Microsoft Word Tebriz folkloru doc

 

  

١٦١

Tülkünün şahidi quyruğudu. 

Tüpürcәyi yuxarı tüpürәnin saqqalına düşәr. 

Türkәmәn atıdı, torbadan da yeyәr, axurdan da. 

Türkәmәn dooğasına oxşar, nә dadı var, nә duzu. 

Nәğmәni tat yıxar, tatı әt. 

Nәğmәn budur buduru tatın canın alar. 

Tüstü öz gözünә gedәr.  

 

U 

Ucuz әtin şorbası olmaz. 

Ucuzdan bahalı olmaz. 

Ulduz gün ışığında görsәnmәz. 

Ulduzları da baş üstә görә bülmür. 

Ulular sözünә qulaq asmıyan uluya-uluya qalar. 

Uman yerdәn küsәllәr. 

Umud günü uzun olar. 

Umud yemәhdәn yeyidi. 

Umudu nәqd qızıla da almax olmaz. 

Unu әliyib әlәyin dә atıb. 

Uşağı işә yolla, özün dә dalınca get. 

Uşağın hökmü hakimnәn artıxdı. 

Uşax atadan yetim olmaz, anadan yetim olar. 

Uşax atasına çәkәr. 

Uşax atasınnan güclü bilmәz, nökәr ağasınnan. 

Uşax doğmax altı aylıx salmaxdan yaxşıdı. 

Uşax әzizdi, tәrbiyәti ondan әziz. 

Uşax gül kimin olar. 

Uşax olan evdә özgә sözü olmaz. 

Uşax papağan kimidi, hәr nә örgәtsәn deyәr. 

Uşax yıxıla-yıxıla böyüyәr. 

Uşaxlıxda qızını vurmuyan, böyüyәndә dizin vurar. 

---

 

  

١٦٢

Uşax uşaxdı, әgәr imam uşağı da olsa. 

Utan utanmazdan. 

Utanan, inanan, usanan dәli qalar. 

Utananın börkün başınnan qapallar. 

Utananın oğlu olmaz. 

Utanmax imandandı. 

Utanmıyannan hәr nә istәsәlәr elәr. 

Uzax yerin halvasın hola ilә döyәllәr. 

Uzax yerin sözü çox olar. 

Uzaxdan baxana döyüş asan gәlir. 

Uzaxdan yaman, qarqış, dua – fәrqi yoxdu. 

Uzun adamın әğli topuğunda olar. 

Üç dәfә ölç, bir dәfә biç. 

 

Ü 

Üç öküz әlli arpaya. 

Üç şeydәn qaç: sәlitә arvaddan, sınıx duvardan, quduz itdәn. 

Ürәk yansa, gözdәn yaş çixar. 

Ürkәni bәrk çәksәn, ya ürkәn qırılar, ya eşşәyin qarnı 

yaralanar. 

Üzüm qora olmaz, ancax qoradan halva pişәr. 

Üz üzdәn  utanar. 

 

Z 

Zahid, mәni aldatma, cәhәnnәmdә od olmaz, onlar ki 

yanıllar, odu burdan aparıllar. 

Zatın itirәn hәramzadadı. 

Zerzәmidә oturub balaxana yuxusu görür. 

Zәhәr birinә dәrmandı, birinә ölüm. 

Zәhmәt çәkmiyәn lәzzәt aparmaz. 

Zәhmәtli çörәyin lәzzәti çoxdu. 

---

 

  

١٦٣

Zәhmәti muşata çәkәr, lәzzәti damad aparar. 

Zәhmәtsiz xәzanә әlә gәlmәz. 

Zәmanә vuranı sәn vurma. 

Zәmanәnin aşağı-yuxarısı olmaz. 

Zәncir әslan üçündü. 

Zәr qәdrin zәrgәr bülәr. 

Zәrrә hara, gün ora. 

Zindan zindandı, ipәkdәn pәrdisi olsa da. 

Zirәh quş tora düşsә, әl-әyaq çalar. 

Zırnaçı aziydi, biri dә Culfadan gәldi. 

Zor ilәn mәhәbbәt olmaz. 

Zorlunun cәvabın zorla verәllәr. 

 

 

---

 

  

١٦٤

DEYİMLӘR 

 

 

A 

Adam bilmir kimin sazına oynasın. 

Ac qarın hara, eşqbazlıx hara. 

Ac qarınla saqqız çeyniyir. 

Acı söz istәmirsәn, ağzıvı şirin sözlә aç. 

Acığın gәldi, sәrin su iç. 

Acınnan ölmәh namәrdin çörәyi ilә ölmәhdәn yaxşıdır. 

Acınnan bağırsaxları qırıldayır. 

Acınnan qurd qapır. 

Acliği necә görәsәn. 

Acınnan günorta çağı yerinnәn durur. 

Aclığı vermişik dincliğa. 

Acüri pişirәllәr, amma yemәzlәr. 

Adam olan pisliyә dә yaxşılıx edәr. 

Adam mәsum dәyil. 

Adam niyә şәkli oruc tutar. 

Adama adamlıx lazımdı. 

Adam ümüdlә yaşar. 

Adam bir dәfә ölәr. 

Adam gәvәn altınnan çıxmayıb ki. 

Adam iki dәfә bu dünyaya gәlmiyәcәh. 

Adam iki dәfә ölmüyәcәh. 

Adam olmax çәtindi. 

Adam ölümün әlinnәn qaça bilmәz. 

Adam adam әti yeyәr. 

Adam adamla xoş olar. 

Adam qabağına çıxmalı dәyil. 

Adam qabağına qoymalı dәyil. 

Adama әğil lazımdı, nә qızıl. 

---

 

  

١٦٥

Adama bir söz bәsdi. 

Adama sözü bir dәfә deyәllәr. 

Adamın nuşxarı sözdü. 

Adamın kәllәsinnәn tüstü çıxır. 

Adam gәrәk ya mәhtәbxanadan çıxa, ya dәlixanadan. 

Adam qәzәblәnәndә zatın eşiyә verәr. 

Adam min acını utar bir şirinin xatırına. 

Adam öz eybini özü bilәr. 

Adam öz hesabın özü bilәr. 

Adam öz xoşuna cәhәnnәmә getmәz, sürüyә-sürüyә apa-

rallar. 

Adam öz-özünә oynamaz ki, oynadallar. 

Adam özü ölәr, әmәllәri ölmәz. 

Adam pulu tapar, pul adamı tapmaz. 

Adam şüşәnin eşiyinnәn gülabi iylәmәz. 

Adam uçmaz ki, uçurdallar. 

Adamın sәrmayәsi düzlühdü. 

Adamın yerә baxanınnan qorx. 

Adamın axırı ölümdü, ona da çarә yox. 

Adamın axırı topraxdı. 

Adamın alnına nә yazılıb, onu görәcәk. 

Adamın annamazına bir xalvar yük gәrәk. 

Adamın böyük düşmәni öz nәfsidir. 

Adamın әdәbi olmasa, adam dәyıl. 

Adamın әğilsizi heyvandi. 

Adamın hünәrin sorüşallar, nә ata-babasın. 

Adamınan heyvanın fәrqi әdәbdi. 

Adamların qorxusunnan doğru demәh, Allahın qorxusun-

nan yalan demәh olmur. 

Adamlıx pulunan bazardan alınmaz. 

Adı kişidi, özü nakişi. 

---

 

  

١٦٦

Adı özünnәn böyühdü. 

Adı var, özü yoxdu. 

Adın demә, özünü gәtir. 

Adamnan eşşәh olmasaydı, eşşәyin biri min tümәnidi. 

Adamnan xәta üz verәr. 

Adamı beheştdәn bir günah üstә eşiyә salallar. 

Adamı paltarıynan tanımazlar. 

Adamı tanış qurd yesin. 

Adamın әğli gözündәdi. 

Adamın gәrәk  güzәşti olsun. 

Adamın hünәrilә fәxr edәllәr, nә ata babasıyla. 

Adamın ya gәrәk pulu, ya da xoş dili ola. 

Aftafa-lәyәn, üç dәst şam, nahardan xәbәri yox. 

Ağ bulutdan, qara tühdәn qorxma. 

Ağa, buyur, sür dәrәyә. 

Ağac beheştdәn gәlib. 

Ağac qazanda halva pişmәz. 

Ağaşda yatıb belә tez durub. 

Ağaşdan adam yonur. 

Ağacım әlimnәn düşüb. 

Ağamın bәrkdә әli yoxdu. 

Ağız bir dәyil, hәr ağızdan bir sәs gәlir. 

Ağızı çörәyә yetişib. 

Ağlamağı әlindә. 

Ağlamağın dalısı gülmәkdir. 

Ağlamaxdan tәsәlli istәr. 

Ağlamağla işin geçmәz, bir az da gülüş gәrәk. 

Ağlar ağlar sәsin kәsәr. 

Ağır otur, batman gәz. 

Ağrımaz başına dәsmal bağlıyıb. 

Ağzı süd qoxusu verir. 

---