Bitta bakteriyani sirtiga yuzlab nanobo* lakchalar joylashtirish
mumkin. Mana shu xususiyatdan foydalanib, diagnostika vositalarini
dorivor moddalar bilan birga bakteriyalarga «yuklash» mumkin bo‘ladi.
Bunday hollarda, dori yetkazilgan organni (hujayrani) holatini kuzatib
borish imkoni tug‘iladi.
Gen yoki dorivor moddani o‘ziga «ortib olgan» bakteriya hujayra
plazmalemmasi bilan aloqaga kirganda, membrana bakteriyani o‘rab
oladi va bakteriya pufakchasimon membranaga o‘ralgan ko'rinishda,
hujayraga mustahkam bog‘lanib oladi. Keyin bu pufakcha hujayraga
kiradi. M a’lum vaqt o‘tgandan keyin, bakteriya pufakchani membra-
nasini parchalaydi va foydali yuk bilan hujayra sitoplazmasini ichiga
kirib oladi. Yetkazilgan yuk dorivor modda sifatida o ‘z ta’sirini
boshlaydi. Agar DNK bo‘ lakchalari (genlar) kiritilgan bo* Isa, ular
hujayra yadrosiga kirganlaridan keyin, ma’lum vaqt o‘tgach, o‘z
faolligini namoyish eta boshlaydi.
Dostları ilə paylaş: