Microsoft Word Tebriz folkloru doc

 

  

١٧٢

Bizimki, sizinki yoxdu. 

Bu arşına bez vermәzlәr. 

Bu başa bu börk böyühdü. 

Bu da ki, lap nәverimdir. 

Budur ki, var. 

Boş söz danışır. 

Boş tәbildi. 

Boyaxana küpü dәyil ki. 

Bu biri ikimizә dә bәsdi. 

Bu budaxdan o budağa atılar. 

Bu donu sәnin boyuva biçiblәr. 

Bu dua müstәcab olmaz. 

Bu Hәsәn ilә o Hәsәnin çox fәrqi var. 

Bu xәt, bu nişan. 

Bu il birimizә arvad al, gәlәn il dә qardaşıma. 

Bu qırğına xәlq dözmәz. 

Bu qәrә o qәrәyә bәnzәmәz. 

Bu qulağınnan alır, o qulağınnan çıxarır. 

Bu “mәn ölümlәr” o “mәn ölümlәr”ә bәnzәmәz. 

Bu onun әvәzi. 

Bu da bir işdi tapıpsan? 

Bu da bizә burun tükü olub. 

Bu da qocalıxdandı. 

Bu sözlәrdәn Fatıya tuman olmaz. 

Buğda çörәyi yemәsәh dә, xәlqin әlindә görmüşüh. 

 

C 

Canın sağ olsun. 

Cәnamaz suya çәkir. 

Cәrrahsan öz yırtıx bağırsağıvı bәxyәlә. 

Cümәsin itirib. 

---

 

  

١٧٣

Ç 

Çalmamış oynar. 

Çay nәdi, sayı nәdi. 

Çәrşab-corab içindә bütün arvadlar gözәldi. 

Çәrşәnbә yemişidi. 

Çәrşәnbә gecәlәrindә özünnәn gedәr. 

Çodar itidi, hürәr, qabağa gәlmәz. 

Çodar tikәsidi, bir-iki nәfәr doyurar. 

Çörәyi yemәmiş şükrün elir. 

Çöldә ki qalmamısan. 

Çörәh tapmır yemәyә, soğan yeyir iştihasi açıla. 

Çörәyi yağdadı. 

 

D 

Darı salmağa da yer yoxdu. 

Daş qәyәyә uğrayıb. 

Desәm dә çәtindi, demәsәm dә. 

Dәbbağxanada öz gönün tanır. 

Dәllәhlığın mәnim başımda örgәşir. 

Dәryada balıx satır. 

Dәryadan su bәğişliir. 

Dәryani qaşıxla boşaldır. 

Dәvә üstündә oturub başın әyir. 

Dәvәni çömçәylәn suvarır. 

Dәvәni iynә deşiyinnәn geçirdir. 

Dәyirmana getsә, İsfәhan xәbәrin gәtirәr. 

Didar qaldi qiyamәtә. 

Dilim-dilim olasan dilim. 

Doğduğuvu böyut sora. 

Doğma toprağın bir ovucu da әzizdi. 

Duva elә әlifba ölsün, mәәllim çoxdu. 

---

 

  

١٧٤

Duz yerinә buz yalır. 

Dünәn әkdiyin, bu gün biçәr. 

Dünya yalan dünyadı. 

Dünyanın vәfasi yox. 

 

E 

Elә bil bir tәşt soyuq su başına tökdülәr. 

Elә bil bunu xanım doğub, mәni kәniz. 

Elә bil dalıdan qovullar. 

Elә bil dananı xamadan açıblar. 

Elә bil dәvә nalbәndә baxır. 

Elә bil dili yoxdu. 

Elә bil fil burnunnan  düşüb. 

Elә bil gәmilәri qәrq olub. 

Elә bil iki sarılı yumurta yumurtalıb. 

Elә bil qadın hamamıdı. 

Elә bil qәlәmә ağacıdı. 

Elә bil quş dimdiyindә gәtirib. 

Elә bil Samәrra yolçusudu. 

Elә bil sarı yağ satıb. 

Elә bil sәsi quyunun tәkinnәn gәlir. 

Elә bil tükün oda tutublar. 

Elә danışır kı, pişmiş toyuğun gülmәyi gәlir. 

Elә elәmә ki, körpü qalsın çayın o tayında. 

Ey, kaş qıçım sınayıdı, ora getmiyәydim. 

 

Ә 

Әhmәdin börkün Mahmudun başına qoyur. 

Әhsәn o südә ki, sәn әmmisәn. 

Әkbәr vermәz, Әkbәrin Allahı verәr. 

Әl-ayağıvı yığışdır, getmәlisәn. 

---

 

  

١٧٥

Әli ağzına çatir. 

Әli ayağınnan uzun gәlib. 

Әliboş dünyaya gәlmişik, әliboş da dünyadan gedәcәyik. 

Әlimin duzu yoxdu. 

Әlimiz әtәyinә yetişmәz. 

Әlimizin duzu yoxdu. 

Әlinnәn nә gәlir әsirgәmә. 

Әlinnәn gәlir xeyir iş gör. 

Әlinә gәlmiyәni babasına ehsan verir. 

Әnzәli qәmişidi. 

Әr ağacı, gәl ağacı. 

Әrdәbil pişiyi, küftә görmәmiş. 

Әrdәbil bir şәhәrdi ki, orda hәr kәs özünün vәkilidi. 

Әsli olmasaydı, Kәrәm dağlara düşmәzdi. 

Әtәyindә ilan bәsliyib. 

Әti pişiyә tapşırıb. 

Әyağının altına sabın çәkib. 

Әyri oturax, düz danışax. 

Әzim, әzmiyim. 

 

H 

Hac Mәmmәd kakasıdı, öz ağasına da yalan and içәr. 

Haca gedәn gәldi, saça gedәn gәlmәdi. 

Hacatlar içindә qәlәm. 

Hacı Mirza Ağası öküzüdü, hara getsә dә azaddı. 

Hәramısan çıx çölә. 

Hәsәn keçәl, ya keçәl Hәsәn. 

 

X 

Xala, xatirin qalmasın. 

 

---

 

  

١٧٦

İ 

İki әl, bir baş oldu. 

İlanın qorxusunnan әjdahanın ağzına girdi. 

İnanan daşa dönsün. 

İnanmırsan, gәl özün gör. 

İnsan umud ilә yaşar. 

İş gör, işә bәnzәsin. 

İş gör, tәnbәl olma, Allahdan ruzu istә, kafәr olma. 

İş işdәn geçib. 

İt aparan olsun. 

İt әlinnәn sümüh gәmirmәh olmur. 

İt kimidi, yeddı canı var. 

İt hara, quş yuvası hara. 

İt yanında bәy kimin, bәy yanında it kimin. 

İt yanında sümük gәmirir. 

İynә salmağa yer yox. 

 

O 

O arşına bez vermәzlәr. 

O atlı, biz piyadә. 

O qәdәr pişir yiyә bilәsәn. 

Od aparmağa gәlib belә tәlәsir. 

Oda su sәpir. 

Odla pambıx kimidi. 

Odu söndürüb, külülә oynuyur. 

Oğru yadına daş salır. 

Oğurruğu ay ışığına düşüb. 

Oxu atir, kәmanı gizlәdir. 

Oxuduğuvu yox, anladığıvı söylә. 

Olan oldu, dahı nә olacax. 

Onlar  gedillәr, biz dә gedәcәyik. 

---

 

  

١٧٧

Onlar ikiydi, biz biridik, onlar vurduxca biz kiridik. 

Onları ki sәn oxuyubsan, bizim әzbәrimizdi. 

Onnan ki qorxurdum, başıma gәldi. 

Onu nәnәm dә görәr. 

Onun çiçik barmağı ola bülmәz. 

Onun әlindә su kimidi. 

Onun fili Hindustan yadına düşüb. 

Onun gözün toprax doyurar. 

Onun rәngin gör, halın soruş. 

Onun süd verәn inәyidi. 

Onun yuxu damarın әlә gәtirib. 

Onun da dәftәri bağlandı. 

Onunki Allaha qalıb. 

Ortada yeyib, qıraxda gәzәr. 

Ortasınnan qıl geçmәz. 

Oruc- namazın hәlә düzәtmiyib. 

Ovu tutmamış bağışlıyır. 

Ovucumu iylәmişdim. 

Ovun ovçu dalinca qaçması qәribәdi. 

 

Ö 

Ölәnin dalısıca çox süz diyәllәr. 

Ölәnnәn sora hәkimә gәtiriblәr. 

Ölәnnәri yaxşılığ ilә yad elә. 

Ölmәdih yaşıırıx. 

Öpmәsәn dә dişlәmә. 

Ördәyә üzmәk örgәdir. 

Öz adımı özgәdәn soruşuram. 

Öz adını bizә qoyur. 

Öz başımı saxlıyanmıram. 

Öz bәxtinә tәpik atır. 

---