Misr
da siyosiy va iqtisodiy muhit oʻta beqaror edi.
1952-yili
mamlakatda inqilob amalga oshirilib, hokimiyatga
Jamol Abdul
Nosir
boshchiligidagi
“Yosh ofitserlar”
keldi. Dastlab bu odatdagi harbiy toʻntarish
ga o‘xshab ko‘rindi. Ammo voqealarning keyingi rivoji bu antiimperialistik va antifeodal
inqilob ekanligini koʻrsatdi. Inqilob uzoq davom etgan milliyozodlik harakatiga yakun
yasadi va Misrning chinakam mustaqillik davrini boshlab berdi.
Yangi hukumat Misrda bir qator islohotlarni amalga oshirdi. Mamlakatdagi
barcha siyosiy partiyalar tarqatib yuborildi. Yagona rasmiy siyosiy uyush-
ma –
“
Ozodlik tash kiloti”
tuzildi va u yangi rejimning tayanchiga aylandi. Yer
islohoti natijasida koʻplab dehqonlar yerga ega boʻldi. Ammo hukumat faoliyati
-
ga “Musulmon birodarlar” diniy-mutaassiblik tashkiloti qarshi chiqdi. Aholining
katta qismi savodsiz boʻlgan mamlakatda ular kuchli taʼsirga ega edi. 1954yili
“Musulmon birodarlar” tarafdorlari bilan
“
Ozodlik tashkiloti
”
tarafdorlari oʻr
-
tasidagi qonli toʻqnashuvda “Musulmon birodarlar” tashkiloti tormor qilindi.
J. A. Nosir hukumati Misrni rivojlantirishda SSSR yordamiga tayandi. 1970-yili
J. A. Nosir vafot etgandan soʻng Misr prezidenti etib saylangan
Anvar Sadat
SSSR
bilan barcha aloqalarni uzib, AQSH bilan yaqinlashdi va uning yordamida iqtisodiy
rivojlanishni boshladi. 1981yil 6oktyabrda Anvar Sadatning oʻldirilishi ham yangi
iqtisodiy kursni oʻzgartira olmadi.
Husni Muborak
prezident etib saylangandan soʻng
butun 80-yillar va 90-yillar boshlarida Misr jadal rivojlanishda davom etdi.
Sh
imoliy Afrikadagi arab mamlakatlariga Misr, Sudan, Liviya hamda Magʻrib
davlatlari – Jazoir, Tunis, Marokash va Mavritaniya kiradi. Bu mamla-
katlarda aholi asosan islom diniga eʼtiqod qiladi. Shu sababli mintaqa arabislom
sivilizatsiyasi mamlakatlari hisoblanadi.
Dostları ilə paylaş: |