Ətin kiflənməsi. Ətin kiflənməsinə müxtəlif növ kif göbələkləri səbəb olur.
Ət kombinatında çıxdaş edilən ətin 70%-i kiflənmə üçün əlverişli olur. Kif
göbələkləri həm aerob, həm də anaerob şəraitdə yaxşı inkişaf edirlər. Kif
göbələklərinin bir xüsusiyyəti də ondan ibarətdir ki, bakteriyaların pis inkişaf
etdiyi və ya inkişaf edə bilmədiyi turş mühitdə onlar inkişaf edərək əti
qələviləşdirir və bakteriyaların inkişafı üçün əlverişli şərait yaradır. Ətdə tapılan
kif göbələklərindən Mucor mucedo Lonne, Mucor pusillus Link, Thamnidium
elegans Link, Clodasperium herbatum, Penicillum glaucum, Penicillium
crustaceum, Aspergillus candidus, Aspergillus rapens kimi növləri qeyd etmək
olar.
Ətin qızışması. Yaxşı köklükdə olan təzə cəmdəyi qeyri-normal şəraitdə
(soyudulması çətin və hava cərəyanı olmayan kamerada) saxladıqda ətdə turşumuş
iy əmələ gəlir. Belə ət boz-qızmırzı, mis rənginə və ya qəhvəyi qırmızı rəngə
boyanır. Qızışma prosesinə uğramış cəmdəyi xırda hissələrə parçalayıb havada
saxladıqda qeyri-normal iy və görünüş əsas etibarilə itdiyi üçün belə cəmdəyi qida
üçün istifadə etmək olur.
Ətin işıqlanması. Bunu xüsusi fotobakteriyalar, əsasən mikrobların tənəffüsü
zamanı enercini şüa şəklində ifraz edənlər keçirir və onlar qaranlıqda işıq verirlər.
Bu
mikroblara
ətin
səthində
inkişaf
edən
Photobacterium
fischeri,
Ph.phosphorescens, Ph.luminosum və s. aiddir.
Ətin işıqlanması dəniz kənarlarında olan soyuducu kanallarda daha çox aşkar
edilir. Çünki belə ərazilərdə fotobakteriyalar daha geniş yayılmışdır.
Ətin piqmentasiyası. Cəmdəklər bəzən də başqa yeyinti məhsulları ilə
birlikdə soyuducularda saxlandıqda onların səthində müxtəlif rəng verən
mikroorqanizmlər inkişaf edirlər. Ətin səthində Ps.pyocyanea inkişaf edərək göy
rəng, Chromobacterium prodigiosum qırmızı ləkələr, duzlanmış balıq ətində
P.salinaria qırmızı ləkələr əmələ gətirirlər. Bu bakteriyalar ətin səthində inkişaf
edirlər və insan üçün qorxulu deyillər. Odur ki, belə ətin səthini kəsib
təmizlədikdən sonra istifadəyə vermək olar.
Ətin seliklənməsi. Hava cərəyanı olmayan soyuducuxana kamerasında
yüksək nisbi rütubətdə saxlanan ətdə və ət məhsullarında seliklənmə müşahidə
edilir. Bu zaman cəmdəyin üzərinə su damlaları düşərək onun nəmliyinı artırırlar.
Bu zaman suda həll olan duz, zülal hissələri cəmdəyin üzərinə çıxır və selik əmələ
gətirən mikroblar üçün şərait yaradırlar. Soyudulmuş ətdə seliyi əsasən
Pscudetonas multistriata, Ps. dermatagenes, Ps. carnea, Bac.viscocus,
Bact.candicauc və s. əmələ gətirirlər.
Kolbasanın mikrobiotası. Müxtəlif çeşidli kolbasaların mikrobiotası istifadə
edilən xammalların (ət, ədviyyat, bağırsaq pərdəsi və s.) mikroblarla çirklənmə
dərəcəsindən, emal texnologiyasından, kolbasa məmulatlarının saxlanma şəraitindən
və s. asılıdır.
Kolbasa istehsalı üçün istifadə edilən ət, sağlam heyvanlardan alınmaqla
bərabər keyfiyyət göstəricilərinə görə qüsursuz olmalıdır.
Kolbasanın texnologiyası mikrobların həm miqdarının, həm də növünün
artmasına səbəb olur. Texnologiyaya görə kolbasa əti əvvəlcə şaqqalara bölünür və
hər hissə işlənmək üçün müəyyən bir stola göndərilir. Burada yumşaq toxumalar
sümükdən, piy və birləşdirici toxumalar isə əzələdən ayrılır və növlərə bölünür.
Sümükdən ayrılmış və çeşidlənmiş əzələ toxuması parçalarını ya duzlanmaq üçün
göndərir, ya da əvvəlcə ət maşınında doğrayıb, sonra isə ona duz qatışığı əlavə
edirlər.
Ət parçalarında bağırsaq bakteriyası, proter bakteriyası, kif göbələklərinin
sporları, kokklar və s. aşkar edilir. Müəyyən edilmişdir ki, duz qatışığı ilə də ətə
müxtəlif mikroblar (Bac.subtilis, Bac.mesentericus, Ps.fluorescens) düşə bilir.
2. Ət məhsullarının bioloji xüsusiyyətləri
İnsanın qidasında olan ət zülalı bioloji cəhətdən qiymətli əsas zülallardan
biridir. Ət, onunla uzun müddət qidalandıqda belə adamı bezdirmir, ondan müxtəlif
məmulat və ləzzətli xörəklər hazırlanır. Ətin 92-97%-i orqanizm tərəfindən
mənimsənilir, o, xeyli müddət insanı tox saxlayır və xörəkdən ləzzət almaq təsiri
bağışlayır.
Ətin kimyəvi tərkibi, orqanoleptiki xassələri və qida dəyəri kəsildiyi heyvanın
növündən, yaşından, yemdən, habelə cəmdəyin hissələrindən asılıdır.
Ətdə 13-18% miqdarda zülallar vardır, yağların miqdarı isə heyvanın köklük
dərəcəsindən asılıdır. Məsələn, mal ətində 3%-dən 23%-ə qədər, donuz ətində
37%-ə qədər yağ vardır. Kök heyvanların əti nəinki böyük enerji ehtiyatıdır, həm
də onun tərkibində əvəzolunmaz amin turşuları və bioloji cəhətdən qiymətli yağlar
daha çoxdur. Ətdə karbohidratların (qlükogen) miqdarı, 1%-dən azdır. Mineral
maddələrdən ətdə daha çox fosfor, kükürd, kalium, natrium və dəmir (2-3 mq%)
vardır. Ətdə həmçinin az miqdarda B qrupu vitaminləri ilə vardır.
Ətin tərkibindəki suda həll olan azotlu ekstraktiv maddələr, bişmə zamanı ona
xüsusi ətir və dad verirlər. Eyni zamanda, onlar həzm şirələrinin sekresiyasını da
artırırlar. Ekstraktiv maddələr fosfor və kalsium duzları ilə birlikdə xəstələrin
iştahını və tonusunu artıran müalicə qidasında ət həliminin dəyərini də artırırlar.
Bununla belə, bir boşqab ət həliminin kaloriliyi çox cüzi olub, 20-30 kkal-dir. Ət
xörəyi beynin böyük yarımkürələr qabığının oyanma qabiliyyətini artırır.
3. Ət və ət məhsullarının gigiyenası
Ət məhsulları qiymətli qida məhsulları olsalar da, qidadan zəhərlənmə
hallarının, bəzi yoluxucu xəstəliklərin, helmin tozların mənbəyi ola bilər. İnsanları
bu xəstəliklərdən qorumaq üçün heyvanın kəsildiyi yerdən başlayaraq, ta hazır
xörəyi satana qədər ət məhsulları üzərində baytar nəzarəti saxlanılmalıdır.
Heyvanları ət kombinatlarında, sallaqxanalarda baytar-sanitariya qiymətinin
müşahidəsi və nəzarəti altında kəsirlər.
Baytar müayinəsindən sonra, yalnız sağlam heyvanların kəsilməsinə icazə
verilir. Yorulmuş və arıqlamış heyvanların əzələ toxumaları, hələ onlar diri ikən
mikroorqanizmlərə yoluxa bilər, bunlar da heyvanların qanına bağırsaqların
divarlarından keçir. Bruselloz, dabaq, qızılyel, enterit xəstəlikləri olan infeksional
abort keçilmiş, habelə məcburi surətdə kəsilmiş heyvanların əti şərti yararlı hesab
olunur və o heyvanın kəsildiyi yerdəcə mikrobioloji baxımdan zərərsizləşdirir.
Dostları ilə paylaş: |