İREVAN ŞEHRİ
111
ğini biliyordu.
Şahnazarov gelen Ermenilere, dönerken
İrevan'da bu konuda karar vermek için yakın zamanda bir
toplantı yapılacağını söylemelerini istemiştir.
135
27 Şubat’ta Sov. İKP MK'nın uluslararası ilişkiler de‐
partmanı müdür yardımcısı Karen Brutens Hankendi’ne gele‐
rek ayrılıkçı Ermeni liderleri ile gizli bir görüşme yapmış,
onlara baskıları artırmayı ve taleplerinden geri çekilmemeyi
tavsiye etmiştir.
M.Gorbaçov’un Dağlık Karabağ'ı Ermenistan'a verme
cesaretinin olmadığından emin olan Ermeniler, önceden ha‐
zırlanan Sumgayıt çatışmaları planını gerçekleştirdiler. 28
Şubat'ta başlatılan
ve iki gün süren, Azerbaycanlı gençlerin de
katıldığı çatışmaların yapılmasındaki amaç Ermenilerin "vah‐
şi" Azerbaycanlılarla birlikte yaşamasının mümkünsüzlüyünü
dünya kamuoyunun dikkatine sunmak ve Dağlık Karabağ'dakı
Ermeni ayrılıkçılığa hak kazandırmaktan ibaretti. İrevan'da
oluşturulan "Karabağ" hareketinin liderlerinden biri, daha
sonra Ermenistan'ın ilk Cumhurbaşkanı olan Levon Ter‐
Petrosyan röportajlarının birinde şöyle demişti, Sumgayıt
olaylarından sonra Azerbaycan halkı şok durumundaydı. Eğer
ülke yönetimi bunu kullanıp DKÖB`nin Ermenistan'a birleşti‐
rilmesi hakkında karar çıkarsaydı, Azerbaycan halkı buna
itiraz edemeyecekti.
136
26 Ermeni'nin ve 6 Azerbaycanlının öldürülmesi ile so‐
nuçlanan Sumgayit olayları sonrası Ermenistan'da yaşayan
Azerbaycanlılara karşı büyük saldırılar yaşanmıştır.
137
Sov. İKP MK Politbürosu`nun 29 Şubat tarihli toplantı‐
sında Dağlık Karabağ ve Sumgayıt olayları görüşülürken M.
135
Томас де Ваал. a.g.e., s. 50‐52.
136
Arzumanli ve Mustafa., a.g.e., s. 131.
137
Eldar İsmail. A. g. e., s.10.
NAZİM
MUSTAFA
112
Gorbaçov şunları söylemiştir: "İrevan`da dağıtılan el ilanla‐
rında şunlar yazılıyor: Ermeniler, gösterilere son verin, silah‐
ları alın ve Türkleri kovun"
138
Ermenistan`ın yerel yöneticileri Azerbaycanlılara karşı
ekonomik baskı uyguluyor, köylere gıda ve günlük ihtiyaç
mallarının verilmesini sınırlandırıyorlardı. Herhangi bir iş
için şehirlere ve ilçe merkezlerine
gitmek zorunda kalan
Azerbaycanlılara hakaret ediliyor, dövülüyor ve malları yağ‐
malanıyordu. İlçe merkezlerinde, özellikle de İrevan kentinde
yaşayan Azerbaycanlılar için koşullar dayanılmaz olmuştu.
İrevan şehrinde Azerbaycanlılara ait bir ilk ve bir ortaokul,
İrevan Azerbaycanlı Dram Tiyatrosu, İrevan Pedagoji Enstitü‐
sü, Filoloji Fakültesi Azerbaycanlı bölmesi kapatılmış ve ay‐
dınlar kenti terk etmek zorunda kalmışlardır.
Ermenistan SSC Yüksek Sovyeti`nin 15 Haziran 1988
tarihli oturumunda DKÖB`nin Ermenistan'a
birleştirilmesi
hakkında karar kabul edilerek, SSCB Yüksek Sovyeti’ne buna
izin vermesi için başvuruda bulunuldu. Azerbaycan SSC Yük‐
sek Sovyeti 17 Haziran’da bu yasadışı talebi ret ettikten sonra
Ermenistan'daki Azerbaycanlıların durumu daha da ağırlaştı.
17‐20 Haziran’da İrevan'da Tiyatro meydanında topla‐
nan silahlı Ermeniler Azerbaycanlıların toplu yaşadıkları
Masis (Zengibasar) rayonunun merkezine, Zengiler, Zehmet,
Demirci, Dostluk, Nizami, Sarvanlar köylerine baskınlar yaptı‐
lar. Savunmasız olan binden fazla Azerbaycanlı Sovyet‐
Türkiye sınırına toplanarak geceyi orada geçirmek zorunda
kalmışlardır. O günlerde 20'den fazla Azerbaycanlı yaralan‐
mıştı. İlçe merkezi Masis’den 3 binden fazla Azerbaycanlı
evlerinden çıkartılmıştır. Tüm bu yaşananlar karşısında SSCB
138
Журнал Родина, 1994, №4, Заседание Политбюро ЦК КПСС от 29
февраля 1988 г., c. 82.
İREVAN ŞEHRİ
113
İçişleri Bakanlığının bölgede bulunan birlikleri olaylara mü‐
dahale etmemiş sadece izlemekle yetinmişlerdir.
139
18 Temmuz 1988 yılında
SSCB Yüksek Sovyeti Yönetim
Kurulu toplantısında DGÖB konusu müzakere edilmiş ve
cumhuriyetler arasında sınırların değiştirilmesinin mümkün
olmadığı hakkında karar kabul edilmişti. Bundan sonra, Er‐
meni milliyetçileri Azerbaycanlıların Ermenistan'dan kovul‐
ması için her yerde gösteriler yapmaya başladılar. Ermenis‐
tan Bilimler Akademisi üyesi, "Karabağ" hareketinin liderle‐
rinden Rafael Kazaryan 4 Kasım 1988'de İrevan'da düzenle‐
nen gösteride şöyle demişti: "Grupların yardımıyla göçü (yani
Azerbaycanlıların kovulmasını‐ N.M.) sağlamak gerekiyor.
Bize ilk defa Ermenistan'ı temizleme imkanı verilmiştir. Ben
bunun bu on aylık mücadelemizin en büyük başarısı olduğu‐
nu düşünüyorum.
140
Rusyalı tarihçi Yuri Pompeev 1988 yılının sonbaharın‐
da Azerbaycanlıların Ermenistan'dan kovulmasını şöyle ta‐
nımlıyor: "Savunmasız, silahsız Azerbaycanlıları genellikle
çıplak ve silahsız evlerinden kovarak diyorlardı:"Lanetli
Türkler, defolun Ermenistan'dan!"
141
Ermenistan'da Azerbaycanlıların yaşadıkları
şehir ve
köylerin içerisinde en ağır durum İrevan`da yaşanmaktaydı.
Gösteriler haftalarca ve aralıksız devam ettiği için Azerbay‐
canlılar evlerinden çıkıp, iş yerlerine ve pazar‐dükkana gide‐
miyorlardı. Sumgayıt’ı terk edip İrevan'a gelen Ermeniler
Azerbaycanlı ailelerin adreslerini öğreniyor, silahlı şahısların
yardımıyla onları evlerinden kovuyor ve bu evlere yerleşiyor‐
lardı. Evlerini Azerbaycan'da yaşayan Ermenilerle değiştiren
ailelerin ev eşyalarının yüklendiği kamyonları Ermeni ordula‐
139
Arzumanli ve Mustafa., a.g.e., s. 133
140
Армения двадцать месяцев борьбы, Ереван, 1989, с. 15.
141
Ю.Помпеев,
Карабахский дневник. Москва, Канон+ РООИ
Реабилитация, 2010, с.75.
NAZİM MUSTAFA
114
rı yollarda yağmalıyor veya yakıyordu, Azerbaycanlıları ya
öldürüyor ya da ağır yaralıyorlardı.
1988 yılı Kasım ayı ortalarında Ermenistan'dan Azer‐
baycan'a 80 binden fazla mülteci göç etti. 17 Kasım
tarihinde
Bakü'deki "Aztlık Meydanı"nda yaklaşık yarım milyon kişinin
katılımıyla gerçekleşen gösteride Ermenistan'da yaşayan
Azerbaycanlılara özerklik verilmesi kararı kabul edilmişti.
Ermenistan televizyonu bu gösteriden parçalar yayınlamış ve
göstericilerin bu taleplerini defalarca seslendirmişti. Bu ta‐
leplerden rahatsız olan Ermenistan yönetimi 22 Kasım’da
gerçekleştirilen Yüksek Sovyet oturumunu "Karabağ" komite‐
sinin talebi ile yarım bırakmış, milletvekilleri, bölge yönetici‐
ler yerlerde "düzenin sağlanması" için göndermişlerdi. Oysa
onlara, bir hafta boyunca Ermenistan'ın Azerbaycanlılardan
temizlenmesi görevi verilmişti.
1988 yılının Kasım ayının son on gününde Azerbaycan‐
lıların Ermenistan'dan kovulmasının son aşamasıydı. Amasya
bölgesinde ablukada kalan 10 bin Azerbaycanlı dışında Er‐
menistan'da neredeyse, Azerbaycanlı kalmamıştı. "Sovyet
Ermenistanı" gazetesinin editörü Zerbeli Gurbanov’un Erme‐
nistan KP MK’ya gönderdiği mektuplar İrevan kentinde yaşa‐
yan Azerbaycanlıların son günlerini açıkça ortaya koymak‐
taydı. 14 Ağustos’ta Ermenistan KP MK’nın
ikinci katibi
Y.Koçetkov’a gönderilen mektubunda İrevan kentinde toplam
24‐25 Azerbaycanlı ailenin kaldığı belirtiliyordu. Editörün 25
Kasım Ermenistan KP MK Bürosu'na gönderdiği mektubunda
ise şöyle yazılıyordu, "DGÖB ve çevresinde yaşanan olaylar
nedeniyle gazetenin normal faaliyet göstermesi mümkün
değildir. Z.Gurbanov gazetede düzenli çalışan 32 kişiden
23`nün sadece Haziran‐Temmuz aylarında
gösterilen tepki ve
tehditlerden dolayı işten ayrılarak Azerbaycan'a taşındıkları,
22 Kasım’da durumun daha da kötüleşmesinden sonra ise