Microsoft Word Tebriz folkloru doc

 

  

١٤٦

İlan zәhrin ilan möhrәsi sәğaldar. 

İlani әtәhdә bәslәmәh olmaz. 

İlani öldürüb balasını becәrmә. 

İlani özgә әlinәn tutallar. 

İlani Seyid Әhmәd әlinәn tutur. 

İlani sәn tut, mәn gözünә darı salım. 

İlani şirin dil yuvadan çıxardar. 

İlani ilan yemәsә, әjdәha olmaz. 

İlanın ağına da lәnәt, qәrәsinә dә. 

İlanın dişin keçә ilә çәkәllәr. 

İlanın әcәli yetişәndә yol üstә yatar. 

İlanın әyağın, qarışqanın güzün, mallanın çörәyin heç kәs 

görmüyüb. 

İlanın qәnimi tosbağadır. 

İlanın quyruğun әyaxlamasan dönüb saşmaz. 

İlanın pisi yoldaşın pisinnәn yaxşıdı. 

İlxı iti qurda çönüb. 

İlin yaxşısı yazından bәlli olar. 

İmamzadә bәy verәni tanır. 

İmamzadәnin hürmәtin mütәvәlli tanır. 

İman tәqvasız, dәstәmazsiz namaz kimidir. 

İmandan qonşu payı olmaz. 

İmanı yoxdi şeytan apara, pulı yoxdi oğrı, pәs nәdәn qorxur? 

İmansiz qoşun bir hayınan dağılar. 

İnanma dostuva, saman tәpәr postuva. 

İndi ki yoğurt yoxdu, süd ver. 

İnәk göz elәmәsә, boğa qabağa  gәlmәz. 

İnәyi doğub bizovunu gizlәdib. 

İnsaf itaәtdәn qabaxdı. 

İnsaf var dinin yarısıdır. 

İp nә qәdәr dә uzun olsa, başı doğanağa bağlıdır. 

---

 

  

١٤٧

İpәkqurdu öz әliynәn özünә kәfәn toxuyur. 

İpәyi Ruma aparır. 

İpәyin doğanağa işi düşәr. 

İpәyin iki başı var. 

İsfәhan uzax, kәrdisi yaxın. 

İslamda eyb yoxdu, eyb biz müsәlmanlardadı. 

İslanan yağışdan qorxmaz. 

İsraf hәramdı. 

İsraf yaxşı dәyil, mәgәr xeir işdә. 

İssiot yemiyibsәn, niyә acışırsan. 

İstәsәn ğussәli olmuyasan, hәsud olma. 

İstәdi qaşın düzәtsin, vurdu gözün çıxatdı. 

İstәdi savab elәsin, kabab oldu. 

İstәmәmiş su muraddi. 

İstәsәn abrın olsun, hәyalı ol. 

İstәsәn bәladan uzax olasan, yamannıxdan uzaqlaş. 

İstәsәn bir adama dil verәsәn, gözün yum. 

İstәsәn dalınca gülmәsinnәr, yüngül hәrәkәtlәr elәmә. 

İstәsәn dilin uzun olsun, әlivi qıssa elә. 

İstәsәn dostun çox olsun, kinәli olma. 

İstәsәn әmәlin zay olmasın, xәlqin әmәyin zay elәmә. 

İstәsәn ğüssәli olmuyasan, azarsız ol. 

İstәsәn hәr iki dünyada abrın olsun, düz de, düzlük elә. 

İstәsәn xәlq dalınca yaxşılıx desinnәr, xәlqin pisin demә. 

İstәsәn xәlq yanında әziz olasan, süfrәn açıx olsun. 

İstәsәn xәttin yaxşı olsun, hey yaz. 

İstәsәn ki әr kişi olasan, tәmәdәn göz yum. 

İstәsәn qәdrin bülünsün, başqalarının qәdrini bül. 

İstәsәn sözüvә baxsınnar, qoluva vәfa elә. 

İstәsәn tirәndaz olasan, hey doldur, hey at. 

İstәsәn ürәklәrdә yerin olsun, xәlqin xeyrinә çalış. 

---

 

  

١٤٨

İstәsәn varlı olasan, qәnaәt elә. 

İstәsәn yaxşı adam olasan, heç bir zadı xәlqdәn әsirgәmә. 

İsti aşı qaşıx tanır. 

İsti suya soyuq su qatır. 

İstixarә hәr kәsin öz әğlidir. 

İstiyir çaydan geçsin, әyağında yaş olmasın. 

İş ar deyil, şәrәfdir. 

İş başçı istәr. 

İş bir yol ittifaq düşәr. 

İş çәnә vurmağa yetişdi, sәn gәlini evdә gür. 

İş çәtinә düşәndә barışmax vuruşmaxdan yaxşıdı. 

İş әldәn, söz dildәn, oğul beldәn gәlmәsә, faydası yoxdu. 

İş әmәlinәn olar, sözlә yox. 

İş әsbab istәr. 

İş geçәnnәn sora peşmannıx bәrә bitirmәz. 

İş gedәr, sahibin tapar. 

İş görәn görmüyәni istәmәz. 

İş görәni işdә tanimax olar. 

İş görәnindi, don geyәnindi. 

İş insanin cöhәridi. 

İş işdәn çıxar. 

İş işdәn geçәnnәn sora peşmannığın faydası yoxdi. 

İş işi görsәdәr. 

İş tәrsә gәlәndә faludә diş sındırar. 

İşdәn artmaz, dişdәn artar. 

İşdәn ye, hәmәşә ye. 

İşdir düşәr, aşdir pişәr. 

İşә getmәsә, oğul cütә getmәsә, öküz nәyә lazım. 

İşә öz yolunnan girilәr. 

İş-gücümüz bucaxda, şәngülümüz qucaxda. 

İşi bәrk tutmax eyb elәmәz. 

---

 

  

١٤٩

İşi görәn var, başçı yoxdu.  

İşi işliyәnә tapşırıllar. 

İşi qılınc görәr, qını yox. 

İşin düşdü darlığa, özünü vur beyarlığa. 

İşlәmәsәn dişlәmәssәn. 

İşlәmiyәnә pay olmaz. 

İşlәr qolum, yiyәr ağzım. 

İşlәr yaxşı olar, amma sәbrinәn. 

İşlәri bәrk tutmasan, asan olmaz. 

İşliyәn dәmiri pas basmaz. 

İşliyәn eşşәh, işlәmiyәn bәydәn yaxşıdı. 

İşliyәn yiyәr, yatan yuxu görәr. 

İştibahi deyirmançı elәr, buğda alar, un verәr. 

İştiha diş altında olar. 

İt ac qalanda köhnә küllühlәri axtarar. 

İt artığın it yiyәr. 

İt balalıyanda rәngbәrәng balalar, hürәndә bir sәslә hürәr. 

İt canı bәrk olar. 

İt çörәhdәn qaçmaz, adam mәhәbbәtdәn. 

İt dәrdinnәn ölür, bibinin şikar köylünә düşüb. 

İt dәyәnәh yiyәr, pişih tapança. 

İt ğәribәyә hürәr. 

İt hürәr, kәrvan geçәr. 

İt ikiüzlü qardaşdan yaxcıdı. 

İt irsi qurda yetişәr. 

İt itdi, gözәtçisi dә olsa. 

İt itnәn boğuşar, qurd görәndә birlәşәr. 

İt qaya kölgәsindә yatar, diyәr bәs öz kölgәsidi. 

İt qorxan adamı tutar. 

İt qorxulu yerә baxıb hürәr. 

İt qulağın kәsәndә qorxar. 

---

 

  

١٥٠

İt quyrux ilә әyağ altın süpürәr. 

İt quyrux tapanmasa, sümüklә geçinәr. 

İt mәrdumazardan yaxşıdı. 

İt nәdi, tükü nә ola. 

İt ol, xırda qardaş olma. 

İt öz yuvasında şirdir. 

İt sallaxanadan sümük apardı öz әyağın kәsdi. 

İt sәsi dilәnçinin ruzusun kәsmәz. 

İt tikәni itirmәz. 

İt tox olsa, toxdax olar. 

İt uluya-uluya yuvasına qurd gәtirmәz. 

İt yiyәsin tanır. 

İtә çobana gürә çörәg atallar. 

İtә hürmәk qalar. 

İtәn bir çuvala  girәr. 

İtim sәnә hürmüyüb, itivә dә daş atmamışam. 

İtin kökün qovurmalıx elәmәzlәr. 

İtin ağzi hәmişә açıxdı. 

İtin ağzin bir tikәylә bağla. 

İtin boynuna qızıl xalta bağlasan da itdir. 

İtin dәmirçi tükaninda nә işi var. 

İtin duası qәbul olsa, göydәn sümük yağar. 

İtin әcәli yetişәndә mәçidә girәr. 

İtin әğilsizi küçüklәriinәn oynar. 

İtin әğilsizi qayqanaxdan umar. 

İtin mәçiddә nә işi var. 

İtin tox olsa, dalınca düşmәz. 

İtin vәfasi var, adamın yox. 

İtlә dost ol, amma ağacı әldәn vermә. 

İtlihdәn әl çәksә, sumsunmәhdәn әl çәkmәz. 

İyid әmәk itirmәz. 

---