Moderniteden postmoderniteye uzanan bir köPRÜ: zygmunt bauman



Yüklə 2,44 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə72/164
tarix07.04.2022
ölçüsü2,44 Mb.
#85154
1   ...   68   69   70   71   72   73   74   75   ...   164
669ab9e9ff32c2ca0f9a3c70aa28a6a8(1)

duyarlı”
  hale  getirerek,  böylece 
postmodern çağın ihtiyacı olan hoşgörünün de gelişebileceğini savunur.
287
 
Bauman,  nihaî  olarak  tamamen  modern  sosyoloji  karşıtlığına  yerleşen  bir 
postmodern  sosyolojiden  ziyade,  postmodernitenin  sosyolojisinin  gelişmesinden 
yanadır.  Çünkü  Bauman,  postmodern  sosyoloji  tüm  modern  sosyolojik  skalayı 
reddedebilecekken,  modern  toplumdan  farklı  bir  deneyim  olan  postmodernitenin 
sosyolojisinin  modern  sosyolojinin  bir  devamı  olduğunu  belirtir,  fakat  postmodern 
toplumu  modern  toplumdan  ayrı  olarak  görür.  Kısaca  Bauman,  “postmodernitenin 
                                                           
283
 Bauman, 
Sosyolojik Düşünmek,
 s.256. 
284
 Bauman, 
Sosyolojik Düşünmek,
 s.238 
285
 Karadeniz,  s.40. 
286
 Bauman, 
Sosyolojik Düşünmek,
 s.257. 
287
 Bauman, 
Sosyolojik Düşünmek,
 s.25. 


119 
 
sosyolojisi  kuramını”  geliştirir.
288
 Bu  kuramın  temel  unsurlarını  Ritzer’in  aktarmasına 
göre, Bauman şöyle sıralamaktadır: 
1.
 
Postmodern dünya karmaşık ve tahmin edilemezdir. 
2.
 
Postmodern  dünya  merkezi  bir  hedef  örgütü  olmadığı  ve  pek  çok  tek 
amaçlı  aktör  içerdiği  için  karmaşıktır.  Bu  aktörlerin  hiçbiri  diğerlerine 
kontrol  edecek  kadar  büyük  değildir,  her  biri  de  kontrole  karşı  direnç 
gösterir.  Aktörler  kısmen  birbirlerine  bağımlı  olsa  da  bu  bağımlılık 
sabitlenemez;  aktörler  büyük  ölçüde  özerktir.  Yani  kendi  kurumsal 
amaçlarını takip etmekte özgürdürler. 
3.
 
İçsel  olarak  düzenlenmiş  olsalar  bile,  aktörler  kaotik,  belirsiz,  müphem 
ve  karşıt  anlamların  hüküm  sürdüğü  bir  dünyada  hareket  eder. 
Postmodern  dünyanın  çeşitli  halleri  oldukça  tesadüfîdir.  Yani  herhangi 
bir  halin  neden  öyle  olduğuna  dair  bir  sebep  yoktur;  aktörler  farklı 
davranacak  olsa  haller  de  farklı  olabilir.  Aktörler  yaptıklarının  dünyayı 
etkilediğinden haberdar olmalıdır. 
4.
 
Aktörlerin varoluşsal durumu oldukça akıcıdır. Aktörlerin kimliği sürekli 
kendileri  tarafından  deneme  yanılma  yöntemiyle  inşa  edilir.  Kimlik 
sürekli  değişir  fakat  herhangi  bir  doğrultuda  ilerlemez.  Belli  bir  anda, 
kimliğin  kuruluşu  var  olan  öğelerin  yıkımı  ve  yeni  öğelerin  bir  araya 
getirilmesini içerir. 
5.
 
Buradaki  tek  sabit  öğe  bedendir.  Fakat  onda  bile  aktörler  bedenin 
yeşermesine  sürekli  dikkat  eder.  İnsanlar  kendilerini  kontrol  edip, 
iyileştirecek faaliyetlerde (koşma, diyet) bulunur. Bu faaliyetler dışsal bir 
örgüt tarafından zorlanacak olsa karşı çıkarlar. Yani bu faaliyetler özgür 
insan  aktörlerinin  ürünü  olarak  algılanır.  Daha  genel  olarak  aktörlerin 
baskı altında olmadığını, cezp edildiğini söyleyebiliriz. 
6.
 
Önceden tasarlanmış bir hayat projesi olmadığı için, aktörler hayatlarını 
çizecek  bir  dizi  yönelim  noktasına  ihtiyaç  duyar.  Bunlar  başka  (gerçek 
veya  hayali)  aktörler  tarafından  sunulur.  Aktörler  bunlara  yaklaşmakta 
veya reddetmekte özgürdür. 
7.
 
Kaynaklara  erişim  aktörlerin  kişisel  varlıklarına,  özellikle  de  sahip 
oldukları  bilgiye  göre  değişir.  Daha  fazla  bilgi  sahibi  olanlar  daha  çok 
kalıp arasında seçim yapabilir. Postmodern toplumdaki sosyal eşitsizliğin 
en  büyük  sebeplerinden  biri  seçme  özgürlüğündeki  farklılıktır.  Bilgi  de 
kaynakların  yeniden  bölüştürülmesindeki  en  temel  unsurlardan  biridir. 
Bilgiye  yapılan  vurgu  ve  bilginin  temel  bir  kaynak  olması,  uzmanların 
konumunu güçlendirir.
289
  
 
Sonuç  olarak  Bauman  postmodern  dönemin  yaşama  deneyimine  yönelirken,  en 
baştan  itibaren  yaşanan  değişimi  ve  yeni  toplumsallığı  anlamaya,  yorumlamaya  yani 
sosyolojik  düşünmenin  gerekliliğine  dikkat  çeker.  Çünkü,  katı,  soğuk  ve  duygusuz 
modern  bir  bilim(özelde  pozitivist  sosyal  bilimler),  insanların  farklılıklarını  anlamaya 
ve  insanlara  birlikte  yaşama  şansı  vermeyecek  bir  yapıdadır.  Nitekim,  Bauman  hayatı 
boyunca sosyolojik  gelişimini Varşovalı iki öğretmeninden öğrendiği gibi sürdürmeye 
                                                           
288
 Ritzer-Stepnisky, s.200 
289
 Bauman’dan Akt. Ritzer-Stepnisky, s.200-201. 


120 
 
çalıştığını kendi ifadeleriyle: “bana öğrettikleri tek, asil ve büyük amacı, insanı anlama 
ve  insanlar  arası  süren  diyalogu  olanaklı  kılıp  kolaylaştırmak  olan  sosyolojiyi  beşeri 
bilimlerin altında bir disiplin olarak görmek oldu”ğunu söylerken her zaman pozitivist 
anlayışa mesafesini koruduğuna dikkat çeker.
290
 Ayrıca daha sonraki sayfalarda üstünde 
duracağımız  postmodern  toplumun  gündelik  hayat  deneyimleri,  insan  ilişkileri  yani 
kısaca  yeni  toplumsal  fenomenleri  anlamada,  Bauman’ın  sosyolojik  okumalarını  hala 
aynı çizgide devam ettirdiği göreceğiz. Son olarak, postmodern entelektüelin  yorumcu 
olduğunu  belirten  Bauman’a  istinaden,  yorumcu  entelektüelin,  Bauman’ın  sosyoloji 
anlayışına ve yeni sosyolog tipine uyarlanabileceğini söyleyebiliriz.

Yüklə 2,44 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   68   69   70   71   72   73   74   75   ...   164




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə