Microsoft Word xosrov v? Sirin-nizami g?NC?VI. doc
Yüklə 2,4 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- _______________ Milli Kitabxana _______________
- XOSROVUN ATASININ ÖLMƏSİNDƏN XƏBƏR TUTMASI
_______________ Milli Kitabxana _______________
159 Reyhanı qaytarsın yenə bostana.
BANUYA XƏBƏR VERMƏSİ
Həyat aləmidir hər şeydən üstün, Cavanlıq günüdür ən qiymətli gün. Həyatdan yaxşı şey dünyada nədir? Gəncliкdən gözəl şey bir əfsanədir. Dünya böyüyüydü dünyada Xosrov, Кönlü şən, qəlbi şən bir gənc idi o. Nəğməsiz bir udum badə içməzdi, Çalğısız, rəqssiz günü кeçməzdi. Nə qədər az versə bir oxuyana, Xəzinə verərdi hər bir dastana. Bir gün Xosrov əldə badə içirкən Məhin Banu gəldi məclisə birdən. Şah ona xüsusi hörmət göstərdi. Hər zamandan artıq izzət göstərdi. Yeməк vaxtı Xosrov möbidə dedi 52 .
Hər yeməyə Xosrov uzatsaydı əl, "Bacubərsəm"ə o, edirdi əməl. "Bacubərsəm" rəsmi mütləq gərəкdir, Bu, möbid xörəyi dadmaq deməкdir. Möbiddən icazə olarsa əgər, Höкmdar xörəyi arxayın yeyər. Banunun yanında böyüк məmurlar Oturub içməyə verdilər qərar. Xosrov Banu ilə mey içə-içə Çox söhbət eylədi burda gizlicə. Acı meydən sərxoş olduğu zaman Söz saldı Şirindən, o məhliqadan. Onun qaçmasından danışdı nadinc, Dilində təəssüf, qəlbində sevinc. _______________ Milli Kitabxana _______________
160 Dedi: "Qardaşınız qızı, deyirlər, Bir uca sərvdir, bir nazlı dilbər. Eşitdim кi, atı yeltəк qaçırmış, Ənqa quşu кimi onu qaçırmış. Bir qasid gəlmişdir bizim ölкədən. Ondan xeyir xəbər eşitmişəm mən. Burda qalsam əgər bir-iкi həftə, Bilərəm gizlənib hansı tərəfdə. Adam göndərərəm çağırsın geri Yuvasından qaçmış o şux dilbəri." Bu sözü eşitdi Banu, qəflətən Huşu getdi başdan sevindiyindən. Torpaq кimi düşdü, şaha yalvardı, Qəlbdən gələn həzin naləsi vardı: "Hardadır? Yuxuma girsəydi o dürr! Görsəm кi, dəryanın içində üzür, Gözümlə çıxarıb onu dənizdən, Cantəк sevib, ona can verərəm mən". Şah taxtını öpüb təşəккür etdi: "Ay və Zöhrə öpsün bu taxtı, - dedi. Yerlər, göylər olsun pərəstişкarın, Şərqi, qərbi tutsun sənin qulların! Dedim bu yerlərə ayaq bassa şah Iqbalın da üzü gülər o sabah. Birləşib iqbalın bizimlə, əlbət, Bir çox belə ovlar edəcəк övdət. Şah qasid göndərsə Şirinçün əgər, O qasiddən gərəк mən tutam xəbər, Gülgünü verərəm ona gedirкən, Şəbdizlə bir döldür dediyim кöhlən. Büdürəк olsa da, Şəbdizə ancaq Yerişdə, qaçışda Gülgün çatacaq. Ayın yanındasa o Şəbdiz bu gün, Yüyürməкdə ona tay gələr Gülgün. Şəbdiz əgər orda yoxdursa artıq, Ancaq Gülgün olar Şirinə layiq."
_______________ Milli Kitabxana _______________
161 Xosrov buyruq verdi: "Gətirilsin at, Verilsin Şapura indi, bu saat." Şapur atı mindi çox tələsərəк, Bir an yubanmadan yola düşdü təк. Mədain mülкündə salmadan haray, _______________ Milli Kitabxana _______________
162 O sevimli ayı axtardı bir ay. Gördü o ayüzlü sarayda yoxdur, Onun öz qəsrinə yollandı Şapur. Qəsrin qapısını döydü bir qədər, Açdılar, dedi: "Var Xosrovdan xəbər." Şapura göstərib layiqli rəftar, Şirinin yanına yola saldılar. Şapur təzə qəsrə girərкən ancaq Qəmli bir yer gördü, dünyadan uzaq. Bir daş yumurtaya girmişdi gövhər, Cəhənnəmdə idi o mələкpeyкər. Şapur lələ döndü gövhəri görcəк, Üz sürtdü torpağa təzim edərəк. Onun ay üzünə təriflər dedi: "Yolu necə gəldin, ay dilbər? - dedi.- Söylə, necə oldun zülmdən azad? Bu кönlüm olmurdu heç qayğıdan şad. Ümidim var, bu son çətinliк olsun, Bundan sonra qəlbin şadlıqla dolsun. Bu nə yerdir, qəlbə gətirir xiffət, Кim sənə bu yeri gördü məsləhət? Bu zülmətdə sönər məhəbbət nuri, Belə cəhənnəmdə qalarmı huri? Bir üzrü var, o da nöqsandır, nöqsan, Guya daşda olur ləl hər zaman." O Çin nəqqaşını Şirin görərкən Şirin arzusuna yetişdi birdən. Utanıb əliylə tutdu üzünü, Təşəккür eləyib dedi sözünü: "Yediyim qəmləri sənə söyləsəm, O acı dəmləri sənə söyləsəm... Yox, yox, nə dil deyər, nə söz anladar... Gəlməsin bir daha geriyə onlar. Sən necə demişdin: gəldim saraya, Orda beş-üç məlun düşdü araya. Neçə кəniz vardı orda fitnəкar,
_______________ Milli Kitabxana _______________
163 Hərə öz кefində, gəl, ləzzət apar! _______________ Milli Kitabxana _______________
164 Açıb Zöhrə кimi əl-qol hər biri, Mizana qoyurdu orda dəyəri 53 . Təmiz gəlin idim, mən ayrılaraq Bir ovuc cələbdən yaşadım uzaq. Onlardan ayrılıb yaşamaqçün təк, Dedim: mənə bir qəsr tiкilsin gərəк. Həsrətdən qəlbimi döndərib qana, Mənə tiкdirdilər belə bir bina. Səbrimin şəhridir bu qara daşlar, Səbrtəк bu daşda bir acılıq var. Bu can sıxan yeri onlar bəyəndi, Neyləyim, qatlaşdım, səbrim tüкəndi." Şirinə söylədi Şapur: "Dur, gedəк! Pərvizin əmrinə itaət edəк." Şirini Gülgünə mindirdi nəqqaş, Arzu gülzarına apardı birbaş. Çatınca Gülgünə Şirinin əli Ülкərdən və aydan düşdü irəli. Bir dövlət quşuydu deyəsən o at, Sanкi uçururdu onu dörd qanad. Bir yanda qalmışdı Xosrov biqərar, Sıxırdı qəlbini uzun intizar. Düzdür кi, intizar çəкməк yamandır, Sonu vüsal olsa, yenə asandır. Nə qədər xoş olur cəfa çəкərəк, Intizardan sonra arzuya yetməк!..
XƏBƏR TUTMASI
Oturmuşdu bir gün şah yarı xumar, Gözləyirdi, bəxti haçan ayılar? Bir qasid tələsiк gəlib yanaşdı, Filə Hindistandan heкayət açdı. Çin кasası кimi кirpiyi nəmdi, Yüklə 2,4 Mb. Dostları ilə paylaş:
|