Erika Leonard Ceyms Zülmətin əlli çaları
Yüklə 3,96 Mb. Pdf görüntüsü
|
www.vivo-book.com
55 Xose onlara gülümsədi və çiynimi qucaqladı. Bax a, Хоse – köhnə tanıĢım belə kübar, lütfkar olmuĢdu, artıq qadınlarda təəssürat oyadırdı. – Sən olduqca füsunkar görünürsən, – dedi. – Getmək vaxtıdır, – mızıldandım. – Axı elə indicə gəlmiĢdin. – Hə, amma Kristian qayıtmalıdır. Хоse, fotoların fantastikadır. Sən çox istedadlısan. О iĢıq saçırdı. – YaxĢı ki səni gördüm. О, ayı kimi məni qucaqlayır və mənimlə birgə fırlanırdı. Gözümün ucuyla Kristianı görürdüm. О hirslənmiĢdi, aydın idi, çünki Xosenin qolları arasındaydım. Lap yaxĢı, əsəbiləĢ, dostum! Mən bilərəkdən Xosenin boynunu qucaqladım. Ġndi Kristian hirsindən partlayacaqdı. Gözlərində ĢimĢək çaxırdı. О, asta-asta bizə doğru gəlirdi. – Sağ ol ki, məni portretlərə görə xəbərdar elədin, – kinayəylə dedim. – Оy, bağıĢla, Аnа. Mən, doğrudan da səni xəbərdar eləməliydim. Necəydi, xoĢuna gəldimi? www.vivo-book.com
56 – Hm… bilmirəm, – düzünü dedim, sualla ani olaraq özünü itirmiĢ halda. – Hə, onların hamısı artıq satılıb, yəni artıq kiminsə xoĢuna gəlmisən. Əladı, hə? Sən – posterdəki qız.
Хоse məni daha möhkəm qucaqladı. Özündən çıxmıĢ Kristian bizə yaxınlaĢırdı. XoĢbəxtlikdən Хоse onun simasını görmürdü. – Gözdən itmə, Аnа, – Хоse məni buraxdı. – Оo, mister Qrey, axĢamınız xeyir. – Mister Rodriges, çox mütəəssir oldum, – Kristian buz kimi soyuq ahənglə danıĢırdı. – Təəssüf ki, burda qala bilmərik, çünki biz Sietlə qayıtmalıyıq. АnasteyĢa? – О, ―biz‖ sözünü xüsusi vurğuyla tələffüz etdi və əlimdən tutdu. – Hələlik, Хоse. Bir daha təbrik edirəm.
Mən tələsik onun yanağından öpdüm və özümə gələ bilməmiĢ Kristian məni binadan az qala sürüyərək çıxardı. Bilirəm, o, hüdudsuz qəzəbindən deyinirdi, amma mən də ona görə hirsliydim.
www.vivo-book.com
57 О, cəld küçəyə göz gəzdirdi və sola doğru istiqamətləndi, sonra qəfildən məni yandakı kiçik küçəylə aparmağa baĢladı və kəskin hərəkətlə divara dirədi. Ovucları ilə sifətimdən tutur, özünün od saçan, qərarlı gözlərinə baxmağa məcbur eləyir. Mən ürpənmiĢ halda ağzımla havanı tuturdum, Kristian isə çılğınlıqla məni öpürdü. Hansısa anda diĢlərimiz bir- birini taqqıldadırdı, sonra onun dili ağzıma girirdi. Ġstək bədənimdə milli bayram Ģərəfinə açılan atəĢfəĢanlıq kimi partlayırdı. Mən də onu öpürdüm, eyni ehtirasla. Onun saçlarından tutmuĢdum və rəhmsizcə dartırdım. О inləyirdi. Bu asta səs çox seksual idi; о, udlağın dərinliyində yaranırdı və bədənimdə ürpənti yaradırdı. Kristianın əli ombalarıma endi, barmaqları donumdan bədənimə yapıĢdı. ÖpüĢümüzə son günlərin bütün ağrı-acısını boĢaldırdım, Kristianı özümə bağlayırdım. Və bu kor ehtiras anında dərk edirdim: o da mənə eyni Ģeyi edirdi, eyni Ģeyi duyurdu.
www.vivo-book.com
58 O, güclə nəfəs alaraq öpüĢü yarıda qoydu. Gözləri ehtirasdan iĢıldayırdı, bu iĢıq qanımı coĢdurmuĢdu, bədənimdə tufan yaradırdı. Mən ağzımla ehtiyacım olan havanı udub ciyərlərimi doldurdum. – Sən. Mənimsən. Sən. Mənimsən, – o nərə çəkirdi, hər bir sözü vurğuyla deyirdi. Əyilirdi, əlləriylə dizlərinə söykənərək, sanki indicə marafon qaçıĢını bitirmiĢdi. – Tanrıya and olsun, Аnа. Mən divara söykənmiĢdim, ağır-ağır nəfəs alırdım, bədənimin titrəyiĢli reaksiyasına nəzarəti ələ almağa, mütənasiblik əldə etməyə çalıĢırdım. – BağıĢla, – pıçıldadım, tənəffüsüm artıq normallaĢırdı. – Sən mənim olmalısan. Bilirəm ki, tərəddüd eləyirsən. Fotoqrafla birgə olmaq istəyirsən, Аnа? Açıq-aĢkar görünür ki, o sənə biganə deyil. Mən günahkarcasına baĢımı yellədim. – Yox. О, sadəcə, dostumdur. – Bütün həyatım boyu ifrat emosiyalardan qaçmağa çalıĢmıĢam. Sən… sən mənə tamamilə yad olan hissləri içimdən çıxarırsan. Bu çox… – О üzünü turĢutdu, yəqin ki, www.vivo-book.com
59 lazımi sözləri axtarırdı. – Həyəcanlıdı… Mən hər Ģeyi nəzarətdə saxlamağı xoĢlayıram, Аnа, sənin yanında isə sadəcə … – onun gözlərində heyrət oynaĢırdı, – mümkün deyil.
О, əliylə qeyri-müəyyən hərəkətlər edir, saçlarında gəzdirir və dərindən köks ötürürdü. – YaxĢı, gedək. Biz sənin haqqında danıĢmalıyıq, üstəlik, yemək yeməliyik.
Kristian məni kiçik, xudmani restorana gətirmiĢdi. – YaxĢı, bu bizi qane edər, – donquldandı. – Vaxtımız azdır.
www.vivo-book.com
60 Restoran xoĢuma gəlirdi. Taxta stullar, kətan süfrələr, divarlar da oyun otağındakı kimi eyni rəngdə idi – tünd qırmızı; divarlarda qızılı sağanaqlı balaca aynalar asılmıĢdı, masalarda ağ Ģamlar və ağ qızılgüllü kiçik güldanlar. Hardasa künc-bucaqda Ella Fiscerald ―eĢq‖ adlı azar haqda giley-güzar eləyirdi. Hər Ģey tam romantik idi. Оfisiant bizi ikinəfərlik masaya qədər müĢayiət elədi. Mən əyləĢdim, qarĢıdakı söhbətin nəylə nəticələnəcəyini bilmirdim. – Vaxtımız azdır, – Kristian ofisianta dedi. – XahiĢ edirəm iki çox da qızarmamıĢ steyk, bearnes sousu ilə, əgər varsa, ―kartof-fri‖ və baĢ aĢpazın zövqünə uyğun təzə tərəvəzlər. Bir də ―Ģərab menyusu‖nu gətirin. – BaĢ üstə, ser.
Оfisiant Kristianın soyuq, amiranə səs ahəngindən təsirlənərək tələsik getdi. Kristian öz smartfonunu masaya qoydu. Ġlahi, doğrudanmı mənim danıĢmaq hüququm yoxdur? – Əgər mən steyki xoĢlamıramsa? Yüklə 3,96 Mb. Dostları ilə paylaş:
|