Mr tebliği
Yüklə 0,56 Mb.
|
Emisyon Faktörü: CF4 için emisyon faktörü (eğim emisyon faktörü, EEFCF4) anot etki dakikası /hücre gün başına üretilen ton alüminyum başına salınan CF4 miktarını [kg] ifade eder. C2F6 için emisyon faktörü (FC2F6 ağırlık oranı) salınan CF4 miktarına orantılı olarak salınan C2F6 miktarını [t] ifade eder. Kademe 1: İşletme, bu bölümde yer alan Tablo 3.1’deki teknolojiye özgü emisyon faktörlerini kullanır. Kademe 2: Sürekli veya aralıklı saha ölçümlemeleri vasıtası ile oluşturulmuş CF4 ve C2F6 için işletme tesise özgü emisyon faktörlerini kullanır. Bu emisyon faktörlerinin belirlenmesinde işletme 2006 IPCC Kılavuzlarındaki bölüm 4.4.2.4’deki kademe 3 altında belirtilen kılavuzun en güncel versiyonunu kullanır1. İşletme her bir emisyon faktörünü ±15%’lik azami bir belirsizlik ile belirler. İşletme, emisyon faktörlerini en az üç yılda bir veya tesisteki ilgili değişikliklere bağlı olarak gerekli olduğu durumlarda daha sık aralıklarla belirler. İlgili değişiklikler anot etki süre dağılımındaki bir değişikliği veya anot etki tipleri karışımını veya anot etkisini sonlandırma rutininin doğasını etkileyen kontrol algoritmasındaki bir değişikliği içerir. Tablo 3.1: Eğim yöntemine ilişkin faaliyet verisi ile ilgili teknolojiye özgü emisyon faktörleri.
Hesaplama Yöntemi B – Aşırı Gerilim Yöntemi: İşletme, anot etkisi aşırı gerilimin ölçüldüğü durumlarda, PFC emisyonlarını belirlemek için aşağıdaki denklemleri kullanır: CF4 emisyonları [t] = AGK × (AEA/MV)× BrAl × 0.001
AGK = Aşırı gerilim (mV) başına üretilen alüminyumun tonu başına kg CF4 olarak ifade edilen aşırı gerilim katsayısı (‘emisyon faktörü’); AEA = Zaman x hedef voltajın üzerindeki voltajın integralinin veri toplama zamanına (süre) bölünmesi olarak belirlenen hücre başına anot etkisi aşırı gerilimi [mV] ;
BrAl = Yıllık birincil alüminyum üretimi [t]; FC2F6 = C2F6 (t C2F6 / t CF4) ağırlık oranı; AEA/MV terimi (Anot etkisi aşırı gerilimi / mevcut verim) ortalama mevcut verim[%] başına zaman entegre ortalama anot etkisi aşırı gerilimini [mV aşırı gerilim] ifade eder. Emisyon Faktörü: CF4 için emisyon faktörü (‘aşırı gerilim katsayısı’ AGK) milivolt aşırı gerilim [mV] başına üretilen alüminyumun tonu başına salınan CF4 miktarını [kg] ifade eder. C2F6 için emisyon faktörü (ağırlık oranı FC2F6) salınan CF4 miktarına orantılı olarak salınan C2F6 miktarını [t] ifade eder. Kademe 1: İşletme bu bölümde Tablo 3.2’de yer alan teknolojiye özgü emisyon faktörlerini kullanır. Kademe 2: İşletme, sürekli veya aralıklı saha ölçümleri doğrultusunda oluşturulmuş CF4 [(kg CF4 / t Al ) /(mV)] ve C2F6 [t C2F6 / t CF4] için tesise özgü emisyon faktörlerini kullanır. Bu emisyon faktörlerinin belirlenmesi için işletme 2006 IPCC Kılavuzları-4.4.2.4 kısmındaki kademe 3’te belirtilen kılavuzun en güncel versiyonunu kullanır. İşletme her bir emisyon faktörünü ± %15’lik azami bir belirsizlik ile belirler. İşletme emisyon faktörlerini en az üç yılda bir veya tesisteki ilgili değişikliklere bağlı olarak gerekli olduğu durumlarda daha sık aralıklarla belirler. İlgili değişiklikler anot etkisi süre dağılımındaki bir değişikliği veya anot etki tipleri karışımını veya anot etkisini sonlandırma rutininin doğasını etkileyen kontrol algoritmasındaki değişikliği içerir. Tablo 3.2: Aşırı gerilim faaliyet verisi ile ilgili teknolojiye özgü emisyon faktörleri.
C) CO2(eşd) Emisyonlarının Belirlenmesi İşletme, ek-5'in 3 üncü bölümü Tablo 5.6’da listelenen küresel ısınma potansiyelleri listesini kullanarak, CF4 ve C2F6 emisyonlarından çıkan CO2(eşd) emisyonlarını aşağıdaki gibi hesaplar: PFC emisyonları [t CO2(eşd)] = CF4 emisyonları [t] * KIPCF4 + C2F6 emisyonları [t]* KIPC2F6 KIP: Küresel Isınma Potansiyeli 9. Yönetmeliğin Ek-1’inde Listelenen Klinker Üretimi A) Kapsam İşletme, asgari olarak aşağıdaki potansiyel CO2 emisyon kaynaklarını dahil eder:
B) Özel İzleme Kuralları Yanmadan kaynaklanan emisyonlar bu Ekin 1 inci bölümüne uygun olarak izlenir. Farin bileşenlerinden kaynaklanan proses emisyonları proses girdisinin karbonat içeriğine (Hesaplama yöntemi A) veya üretilen klinker miktarına (hesaplama yöntemi B) dayanarak ek-2'nin 4 üncü bölümüne uygun olarak izlenir. Dikkate alınacak karbonatlar en az CaCO3, MgCO3 ve FeCO3 içerir. Prosesten giderilen toz ve hammaddelerdeki organik karbon ile ilgili CO2 emisyonları bu bölümün C ve D alt bölümlerine uygun olarak eklenir. Hesaplama Yöntemi A: Girdi Bazlı Döner Fırın Çimento döner fırın tozunun (ÇFT) ve bypass tozunun döner fırını terk ettiği durumlarda işletme ilgili hammaddeyi proses girdisi olarak değerlendirmez, ancak ÇFT’den gelen emisyonları C alt bölümüne uygun olarak hesaplar. Farin karakterize edilemiyorsa, işletme, emisyonların mükerrer sayımını veya geri dönen veya bypass edilen malzemelerden kaynaklanan ihmalleri önleyecek şekilde, faaliyet verisi için belirsizlik gerekliliklerini ayrı ayrı her bir ilgili karbon içeren döner fırın girdisine uygular. Faaliyet verisinin üretilen klinkere göre belirlendiği durumlarda, farin net miktarı bir sahaya özgü deneysel farin/klinker oranı vasıtası ile belirlenir. Bu oran, en az yılda bir kere güncellenir. Hesaplama Yöntemi B: Çıktı Bazlı Klinker İşletme, aşağıdaki yollardan birisini uygulayarak, faaliyet verisini raporlama dönemindeki klinker üretimi[t] olarak belirler: (a) Klinkerin doğrudan tartılması; (b) Klinker stok değişiminin yanı sıra klinker sevkini ve klinker teminini dikkate alan malzeme dengesi vasıtası ile çimento teslimatlarına bağlı olarak aşağıdaki formül kullanılır: üretilen klinker [t] = ((teslim edilen çimento [t] – çimento stok değişimi [t]) * klinker / çimento oranı [t klinker / t çimento]) - (temin edilen klinker [t]) + (dağıtılan klinker [t]) - (klinker stok değişimi [t]). İşletme, 30’dan 33’e kadar olan maddeler uyarınca her bir farklı çimento ürünü için çimento / klinker oranını hesaplar ya da çimento teslimatları ve stok değişimleri ve baypas tozu ve çimento döner fırın tozunu içeren ve çimentoya katkı olarak kullanılan bütün diğer malzemelerin farkından oran hesaplar. Ek-2'nin 4 üncü bölümü uyarınca, emisyon faktörü için kademe 1 aşağıdaki gibi tanımlanır: Kademe 1: İşletme emisyon faktörü olarak 0.525 t CO2/t klinker uygular. C) Atılan Toz ile İlgili Emisyonlar İşletme, 22 nci maddenin ikinci fıkrası uyarınca proses emisyonları olarak hesaplanan çimento döner fırın tozunun (ÇFT’nin) kısmi kalsinasyon oranı için düzeltilen, fırın sisteminden çıkan bypass tozuna veya ÇFT’ye ilişkin CO2 emisyonlarını ekler. ek-2'nin 4 üncü bölümü uyarınca, emisyon faktörlerine ilişkin kademe 1 ve kademe 2 aşağıdaki gibi tanımlanır: Kademe 1: İşletme, emisyon faktörü olarak 0.525 t CO2/t toz uygular. Kademe 2: İşletme yılda en az bir defa emisyon faktörünü (EF) 30 uncu maddeden 33 üncü maddeye kadar olan maddeler uyarınca ve aşağıdaki formülü kullanarak belirler: EFÇFT= [ (EFKli / (1+EFKli) ) x d ] / [ 1 – ((EFKli / (1+EFKli) ) x d) ] Burada; EFÇFT = Kısmen kalsine çimento döner fırın tozunun emisyon faktörü [t CO2/t ÇFT]; EFKli= Klinkerin tesise özgü emisyon faktörü [t CO2/t klinker]; d = ÇFT kalsinasyon derecesi (ham karışımdaki toplam karbonat CO2’nin % olarak CO2 salımı). Emisyon faktörü için kademe 3 uygulanamaz. D) Farindeki Karbonat Olmayan Karbondan kaynaklanan Emisyonlar İşletme 22 nci maddenin ikinci fıkrası uyarınca karbonat olmayan karbonlardan asgari olarak kireç taşı, şist veya farinde kullanılan alternatif hammaddelerden (örneğin, uçucu kül) kaynaklanan emisyonları belirler. Emisyon faktörü için aşağıdaki kademe tanımları uygulanır: Kademe 1: İlgili hammadde içindeki karbonat olmayan karbonun içeriği ilgili ulusal ve uluslararası standartlar kullanılarak elde edilir. Kademe 2: İlgili hammadde içindeki karbonat olmayan karbonun içeriği 30’dan 33’e kadar olan maddelerin hükümleri uyarınca en az yıllık olarak belirlenir. Dönüşüm faktörü için aşağıdaki kademe tanımları uygulanır: Kademe 1: Dönüşüm faktörü olarak 1 uygulanır. Kademe 2: İlgili ulusal ve uluslararası standartlar kullanılarak dönüşüm faktörü hesaplanır. 10. Yönetmeliğin Ek-1’inde Listelenen Kireç Üretimi veya Dolomit veya Magnezit Kalsinasyonu A) Kapsam İşletme, en az aşağıdaki potansiyel CO2 emisyon kaynaklarını dahil eder: kireçtaşının kalsinasyonu, hammaddelerdeki dolomit veya magnezit, geleneksel fosil fırın yakıtları, alternatif fosil bazlı fırın yakıtları ve hammaddeler, biyokütle fırın yakıtları (biyokütle atıkları) ve diğer yakıtlar. Yaklaşık aynı miktarda CO2’in tekrar bağlandığı arındırma prosesleri için sönmemiş kireç ve kireç taşından çıkan CO2 kullanıldığında, arındırma işleminin yanı sıra karbonatların ayrıştırılmasının tesisin izleme planına ayrı ayrı dahil edilmesine gerek yoktur. B) Özel İzleme Kuralları Yanmadan kaynaklanan emisyonlar bu Ekin 1 inci bölümüne uygun olarak izlenir. Hammaddelerden kaynaklanan proses emisyonları ek-2'nin 4 üncü bölümüne uygun olarak izlenir. Kalsiyum ve magnezyumun karbonatları her zaman dikkate alınır. Diğer karbonatlar ve hammaddedeki organik karbon ilgili olduğu durumlarda dikkate alınır. Girdi temelli yöntemde, karbonat içerik değerleri malzemenin ilgili nem ve gang içeriği için ayarlanır. Magnezya üretiminde karbonattan ziyade diğer magnezyum taşıyan madenler dikkate alınır. Geri dönen veya baypas malzemeden kaynaklanan mükerrer sayım veya ihmaller önlenir. ek-2'nin 4 üncü bölümünde yer alan Yöntem B uygulanırken, kireç ocağı tozu ayrı bir kaynak akışı olarak değerlendirilir. ÇKK (çökelmiş kalsiyum karbonat) üretimi için CO2 tesiste kullanıldığında veya başka bir tesise transfer edildiğinde, kullanılan veya transfer edilen CO2 miktarı CO2’yi üreten tesisten kaynaklı emisyon olarak değerlendirilir. 11. Yönetmeliğin Ek-1’inde Listelenen Cam, Cam Elyaf veya Mineral Yün Yalıtım Malzemesi Üretimi A) Kapsam İşletme bu bölümdeki hükümleri ayrıca su camı ve taş/kaya yünü üreten tesislere de uygular. İşletme en az aşağıdaki potansiyel CO2 emisyon kaynaklarını dahil eder: hammaddenin erimesinin sonucu olarak alkali- ve toprak-alkali karbonatların ayrışması, geleneksel fosil yakıtlar, alternatif fosil bazlı yakıtlar ve hammaddeler, biyokütle yakıtlar (biyokütle atıklar), diğer yakıtlar, kok içeren katkı maddelerini içeren karbon, kömür tozu ve grafit, atık gaz yakma ve atık gaz yıkama. B) Özel İzleme Kuralları Atık gaz yıkama da dahil olmak üzere yanmadan ve kok, grafit ve kömür tozunu içeren proses malzemelerinden kaynaklanan emisyonlar, bu Ekin 1 inci bölümü uyarınca izlenir. Hammaddelerden kaynaklanan proses emisyonları EK-2.4’e uygun olarak izlenir. Dikkate alınacak karbonatlar en az CaCO3, MgCO3, Na2CO3, NaHCO3, BaCO3, Li2CO3, K2CO3, ve SrCO3 karbonatlarını içerir. Sadece yöntem A kullanılır. Emisyon faktörü için aşağıdaki kademe tanımları uygulanır: Kademe 1: Ek-5'in 2 nci bölümünde listelenen stokiyometrik oranlar kullanılır. İlgili girdi malzemelerinin saflığı sanayideki en iyi uygulama vasıtası ile belirlenir. Kademe 2: Her bir girdi malzemesindeki ilgili karbonat miktarlarının belirlenmesi 30’dan 33’e kadar olan maddeler uyarınca yapılır. Dönüşüm faktörü için, sadece kademe 1 uygulanır. 12. Yönetmeliğin Ek-1’inde Listelenen Seramik Ürünlerinin Üretimi A) Kapsam İşletme, en az aşağıdaki potansiyel CO2 emisyon kaynaklarını dahil eder:
B) Özel İzleme Kuralları Baca gazı yıkamayı içeren yanmadan kaynaklanan emisyonlar, bu Ekin 1 inci bölümüne uygun olarak izlenir. Farin bileşenlerinden kaynaklanan proses emisyonları ek-2'nin 4 üncü bölümüne uygun olarak izlenir. İşletme, saflaştırılmış veya sentetik kile dayanan seramikler için yöntem A’yı veya yöntem B’yi kullanır. İşletme, işlenmemiş kile dayanan seramik ürünler ve organik içerikli kil ve katkı maddeleri kullanırsa yöntem A’yı kullanır. Kalsiyum karbonatlar her zaman dikkate alınır. Diğer karbonatlar ve hammaddedeki organik karbon ilgili olduğu durumlarda dikkate alınır. ek-2'nin 4 üncü bölümü uyarınca, proses emisyonlarının emisyon faktörleri için aşağıdaki kademe tanımları uygulanır: Yöntem A (Girdi Temelli): Kademe 1: Emisyon faktörünün hesaplanması için analiz sonuçları yerine ton kuru kil başına 0,2 ton CaCO3 ihtiyatlı değeri (0,08794 ton of CO2’e karşılık gelen) uygulanır. Kademe 2: Her bir kaynak akışına ilişkin emisyon faktörü, sahaya özgü koşulları ve tesisin ürün karışımını yansıtan ulusal ve uluslararası uygulamaları da kullanarak, yılda en az bir defa hesaplanır ve güncellenir. Kademe 3: İlgili hammaddelerin kompozisyonu 30’dan 33’e kadar olan maddeler uyarınca belirlenir. Yöntem B (Çıktı temelli): Kademe 1: : Emisyon faktörünün hesaplanması için analiz sonuçları yerine ton ürün başına 0,123 ton CaO ihtiyatlı değeri (0,09642 ton CO2’e karşılık gelen) kullanılır. Kademe 2: Emisyon faktörü, sahaya özgü koşullar ve tesisin ürün karışımını yansıtan ulusal ve uluslararası uygulamaları da kullanarak, yılda en az bir defa hesaplanır ve güncellenir. Kademe 3: Ürün kompozisyonun belirlenmesi 30’dan 33’e kadar olan maddeler uyarınca belirlenir. Bu Ekin 1 inci bölümü uyarınca baca gazlarının temizlenmesine yönelik emisyon faktörü için aşağıdaki kademe uygulanır: Kademe 1: İşletme, ek-5'in 2 nci bölümünde belirtildiği üzere CaCO3 stokiyometrik oranını uygular. Temizleme için diğer kademe ve dönüşüm faktörleri kullanılmaz. Aynı tesiste hammadde olarak geri kazanılmış kireçtaşının kullanılmasından kaynaklanan mükerrer sayım önlenir. 13. Yönetmeliğin Ek-1’inde Listelenen Alçı Taşı Ürünleri ve Alçı Levhaları Üretimi A) Kapsam İşletme, en az her tür yanma faaliyetinden kaynaklanan CO2 emisyonlarını dahil eder. B) Özel İzleme Kuralları Yanmadan kaynaklanan emisyonlar bu Ekin 1 inci bölümüne uygun olarak izlenir. 14. Yönetmeliğin Ek-1’inde Listelenen Selüloz ve Kağıt Üretimi A) Kapsam İşletme en az aşağıdaki potansiyel CO2 emisyon kaynaklarını dahil eder: kazanlar, gaz türbinleri ve buhar veya enerji üreten yanma ile ilgili diğer cihazlar, tüketilmiş kağıt hamuru likörlerini yakan geri kazanım kazanları ve diğer cihazlar, insinaretörler, kireç fırınları ve kalsinatörleri, atık gaz yıkama ve kurutucular (kızılötesi kurutucular dahil). B) Özel İzleme Kuralları Atık gaz yıkamasını içeren yanmadan kaynaklanan emisyonların izlenmesi bu Ekin 1 inci bölümüne uygun olarak yürütülür. Asgari olarak kireç taşını veya soda külünü içeren takviye kimyasalları olarak kullanılan hammaddelerden kaynaklanan proses emisyonları, ek-2'nin 4 üncü bölümüne uygun olarak yöntem A ile izlenir. Selüloz üretimindeki kireç taşı çamur geri kazanımından kaynaklanan CO2 emisyonları geri dönüşümlü biyokütle CO2 olarak varsayılır. Sadece takviye kimyasalların girdisi ile orantılı CO2 miktarının fosil CO2 emisyonlarına sebep olduğu varsayılır. Çökelmiş kalsiyum karbonat (ÇKK) üretimi için tesiste CO2 kullanıldığında veya başka bir tesise CO2 transfer edildiğinde, CO2 miktarı CO2 üreten tesis kaynaklı emisyon olarak değerlendirilir. Takviye kimyasallarından kaynaklanan emisyonlarda emisyon faktörü için aşağıdaki kademe tanımları uygulanır: Kademe 1: Ek-5'in 2 nci bölümünde listelenen stokiyometrik oranlar kullanılır. İlgili girdi malzemelerinin saflığı ilgili ulusal ve uluslararası standartlar vasıtası ile belirlenir. Elde edilen değerler uygulanan karbonat malzemenin nemine ve değersiz içeriğine uygun olarak ayarlanır. Kademe 2: Her bir ilgili girdi malzemesine ilişkin ilgili karbonat miktarlarının belirlenmesi 30’dan 33’e kadar olan maddeler uyarınca yürütülür. Dönüşüm faktörü için, sadece kademe 1 uygulanır. 15. Yönetmeliğin Ek-1’inde Listelenen Karbon Siyahı Üretimi A) Kapsam İşletme, asgari düzeyde yanma ile ilgili tüm yakıtları ve CO2 emisyon kaynağı olan ve proses malzemesi olarak kullanılan tüm yakıtları dahil eder. B) Özel İzleme Kuralları Karbon siyahı üretiminden kaynaklanan emisyonların izlenmesi, bu Ekin 1 inci bölümüne uygun olarak, atık gaz yıkamasını da içeren bir yanma prosesi olarak ya da 23 üncü madde ve ek-2'nin 3 üncü bölümüne uygun olarak kütle dengesi kullanılarak yapılır. 16. Yönetmeliğin Ek-1’inde Listelenen Nitrik Asit, Adipik Asit, Kaprolaktam, Glioksal ve Glioksilik Asit Üretiminden Diazot Oksidin (N2O) Belirlenmesi A) Kapsam İşletme, N2O emisyonlarının çıktığı her faaliyet için, ürünlerden kaynaklanan ve azaltma ekipmanlarına yönlendirilen N2O emisyonlarını içerecek şekilde üretim proseslerinden N2O salınan bütün kaynakları değerlendirir. Bu prosesler aşağıdakilerden herhangi birini içerir: (a) Nitrik asit üretimi - amonyağın katalitik yükseltgenmesinden ve/veya NOx/N2O azaltma birimlerinden çıkan N2O emisyonları, (b) Adipik asit üretimi – yükseltgenme reaksiyonundan, doğrudan proses tahliye ve/veya emisyon kontrol ekipmanından çıkan N2O emisyonları, (c) Glioksal ve glioksilik asit üretimi – proses reaksiyonlarından, doğrudan proses tahliye ve/veya emisyon kontrol ekipmanından çıkan N2O emisyonları, (d) Kaprolaktam üretimi - proses reaksiyonlarından, doğrudan proses tahliye ve/veya emisyon kontrol ekipmanından çıkan N2O emisyonları. Bu hükümler yakıtların yanmasından kaynaklanan N2O emisyonlarına uygulanmaz. B) N2O Emisyonlarının Belirlenmesi B.1 Yıllık N2O emisyonları İşletme, sürekli emisyon ölçümü kullanarak nitrik asit üretiminden kaynaklanan N2O emisyonlarını izler. İşletme, azaltılmış emisyonlar için ölçüm temelli yöntem ve azaltılmamış emisyonların geçici oluşumları için hesaplama temelli yöntem (bir kütle-dengesi yöntemine dayanan) kullanarak adipik asit, kaprolaktam, glioksal ve glioksilik asit üretiminden kaynaklanan N2O emisyonlarını izler. İşletme, sürekli emisyon ölçümünün uygulandığı her bir emisyon kaynağı için aşağıdaki formülü kullanarak toplam yıllık emisyonun bütün saatlik emisyonların toplamı olup olmadığını değerlendirir: N2O emisyonları yıllık [t] = ∑ [N2O kons saatlik [mg/Nm3]*baca gazı akışı saatlik [Nm3/s]]*10-9 Burada;
N2O emisyonlarıyıllık = Emisyon kaynağından çıkan toplam yıllık N2O emisyonları ton N2O cinsinden N2O konssaatlik= İşletim sırasında ölçülen baca gazı akışındaki N2O’nun mg/Nm3 cinsinden saatlik konsantrasyonları Baca gazı akışı = Her bir saatlik konsantrasyon için belirlenen baca gazı akışı Nm3/s cinsinden
İşletme, sürekli emisyon ölçümünün uygulandığı durumda her kaynak için yıllık ortalama saatlik N2O emisyonlarını aşağıdaki denklemi kullanarak hesaplar: N2O emisyonlarıort.saatlik[kg/s] = ( ∑ [N2O konssaatlik [mg/Nm3] * baca gazı akışısaatlik [Nm3/s])*10-6 / işletim saatleri [s] Burada; N2O emisyonlarıort.saatlik = Kaynaktan çıkan yıllık ortalama saatlik N2O emisyonları, kg/s cinsinden N2O kons saatlik = İşletim sırasında ölçülen baca gaz akışındaki N2O’nun saatlik konsantrasyonları, mg/Nm3 cinsinden Baca gazı akışı = Her bir saatlik konsantrasyon için belirlenen baca gazı akışı, Nm3/s cinsinden İşletme, azaltmanın kullanıldığı durumda, NOx/N2O azaltım ekipmanının ardından, temsili bir noktada ölçüm temelli yöntem kullanarak her bir emisyon kaynağından çıkan baca gazındaki saatlik N2O konsantrasyonlarını [mg/Nm3] belirler. İşletme hem azaltılmış hem de azaltılmamış koşullar süresince tüm emisyon kaynaklarının N2O konsantrasyonlarını ölçmeye yönelik teknikleri uygular. İşletme, bu süreçte belirsizliklerin artması halinde, bunları belirsizlik değerlendirmesinde dikkate alır. İşletme gerekli olduğunda bütün ölçümleri kuru gazı baz alarak ayarlar ve onları sürekli raporlar. B.3 Baca gazı akışının belirlenmesi İşletme, N2O emisyonlarının izlenmesi için baca gazı akışının ölçülmesi amacı ile bu Tebliğin 41 inci maddesinin beşinci fıkrasında ortaya konan baca gazı akışını izlemek için yöntemleri kullanır. Nitrik asit üretimi için, işletme teknik olarak elverişli olduğunda, 41 inci maddenin beşinci fıkrasının (a) bendi kapsamındaki yöntemi uygular. Bu durumda işletme, amonyak girdi yükü veya sürekli emisyon akış ölçümü tarafından akışın belirlenmesi gibi önemli parametrelere dayanarak bir kütle dengesi yöntemini içeren, alternatif bir yöntemi Bakanlığın onayına bağlı olarak uygular. Baca gazı akışı aşağıdaki formül kapsamında hesaplanır: Vbaca gazı akışı [Nm3/s] = Vhava * (1 - O2,air) / (1 - O2, baca gazı) Burada; Vhava = Standart koşullarda Nm³/saat cinsinde toplam giren hava O2, hava = Kuru havada O2’nin hacim oranı [= 0.2095] O2, baca gazı= Baca gazındaki O2’nin hacim oranı Vhava nitrik asit üretim birimine giren bütün hava akışlarının toplamı olarak hesaplanır. İzleme planında aksi belirtilmedikçe, işletme aşağıdaki formülü uygular: Vhava = Vbirinci + Vikinci+ Vsızdırmazlık
İşletme bu bölümün B.3 uyarınca baca gazı akışını hesaplamak için gerekli olduğunda baca gazındaki oksijen konsantrasyonlarını ölçer. Bunu yaparken, işletme 39 uncu maddenin birinci ve ikinci fıkraları kapsamındaki konsantrasyon ölçümleri için gereklilikleri karşılar. N2O emisyonlarının belirsizliğini hesaplarken, işletme O2 konsantrasyon ölçümlerinin belirsizliğini dikkate alır. İşletme gerekli olduğunda bütün ölçümleri kuru gazı baz alarak ayarlar ve onları sürekli raporlar. B.5 N2O emisyonlarının hesaplanması Güvenlik sebebi ile baca gazı arıtma sistemine girmeden havalandırmadan kaynaklanan emisyonları içererek ve bu sistem çalışmadığı zaman ve N2O için sürekli emisyon izlemesinin teknik olarak elverişli olmadığı durumda, adipik asit, kaprolaktam, glioksal ve glioksilik asit üretiminden kaynaklanan baca gazı arıtma sistemine girmemiş N2O emisyonları için, işletme Bakanlığın uygun görüşü ile bir kütle denge yöntemi kullanarak N2O emisyonlarını hesaplar. Bu amaç ile toplam belirsizlik 39 uncu maddenin birinci ve ikinci fıkralarında belirtilen uygulamanın sonuçları ile uyumlu olur. İşletme, hesaplama yöntemini, emisyon süresince ve zamanında ortaya çıkan kimyasal reaksiyondan çıkan azami potansiyel N2O emisyon oranına dayandırır. İşletme emisyon kaynağı için yıllık ortalama saatlik belirsizliği tespit ederken belirli bir emisyon kaynağı için hesaplanmış emisyon belirsizliklerini dikkate alır. B.6 Faaliyet üretim hızlarının belirlenmesi Üretim hızları günlük üretim raporları ve işletim saatleri kullanılarak hesaplanır. B.7 Örnekleme hızları Geçerli saatlik ortalamalar veya daha kısa referans dönemi için ortalamalar aşağıdakiler için 42 nci madde kapsamında hesaplanır: (a) Baca gazındaki N2O konsantrasyonu, (b) Doğrudan ölçüldüğü ve gerekli olduğu durumda, toplam baca gaz akışı, (c) Dolaylı toplam baca gazı akışını belirlemek için gerekli bütün gaz akışları ve oksijen konsantrasyonları. Yüklə 0,56 Mb. Dostları ilə paylaş:
|