S
ƏLCUQLAR DÖVRÜNDƏN BƏHS EDƏN TARİXİ ROMANLARDA
TARİX V
Ə MÜASİRLİK PROBLEMİ
73
bəhs edən yazıçı Nizami obrazını dövrün reallıqları fonunda yetişdirir, Nizami
obrazını real cizgilərlə bəzəməklə sənətkarı Azərbaycan oxucusuna fərdi,
insani keyfiyyətləri ilə sevdirməyə çalışır. Nizaminin gənclik illəri, sevgisi,
iztirabi real boyalarla əks olunduqca oxucu obrazın sehrinə düşür. Bu
səhnələrdə yazıçının təxəyyül imkanlarının genişliyi də diqqətdən yayınmır.
Üçüncü bölmədə Makedoniyalı İsgəndərin xəzinəsinin izinə düşülərək
müəyyən yol gedilir ki, bu yolda da yazıçı Nizami ideyalarının işığında fikir
və mülahizələrini bəzən müəllif fikri adı altında oxucunun diqqətinə çatdıra
bilir. Eyni zamanda bu məqamlarda intibah dövrünün təsəvvüf düşüncəsində
özünəməxsus yeri olan
Əxilik, Əlmut şeyxləri(İsmaililər) haqqında müəyyən
informasiyalar verir. Qeyd edək ki, bu informasiyaların bir qismi yazıçı
fantaziyasına dayansa da müəyyən hissələri dövrə aid tarixi və ədəbi mətnlər
də təsdiqləməkdədir. Sonda isə Nizaminin “İsgəndərnamə” poemasının
işığında axtarılan xəzinə-”qızıl şir dəfinəsi” ilə bağlı məqamlar, Nizaminin
qocalığı, ömrünün sonları, oğlu Məhəmmədlə bağlı epizodlar, dahi şairin
qayğıları geniş .əkildə əksini tapır.
Səlcuqlar dövründən bəhs edən maraqlı tarixi nəsr nümunələrindən biri
də janrın görkəmli nümayəndələrinin yaradıcısı Məmməd Səid Ordubadinin
“Qılınc və qələm” romanıdır. Romanda Azərbaycan intibahının görkəmli
nümayəndəsi, dahi şair Nizami Gəncəvinin həyatı, dövrü mövzu alınmış, eyni
zamanda Nizaminin yaşadığı dövrlərdə hakimiyyətdə olan Səlcuqlar və
Atabəylər dövlətinin bölgədəki rolu, idarəçilik sistemi tarixi qaynaqlara
dayanaraq
qələmə
alınmışdır. Roman haqqında olan fikirlərini
ümumiləşdirərək ədəbiyyatşünas Yaşar Rzayev yazır: “
Əsərdə zəngin
macəraçılıq sujetinin, kəskin saray intiriqalarının fonunda konkret tarixi dövr,
tarixi şəxsiyyətlər durur. Bu tarix Azərbaycanın dövlətçilik tarixidir” (Rzayev,
2010: 351).
Ordubadinin “Qılınc və qələm” romanında bəzi səhnələrdə Naxçıvanla
bağlı məlumatlar verildiyi kimi bir qisim hadisələr Naxçıvanda cərəyan edir.
Romanda Atabəy Məhəmməd Cahan Pəhləvanın Gəncə üsyançılarını
cəzalandırması xəbəri eşidildikdə Seyid
Əlaəddinin dəstəsi Naxçıvan qalasını
almalı, Fəxrəddinin əskərləri cənubdan gələn dəstənin önündə durmalı idi. Bu
səhnələrdə Naxçıvan qalasının müdafiəsi işindən qısa da olsa məlumat verilir
(Ordubadi, 1966: 23-35).
74
ALİ HAŞİMOV
Azərbaycan ədəbiyyatında tarixi mövzuda romanlar yazıldığı kimi povest
və hekayələr də qələmə alınmışdır. Belə ki, tarixi mövzulu povestlərin uğurlu
nümunələrindən sayılan
Əzizə Cəfərzadənin “Cəlaliyyə” əsəri də maraq
doğurur.
Əsərdə Səlcuqlar, Atabəylər dövründən bəhs olunmaqla tarixi dövr
qaynaqlara uyğun şəkildə canlandırılır. Atabəy Məhəmməd Cahan Pəhləvanın
qızı, Naxçıvan hökmdarı Cəlaliyyənin həyatı, Naxçıvanın müdafiəsi
uğrundakı fəaliyyəti mövzu olaraq seçilmişdir. Atabəylər dövlətinin idarəçilik
sistemi, Naxçıvanın dövlətin paytaxtı kimi mövqeyi, inkişafı məsələlərindən
bəhs olunmaqla yanaşı Səlcuqların bölgədəki yeri və rolu da diqqət
mərkəzində saxlanılmışdır.
Əsərdə Cəlaliyyə xatun dövlərin son hökmdarı
Özbəyə atası Məhəmməd Cahan Pəhləvanın vəsiyyətini xatırladaraq onu
doğru yola sövq edir.
Cahan Pəhləvan 1175-ci ildə, ölümündən az əvvəl Naxçıvanı qızı, on
yaşlarında Cəlaliyyəyə bağışlayır, idarəçilik səlahiyyətləri verir, özünün sadiq
əskərlərindən olan Aydoğmuşu ona kömçi verir. Cəlaliyyə Naxçıvanı əmisi
Qızıl Aslanın (1187-1194), ögey qardaşı
Əbu Bəkin (1194-1210) və Özbəyin
(1210-1225) hakimiyyəti illərində cəsarət və qüdrətlə idarə edir. Cəlaliyyənin
atasının vəsiyyətində deyilirdi: “
Əminiz Qızıl Aslana tabe olun. Onun ağıllı
və müdrik tövsiyyələrinə qulaq asın” (Cəfərzadə, 1983: 463).
Cəlaliyyə Naxçıvanın igid oğlu “Cəlallı Cəmşidlə” ailə qurur, Hilat
hakimi Hacib
Əlinin hucumları nəticəsində Cəmşid həlak olsa da, oğlu olan
gün dünyadan köçür. O mətin dayanır, oğlunu nəsillərinin adına laiq şəkildə
yetişdirir, nənəsi Möminə Xatunun, anası Zahidə xatunun ənənələrini davam
etdirir, onlardan aldığı əxlaq, babasından aldığı cəsarət və igidliklə Naxçıvanı
idarə edir, şəhəri abadlaşdırır, mədəniyyətin, ədəbiyyatın inkişafına diqqət
göstərir. Xəyalında əmisi Qızıl Aslanla dahi Nizaminin görüşünə getdiyi
məqamı canlandırır. Özbəyin təhriki ilə Xarəzmşah Cəlaləddinlə ailə həyatı
qurmasının səbəbi isə budur: “sahibsiz taxtını yel alar” Müslimə övrət sahibsiz
ölə də bilməz, namazını da qılmazlar....”(Cəfərzadə, 1983: 112) deyir. Tarixi
faktlarla müəyyən qədər səsləşməsə də yazıçı təxəyyül gücünə ədəbi cəhdlər
edir. Cəlaliyyə yeganə olğundan keçir amma naxçıvandan keçmir, dahi
Nizaminin fikirlərini əlində bayraq edərək deyir ki, “Aslanın erkəyi, dişisi
olmaz”. Güclü düşmən qüvvələri qarşısında duruş gətirə bilməyən cəlaliyyə
Naxçıvanın alınmazlıq rəmzi olan
Əlincə qalaya sığınır. Tarixi mənbələrdə
Naxçıvan və digər Azərbaycan torpaqlarında qırğınlar törədən Xarəzmşah