Microsoft Word Tebriz folkloru doc

 

  

١٣٦

Düz sözә and içmәk lazımdı. 

Düz sözü dәlidәn soruş. 

Düz sözü uşaxdan soruş. 

Düz yerdә yeriyә bülmәz, şoxumluxda şıllax atar. 

Düzlüh bir dölәtdi. 

Düzlüh işlәrdә hiilәdәn yaxcıdı. 

Düzlüh sәnnәn, kömәh Allahdan. 

Düzlüyü gizlәtmәh olmaz. 

 

E 

Ehsanı rәdd elәmәzlәr. 

El ağzı faldı. 

El atan daş uzağa düşәr. 

El atani hәqq atar. 

El dәlisi malla yanına gedәr, malla dәli olsa, hara gedәr. 

El dәlisin çölә atma. 

El gözü tәrazı olar. 

El gücü, yel gücü, sel gücü. 

El nufusu, haq nufusu. 

El uçun ağlıyan gözsüz qalar. 

Elçini öldürmәzlәr. 

Elçiyә zaval yoxdu. 

Elә qalmadı, belә dә qalmaz. 

Elә nәnәnin belә qızı, elә arşının belә bezi. 

Elә otlamısan, bәs hanı quyruğun? 

Elә pis çaldı, zurnaçı da annadi. 

Elә yerdә otur, qalxızmasınnar. 

Elәyinәn Allahuәkbәr. 

Elin pis günü bayramdı. 

Ellәr köçәr, dağlar qalar. 

Ermәni dilәnçisidi, nә dünyası var, nә axirati. 

---

 

  

١٣٧

Ermәni olannan bәri xaçı öpmüyüb. 

Ermәnidi, müsәlman danışanda utanar, savaşanda utanmaz. 

Ermәni deyir müsәlmanın sonuncu әğli mәndә ola. 

Ermәniin vәrşikәsti çaxir satan, müsәlmanin vәrşikәsti dәllal. 

Eşidәnin gәrәk әğli ola. 

Eşşәh әtlәsdәn don geysә dә, eşşәhdi. 

Eşşәh gәtir, bağla, yüklә. 

Eşşәh işlәr at yeyәr, tәrәkәmә işlәr tat yeyәr. 

Eşşәh öz axırın tanır. 

Eşşәh sifarişlә su içmәz. 

Eşşәh tölәyә tәrәf yehin gedәr. 

Eşşәh zıyankarlıx edәr, öküzün qulağın kәsәllәr. 

Eşşәhdәn soruşdular gündә  nә  qәdәr yol gedәrsәn? Dedi 

minәn bilәr. 

Eşşәhdәn soruşur, bazar axşamı nә vaxdı. 

Eşşәyә dedilәr mәrifәtin görsәt, külә ağnadı. 

Eşşәyә qızıl çatsan, qiymәti artmaz. 

Eşşәyә min, piyadә qalma. 

Eşşәyә minmәk bir eyib, eşşәhdәn düşmәh iki eyib. 

Eşşәyi dama çıxardan damdan endirmәz. 

Eşşәyi itirib, palanın axtarır. 

Eşşәyi körpüdәn geçdi, dahı Allaha da bәndә dәyil. 

Eşşәyi minib, halvanı yeyib. 

Eşşәyi tölüyә aparan xoşluxdan dәyil, yük daşımaxdan 

ötürәdi. 

Eşşәyi vurmağınan at olmaz. 

Eşşәyin yanına arpa yetişmәz. 

Eşşәyim, ölmә yonca bitincә. 

Eşşәyin arpasına zәfәran qatmazlar. 

Eşşәyin әti, itin dişi. 

Eşşәyin ölümü itin toyudu. 

---

 

  

١٣٨

Eşşәyin yük aparanı yırtıcı şirdәn yaxşıdı. 

Ev bizovu öküz olmaz. 

Ev böyüksüz, mәmlәkәt dövlәtsiz olmaz. 

Ev sözsüz, kor әzabsız olmaz. 

Evdә arvad iki olsa, ev süpürülmәmiş qalar. 

Evdә arvad iki olsa, toprax dizә çıxar. 

Evdә öz başın bağlıya bülmür, tölәdә gәlin başı bәziyir. 

Evdә sayılmax bazarda sayılmağınan düz gәlmәz. 

Evә qapıdan girәllәr. 

Evә lazım olan çırağ mәçidә hәramdı. 

Evi dağ başında olan seldәn qorxmaz. 

Evi olmuyana hәr yer evdir. 

Evin borcun Allah verәr. 

Evin gözәlliyi  sil-süpürdü, qızın gözәlliyi qaş-gözdü. 

Evin iti ol, xırda qardaşı olma. 

Evin qapısını bağla, qonşunu oğru tutma. 

Evin pişiyi dә güzәl olsa yaxşıdır. 

Evin sözü bazarda dörә getmәz. 

Evlilәrinәn sağirlar, subaylarıynan  qırxıllar. 

 

Ә 

Әcәl güllәsi bir dana olar. 

Әcәl vәdә vermәyincә, kimsә ölmәz. 

Әcәldәn qabax qәbrә girmәk olmaz. 

Әcәlә möhlәt yoxdu. 

Әcәli  yetişmişdi, hәkim başına yetişdi. 

Әcәli yetişәn ölәr, hәr naxoş ölmәz. 

Әdәb әhlinin qәdrini әdib bilәr. 

Әdәbi kimdәn örgәndin? Әdәbsizdәn. 

Әdәblinin ordusu әdәbidi. 

Әdәbsiz adam mәqam sahibi ola bilmәz. 

---

 

  

١٣٩

Әdәbsizin min adamı da olsa tәhdi. 

Әgәr  istәyirsәn sirrini düşmәn bilmәsin, dosta demә. 

Әgәr bu pişihdi bәs әt hanı? Әtdisә,  pişik hani? 

Әgәr eşşәk yükün yanına gәlmir, yükü apar eşşәyin  yanına. 

Әgәr hamıın yaanda xәcil olsam, oğruun yaanda üzüm ağdı. 

Әgәr hәsud olmasa, dünya gülüstandı. 

Әgәr xeyri olsaydı, adın qoyardılar Xeyrullah. 

Әgәr xoruz bilә sәhәri banlar. 

Әgәr iki geçisi olsa, birin yәdәk çәkәr. 

Әgәr istәyirsәn dölәtli olasan, qәnaәt elә. 

Әgәr suyu min dәfә hәvәngdә döysәn su hәmәn sudur. 

Әgәr uşaxların duası qәbul olsa, bir mәәllim diri qalmaz. 

Әgәr yaxşı bel vurmağı bacarırsan, öz baxçavı bellә. 

Әgәr yaxşı çalarsan, al çal. 

Әgәr mәgәr ilә evlәndi, uşaxları Ey-kaş oldu. 

Әhlinәn daş daşi, cahilinәn bal yemә. 

Әkәn biçәr, әkmiyәn saçların yolar. 

Әkәndә yox, biçәndә yox, yiyәndә evin yuxarı başında 

oturar. 

Әkәni biçәrsәn. 

Әkinçilik cәvahir ağacıdı. 

Әkindә әkmiyәn xәrmәndә ağlar. 

Әl әli tanır. 

Әl әli yuyar, әl dә çönәr üzü yuyar. 

Әl işlәr, göz qorxar. 

Әl mәrd olar, göz namәrd. 

Әl ver deyiblәr, әl vermә demiyiblәr. 

Әldә bir serçә ağacdakı on serçәdәn yaxşıdır. 

Әldәn qalan әlli il qalar. 

Әldәn tutmaq Әlidәn qalıb. 

Әlә örgәnәn quşun qıçın bağlamazlar. 

---

 

  

١٤٠

Әli boş, üzü qәrә. 

Әliboşun nәbzini hәkim dә tutmaz. 

Әlinәn açilan düyün dişinәn açılmaz. 

Әlli әlli üstә, bu da bir әlli üstә. 

Әlo pilovdan yeyidir. 

Әlvan ilan annamaz uşax. 

Әt yiyәn quşun dimdiyi әyri olar. 

Әr atanı el atar, әr tutanı el tutar. 

Әr çörәyi әr yanında borc olar. 

Әr ipәk sapıdı, düyün düşsә açılmaz. 

Әr qazandığın tәk yemәz. 

Әr malına qıymayınca adı  çıxmaz. 

Әr-arvad ortasında araçı olmaz. 

Әrә gedәndә böyük qızdı, ev süpürәndә çiçik qız. 

Әrxin qırağında suyun qәdrı bilinmәz. 

Әrim hara gedir gedsin, çörәyi evdә olsun. 

Әrsiz arvad noxtasız at kimidi. 

Әsgi düşmәn dost olmaz, it dәrisi pust olmaz. 

Әsgi pampıx bez olmaz. 

Әsirin yanında әmirdәn danışma. 

Әsil itmәz, saf yağ iylәnmәz. 

Әsil paklıxdı mәgәr tәrsәsi sabit ola. 

Әsli-nәsәbsiz vәfa eylәmәz, әsli nәsәbli xәta. 

Әslin itirәn hәramzadәdir. 

Әt dırnaxdan ayrılmaz. 

Әt gәtirmәmiş küftә istәr. 

Әt qoxuyanda itin bayramıdı. 

Әti gәrәk öküz budunnan kәsmәk. 

Әti yeyib, sümüyün boyunnan asmazlar. 

Әtinәn dırnax arasına girәn çürüyüb çıxar. 

Әtlәs nә qәdәr köhnә dә olsa, bez yerinә işlәmәz. 

---