www.vivo-book.com
972
О, içəri cibdən hədiyyəm olan kiçik qutunu çıxarır.
Pencəyi divanın baĢ tərəfinə atır, qutunusa onun üstünə
qoyur.
―Ġmkanı əldən buraxma, Аnа‖, – təhtəlĢüurum məni
tələsdirir. Noolar, artıq gecə saat birə iĢləyib, odur ki,
texniki cəhətdən onun doğum günü baĢlayıb.
– Onu aç, – ürəyim bərkdən döyünə-döyünə
pıçıldayıram.
– Elə mən də ümid edirdim ki, bunu deyəcəksən, –
donquldanır. – Ġntizardayam.
Mən bic-bic gülümsəyirəm. Həyəcandan baĢım
hərlənir. О, utancaq halda gülümsəyir və ürəyim bərkdən
döyünsə də, onun baxıĢlarından əriyirəm. Fərəhlə üzündəki
xəfif təbəssümü görürəm. Mahir barmaqları ilə o, qutunu
açır. QaĢları təəccüblə yuxarı dartınır, Kristian qutudan kiçik
düzbucaqlı brelok çıxarır, onun üzərindəki Ģəkil yanıb-
sönür, iĢıq diodlu ekran kimi. Onun üzərində Sietlin
mənzərəsi təsvir olunub, ―SĠETL‖ yazısı ilə.
О, mənzərə baxaraq təəccüblü baxıĢlarını mənə
yönəldir. QırıĢlar alnını doğrayır.
www.vivo-book.com
973
– O birini çevir, – pıçıldayır və nəfəsimi içəri alıram.
Kristian söylədiyim kimi eləyir və onun baxıĢları mənə
yönəlir, iri, boz gözlər təəccüb və sevinc hissiylə iĢıqlanır.
Dodaqları isə təbəssümdən dartınır.
Brelokda yanıb-sönən söz – ―HƏ‖.
– Ad günün mübarək, – pıçıldayıram.
www.vivo-book.com
975
20-ci fəsil
– Mənim arvadım olmağa razısan? – o, inamsız halda
pıçıldayır.
Mən əsəbi halda baĢımın hərəkətiylə təsdiqlədim,
qızarıb həyəcanlandım – Kristianın reaksiyası məni məyus
edir. Niyə anlamır ki, onu həyatımdan çox sevirəm?
– De görək, – təkid edir, məndən isti baxĢını
çəkməyərək.
– Hə, sənin arvadın olmağa razıyam.
О, kəskin Ģəkildə, içini çəkərək köks ötürür və qəfildən
məni qucağına alaraq otaqda fırladır. Ġndi qətiyyən
adətkərdə olduğumuz Qreyə oxĢamır – Əlli Çalara! О,
qəhqəhə çəkir, Ģən və qayğısız haldadır və sevincdən iĢıq
saçır. Qollarından yapıĢmıĢam, qorxuram ki, məni yerə
salar, barmaqlarımla polad əzələlərini duyuram. Onun
yoluxdurucu gülüĢü bütün qorxularımı silib aparır, indi
sadəcə xoĢbəxt qızcığazam, öz kiĢisinə qulaqlarının
dibinəcən aĢiq olmuĢ qız. Kristian məni yerə qoyur və
www.vivo-book.com
976
ehtirasla öpür. Onun dili inadkarlıqla ağzımın içinə girir və...
ehtiraslandırır.
– Оh, Аnа! – xoĢbəxt halda dodaqlarıma pıçıldayır.
Hə, o məni sevir, artıq buna Ģübhə etmirəm. Və bu
füsunkar kiĢinin qoxusunun dadını çıxarıram, xüsusi Ģəkildə,
axı fikirləĢirdim ki, onu bir daha heç vaxt görməyəcəm.
Onun sevinci açıq-aĢkardır: gözləri iĢıq saçır, təbəssüm
üzündən çəkilmir, Ģübhəsiz, Kristian rahatlanma hiss edir.
– FikirləĢirdim ki, səni itirdim, – pıçıldayaraq uzun
öpüĢdən sonra tənəffüsümü bərpa eləyirəm.
– Balaca, bütün dünyanın zülmü səni məndən ayıra
bilməz, o cümlədən mühərriki xarab olmuĢ yüz otuz beĢ.
– Yüz otuz beĢ?
– ―Çarli Tanqo‖. Bu, Avrokopterdi ES 135, öz
klassında ən təhlükəsiz.
Qəfildən hansısa müəmmalı kölgə üzündən keçir və bu
məni qayğılandırır. O nəyisə demir? Bunu ondan soruĢmağa
macal tapmıram. О donuq nəzərlərlə mənə baxır, qaĢlarını
www.vivo-book.com
977
çatır. Qəfildən mənə elə gəlir ki, mənə nəsə demək istəyir.
Diqqətlə onun nüfuzedici boz gözlərinə baxıram.
– Səbir elə. Mənə bunu Flinnlə görüĢümüzdən sonra
vermiĢdin, – deyir, breloku əlinə alaraq. Az qala dəhĢətlə
deyir.
Ġlahi, onu nə pəriĢan elədi? BaĢımın hərəkətiylə
təsdiqləyirəm.
Məyusluqla ağzını açır.
Çiyinlərimi çəkirəm.
– Flinnin nə deməsindən asılı olmayaraq bütün bunlar
vecimə deyil.
Kristian narazı halda üzünü qırıĢdırır.
– Deməli, sənə yalvardığım dünənki gecə artıq cavabı
hazırlamıĢdın?
O sarsılıb. Mən yenidən baĢımla təsdiqləyib pəriĢan
halda onun reaksiyasını anlamağa çalıĢıram. O, gözlərini
heyrətlə mənə dikib, amma sonra gözlərini qıyıb riĢxəndlə
dodaqlarını əyir.
www.vivo-book.com
978
– Mənsə fikirləĢirdim ki... – məkrlə pıçıldayır. Mən
xəfif Ģəkildə gülümsəyir və yenidən çiyinlərimi çəkirəm. –
Оh, miss Stil, mənə kələk gəlməyə çalıĢmayın. Ġndi
istəyirəm ki… – О, barmağını saçlarında gəzdirir, baĢını
silkələyir və taktikanı dəyiĢir. – Ġnana bilmirəm ki, baĢımı
tovlamısan, – pıçıldayır. Üzünün ifadəsi dəyiĢir, gözlərində
xoĢagəlməz alov yanır, dodaqları Ģəhvani təbəssümlə
dartınır.
Lənət Ģeytana! Bədənimi əsməcə tutur. Nə düĢünüb?
– Məncə, buna görə haqqınızı ödəməliyəm, miss Stil, –
nəvaziĢlə deyir.
Haqqı ödəmək?.. Lənət olsun!.. Anlayıram ki, oyun
oynayır, amma yenə də hər ehtimala qarĢı gözlərimi
bərəldirəm.
O gülümsəyir.
– Mənimlə oyun oynamaq qərarına gəlmisən? –
pıçıldayır. – Onsuz da səni tutacam. – Gözlərində Ģən
dəliqanlılıq görürəm. – Həm də dodağını diĢləyirsən, –
zəhmlə əlavə edir.
Dostları ilə paylaş: |