www.vivo-book.com
258
tarazlığı itirərək az qala yıxılacaqdım. Kristian güclü əliylə
məndən yapıĢır. Budur artıq burun-buruna gəlmiĢik.
– Sən. Çox. Gözəlsən, – nəsihətamiz ahənglə o
təkrarlayır.
– Sənsə hərdən elə heyrətamiz dərəcədə əziz olursan ki,
– nəvaziĢlə onu öpürəm.
Bu an içimdən çıxır. Narazı halda üzümü qırıĢdırıram:
heç ayrılmaq istəmirəm. Kristian zərif öpüĢlə məni
sakitləĢdirir.
– Sən heç öz cazibədarlığından xəbərdar deyilsən,
düzdü?
Qızardım. Niyə bunu deyir ki?
– Yan-yörəndəki bütün oğlanlar məgər bunu sənə
deməyib?
– Oğlanlar? Hansı oğlanlar?
– Siyahıdakı adları sadalayım? – Kristian üzünü
turĢudur. – Məsələn, fotoqraf. Səninçün dəli-divanədir. Bir
də o, əvvəlki iĢ yerindən, mağazadan olan oğlan. Üstəlik,
www.vivo-book.com
259
rəfiqənin qardaĢı. Elə müdirin də, – kədərli Ģəkildə əlavə
etdi.
– Оy, Kristian, səhv düĢünürsən.
– Ġnan ki, belədi. Оnlar səni istəyir. Оnlar mənə məxsus
olanı əldə etmək istəyir.
Kristian məni özünə sarı çəkir. Əllərimi onun çiyninə
qoyuram, barmaqlarımı saçlarına keçirirəm və təəccüblə
gözlərinə baxıram.
– Sən mənimsən, – gözünü döyüb təkrarlayır.
– Hə, sənin, – təbəssümlə onu əmin edirəm.
O, aramızdakı tikanlığı götürüb, mən məstliyə
bələnmiĢəm, Kristianın dizləri üstə lüm-lüt oturub ġənbə
günəĢinin parlaq Ģüaları ilə bərq vururam. Bu, kimin ağlına
gələrdi ki? Onun füsunkar bədənində qırmızı pomadanın
izləri görünür. Bir neçə qırmızı ləkə mələfəyə düĢüb.
Maraqlıdır, missis Cons bu haqda nə düĢünəcək…
– Sərhəd mühafizə olunur, – zarafat edirəm və cəsarətlə
Ģəhadət barmağımı onun çiynində çəkilmiĢ qırmızı xətlə
www.vivo-book.com
260
aparıram. О gərilir və nədənsə kirpiklərini hey döyür. –
Tədqiqat aparmaq istəyirəm.
О, Ģübhəylə baĢını yelləyir.
– Mənzildə?
– Yox, bədənində çəkilmiĢ gizli dəfinənin xəritəsini
nəzərdə tuturdum, – barmaqlarım giciĢir: Kristiana elə
toxunmaq istəyirəm ki.
Onun qaĢları təəccüblə yuxarı dartınır. Gözlərində
qərarsızlıq var. Burnumla çiyninə sürtünürəm.
– Bu konkret olaraq nə deməkdir, miss Stil?
Barmaqlarımın ucunu onun üzündə gəzdirirəm.
– Sadəcə, sənin icazə verdiyin hər yerinə toxunmaq
istəyirəm.
Kristian Ģəhadət barmağımı diĢiylə tutur və yavaĢca
diĢləyir.
– Оy, – etiraz edirəm, osa nərildəyir.
– YaxĢı, – barmağımı buraxır, amma səsindən
narahatlıq duyulur. – Gözlə. – О, rezini çıxarır və
utanmadan çarpayının yanında yerə atır.
www.vivo-book.com
261
– Belə Ģeylər xoĢuma gəlmir. Məncə, doktor Qrini
çağırsam yaxĢıdır, qoy sənə iynə vursun.
– FikirləĢirsən ki, Sietlin baĢ ginekoloqu qaçaraq bura
gələcək?
– Mən inandırmağı bacarıram, – mızıldanır və telimi
qulağımın arxasına keçirir. – Franko saçını yaxĢı kəsib. Saç
düzümün xoĢuma gəlir.
Nə, nə??
– Bəsdi baĢımı boĢ sözlərlə qatdın.
О, yenidən məni üstünə çıxarır. Onun qatlanmıĢ
dizlərinə
söykənərək
oturmuĢam;
ayaqlarım
onun
ombalarının yanındadır. О, dirsəklərinə söykəndi.
– Buyur, toxuna bilərsən, – yumorsuz deyir, açıq-aydın
əsəbiləĢir, amma bunu gizlədir.
Kristiandan gözümü çəkmirəm, barmağımı qırmızı
xətdən bir qədər aĢağı keçirirəm, qarının füsunkar əzələləri
üstüylə. О üzünü turĢudur və mən hərəkəti dayandırıram.
– Nədi, olmaz? – pıçıldayıram.
– Yox, hər Ģey yaxĢıdı. Sadəcə, mənə lazımdır ki…
əhvalımı azca dəyiĢmək. Mənə çoxdandı kimsə toxunmur.
www.vivo-book.com
262
– Bəs missis Robinson? – qəfildən dodaqlarımdan sual
qopur. Amma təəccüblüdür, səsimdən acığı və gizli nifrəti
yerli-dibli yığıĢdıra bilməmiĢdim.
О, açıq-aydın narahatlıqla baĢını tərpədir.
– Onun barəsində danıĢmaq istəmirəm. Yoxsa kefin
pozulacaq.
– Eybi yox, dözərəm.
– Yox, Ana. Onun adı çəkilən kimi qıpqırmızı
qızarırsan. Mənim keçmiĢim – mənimdir. Bu faktdı. Heç
nəyi dəyiĢmək gücündə deyiləm. XoĢbəxtəm ki, sənin belə
bir keçmiĢin yoxdur, yoxsa bu məni dəlilik həddinə
çatdırardı.
Qüssəli halda ona baxıram, amma münaqiĢə yaratmaq
istəmirəm.
– Dəlilik? Ġndikindən də çox? – Gülümsəyirəm,
bununla gərginliyi azaltmağa çalıĢıram.
Dodaqlarının kənarları dartınır.
– Sənin dərdindən dəli-divanəyəm, – pıçıldayır.
Ürəyim sevinclə dolur.
– Doktor Flinnə zəng edim?
www.vivo-book.com
263
– Buna zərurət görmürəm, – quru tərzdə cavab verir.
О, ayaqlarının qatını açır. Yenidən onun qarnına
toxunuram və dərisinə baxıram. Kristian qımıldanmır.
– Sənə toxunmaq xoĢuma gəlir, – barmaqlarım aĢağı,
onun göbəyinə doğru enir, sonra daha aĢağı , daha da.
Tənəffüsü sürətlənir, gözləri tündləĢir, gövdəsi tərpənir
altımda və canlanır. Оhо! Ġkinci raund.
– Yenə? – donquldanıram.
О gülümsəyir.
– Bəli, missis Stil, yenə.
ġənbə axĢamı üçün gözəl məĢğuliyyətdir! DuĢ altında
dayanmıĢam, dalğın halda yuyunuram, gözəl saç düzümümü
islatmamağa çalıĢıram və son iki saat haqqında düĢünüb-
daĢınıram. Deyəsən, Kristian və vanilli sevgi bir-biriylə
münaqiĢə edir.
Bu gün mənə çox Ģey danıĢıb. Ġndi bütün informasiyanı
həzm etməyə çalıĢıram: onun biznesi haqqında – aha, o, çox
zəngindir, hərgah çox gəncdir, füsunkar!.. – mənim və digər
itaətkar qarayanız qızlar haqqındakı qovluqlardan xəbər
Dostları ilə paylaş: |