17
A Z Ə R B A Y C A N V Ə K İ L İ ‐ 2013/1
N.Həsənovun ayrı cinayət işlərində hal şahidi kimi iştirak etmələri faktı özü‐özlüyündə M.Səlifovun
üzrərində silahın tapılmasını inkar etmir.”
Bəzi hallarda da əməliyyat və ibtidai istintaqı aparan əməkdaşlar tərəfindən öz qanunsuz
əməllərini ört‐basdır etmək məqsədi ilə hal şahidlərinin iştirakı zəruri olmayan istintaq
hərəkətlərində belə hal şahidlərindən “istifadə” edirlər. Oxşar hal Azərbaycan Respublikası Dövlət
Gömrük Komitəsinin İstintaq idarəsi tərəfindən aparılan Vüsal Məmmədov barəsində olan cinayət
işi üzrə baş vermişdir. Həmin iş üzrə hal şahidləri istintaqa dəvət edilməmiş və ifadə vermədikləri
halda istintaq hal şahidinin dindirmə protokolları tərtib edib və hal şahidlərinin əvəzinə saxta
imzalar atmışdır. Nəticədə, göstərilən hal və istintaq orqanının digər pozuntuları məhkəmədə
sübuta yetirilmiş və təqsirləndirilən şəxs barəsində bəraət hökmü çıxarılmışdır. Həmin bəraət
hökmü digər məhkəmə instansiyaları tərəfindən dəyişdirilmədən saxlanılmışdır. Hal şahidlərinin
belə formallığının aradan qaldırılmasında məhkəmələrin rolu böyük ola bilər. İstintaqda formal
iştirakları sübut olunan hal şahidləri barədə cinayət işlərinin başlanması, belə hal şahidlərindən
istifadə edən əməkdaşlar barədə müvafiq tədbirlərin görülməsi belə formallığı aradan qaldıra
bilər. Həmçinin hal şahidlərinə məhkəmədə ifadə verən zaman iltizamın elan olunması formal
xarakter daşımamalıdır. Belə olan halda istintaq hərəkətlərində hal şahidlərinin iştirakının
effektivliyi, zərurət halında isə şahid qismində məhkəmədə verdikləri ifadələrin dəyərliliyini
təmin edər. Azərbaycan Respublikası Konsititusiyasının əsas insan və vətəndaş hüquqları və
azadlıqlarından bəhs edən 3‐cü fəslin 63‐cü maddəsinin I bəndinə əsasən hər kəsin təqsirsizlik
prezumpsiyası hüququ vardır. Cinayətin törədilməsində təqsirləndirilən hər bir şəxs, onun təqsiri
qanunla nəzərdə tutulan qaydada sübuta yetirilməyibsə və bu barədə məhkəmənin qanuni
qüvvəyə minmiş hökmü yoxdursa, təqsirsiz sayılır. Həmin maddənin V bəndində göstərilmişdir ki,
Məhkəmənin hökmü olmasa kimsə cinayətdə təqsirli sayıla bilməz. “İnsan hüquqları və əsas
azadlıqların müdafiəsi haqqında” Konvensiyanın 6‐cı maddəsinin 2‐ci bəndinə əsasən, cinayət
törətməkdə ittiham olunan hər kəs onun təqsiri qanun əsasında sübut edilənədək təqsirsiz hesab
edilir. Bir çox hallarda cinayət işləri başlanan zaman və istintaqın gedişatında hüquq‐mühafizə
orqanları tərəfindən birgə bəyanatlar verilir. Belə bəyanatlar zamanı bir çox hallarda şəxsin
təqsirliliyini müəyyən edən formada səsləndirilir. Oxşar bəyanat hüquqlarını müdafiə etdiyim
Quba rayon bələdiyyəsinin sədri Elxan Əliyev barəsində də verilmişdir. 29 mart 2012‐ci il tarixdə
Azərbaycan Respublikası Baş Prokurorluğunun və Daxili İşlər Nazirliyinin mətbuat xidmətləri 01
mart 2012‐ci il tarixdə Quba şəhərində baş vermiş məlum hadisə ilə bağlı birgə məlumat
yaymışlar. Həmin məlumatda göstərilmişdir ki, "...Hadisələrin baş vermə səbəblərinin müəyyən
edilməsi istiqamətində aparılan istintaq araşdırmaları göstərmişdir ki, Quba Şəhər Bələdiyyəsinin və
rayon bələdiyyələr şurasının sədri Elxan Əliyev 2011‐ci il noyabrın 22‐də keçirilən müşavirədə
videoçəkiliş aparan "Xəyal" müstəqil teleradio şirkətinin icraçı direktoru Vüqar Qonaqovdan icra
hakimiyyətinin başçısı Rauf Həbibovun çıxışının qısaldılmış variantını hazırlamağı xahiş etmiş və
bunun müqabilində ona 140 manat ödəmişdir. Vüqar Qonaqovun tapşırığı ilə şirkətin baş redaktoru
Zaur Quliyev və montajçısı İslam Aslanov tərəfindən icra başçısının rayonun bəzi sakinlərinin
qanunsuz hərəkətləri barədə söylədiyi fikirlərin ardıcıllığı pozulmaqla, ayrı‐ayrı sözləri
vətəndaşlarda hiddət doğuran məzmunda birləşdirilməklə süjet hazırlanmışdır. Həmin
videomaterial 2011‐ci il dekabrın 18‐də kompakt diskdə Vüqar Qonaqova təqdim olunmuş və o, diski
Elxan Əliyevə vermişdir... ...Zakir Məmmədov, habelə Quba Şəhər Bələdiyyəsinin və rayon bələdiyyələr
şurasının sədri Elxan Əliyev, "Xəyal" müstəqil teleradio şirkətinin icraçı direktoru Zaur Quliyev və
baş redaktoru Vüqar Qonaqov Cinayət Məcəlləsinin 233‐cü (ictimai qaydanın pozulmasına səbəb
olan hərəkətləri təşkil etmə) və 309‐cu (vəzifə səlahiyyətlərini aşma) maddələri ilə təqsirləndirilən
şəxs qismində cəlb edilərək barələrində həbs qətimkan tədbiri seçilmişdir. Cinayət işi üzrə istintaq
hərəkətləri və əməliyyat‐axtarış tədbirləri davam etdirilir.
Bununla bağlı, Azərbaycan Respublikası Baş Prokurorluğunun və Daxili İşlər Nazirliyinin mətbuat
xidmətlərinin 01 mart 2012‐ci il tarixdə Quba şəhərində baş vermiş məlum hadisə ilə bağlı 29
mart 2012‐ci il tarixdə yaydıqları birgə məlumatı hüquqlarını müdafiə etdiyim təqsirləndirilən
A Z Ə R B A Y C A N V Ə K İ L İ ‐ 2013/01
18
şəxs Əliyev Elxan Abbasqulu oğlunun Azərbaycan Respublikası Konstitusiyasında, Azərbaycan
Respublikasının tərəfdaş çıxdığı beynəlxalq müqavilələrdə, o cümlədən Azərbaycan Respublikası
Cinayət‐Prosessual Məcəlləsində nəzərdə tutulan hüquqlarının kobud şəkildə pozulmasına səbəb
olduğu üçün qanunsuz hesab olunması barədə məhkəməyə şikayət verilmişdir. Lakin şikayət
məhkəmədə öz müsbət həllini tapmamışdır.
Bu cür bəyanatlar istintaqın sonrakı gedişinə də təsir göstərir. Belə ki, istintaqın sonrakı gedişində
necə olur olsun verilmiş bəyanatın sübut olunmasına cəhd edilir. Əksər hallarda işin sonrakı
mərhələsində tərtib olunmuş ittiham aktları və məhkəmə qərarları verilmiş bəyanatlara uyğun
olur. Azərbaycanı Avropa Məhkəməsində təmsil edən hakim Xanlar Hacıyev də öz müsahibələrinin
birində bildirmişdir ki, “bəzən hüquq‐mühafizə orqanları istintaqın gedişatı ilə bağlı cəmiyyətə
məlumatı elə şəkildə verirlər ki, artıq insanın təqsirlilik məsələsini həll etmiş olurlar. Hələ onu demirəm
ki, bəzən ayrı‐ayrı hüquq‐mühafizə orqanları birləşib bir bəyanat verirlər. Bunun özü də hüquqi
tərəfdən sual doğurur. Ona görə ki, prosessual baxımdan, konstitusion baxımdan hər bir hüquq‐
mühafizə orqanının öz funksiyası var. Əgər bu hüquq‐mühafizə orqanlarının biri axtarışla
məşğuldursa və digəri ona nəzarət edirsə, onların birləşib istintaq barədə məlumat verməsi məncə
sual doğurur.
Hesab edirəm ki, hüquq‐mühafizə orqanları bu cür bəyanat verərkən çalışmalıdırlar ki, sözlər elə
seçilsin ki şəxslərin təqsirsizlik məsələsi yuxarıda göstərilən formada, əvvəlcədən həll olunmasın.
AR CPM‐nin 142‐ci maddəsinə əsasən, cinayət təqibi üzrə məhkəmənin qanuni qüvvəyə minmiş
hökmü cinayət təqibi üzrə icraatda həm müəyyən olunmuş hallara, həm də onların hüquqi
qiymətinə görə təhqiqatçı, müstəntiq, prokuror və ya məhkəmə üçün məcburidir. Praktikada bəzi
hallarda bununla da bağlı müdafiəçilərin işində çətinlik yaranır. Belə ki, hüquqlarını müdafiə
etdiyim Elxan Əliyevin təqsirləndirilən şəxs kimi cəlb olunduğu cinayət işindən 3 cinayət işi
ayrılaraq məhkəməyə göndərilmişdir. Elxan Əliyevin təqsirləndirilən şəxs kimi cəlb olunduğu işdə
məhkəmə istintaqı başlayarkən artıq digər 3 iş barədə hökmlər çıxmışdır. Həmin hökmlərin
"müəyyən etdi" hissəsində göstərilmişdir ki, guya Elxan Əliyev və digər təqsirləndirilən şəxslər
tərəfindən xüsusu proqram və digər vasitələrdən istifadə olunmaqla Rauf Həbibovun bəzi Quba
rayon sakinlərinin qanunsuz hərəkətləri barədə söylədiyi cümlələr ümumi konteksdən çıxarılaraq
Quba rayon sakinlərinin qəzəb və hiddətinə səbəb ola biləcək məzmunda hazırlanıb internetdə
yerləşdirilib. Həmin internetdə yerləşdirilmiş videoda olan davamlı çağırılışlardan məlumatlanan
şəxslər 1 martda ictimai qaydanı pozan hərəkətlərdə fəal iştirak etmiş, polis əməkdaşlarının
dağılışmaq barədə qanuni tələblərinə əməl etməyərək onlara qarşı zor tətbiq etmiş, Quba Rayon
İcra Hakimiyyətinin, dövlət müəssisə, idarə və təşkilatlarının normal fəaliyyətini pozmuş, dövlət
və fiziki şəxslərə məxsus olan əmlakları ümumi təhlükəli üsullarla yandırmaq və bərk küt
predmetlərlə sındırmaqla qəsdən məhv edib zədələmişdirlər.
Göründüyü kimi hüquqlarını müdafiə etdiyimiz şəxs ‐ Elxan Əliyev barəsində olan cinayət işinə
məhkəmədə baxılan zaman artıq digər məhkəmə hökmlərində onun əməlinə hüquqi qiymət
verilmiş, o, hadisələrin təşkilatçısı kimi göstərilmişdir. Həmin məhkəmələrdə müdafiə etdiyimiz
şəxs heç şahid qismində belə dəvət olunub dindirilməmişdir. Bundan sonra üç məhkəmə hökmü
ilə əməllərinə “qiymət” verilən şəxsin hüquqlarının müdafiə olunmasında çətinliklər yaranmışdır.
Belə ki, həmin hökmlər artıq preyudisiyallıq qüvvəsini almışdır və məhkəmə üçün məcburi idi. Belə
olan halda məhkəmənin şəxs barəsində ittiham hökmünün çıxarmaması demək olar ki, mümkünsüz
olardı. Məhkəmələr belə işlərə baxarkən daha çox diqqətli olmalıdırlar. Ya belə işlər istintaqda
ayrılmamalı, məhkəmə istintaqı birlikdə aparılmalıdır, ya da məhkəmələr öz hökmlərində yalnız
məhkəmə istintaqında təqsirləndirilən şəxs kimi cəlb olunmuş şəxslərin əməllərinə hüquqi qiymət
verməlidirlər.
Ümid edirəm ki, davam edən məhkəmə‐hüquq islahatları nəticəsində qəbul edilən normativ aktlar
və toxunduğum problemlərin müsbət həlli istiqamətində aparılan islahatlar, ibtidai istintaq
orqanları və məhkəmələrin fəaliyyətlərinin daha da təkmilləşdirilməsi nəticəsində yuxarıda
sadalanan nöqsanlar aradan qaldırılacaq. Bununla da vəkillər tərəfindən təqsirləndirilən şəxslərin
hüquqlarının daha da yüksək keyfiyyətdə müdafiə olunması üçün şərait yaradılacaqdır.