Latviya Respublikasi o‘zining Boltiqbo‘yi qo‘shnilari bilan yaqindan
hamkorlik qilmoqda, 2004-yilda Yevropa Ittifoqiga kirdi, YEXHTda ishtirok
etmoqda va Rossiyaning imperiyachilik kayfiyatidan himoyalanish maqsadida,
NATOga a’zo bo‘ldi. Mamlakat parlamenti va hukumati Rossiya
bilan iqtisodiy aloqalarni kengaytirish niyatida, ammo Rossiya Federatsiyasining
Latviyadagi rus millatiga mansub bo‘lgan fuqarolarning manfaatlarini
himoya qilishga intilishi tufayli ikkala mamlakat o‘rtasidagi munosabat
murakkabligicha qolmoqda.
Litva Respublikasi
Litvada jamiyatning yangilanishi va ijtimoiy rivojlanishi uchun ommaning
chiqishlari boshqa Boltiqbo‘yi respublikalariga nisbatan kechroq faollashdi,
ammo 1988-yilning kuzidayoq «Sayudis» harakati paydo bo‘ldi. Avvaliga u
ijtimoiy faollikni oshirish to‘g‘risidagi talablar bilan cheklandi. Ammo 1989-
yilda ommaviylashib, SSSR xalq deputatligiga bo‘lgan saylovlarda ko‘p ovoz
oldi va bastakor V. Landsbergis rahbarligida mavjud tuzumni o‘zgartirish va
Litva mustaqilligini yoqlab chiqdi. Respublika Oliy Sovetida Sayudisning
g‘alabasi tufayli 1990-yilda mustaqil Litva davlati va uning SSSR tarkibidan
chiqishi to‘g‘risida qonun qabul qilindi.
330
Sayudis qo‘liga o‘tgan hukumat mamlakat suverenitetini himoya qilib,
90 foizi SSSR hukumati ixtiyorida bo‘lgan sanoatni o‘z qo‘liga oldi va uni
davlat tasarrufidan chiqarishni rejalashtirdi. Kolxoz (jamoa xo‘jaligi) larni
fermer xo‘jaliklariga aylantirishga yo‘naltirilgan yer to‘g‘risidagi qonun, mulk
egalari huquqlarini tiklash to‘g‘risidagi qonun qabul qilindi. Hukumatning
bu yo‘li mamlakatda paydo bo‘lgan ko‘pgina partiyalar va harakatlar tomonidan
qo‘llab-quvvatlandi.
1990-yilning yanvar oyida sovet desantchilari mahalliy kommunistlar
bir qismining yordami bilan qurol ishlatib va talafotlar ko‘rib, telemarkazni
qo‘lga oldi va Vilnyusdagi asosiy nuqtalarni egallab olishga urindi.
Ammo xalq chiqishlari bu mojaroni va Litva mustaqilligi dushmanlarining
boshqa urinishlarini puchga chiqardi. 1990-yil 11-martda Litva
mustaqilligi e’lon qilindi. 1991-yilda uni birinchi bo‘lib Islandiya tan oldi.
Avgustda Rossiya hukumati ham Litva mustaqilligini tan oldi. Moskvadagi
1991-yilgi avgust fitnasi mag‘lubiyatga uchragandan so‘ng SSSR Prezidenti
ham shunday yo‘l tutishga majbur bo‘ldi.
1992-yilda referendum yo‘li bilan yangi hukumat tayyorlagan konstitutsiya
qabul qilindi. Ijro etuvchi hokimiyat rahbari xalq tomonidan
saylanadigan prezident va hukumat bo‘ldi.
Ilk Prezident — sotsial-demokratik partiya yetakchisi A. Brazauskas ham,
liberal-vatanparvar ruhdagi bir qator partiyalarni tashkil etgan Sayudis a’zolari
ham, ko‘pchilikni tashkil etgan hukumat ham asosiy e’tiborni xo‘jalikni
yangilash va rivojlantirish uchun ijtimoiy muammolarni hal etishga qaratdi.
Litvada ilgari SSSRdan yetkazib beriladigan elektr energiyasi va xomashyo
yetishmas edi. Rossiya bilan savdo va Kaliningrad tranziti to‘g‘risidagi
bitim bu tanqislikni atigi bir oz yumshatdi. 1989-yildan 1993-yilgacha ishlab
chiqarishning 50 foizga qisqarishi va yirik inflatsiya aholi ahvolini yomonlashtirdi
va xalq noroziligini keltirib chiqardi. Litva Yevropa Ittifoqi mamlakatlari
bilan savdo va moliyaviy-iqtisodiy hamkorlikni kengaytirishga, xalqaro
tashkilotlar va Xalqaro Valuta Fondidan kreditlar olishga majbur bo‘ldi.
Hozirgi paytda tashqi savdo mamlakat YaIM ning uchdan ikki qismini tashkil
etadi. Shu bilan birga eksportning 50 foizi Yevropa Ittifoqiga to‘g‘ri keladi.
1993-yilda milliy valuta — lit joriy qilindi. Uning barqarorlashuvi asosan
vaucher (xususiylashtirish cheki) orqali korxonalarni xususiylashtirish va
fermer xo‘jaliklarni oyoqqa turg‘izishga imkon berdi. 1994-yilda yerga xususiy
mulkchilik asosida agrar munosabatlarni tartibga solish qoidalari belgilandi.
1996-yilga kelib davlat tasarrufida korxonalarning atigi 25 foizi, ya’ni energetika
va transport qolgan edi. Iqtisodiyotning barqarorlashuvi 80 ga yaqin
mamlakatdan investitsiyani olib kirishga imkon berdi. Bu ishlab chiqarish
hajmi va samaradorligini oshirishni ta’minladi, ammo xalq ommasining
turmush darajasi unchalik ko‘tarilgani yo‘q.
90-yillarning oxiriga kelib ijtimoiy muammolarga yetarlicha e’tibor
qaratmagan, ma’muriy-xo‘jalik xatoliklariga yo‘l qo‘ygan va korrupsiyaga
331
qarshilik ko‘rsatishni eplay olmagan G. Vagnoryus hukumati aholining
noroziligiga sabab bo‘ldi. Umumxalq ovozi bilan saylangan yangi Prezident
V. Adamkus 1999-yilda (2004-yilda qayta saylandi) oldingi hukumat yo‘l
qo‘ygan xatoliklarga barham beruvchi yangi hukumatni xristian-konservatorlardan
iborat qilib tuzdi. Yangi hukumat ham mamlakatda narx-navoning
o‘sishini to‘xtata olmadi, ammo korxonalarni xususiylashtirishni tezlashtirdi
va kengaytirdi. Lekin iqtisodiy qiyinchiliklar bartaraf qilinmadi.
Litva Boltiqbo‘yidagi qo‘shnilari, Polsha va Belorussiya hamda Rossiya
bilan yaqin aloqalarni rivojlantirmoqda. Ammo uning uchun Yevropaning
boshqa mamlakatlari, YEI bilan savdo va moliyaviy-iqtisodiy hamkorlik
muhimroq ahamiyatga ega bo‘ldi. Litva eksportining 50 foizi YEIga to‘g‘ri
keladi.
2004-yil 1-mayda Litva Yevropa Ittifoqiga va NATO ga a’zo bo‘ldi. Litva
iqtisodida sanoat korxonalarini xususiy shaxslarga sotish katta rol o‘ynadi.
1996–1999-yillarda 1000 dan ortiq korxona sotildi. Tashqi savdoda oldin
Rossiya asosiy rol o‘ynagan bo‘lsa, 2002-yildan Yevropa Ittifoqi davlatlari
birinchi o‘ringa chiqdi. 2003-yilda YAIM 40,8 mlrd dollarga yetdi, aholi jon
boshiga 11,4 ming dollarni tashkil etdi. Sanoatning to‘qimachilik, asbobsozlik,
neftni qayta ishlash turlari rivojlanmoqda.
SAVOL VA TOPSHIRIQLAR
1. Estoniyadagi «Kuylayotgan inqilob» ning mazmunini tushuntiring.
2. Latviya bozor iqtisodiyotiga qanday o‘tdi?
3. Litvada mustaqillikning tiklanishi qanday kechdi?
6-bob. XX ASR — XXI ASR BOSHLARIDA FAN
VA MADANIYAT TARAQQIYOTI
37-§. Fan va madaniyat
Fan va texnika doimo taraqqiy etib keldi. Biroq
bu taraqqiyot XX asrdan boshlab misli ko‘rilmagan
darajada o‘sib ketdi. Shu tufayli adabiyotlarda ilmiy-texnika inqilobi
(ITI) iborasi ishlatila boshlandi. Xo‘sh, ilmiy-texnika inqilobi nima o‘zi?
Ilmiy-texnika inqilobi — bu XX asrda fan va texnikada ro‘y bergan
olamshumul kashfiyotlar tufayli fanning bevosita jamiyat ishlab chiqaruvchi
kuchiga aylanganligi. Bu hodisa ITI mohiyatini tashkil etadi. ITI fan bilan
texnikaning, fan bilan ishlab chiqarishning chatishib ketishiga olib keldi. Bu
chatishuv, o‘z navbatida, kashfiyotlarning ishlab chiqarishga joriy etilishi
muddatining qisqarishini ta’minladi.
ITI ishlab chiqaruvchi kuchlarning hamma komponentlarini (energiya,
lazerlar, robotlar, texnika, mehnat materiallari, texnologiya) va, hatto,
?
Ilmiy-texnika inqilobi
332
odamning o‘zini ham o‘zgartirib yubordi. Chunonchi, energiya manbayiga
oshib borgan ehtiyoj mutlaqo yangi manba — atom elektr stansiyalari barpo
etilishiga olib keldi. Shuningdek, Quyosh, okean, chuqur yer osti energiyasidan
foydalanishning ham kashf etilishini ta’minladi.
Ishlab chiqarish kompleks avtomatlashtirildi. 1946-yilda amerikalik olimlar
J. Mashli va J. Ekkert birinchi kompyuterni yaratdilar. Tez orada kompyuter
tizimlari bilan boshqariladigan texnologiya joriy etildi. Bu, aslida, odamsiz
boshqariladigan texnologiya edi. Biroq ITI qanchalik qudratli bo‘lmasin, u
inson omilini ishlab chiqarish jarayonidan siqib chiqara olmadi. Aksincha,
u insonni o‘ta mukammal va murakkab texnika hamda texnologiyani o‘zlashtirib
olishga undaydi.
Bu esa insonning o‘z bilimi, malakasini zamon talabi darajasida o‘stirib
borishini zaruratga aylantirib qo‘ydi. Binobarin, insonning intellektual
qobiliyati, ongi, dunyoqarashi jadal o‘zgarib bormoqda. Bugungi ishchi,
muhandis XX asr boshlaridagi ishchi yoki muhandis emas. Bugungi ishchi
(xodim) mashina elementi emas, balki mashinani nazorat etuvchisidir.
ITI, o‘z navbatida, ishlab chiqarishga mutlaqo yangi texnologiyaning
(chunonchi, materialga lazer, gaz plazmasi, elektron-nur, ultra tovush yordamida
ishlov berish) joriy etilishiga olib keldi. ITI, ayni paytda, axborot
industriyasining yaratilishiga ham olib keldi. Bu esa, o‘z navbatida, fantexnika
taraqqiyotini yanada jadallashtirishning qudratli omiliga aylandi.
ITI kompyuterlarning mutlaqo yangi avlodlari yaratilganligi bilan ham
ajralib turadi. Bugungi kompyuter ijtimoiy hayotning deyarli barcha sohalarini
qamrab oldi. ITI ilmiy bilimlar jamg‘arilishining misli ko‘rilmagan sur’atini
ta’minladi. Masalan, XX asr boshlarida kimyo bo‘yicha millionta yangi
ma’lumot 30 yildan ortiq vaqt ichida to‘plangan bo‘lsa, hozir shuncha
ma’lumot to‘plash uchun 4 yil kifoya bo‘lmoqda.
Ishlab chiqarishdagi inqilobiy o‘zgarishlar, o‘z navbatida, aholi ijtimoiy
qatlamida ham tub o‘zgarishlar yuz berishiga olib keldi. Chunonchi, aholining
ko‘pchilik qismi moddiy ishlab chiqarish sohasida emas, balki xizmat ko‘rsatish
sohasida mehnat qilishga o‘tdi.
Bundan tashqari, mehnat unumdorligi tobora o‘sib bormoqda. Bu esa ish
vaqtini qisqartirishga, ta’tillar muddatini uzaytirishga, aholi mehnat
daromadining o‘sishiga olib kelmoqda. Bu hol yangi texnika va texnologiyani
ishlab chiqarishda amalda qo‘llashga mas’ul bo‘lgan insonning doimo qayta
o‘qishiga, malakasini o‘zgartirishga, ishlab chiqarishning o‘zgaruvchi
sharoitlariga tez moslashishiga imkon bermoqda.
Hukumat va xususiy ishlab chiqaruvchilar korxona ishchi va xizmatchilarining
yuqori malakalarini saqlab qolishdan eng ko‘p darajada manfaatdordirlar.
Shuning uchun ham AQSHda bir ishchining qayta tayyorlovdan
o‘tishiga, o‘z malakasini yanada oshirishiga bir yilda sarflanadigan
xarajat 400 ming dollarni tashkil etishi bejiz emas. O‘z navbatida, ishchiga
ta’lim berishga sarflanadigan har 35 ming dollar 965 ming dollar foyda
ham keltirmoqda.
333
Ilmiy-texnika inqilobining asosini, birinchi
navbatda, fizika fani tashkil etdi. XX asrda fizika
fanida olamshumul kashfiyotlar amalga oshirildi. Chunonchi, 1919-yilda
tarixda ilk bor atom yadrosini parchalash, ikkinchi jahon urushi arafasida
esa, uran atomlarining bo‘linishi zanjir reaksiyasi kashf etildi.
1942-yildan AQSHda yadro energiyasi olina boshlandi. Bu kashfiyotlar
oxir-oqibatda atom bombasining yaratilishiga olib keldi. Shu tariqa yaxshilik
yo‘lidagi barcha kashfiyotlar muallifi — inson dunyodagi barcha tirik mavjudotlarni,
shu jumladan, o‘zini ham qirib yuborishga qodir qurol ham yaratdi.
(Bu qurol 1945-yilda ishlatildi ham.)
Elektr magnit to‘lqinlar fizikasining yaratilishi 20-yillarda televideniyening,
30-yillarda radiolokatsiyaning, 40-yillarda radioastronomiyaning, 50-
yillarda kvant elektronikasining tug‘ilishiga olib keldi.
Kvant elektronikasi esa, o‘z navbatida, kosmik aloqani zarur kuchaytirgichlar
bilan ta’minlovchi asbob kashf etilishini voqelikka aylantirdi.
Shuningdek, lazerning kashf etilishini ta’minladi. Radioelektronika sohasida
erishilgan muvaffaqiyatlar esa, 40-yillardayoq AQSHda dastlabki elektronhisoblash
mashinalari (EHM) yaratilishiga imkon berdi.
1957-yilda sobiq SSSRda Yerning birinchi sun’iy yo‘ldoshi uchirildi.
1960-yilda Toman Neyman birinchi lazer qurilmasini yaratdi. 1961-yilda
jahonda birinchi bo‘lib sobiq SSSR fuqarosi Yu. A. Gagarin raketada kosmosga
parvoz qildi. Ayni chog‘da kosmonavtikaning xalq xo‘jaligiga xizmat qilishiga
imkon yaratildi. 1969-yilda Neyl Armstrong (AQSH fuqarosi) Oyga qadam
qo‘yishga muvaffaq bo‘ldi.
Fizika fani yutuqlari transport texnikasini ham tubdan o‘zgartirib yubordi.
Chunonchi, reaktiv dvigatelning samolyotga o‘rnatilishi samolyotning tovush
to‘sig‘ini yengib o‘tishi muammosini hal etdi. Endi samolyotlar har qanday
yuklarni minglab kilometr masofaga tashiy boshladi. 0,5 mln tonna neft
sig‘adigan okean tankerlari yaratildi.
Kimyo fani taraqqiyotisiz ham ITI yuz bermas edi. Bu fan kashfiyotlari
o‘ta toza va o‘ta qattiq, po‘latdek pishiq, ayni paytda undan 7—8 baravar
yengil moddalar olishga imkon berdi, plastmassa, kauchuk, sintetik tolalar,
dori-darmon yaratish mumkin bo‘ldi.
Biologiya fanida ham mislsiz kashfiyotlar amalga oshirildi. XX asr
o‘rtalariga kelganda genetika yetakchi sohaga aylandi. Nuklein kislotalarning
tuzilishi kashf etildi. Uning oqsil sintezidagi roli ham aniqlandi.
90-yillarda yangi fan — geninjeneriya (irsiyat muhandisligi) vujudga keldi.
U katta muvaffaqiyatlarga erishdi. Natijada vitaminlar, antibiotiklar va o‘g‘it
hosil qilishga yordam beruvchi mikroorganizmlar yaratildi. Hayvonlarning
zotli naslini urchitish, kasalliklarga chidamli o‘simlik navlarini yaratish
mumkin bo‘ldi.
Biologik va biokimyoviy kashfiyotlar, o‘z navbatida, tibbiyotning
reanimatologiya, anesteziologiya va immunologiya kabi yangi muhim
Fan — ITI asosi
334
Amerika astronavti, Oyda bo‘lgan birinchi odam.
Planetalararo «Mir» avtomatik stansiya.
335
tarmoqlarini vujudga keltirdi. Jarrohlik mutlaqo yangi bosqichga ko‘tarildi.
Bu hodisa inson tanasining dastlab buyrak, so‘ng yurak, o‘pka va boshqa
a’zolarini ko‘chirib o‘tkazishda o‘z ifodasini topdi. Tibbiyotda sun’iy yurak
yaratishga muvaffaq bo‘lindi.
Davolashning jarrohsiz usullari kashf etildi. Chunonchi, bugungi kunda
buyrakdagi tosh ultratovush zarblari bilan maydalanmoqda. Insonning ko‘rish
qobiliyati lazer yordamida tiklanmoqda. Yadroviy magnit tebranishlariga
asoslangan kompyuter tomograflari yordamida bemorlarga tashxis qo‘yilmoqda.
Lekin ITI insoniyat oldiga o‘tkir muammolarni ham qo‘ymoqda. Tuproq,
suv va havo zararlanmoqda. Atom tufayli ekologik falokat mintaqalari ko‘paymoqda.
Birinchi jahon urushi va uning dahshatli oqibatlari
tushkunlik kayfiyatini ham tug‘dirdi. Bu hol
20-yillar adabiyotida o‘z ifodasini topdi ham.
Dekadentlarning asarlari yoki umidsizlik ruhi bilan sug‘orilgan, yo bo‘lmasa,
kitobxonni real voqelikdan, zamonning o‘tkir masalalaridan butunlay
uzoqlashib ketgan xayoliy olamga chorlaydigan asarlar paydo bo‘ldi. Bunday
asarlar kishilarni davr bilan hamnafas bo‘lishdan chalg‘itadi. Avstriya yozuvchisi
Frans Kafka (1883—1924) dekadentlikning tipik namoyandasi edi. Biroq
tushkunlikka tushgan inson hayotdan butunlay voz kechgan emas. Hatto,
urushda majruh bo‘lgan va jirkanch jamiyatdan yuz o‘girgan jangchi ham o‘z
insoniy qadr-qimmatini qanday bo‘lmasin saqlab qolishga intilgan. Chunonchi,
nemis yozuvchisi E. Remarkning (1898—1970) «Uch o‘rtoq» romani
qahramonlari najot yo‘lini frontdagi do‘stlikka sadoqatdan izlaganlar. Anri
Barbyusning (1873—1935) ajoyib asari «O‘t. Bir vzvodning kundaligi» birinchi
jahon urushi okoplarida yozilgan edi. Bu roman urush dahshatlarini
tasvirlabgina qolmasdan, odamlar urushni qanday yenganliklari haqida ham
hikoya qiladi.
Yoki ingliz yozuvchisi R. Oldingtonning
asari («Hamma odamlar — dushman»)
qahramoni bu bema’ni dunyodan voz kechib,
o‘zi sevgan ayol bilan xayoliy Ea orolida
yashirinib bo‘lsa-da, hayot kechirish orzusi
bilan yashagan.
20-yillardagi tushkunlik kayfiyati, hatto,
E. Xemingueydek (1899—1961) shijoatli
yozuvchini ham chetlab o‘tmagan. U ham
umidsizlikka tushgan. Shu yillardagi asarlarining
qahramonlarini o‘sha davr adovatli dunyosidan
qutulish yo‘lini behuda izlayotgan
kishilar obrazi tashkil etgan.
Biroq ijoddagi tushkunlik kayfiyati uzoq
davom etmagan. Yevropada fashizmning
20—40-yillar
adabiyoti
Ernest Xeminguey.
336
chuqur ildiz otishi, uning yangi jahon urushi manbayiga aylanishi mumkinligi
taraqqiyparvar yozuvchilar ijodini bu xavfning oldini olish haqida bong
urishga qaratgan. Bu borada ham yuqorida nomlari qayd etilgan uch mashhur
yozuvchining asarlari muhim rol o‘ynagan. Ular fashizm insoniyatni yangi
qirg‘inbarot urush girdobiga tortishi mumkinligini oldindan sezganlar.
1929-yilda R. Oldingtonning «Qahramonning o‘limi», E. Remarkning
«G‘arbiy frontda o‘zgarish yo‘q», E. Xemingueyning «Alvido, qurol» romanlari
chop etilgan. Bu romanlar tez orada shuhrat qozongan.
Mualliflar urushning qonli va g‘ayriinsoniy mohiyatini zo‘r mahorat
bilan tasvirlaganlar. Ayni paytda hukmron doiralarning muttahamligi,
ikkiyuzlamachiligini fosh etganlar. Romen Rollanning (1866—1944) «Maftun
bo‘lgan qalb» romanida fashizmning haqiqiy basharasi ochib tashlangan.
1935-yilda Parij shahrida dunyo yozuvchilarining madaniyatni himoya
qilishga bag‘ishlangan butun jahon birinchi kongressi o‘tkazildi. Ikkinchi
kongress 1937-yilda fashizmga qarshi kurashayotgan Ispaniyada o‘tkazildi.
30-yillar adabiyoti jamiyatning chirkin illatlarini fosh etish bilan ham
sezilib turadi. Bu o‘rinda Amerika yozuvchisi J. Steynbekning (1902—1968)
1939-yilda nashr etilgan «G‘azab shingillari» romani katta shuhrat qozondi.
Jahon iqtisodiy inqirozi amerika jamiyatining barcha salbiy tomonlarini
ochib tashladi. Chunonchi, J. Steynbek xalqning yirik kompaniyalar
tomonidan talanishini, boylar va kambag‘allarni ajratgan tubsiz jarlikni, inqiroz
titratgan amerika jamiyatining barcha tabaqalari vakillariga xos xarakterlarni
zo‘r mahorat bilan tasvirlagan. J. Steynbek romanining 1962-yilda Nobel
mukofotiga sazovor bo‘lganligi bejiz emas.
Steynbek qahramonining ko‘rinishi.
337
Ikkinchi jahon urushi tobora shiddat bilan yaqinlashmoqda edi.
Fashizmning vahshiyligini birinchi bo‘lib ispan xalqi o‘z achchiq tajribasida
sinab ko‘rdi. XX asrning mashhur dramaturgi Bertold Brext (1898—1956)
«Kuraj momo va uning farzandlari» pyesasida (1938) fashizm manbalarini
ochib berdi va munofiqlik falsafasini fosh qildi. Fashistlar Brext kitoblarini
yondirib tashladi. O‘zi chet ellarga muhojirlikka ketdi.
Jahonning mashhur yozuvchilari fashizmga qarshi kurashganlar haqida
asarlar bitdilar. Shulardan biri, har yerda hozir-u-nozir E. Xeminguey edi.
U Ispaniya fojiasini tinchlik va demokratiya uchun kurashning boshlanishi
deb bilgan. Uning ispan xalqining fashizmga qarshi mardonavor kurashiga
bag‘ishlangan romani «Qo‘ng‘iroq kimning motamini kuylayotir» deb ataladi.
Bu roman 1940-yilda nashr etildi. Roman ayni paytda fashizmga qarshi jang
qilish uchun Ispaniyaga ko‘ngilli bo‘lib jo‘nab ketgan yosh amerikalik fuqarolar
haqida ham hikoya qiladi. AQSH rasmiy hukumati Ispaniya voqealariga
aralashmasdan chetda turgan bir paytda bu yoshlarning Ispaniyaga borishi va
antifashist kuchlar safida fashizmga qarshi kurashi katta jasorat edi.
Ispaniya urushining o‘ziga xos bir jihati — bu, unda taraqqiyparvar
ziyolilarning ham ishtirok etganligida edi. Ular Ispaniya misolida fashizmning
mohiyatini anglab yetdilar.
Italiya va Germaniyada fashizmning g‘alabasiga ayrim yozuvchilar bardosh
bera olmadilar. Chunonchi, mashhur yozuvchi Stefan Sveyg (1881—1942)
o‘z joniga qasd qildi.
Lekin hamma ham bu yo‘lni tanlamagan. Aksincha, ular ishonchni
yo‘qotmasdan fashizmga qarshi kurashchilar safiga qo‘shilganlar. Ular uchun
fashizmga qarshi kurash Yevropa madaniyatini saqlab qolish vositasi edi.
Ozodlik, insonparvarlik va demokratiyaga intilish esa ular hayoti va ijodining
ma’nosiga aylandi.
Bu borada ingliz yozuvchisi B. Shou (1856—1950)
ijodi alohida o‘rin tutadi. U o‘zining: «Faqat hayotning
o‘zi va insonning yalpi farovonlikka erishishi
uchun yashasa arziydi», — degan iborasini
hayotiy shior qilib olgan edi. U «Jizzaki sotsialist», «Noteng nikoh», «Qalblar
parchalanadigan uy» kabi asarlari bilan ijtimoiy drama janriga asos soldi. Bu
asarlar B. Shouni jahon adabiyoti klassigi darajasiga ko‘tardi. 1925-yilda
adabiyot sohasida xalqaro Nobel mukofotiga sazovor bo‘ldi.
Keyinchalik yozgan «Olma ortilgan arava», «Bayantning millionlari»,
asarlari ham jahon adabiyoti durdonasiga aylandi. 1948-yilda yozilgan «Olis
kelajak haqida rivoyat» asarida B. Shou atom urushini qoralagan edi.
Yana bir mashhur ingliz yozuvchisi J. Golsuorsi (1865—1933) «Bu
kunning komediyasi» asarida o‘sha davr Angliyasini «munofiqlar oroli» deb
atagan. Shuningdek, hukmron doiralarning ikkiyuzlamachiligini, jamiyatdagi
ijtimoiy illatlarni fosh etgan. J. Golsuori 1932-yilda xalqaro Nobel mukofotiga
sazovor bo‘lgan.
Demokratiya, tinchlik
va ozodlik uchun
kurash
22 — Jahon tarixi
338
Asarlari dunyoga mashhur bo‘lgan adiblar orasida amerika yozuvchilari
ham bor edi. Ular ichida T. Drayzer (1871—1945) va U. Folkner (1897—
1962) ijodi alohida tahsinga loyiq. T. Drayzer o‘z asarlarida («Baxtiqaro
Kerri», «Amerika fojiasi» va boshqalar) AQSHning ijtimoiy-iqtisodiy muammolarini
ko‘tarib chiqishga jur’at etgan edi.
1930-yilda «Amerika fojiasi» romani ekranlashtirildi. Bu kinofilm deyarli
butun dunyoda namoyish etildi. Asarning bunchalik mashhur bo‘lib ketishining
sababi unda ko‘pchilik yetishishi amrimahol bo‘lgan to‘q va dabdabali
hayot haqidagi amerikacha orzu va millionlab amerikaliklar ustidan hukmron
bo‘lgan qashshoqlik o‘rtasidagi ziddiyat qirralari butun borlig‘i bilan haqqoniy
tasvirlanganida edi. T. Drayzer 1944-yilda AQSH san’at va adabiyot akademiyasi
tomonidan faxriy oltin medal bilan taqdirlandi. Ushbu mukofot bilan
taqdirlanganligi haqida muallifga yuborilgan xatda, jumladan, muallif haqiqiy
Amerikani tasvirlashdagi jasorati va to‘g‘riso‘zligi uchun mukofotlanganligi
qayd etilgan edi.
U. Folkner o‘z asarlarida qishloq hayotini aks ettirdi. U qishloqda inson
qalbi uchun barcha zarur xislatlar mavjudligini ilg‘agan edi. Ayni paytda u
mamlakat taraqqiyotining tabiiy omillari shaxs, oila, Vatan va jamiyat ekanligini
teran his etdi. U. Folknerga chinakam shuhrat keltirgan asar — «Sartoris»
romani bo‘ldi (1929).
1932-yilda nashr etilgan «Avgustdagi nur» romanida amerika ijtimoiy
hayotidagi eng jirkanch muammo — irqiy kamsitish muammosini ko‘tarib
chiqdi. Uning keyinchalik yaratgan romanlarida ham («Avessalom! Avessalo!»
«Bo‘ysunmaganlar», «Tushgin, Moisey») bu mavzuni davom ettirdi. Odamlarning
ichki dunyosi va hayotini mayib qilayotgan jamiyatni fosh etdi. Irqiy
mutaassiblik qurbonlariga esa hamdardlik bildirdi. Adolat g‘oyalari g‘alaba
qozonishiga ishonch bilan qaradi. Uning keyingi asarlarida («Qishloqcha»,
«Shahar», «Qo‘rg‘on») ham insonparvarlik va rahmdillik g‘oyalari ruhi barq
urib turgan. U. Folkner 1949-yilda Nobel mukofotiga sazovor bo‘ldi.
Nemis yozuvchisi Tomas Manning (1875—1955) «Doktor Faustus»
(1947) romanida natsistlar hukmronligi ostida qolgan Germaniyaning fojiali
Dostları ilə paylaş: |