56
ABŞ həmin raketlərini Türkiyə ərazisindən xəlvəti çıxardı. Türkiyə
Kuba raket böhranında ABŞ-ı birmənalı olaraq müdafiə etsə də,
amerikanların bu hərəkətləri türk ictimai rəyini hiddətləndirdi.
Kuba raket böhranından sonra dünyada tərksilah məsələsi daha
da aktual oldu. Böyük dövlətlər kütləvi qırğın silahları ilə bağlı
problemlərin həllini gündəliyə gətirdilər. 1963-cü ildə SSRİ və ABŞ
nüvə silahları sınaqlarının havada, kosmosda və suda qadağan
edilməsinə dair müqavilə imzaladılar. İkiтərəfli və бeynəlxalq mə-
sələlərə dair məsləhətləşmələrdən ötrü soveт və amerikan rəhbərliyi
arasında “qaynar xətt” yaradıldı.
Çin faktoru
Çini orta əsr vəziyyətindən çıxaran, nüvə dövləti edən Mao Tse
Dun Stalini pələng adlandırsa da, sovet lideri ona etimad
bəsləmirdi. Stalinin юmrünün sonuna yaxın iki ölkə arasında mü-
nasibətlər soyuqlaşdı. Stalinin şəxsiyyətə pərəstişinin tənqid edil-
məsi Çin rəhbərləri tərəfindən etirazla qarşılandı.
50-ci illərin sonu- 60-cı illərdə sovetlər dördüncü uzunmüddətli
bir problemlə üzləşdi. Pekin liderləri sovet rəhbərlərini Berlin
böhranı və Avropanı bölmək üstündə kəskin tənqid etdilər
51
. Çinə
səfər zamanı sovet nümayəndə heyətinə soyuq münasibət bəslədilər.
Xruşşovu hava limanında Mao deyil, məmurlar qarşıladı. Bu zaman
Mao hovuzda üzürdü. O, Xruşşovu hovuzun içində qarşıladı. Mao
ona soyunub hovuza girməyi təklif etdi. Xruşşov qəbul etdi.
Liderlər ilk “qalstuksuz” görüşü hovuzun içində çimərlik paltarında
keçirdilər. Belə qarşılanma sovet liderinin ürəyindən olmadı. Ona
görə də Xruşşov gecə ikən yığışmaq əmrini verdi. Nümayəndə
heyəti vaxtından əvvəl Çini tərk etdi.
Lakin SSRİ-nin beynəlxalq vəziyyəti ağır olduğundan sovet
rəhbərləri Çinlə qarşıdurmadan qaçırdılar. Kuba raket böhranı isə
vəziyyəti dəyişdirdi. Böhran zamanı Çin açıq şəkildə sovetləri
tənqid etməyə başladı. Çin-sovet münasibətləri kəskinləşdi. ABŞ
milli kəşfiyyat təhlilində deyildiyi kimi, iki ölkə arasında ixтilaf
daxili və xarici siyasətin demək olar ki, bütün istiqamətləri üzrə
57
genişlənirdi
52
. Sovetlər Çini dünyadan təcrid etməkdə maraqlı idi.
Kreml Çini ittiham etmək üçün beynəlxalq kommunist konfransı
keçirmək istəyirdi. Lakin digər kommunist partiyaları bu тəklifə
ehtiyatla yanaşdıqlarından vaz keçildi. Çünki beynəlxalq kommu-
nist hərəkatı parçalanmaq təhlükəsi qarşısında qalmışdı. Belə
olduqda sovetlər Pekinin mövqeyindən Qərbə qarşı istismar etməyə
başladı. Mao “nüvə müharibəsindən qorxmaq lazım deyildir. Mü-
haribə olacağı təqdirdə dünya əhalisinin hamisi deyil, yalnız bir
qismi məhv olacaq, əvəzində planetdə kommunizm qalib gələcək-
dir” deyirdi. Kommunizmin təntənəsi naminə məhdud nüvə mü-
haribəsindən çəkinməməyi bəyan edən Çinin mövqeyi nəinki Qərb
ölkələrini, həmçinin eyni ideologiyanın daşıyıcısı və dünyada kom-
munizmin yayılmasında maraqlı olan SSRİ-ni də narahat edirdi.
Soveтlər Çinin mövqeyinin Qərbin maraqları üçün təhlükə тюrəт-
diyini təbliğ etməyə бaşladı. ABŞ-dakı sovet səfiri amerikan prezi-
dentinin milli təhlükəsizlik məsələləri üzrə köməkçisi Bundy Mg
George ilə söhbətində Çin raketlərinin hətta ABŞ-a çatacağını bil-
dirdi. Lakin amerikan tərəfi belə bir təhlükəni real hesaб eтmirdi
53
.
Belə gərgin bir zamanda Maoya edilən sui-qəsd uьursuz oldu.
Sui-qəsdçilər SSRİ-yə qaçmağa cəhd gюsтərdilər. Təyyarə Monqo-
lustan səmasında partladı. Bu hadisədən sonra iki ölkə arasında
münasibətlər daha da kəskinləşdi. Artıq Çin SSRİ-ni ABŞ-dan daha
təhlükəli hesab etməyə başlamışdı. Çin xadimləri XVII əsrə aid
xəritələr çıxararaq SSRİ-yə 1,5 mln.km
2
ərazi iddiası irəli sürdülər.
Özünü “yer allahı” adlandıran Mao niтqlərində sovet təhlükəsinin
qarşısının alınması vacibliyini söyləyirdi. Çin rəhbərlərinin Sovet
İttifaqına münasibətdə aqressiv xətt seçmələri və sovetlərin də ona
daha sərt cavab verməsi SSRİ-nin xarici siyasətində mürəkkəbliklər
yaradırdı. Sovet dövləti üçün həm müxtəlif sistemli dövlətlər olan
Qərb ölkələri, həm də eyni sistemli ölkə olan Çinlə qarşıdurmada
tab gətirmək xeyli çətin idi. Bir tərəfdən, NATO bazalarının yer-
ləşdiyi Türkiyə, digər tərəfdən, Çin sovetlər tərəfindən təhlükə kimi
qiymətləndirilirdi. Çinlə SSRİ arasında münasibətlərdə yaranmış
gərginlik dövlətlərarası münasibətlərin normal qurulması üçün ideo-
logiyaların eyniliyinin heç də başlıca şərt olmadığını, əsas yeri döv-
lətlərin milli maraqlarının tutduğunu bir daha göstərdi. İdeologi-
58
yaların eyniliyi qarşıdurmanın qarşısını ala bilmirdi. Kommunist
ideologiyası və sistemi çat verirdi. Bu çatlar açıq-aşkar düşmən-
çiliyə çevrilirdi. Hər bir sosialist ölkəsi xarici siyasət fəaliyyətində
öz milli maraqlarını ideologiyadan üstün tuturdu.
Xruşşovdan sonra hakimiyyətə gələn Brejnevin dövründə də
vəziyyət yaxşılaşmadı. Sovet lideri Brejnev yaşlaşmış, zəhərlən-
məkdən qorxduğundan hamamda çimməyən, nəm dəsmalla bədə-
nini sildirən, yanında daim gənc qızları saxlayaraq onlardan enerji
alan, məqsədlərinə çatmaqdan ötrü hətta nüvə müharibəsindən çə-
kinməyən Maonu manyak adlandırırdı.
Çinlə rəqabət sovetləri daha çevik və sürətli davranmaьa vadar
edirdi. Sovetlər Qərblə yaxınlaşmaq xəttini seçdi. Çinlə münаsibət-
lərdə yaranmış belə vəziyyət SSRİ-Türkiyə münasibətlərinin nor-
mallaşdırılmasına təsir edən faktorlardan biri idi. SSRİ-nin qonşu-
luğunda yerləşən Türkiyə bir çox tarixi dövrlərdə çinlilərin Qərbə
yayılmasının qarşısını kəsmişdi. Sovetlərin çətin vəziyyətində Tür-
kiyə ilə yaxınlaşma zərurətə çevrilmişdi.
1964-cü il fevralın 19-da “Sovet xarici siyasəti” adlı ABŞ kəş-
fiyyat qiymətləndirməsində deyilirdi ki, yaranmış vəziyyət sovet-
lərin xarici siyasətində dəyişiklik etməyə gətirdi
54
. Sovet liderləri
sosial-iqtisadi vəziyyətin sabit olmadığı və geтdikcə ağırlaşdığı bir
zamanda Qərb-Şərq münasiбəтlərində gərginliyin zəiflədilməsində
maraqlı idilər. Lakin sovet rəhbərliyi yaranmış vəziyyətə keçici,
müvəqqəti hal kimi baxırdı.
“Atəş” altında ölkə olan Türkiyənin vəziyyəti
çoxtərəfli siyasətin yeridilməsini zəruri edir
Türkiyənin də vəziyyəti ürəkaçan deyildi. Ölkənin yerləşdiyi
Orta Şərq regionu hər an partlaya biləcək barıt çəlləyi halına dön-
müşdü. Çin, Böyük Britaniya və İsrail regionun neft mənbələrinə
sahib olmaq, nəzarət altına almaq uğrunda mübarizə aparırdılar. Ən
böyük problemlərdən biri NATO blokunda müttəfiq olmalarına
baxmayaraq, ABŞ-la Avropa ölkələri arasında Orta Şərqin neft
mənbələrinə yiyələnmək uğrunda аmансыз rəqabətin getməsi idi.
Avropanın bir sıra ölkələri ilə ABŞ-ın region siyasəti arasında
Dostları ilə paylaş: |