xəbərlərində adım “mərhum” sözündən 
sonra... 
Şahid kimi dindirilən qapılar danışıblar: “ 
Xəbərimiz yoxdu”.  
Polis iki vergül tapıb, bir də nida 
Və belə təsbit edilib cinayət silahı: 
“Səsboğucu taxılmış son model ƏLVİDA“. 
 
İndi mənim üzümdə göz, 
sinəmdə söz izi var. 
İndi  nə bilsinlər  kim necə baxıb, 
İndi nə bilsinlər söz kimdən çıxıb, 
Nə bilsinlər sən hardasan? 
Sənsə elə burdasan, bax burda 
288 nömrəli avtobusda, “Karl Marks” küçəsində, 

---

 
139
tədbirdə, marketdə, internetdə, atanın evində 
və əlbəttə, bunların hamısında 
və əlbəttə, bunların heç birində. 
 
Mən  səni sevdim,  
çünki  bezmişəm  ürəyin 
həbs-müvəqqəti imkan tədbirlərindən... 
çünki küçələrin adamsız vaxtı 
ulduzları parıldadana, 
fikrimizi quş kimi qanadlı qılana, 
həmişə olacaq olana inanıram. 
çünki  sənin gözlərin dənizdi, 
çünki mən balıqlar bürcündə çırpınıram... 
 

---