69
69
iran aşıqlarının dastanları
Saza söhbətə qulaq as
Kərəm eylə bir qədəm bas
Bir dəfə gül nərgiz xanım.
Bu sözlərdən sora nərgiz xanım dedı Aşıq sənun mərəzun nədir sən
nə axtarırsan sən nə gəzirsən? Niyə mənən evlənmirsən? Tahir
başının əhvalatın nərgiz xanıma danışdı və nərgiz xanım Aşıqı yola
salıb Tahir mirzə yola düşüb gəldi məncilin dağlarında Murad
Çobanını gördu ki bunun sürüsünü otarır. Amma Çoban Tahir
Mirzanı tanımadı. Çenkü şəhərdə demişdilər ki Tahi mirza ölüb və
Zöhrə Xanımıda tadərik görürlərki verələr Zöhrənin müəllimi Mirza
müəllimə. Tahir gördü Çoban bunu tanımadı dedı lap gözəl tahir dedı
salam ayÇoban qardaş əleyk alan tahir dedı bir az danış görüm bura
haradı bu sürü kimindi bu şəhərin sərdarı kimdi? Necə adamdı.
Çoban dedi Aşıq yoldan gəlib yorulubsan bilirəm acıxıbsanda sən bir
sazını çal qoy qoyunlar südə gəlsinlər məndə sənə bir Qara qoyun
südündən bir qovurtmac pişirim sonra danışaram. Bu zaman tahir
sazını çıxardıb görək Çobana nə deyir.
Başına döndüyüm gülüzlü Çoban
Kimin ölüb səndə Qara geyibsən?
Yağıbdı başuva bərf biyaban
Kimin ölüb səndə Qara geyibsən?
Bu zaman Çoban gəldi dedi Aşıq ulaq as gör mən necə deyirəm.
Çoban:
Başına döndüyüm gül üzlü Aşıq
Ağam ölüm ocur Qara geymişəm.
Ğeyrət ola bilməz hər bir adamda
Ağam ölüm ocur Qara geymişəm.
Tahir:
əlifi oxudum nə cimdi nə mimdir
yaradan buları söylə bəs kimdir
70
70
iran aşıqlarının dastanları
söylə görüm sənin ağan bəs kimdir
Kimin ölüb səndə Qara geyibsən?
Çoban:
Bu sözləri xəbər alma amandır
Dağlar başın çəm bürüdür dumandır
Təxti dönmüş düşmənimiz Sultandır
Ağam ölüm ocur Qara geymişəm.
Tahir:
Qızıl gülü dəstə- dəstə dəreydim
Dərib dərib zinəxdanda səreydim
Hətəm xanın nəşin yerə səreydım
Kimin ölüb səndə Qara geyibsən?
Çoban:
Murad deyir xudam səni saxlasın
Qoy dolansın fələk səni yoxlasın
Ola bilməz bi kas səni oxlasın
Tahir ölüb məndə Qara geymişəm.
Aşıq dedı tahir kimdi: Çoban dedı Tahir mənim ağamdı. Aşıq dedı
yəni sənin dədəndi: Çoban dedi yox o bütün bu qoyun-quzunun
sahabıdı.Hətəm sultan onun ata-anasın öldürdü və özündə şəhərdən
didərgin saldı deyirlər çollərdə itib batıb. O şəhərdən gedəndən
məndə şəhərə getmirəm.
Aşıq dedı Çoban o bəxti yatmış tahir mirzə elə mənəm.
Bu zaman çonan düşdü ağasının ayaxlarına dedı ağa gəl burdan qayıt
get o hiləgər Mirzə müəllim bu yaxınlıqlarda Zöhrə xanımınan toy
edəcəklər mirzə bilə sən qayıdıb gəlıbsan sənı tutarlar dəruva saman
təpərlər.
Tahir dedı murad ölsəmdə bu yoldan dönən deyiləm.Çoban dedı
onda sən bu qılıqsa şəhərə döson səni tanıyarlar. Gəl bu Çoban
kürkünü sal çiynuva hər kimdə soruşsa sən kimsən denən mən Çoban
71
71
iran aşıqlarının dastanları
muradım əmisi oğluyam. Belə qərara gəldilər davarları saldılar bir
mağara ağzınıda bağladılar ikisi gəldilər Çoban muradin evinə.
Çobanın anası dedı oğul bu qonaq kimdi? Çoban dedı ana bu qonaq
TahirMirzədi tacir Əhmədin oğlu. Ana dedı ay oğul o mirzə
müəllimin Qara xəbəri gəlsin. Hətəm sultanın vay xəbəri gəlsin bəs
olar şəhərə çu salmışdılar ki TahiMirzə ölüb! Nə yaxşı ki sən sağsan.
Tahir dedı qarı nənə mən bir məktub yazıram sən onu Zöhrəxanıma
çatdıra bilərsən? Qarı nənə dedı oğul ölsəmdə bu işi görüb öləciyəm.
Tahir bir namə yazdı qarınənə o dəyqə naməni çatdırdı
ZöhrəXanıma. ZöhrəXanım hər bir əhvalatdan xəbərdar olub sazını
aldı sinəsinə belə dedı:
Eşqin odu tökülübdür sərimə
Nazlı yardan namə gəlıb şük olsun.
Ola bilməz heçkim mənim yerimə
Nazlı yardan namə gəlıb şük olsun.
Gecə gündüz mən eylərəm ah-zar
Bu muştuluq məni etdi biqərar
Bala tutu özü gedər oxuyar
Nazlı yardan namə gəlıb şük olsun.
Ayrılığı düşmən saldı araya
Allah bilir mən dözmüşəm cəfaya
Rəhm dilədim duz səpdilər yaraya
Nazlı yardan namə gəlıb şük olsun.
Gələn bazırgandır gedən xocadır
Yarsız mənə gündüzümdə gecədir
Zöhrə deyir Tahir halın necədir
Nazlı yardan namə gəlıb şük olsun.
Sabah günü ZöhrəXanım sağında Ağcaqın, solunda Mələk
sima,otuzsəkkiz qıziylə qarı nənənin qapısından keçəndə Tahirin
72
72
iran aşıqlarının dastanları
gözü sataşdı ZöhrəXanıma daha dayana bilməyib burda görək nə
deyir.
Ağlaram-ağlaram fəğan eylərəm
Fələk şal başıma sal indən belə
Keçən günü yada salıb ağlaram
Dərdi-ğəmi məndən al indən belə.
Gedən yoxdu namə yazam yara mən
Geyinmişəm Qara şala ağa mən
Fələk qoydu həsrət qaldım yara mən
Ağla-ağla indi ğəmindən belə.
Bülbül olub qızıl gülə qonanda
Saralıban heyva kimi solanda
Qırx incə qıziylə bağda olandabaşuva salgınan şal indən belə.
Tahir mirzə deyır doğru bu sözü
Aləmi yandırır kababı közü
Görüm Qara olsun mirzanın üzü
Qırx incə qıziylə gəz indən belə.
Bu zaman Tahir bir qız paltarı geyinib qoşuldu qızlara gəldilər toy
hamamına. Qızlar Tahiri bir-bir itələdilər arxıya Tahir lam gəldi
hamamın qapısını yanına. Qızlar hamamda çımdılər bir-bir çıxdılar.
ZöhrəXanımda çıxıb geyinəndə bu qızların biri dedı ay Zöhrə xanım
nə olardı indi burda bir Aşıq olaydı bir az oxudaydıx. Bu zaman
Tahir dedı qızlar mənim atam aşığıdı məndə bir az ondan
öyrəşmişəm istəsəz oxuyaram. Dedılər oxu . buzaman Tahir sazı
basıb sinəsinə götürüb görək nə deyir.
Məktəb mirzəsinin əlində xət var
Hər könüldə bir mətləb var
Səkkiz qapılı cənnət var
Qız sənun qoynun içində.
Dostları ilə paylaş: |