_______________Milli Kitabxana___________________
183
(Səhnənin o biri küncünə şah vəzir və vəkil
gəlir. Cəlladlar bir kişini sürüyə - sürüyə gətirirlər.
)
BALA NƏZƏR: - Sən öl burda iş var. Gedək
görək bu nə həngamədi belə.
KEÇƏL: - Ə, burda xeyirli bir şey görmürəm
gəl qaçaq öz kəndimizə. Ələmdarla mübarizə
aparmaq bundan yaxşıdır.
BALA NƏZƏR: - Heç bilmirəm sən bu Ələm-
dardan nə istəyirsən, sürüsünü alıb verdik camaata,
qurtardı, getdi.
Gəl bəri görək.
(Onlar camaata yaxın gəlirlər.)
ŞAH: - Şikayətçini gətirin.
(Quldurbaşını qarşıya gətirirlər.)
ŞAH: - Şikayətçi, buyur görək narazılığınız
nədədir?
BALA NƏZƏR: - Ə, tanıdın? Ələmdarın Qul-
durbaşıdı. Birdən bizdən şikayət edər ha?
KEÇƏL: – Bizim burda olduğumuzu bilən
yoxdu. Qorxma.
QULDURBAŞI:- Şah sağ olsun, əvvəlcə mə-
nim sizə bir sualım var. Deyin görək ölkə oğru –
quldursuz ola bilərmi?
ŞAH: - Bu nə səfeh sualdı belə? Oğru – qul-
dursuz da ölkə olar? Onda həmin ölkəni dağıtmaq
lazımdı.
QULDURBAŞI: - Atan oldu rəhmətlik. Mən
məşhur Ələmdarın quldurbaşıyam. Eşitdim ki, sizin
_______________Milli Kitabxana___________________
184
ölkədə oğurluq olmur, fikirləşdim ki, kömək əlimi
uzadım. Yəqin indi camaat oğrusuz darıxıb. Gəldim
bax bu kişinin evini oğurlamağa. Hasardan aşıram,
baxıram nə, ev ikimərtəbəli, hər mərtəbəsi də
Bisitun dağı boyda. Neyniyim əlacım kəsildi. Dır-
maşdım ikinci mərtəbəyə. Evin qiymətli əşyalarını
yığışdırdım, elə çıxarmağa hazırlaşırdım ki, ev
sahibi ayıldı. Əlacım kəsildi, pəncərədən tullandım.
Yıxıldım, ayağım sındı. Gəlmişəm şikayətə. Ev
hündür olmasaydı mən də yıxılanda ayaqlarım
sınmazdı.
ŞAH: - Ev sahibini çəkin ortalığa.
(Ev sahibini gətirirlər.)
ŞAH: - Kişi, sən məgər bilmirsən ki, adam
gərək evini alçaq tikdirə. Ölkədə oğru da ola bilər,
quldur da. Bəs sən demirsən birdən evimə oğru
girər, mən də yuxudan ayılıb onu qorxudaram, oğru
pəncərədən tullanar, ayağı sınar? Bu boyda
yekəlmisən onu da bilmirsən?
KIŞI: - Şah sağ olsun, biz uşaq zad deyilik ki,
bilirik ki, evi gərək elə tikdirəsən ki, oğru quldurun
işi asan ola. Amma sizi inandırım ki, bu işdə
mənim təqsirim yoxdu.
ŞAH: - Bəs səncə təqsir kimdədi: -
KIŞI: - Təqsirlərin hamısı evi tikən ustadadı.
Mən ona tapşırdım evi elə tiksin ki, oğru – quldur
gələndə işi çox çətinə düşməsin. Bir də baxıram ki,
ikimərtəbəli bir saray ucaldıb mənimçün. Bir
özünüz deyin, burda mənim təqsirim varmı?
_______________Milli Kitabxana___________________
185
ŞAH: - Sən azadsan! Evin ustasını çəkin
ortalığa.
(Ustanı ortalığa çəkirlər.)
ŞAH: - Ay usta, yaşlı adamsan, özün də
dünyanın çox üzünü görmüsən. Bəs sən bilmirsən
ki, evi belə hündür tikməzlər. Bir də gördün evə
oğru gəldi. Qəfildən ev sahibi ayıldı. Oğru qorxub
qaçdı və ikinci mərtəbədən tullananda ayağı sındı.
Bunlar ki, adi şeylərdir. Təqsirkar olduğunu başa
düşürsənmi?
USTA: - Şah sağ olsun, məgər mən o qədər
balaca uşağam ki, adicə bir şeyi başa düşməyəm.
Bilirəm ki, ölkə oğrusuz olmaz. Bir ölkədə ki, oğru
olmadı, ona ölkə demək olmaz. Buna görə mən
bütün binaları alçaq tikirəm ki, o kişilərin də işi
rahat olsun. Heç olmazsa qorxub qaçanda ayaqları
sınmasın. Amma bu dəfə təqsir məndə olmadı.
Bütün təqsirlər mənim şagirdimdədir. Mən ona
deyirdim. Oğul elə ki, birinci mərtəbəni qurtardıq,
denən usta, mərtəbə qurtardı. Amma o başını salıb
aşağı elə bir ucdan kərpic tullayırdı. Bilmirəm
zalım oğlunun fikri harda idi. Axırda da belə oldu.
Bir mərtəbə əvəzinə ikimərtəbəli ev tikildi. Bütün
təqsirlər şagirdimdədir.
ŞAH: - Şagirdi çəkin ortaya. Şagirdi gətirirlər.
Oğul, danış görək bu nə işdir sən tutmusan.
Vaxtında ustaya deməmisən ki, mərtəbə hazırdır.
Bəs sən bilmirsən ki, belə diqqətsizlik edəndə
nəticədə nə olar? Ev ikimərtəbə tikilər, ora bir oğru
_______________Milli Kitabxana___________________
186
gələndə qəfildən ev sahibi ayılsa oğru tullanar,
ayağı sınar?
ŞAGIRD: - Şah sağ olsun, mənim təqsirim
yoxdur. Təqsirlərin hamısı burada gözəl bir xanım
var, ondadır. Biz evi tikməyə başlayandan bu xanım
yanımızdan gündə üç dəfə o yana keçdi, bu yana
keçdi. Mənim də elə fikrim zikrim onun yanında
qaldı. Fikirləşdim ki, yəqin bu xanım mənə vurulub
ki, gündə bir neçə dəfə o tərəf bu tərəfə keçir.
Başım ona qarışdığı üçün ustaya vaxtında xəbər
verə bilmədim. Ona görə də ev belə hündür çıxdı.
Təqsir bu xanımdadır.
ŞAH: - Tez olun xanımı çəkin ortalığa. (Xa-
nımı gətirirlər) Gözəl xanım, məgər siz bilmirsiniz
ki, ev tikən adamın yanından gündə üç dəfə o tərəf
bu tərəfə keçəndə onun fikri sizin yanınızda qalar,
ustasını vaxtında xəbərdar edə bilməz, ev bir
mərtəbə əvəzinə iki mərtəbə alınar, ora oğru
gələndə ev sahibi ayılar. Oğru tullanar, ayağı sınar.
Özünüzü təqsirkar bilirsinizmi?
XANIM: - Şah sağ olsun. Bu işdə mənim təq-
sirim yoxdu. Təqsirlərin hamısı zərgərdədir. Mən
ona üzük sifariş etmişdim. O da məcbur edirdi ki,
gündə üç dəfə gəlim, üzüyü barmağımda yoxlasın.
Mən də hər gün buradan keçirdim. Ev tikilib
qurtaranda üzük də hazır oldu.
ŞAH: - Zərgəri çəkin ortalığa! (Zərgəri gə-
tirirlər) Zərgər, sən nə üçün bu gözəl xanımı gündə
üç dəfə gəlib getməyə məcbur etmisən. Məgər
Dostları ilə paylaş: |