A Z Ə R B A Y C A N V Ə K İ L İ ‐ 2013/01
9
Müsahibimiz "Azərbaycan Hüquq
İslahatları
Mərkəzi" İB‐nin sədri, Vəkillər Kollegiyasının
Rəyasət Heyətinin və Hakimlərin Seçki Komitəsinin
üzvü, h.e.f.d. Anar Bağırovdur
İMKANSIZLAR ÜÇÜN ƏDLİYYƏ VƏ YAXUD
QANUNLARI HƏR KƏS ÜÇÜN SƏMƏRƏLİ
ETMƏYİN SİRRİ
Anar müəllim, ilk öncə Sizi salamlayır və
müsahibəyə vaxt ayırdığınız üçün təşəkkür edirik.
‐ Mən də öz növbəmdə Sizə öz təşəkkürümü bildirir, Baş
redaktoru olduğum və zəhmətinin tək mənə deyil,
kollektivimizə aid olduğu bu nəşrin uğurlu layihələrdən
biri olacağına ümid bəsləyirəm.
‐ Təbii ki, Sizə ünvanlayacağımız suallar artıq neçə vaxtdır ki, mübaliğəsiz desək sayənizdə
cəmiyyət arasında aktuallığa qovuşmuş "ödənişsiz hüquqi yardım" mövzusu ilə bağlıdır.
Belə desək, "günün günorta çağı" haradan doğdu bu fikir və bu fikrin gündəmə gətirilməsi
Sizcə, zamanı bir balaca qabaqlamaq deyilmi?
Anlaşılan odur ki, sualınızı iki yöndə cavablandırmalıyam. İlk öncə, bildirməliyəm ki, bu ideyanın
aktuallaşmasında təkcə mənim deyil, ölkəmizdə tanınmış, nüfuzlu hüquqşünasların böyük rolu
olmuşdur. Belə bir məşhur deyim var: "ideya kapitaldır və o, yalnız səriştəlilərin əlində olanda
gəlir gətirir." Məhz elə bu fikirlə biz yola çıxdıq. 2012‐ci ilin fevralında Azərbaycan Hüquq
İslahatları Mərkəzi və Azərbaycan Hüquqşünasları Konfederasiyasının birgə təşəbbüsü ilə 14
nəfər peşəkar hüquqşünasdan, əsasən vəkillərdən, həmçinin hüquqşünas alimlərdən ibarət
tərkibdə "Ödənişsiz hüquqi yardım haqqında" qanun layihəsinin hazırlanması üzrə İşçi Qrup
formalaşdırıldı. Keçən dövr ərzində beynəlxalq təşkilatların nümayəndələrinin (Amerika
Hüquqşünasları Assosiasiyasının Bakı Ofisinin, Almaniya Beynəlxalq Əməkdaşlıq Cəmiyyətinin,
ATƏT‐in Bakı Ofisinin) iştirakı ilə çoxsaylı görüşlər keçirildi və görüşlərin nəticəsi olaraq bu günə
kimi Qrup üzvlərinin birgə səyi nəticəsində həm Qanun layihəsi, həm də ki, Qanun layihəsinə
dair Konsepsiya sənədi hazırlanaraq ərsəyə gətirildi. Hər iki sənədin hazırlanmasında müxtəlif
ölkələrin – Almaniya, Türkiyə, ABŞ, Finlandiya, Niderland, Litva və s. təcrübəsindən yararlanılmış,
onların müsbət təcrübəsi nəzərə alınmışdır. Adı çəkilən sənədlər Azərbaycan və İngilis dillərində
Azərbaycan Hüquq İslahatları Mərkəzi və Azərbaycan Hüquqşünasları Konfederasiyasının
vebsəhifələrində yerləşdirilmiş, hətta bu məsələ müxtəlif KİV‐də işıqlandırılmışdır. Bundan
başqa, ATƏT‐in dəstəyi ilə İşçi Qrupun üzvlərinin Litva Respublikasına təcrübə səfəri təşkil
olunmuşdur. Bilirsiniz, bu sənədlərin məzmununun zənginləşdirilməsində təkcə Qrup üzvləri
deyil, eyni zamanda ölkəmizdə peşəkarlıqları ilə seçilən digər vəkil və hüquqşünaslar da iştirak
etmişlər. Əslində ideyanın müəllifi olaraq Azərbaycan Hüquq İslahatları Mərkəzi il yarım bundan
əvvəl ölkəmizdə hüquqi yardım işinin vəziyyətinin araşdırılması istiqamətində fəaliyyətə
başlamışdı. Buna səbəb isə ölkəmizin regionlarında vəkillik, dolayısilə hüquqi yardımın
göstərilməsi ilə bağlı obyektiv problemlərin mövcudluğu idi. Haşiyədən kənara çıxaraq
deməliyəm ki, bu problemlər haqqında bir qədər sonra daha təfərrüatlı məlumat verəcəyəm.
Üstəlik, Dövlət başçısının 2008‐ci ildə imzaladığı "2008‐2015‐ci illərdə Azərbaycanda
yoxsulluğun azaldılması və davamlı inkişaf Dövlət Proqramı" və digər bənzər sənədlərdə
aztəminatlı şəxslərə hüquqi yardım göstərilməsinin vacibliyinin vurğulanması layihəyə stimul
verən faktorlardan idi. Bir məqamı da vurğulamalıyam. İşimizin bu mərhələsində xoş bir
10
təsadüf haqqında məlumat versəm, yerinə düşər. Belə ki, bu ilin martında Məhkəmə‐Hüquq
Şurasının iclasında da əhaliyə göstərilən hüquqi yardım işinin təkmilləşdirilməsi üzrə əlavə
mexanizmlərin müəyyən olunmasının zəruriliyi fikri səsləndirilmişdir.
Sualınızın ikinci hissəsinin cavablandırılmasına keçsək yaxşı olar. Bayaq Siz sual verəndə "günün
günorta çağı" ifadəsindən istifadə etdiniz. Sualınıza belə cavab verəcəyəm: Xeyr, bu ideyanın
aktuallığa çevrilməsi heç də təsadüfi baş verməmişdir. Belə desək, bu, sosial zərurətin və ictimai
təkamülün nəticəsidir. Məlumdur ki, insanlar kollektiv və fərdi hüquqlara malikdirlər. Tarixdə
həmin hüquqlar uzun illərin mübarizəsi nəticəsində əldə olunmuşdur. Vətəndaşların
özünüifadəsinin, özünəinamının formalaşmasında şturvalı ələ alan hüquqlardan biri də
məhkəmələrə çatımlılıq, dolayısilə bu hüququn realizəsinin əsas rıçaqlarından biri olan "hüquqi
yardım almaq hüququ"dur. Ona görə də son dövrlər ölkəmizdə bu sahəyə diqqətin artırılması
dövlətin real demokratik islahatlara, insan hüquq və azadlıqlarının müdafiəsinə ayırdığı diqqət
kimi qiymətləndirilməlidir.
Sualımı haradasa əvvəlki sualın davamı kimi hesab etmək olar. Belə ki, hüquqi yardım
institutunun təşəkkül tapmasını şərtləndirən əsas problemlər barədə fikirlərinizi bilmək
istərdik. Yəni bu sahədə olan vəziyyət o qədər ciddidir ki?!
Bilirsiniz, "ciddi" sözü bir az ağır sözdür. Bu söz insanda həmin sahədə sanki böyük fəsadların
olması təsəvvürü yaradır. Lakin özünüz gördüyünüz kimi ölkəmizdə həyat öz axarı ilə davam edir,
müvafiq sistemlər işlək vəziyyətdədir, cəmiyyətdə sosial narazılıq səviyyəsi qonşu ölkələrlə
müqayisədə ən aşağı həddədir. Təbii ki, mən hər şeyin ideal səviyyədə olduğunu desəm, bu, haqsızlıq
olardı. Çünki ideal cəmiyyət olmur. Əgər elə cəmiyyət olsa idi, hüquqi yardım və sairə bu kimi
institutlara da ehtiyac olmazdı.
Ödənişsiz hüquqi yardım sahəsində mövcud olan problemlər haqqında danışdıqda qeyd etməliyəm
ki, bəli, bu gün bu sahədə hər bir hüquqşünasa məlum olan bir sıra problemlər mövcuddur. Lakin
həmin maneələri dəf olunmayacaq problemlər kimi qiymətləndirmək olmaz. Bununla belə, həmin
problemlərdən bir neçəsi haqda qısaca da olsa, məlumat vermək istərdim. Əvvəla, Konstitusiyamızın
61ci maddəsi hər kəsin yüksək keyfiyyətli hüquqi yardım almaq hüququnu təsbit edir. Normanın
mətninə diqqət verdinizsə, belə yardımın göstərilməsi işin xarakteri ilə şərtləndirilməmişdir, yəni
işin cinayət, mülki, inzibati və başqa sahəyə aidiyyətindən asılı deyildir. Bu yardımdan istənilən
imkansız şəxs yararlana bilər. Lakin təcrübədə görsənən odur ki, ölkəmizdə hüquqi yardım əsasən,
cinayət işləri ilə əlaqədar göstərilir. Konkret olaraq, əgər söhbət pulsuz hüquqi yardım almaqdan
gedirsə, Azərbaycan vətəndaşlarının pulsuz vəkil, hüquqi nümayəndə tutmaq imkanı məhduddur.
Çünki, mülki işlərdə pulsuz hüquqi yardım alınmasının dəqiq qanunvericilik mexanizmi mövcud
deyildir. Həmçinin qanunvericilikdə “maddi vəziyyəti öz hesabına vəkil tutmağa imkan
vermədikdə”, “orta aylıq gəlirini, maddi, əmlak və ailə vəziyyətini, habelə digər halları imkan
vermədikdə” və s. anlayışlar dedikdə nəyin nəzərdə tutulduğu bilinmir.
İkincisi, ödənişsiz hüquqi yardım göstərməli olan vəkili birinci instansiya məhkəməsi təyin
etməlidir. Lakin elə birinci instansiya məhkəməsinə müraciət etmək üçün vətəndaşa vəkil lazımdır
ki, ona müvafiq ərizəni yazmağa, habelə digər işlərdə köməklik göstərsin.
Üçüncüsü, ümumiyyətlə regionlarda vəkillərin sayının katastrofik dərəcədə az olması hüquqi
yardımın alınmasının bəlkə də əsas maneələrindən biridir. Adambaşına düşən vəkil sayına görə
Azərbaycan inkişaf etmiş Avropa ölkələrindən geri qalır və bu, keyfiyyətli hüquqi xidmətlərin
göstərilməsi və ədalət mühakiməsinin həyata keçirilməsində əsas əngəllərdən biridir. Vətəndaşların
konstitusion hüquqlarının effektiv həyata keçirilməsi üzrə Avropa Şurasının Azərbaycanda
vəkillərin sayının artırılması, həmçinin hüquqi yardımın göstərilməsi ilə bağlı tövsiyələrinə əsasən,
2005‐ci ildən bu günə kimi vəkillərin sayı 370‐dən 834‐ə, yəni 2,3 dəfəyədək artmışdır. Doğrudur,
bir sıra nüfuzlu beynəlxalq təşkilatların hesabatlarına əsasən, Azərbaycan digər ölkələr ilə
müqayisədə adambaşına düşən vəkil sayına görə hələ də geri qalmasına baxmayaraq, bu
çatışmazlığın aradan qaldırılması məqsədilə vəkilliyə namizədlərin seçimi mütəmadi olaraq davam
etdirilir. Mətbuatdan da məlumdur ki, hazırda Vəkillər Kollegiyası tərəfindən vəkilliyə
A Z Ə R B A Y C A N V Ə K İ L İ ‐ 2013/1