Qamusi TÜRKİ ŞƏMSƏDDİn sami etimolojiK İŞ aparan həSƏNBƏy hadi 2008 TƏBRİZ



Yüklə 12,74 Mb.
səhifə95/102
tarix20.10.2017
ölçüsü12,74 Mb.
#5743
1   ...   91   92   93   94   95   96   97   98   ...   102

yanaz yanğaz. yanağız. 1. yanğaz. yenğəz. yenirak. 2. deyingən. hər vax şikayətlənən. tetiz. qılıqsız. darxaz. xuysuz. - yanğaz cocuq. - yanğaz xəsdə.

yanazlanmaq yanğazlanmaq. yanağızlanmaq. deyinmək. hər vax şikayətlənmək. xırçınlanmaq.

yanazlıq yanğazlıq. yanağızılıq. deyinmə. tetizlik. hər vax şikayətlənmə. xırçınlıq.

yanazlıq darxazlıq. tetizlik. qılıqsızlıq. xuysuzluq. təngdillik.

yanbar yambar. qambar. hambar. ambar > ənbar.

yanbulı yunlu. yünlü. - yanbulı gəbə: tüklü geyim.

yanbüri yanpuri. əğribüğri. çampuri. çarpuri. yenkəc kimi.

yancıq 1. qalça. qalçaq. göt. budun yuxarı bölümü. bacağın yuxarsı, üstdən oynaq yeri. 2. çuqal. at zirehi. bəkitvan.
- qalçam ağrır. - qalçavı qoy bir yerə. - qalça gəmiyi: yancıq sümüyü.

yançı çirağ. şayırd. qulluqçu.

yandan yanın. geyin. qıçın. dönəged. quşqulu. şəggili. mütərəddidyanə. - yanın gedirdi. - nə yanın yanın düşünürsən. - yanın yanın baxışlar.

yandaş səmir. yoldaş. arxadaş.

yandıq ağca tikan. dəvə tikanının böyüyü.

yandıran yaxan. qoraq. qora. acıdan.

yandırmaq yanıqdırmaq. yanqturmaq. iqlətmək. inğlətmək. inlətmək. səsləndirmək. - top gurultus dağları inlətdi.

yandruka təkrar:

yandurmaq yalmaq.

yangəc yengəc (< yan. yan yeriyən). farscada xərçəng (< qara + çəngəl) söylənir.

yanğ yenğ. qol. - bol yanğ.

yanğa yanağ. şikayət.

yanğabuc çox əğri büğrü, çarpuq.

yanğaq yanaq.

yanğan yaqan. fil. - yaqan təkin. - yaqanlıq: filli olan. filci.

yanğar yanağır. şikayətçi.

yanğaş tə'rif. qoltuq. mədh. - qoltuq sürmək, gəlmək: qoltuğa girmək: mədh edmək.

yanğaz yanaz. yenğəz. yenirak.

yanğaz yanaz. yanağız. deyingən. hər vax şikayətlənən. - yanğaz cocuq. - yanğaz xəsdə.

yanğazlanmaq yanazlanmaq. yanağızlanmaq. deyinmək. hər vax şikayətlənmək. xırçınlanmaq.

yanğazlıq yanazlıq. yanağızılıq. deyinmə. tetizlik. hər vax şikayətlənmə. xırçınlıq.

yanğıca yencə. yenğicə. olduqca yeni. cədid. mücəddəd.

yanğılınc yenğilinc. dikə olmayan. gücsüz. quvvətsiz. zəif. miskin.

yanğıltmaq yanıltmaq. çaşdırmaq. şaşırtmaq. müştəbeh edmək.

yanğqulamaq yanqılamaq:

yanğli yenğli. qollu. - uzun yenğli, qıssa yenğli kot.

yanğmaq yanılmaq. yanıqmaq. yanmaq. acımaq. heyiflənmək. təəssüflənmək. - onun yoxluğuna içdən yanıldıq.

yanğsalamaq yansılamaq. yamsılamaq. anğsalamaq. təqlid edmək.

yanğsı yansı. əğri. yanpuri. çarpuq.

yanğsımaq 1. yan yerimək. çarpuq yerimək. 2. yansılamaq. təqlid edmək.

yanğşaq ağzı yayvan. ağzı boş. gəvəzə. laqırtı.

yanğşamaq dadsızlanmaq. duzlanmaq. sırtılmaq.

yanğtırmaq anğtırmaq. 1. anlatmaq. başa salmaq. - ona bu işləri andır. 2. xatırlamaq. - ona keçənləri andır. 3. ölçütmək. işarə ilə bənzətmək. - bir qalabalıq ki qiyaməti andırır.

yanı yanıq. yanqı. acı. acın. təəssüf. - yanıq ki çatmadı başa yaşamı, xoş günlər ilə. - min yanıqla bildirməliyəm ki. - bu işlərə yanıq yox. - indi yanıqdan kar çıxmaz.

yanıkır aşiqanə. - yanıkır davranış: aşiqanə davranış.

yanıqdırmaq yanqturmaq. yandırmaq. iqlətmək. inğlətmək. inlətmək. səsləndirmək. - top gurultus dağları inlətdi.

yanıq 1. yanmış. məhruq. 2. şuridə. - yanıq kişi. 3. cılız. sısqa. - yanıq cocuq. 4. qoyu. tünd. - yanıq boya. - yanıq qara. 5. aşiq. - mən sənə yanıq, sən mənə yanıq. 6. yanqı. cavab. qayıt. qaytarı. 6. yanqı. yanı. acı. acın. təəssüf. - yanıq ki çatmadı başa yaşamı, xoş günlər ilə. - min yanıqla bildirməliyəm ki. - bu işlərə yanıq yox. - indi yanıqdan kar çıxmaz. 7. ərgin. yetmiş. olmuş. - ərgin yemiş.
- yanıq qara: taun çibanı. yanı qara: yumrucuq.
- yanıq qara: yanı qarataun çibanı.

yanıqlamaq yanqılamaq: cavablamaq. qayıtlamaq. qaytarmaq.

yanıqmaq yanılmaq. yanğmaq. yanmaq. acımaq. heyiflənmək. təəssüflənmək. - onun yoxluğuna içdən yanıldıq.

yanıl yazıq. suç. günah.

yanılma sürc. suç. xəta. səhv. sürçmə. xəta.

yanılmaq kündədən atmaq. çaşıb yanqın, yanlış təprəşmək, davraşmaq. sapmaq. iştibah edmək. şaşırmaq. şaşqınlamaq. çaşmaq. heryrətdə qalmaq. suçalmaq. sürcmək. xəta, səhv yapmaq. yanıqmaq. yanğmaq. yanmaq. acımaq. heyiflənmək. təəssüflənmək. - onun yoxluğuna içdən yanıldıq.

yanıltmaca bilməcə. müəmma.

yanıltmac yeyin söylənirkən kırıxıb yanılan deyim. şaşırtma. təkərləmə.

yanıltmaq bənzətmək. əks etdirmək. təqlid edmək. - sizin şəklizi çəkib, lap bənzətdi. - bu şəkli lap mənə bənzətdin. - bu işləri bənzətən varmı. - bu sözləri bənzətən.

yanıltmaq yanğıltmaq. çaşdırmaq. şaşırtmaq. müştəbeh edmək.

yanında nəzdində. - elə yanında: alt başında: elə altında. yanında.

yanın yandan. geyin. qıçın. dönəged. quşqulu. şəggili. mütərəddidyanə. - yanın gedirdi. - nə yanın yanın düşünürsən. - yanın yanın baxışlar.

yanıt tayat. qarşıt. cəvab. - sorularım hamısı tanıtsız qaldı. - səsimə tanıt vern olmdı. - tanıt vermək. - tanıtlarız çox boş.

yanıtan oxşatan. bənztən. hünərpişə. aktiyor.

yanıtmaq səslənmək. cavab vermək. tayatmaq. tayat vermək. qarşıt qoymaq, vermək. cəvab vermək. - bir az daha sordum, tayatdı. - sorularım hamısı tayatsız qaldı. - səsimə tayat vern olmdı. - tayat vermək. - tayatlarız çox boş.
- eşidirdə səslənmir.

yanqı 1. əksi səda. eko. inqilti. inqiliş. 2. yanıq. yanı. acı. acın. təəssüf. - yanıq ki çatmadı başa yaşamı, xoş günlər ilə. - min yanıqla bildirməliyəm ki. - bu işlərə yanıq yox. - indi yanıqdan kar çıxmaz. 3. yanıq. cavab. qayıt. qaytarı.

yanqığ azqınlıq. qızğınlıq. köysünmə. küysünmə.- kişinin qızğınlığı. - buğanın qızğınlığı.

yanqılamaq yanğqulamaq.

yanqılamaq yanıqlamaq. cavablamaq. qayıtlamaq. qaytarmaq.

yanqılış yanğılış. yenğiliş. sınış. düşüş. məğlubiyyət.

yanqılmaq vaz keçmək. var keçmək. baz keçmək. genilmək. engilmək.

yanqılmaq yanğılmaq. yenğilmək. düşmək. yıxılmaq. sınmaq.

yanqımaq yenqimək. yanğıtmaq. yenğitmək. qələbə çalmaq. məğlub edmək. qazanmaq.

yanqın 1. yanlış. yanmış. utuzmuş. 2. yanma. yanar. < güdaz. küydas. küydaz(< küymək: yanmaq)( > qodazfars) küyən nərsənin durumu.- nə küyə küyə, küydazla yalvarırdı. - bilərək yanqın törədən qırıqçı, cani: qondaqçı: qundaqçı.
- yanqın ağac:geçgin odun.
- yanqın qızıllığı: alovun yanqıtı, qızıllığı, inikası.

yanqışmaq yanğışmaq. davraşmaq. əksül əməl göstərmək.

yanqıt - alovun yanqıtı, qızıllığı, inikası: yanqın qızıllığı.

yanqıtmaq yanğıtmaq. yenğitmək. yenqimək. qələbə çalmaq. məğlub edmək.

yanqız yanğız. ənğiz. anğız. (< yanmaq: nərsənin qarşıtı). bitgiləri biçəndən son, yerə yapşıq qalan yanqıları, əksiləri, əsgikləri, qırıqları.

yanqız yanğız. yağız. yanmış. küymüş. qoyu. əsmər.

yanqturmaq yanıqdırmaq. yandırmaq. iqlətmək. inğlətmək. inlətmək. səsləndirmək. - top gurultus dağları inlətdi.

yanqulama səsin dəğib qayıtması. pejvak.

yanlı yanaqlı böyürlü. bögürlü. (heyvan üçün) uzun. boylu.

yanlı yönlü. qatlı. tərəfdar. idəli. məsləkli. əqidəli.

yanlış yanqın. yanmış. utuzmuş.
- yalan yanlış: doğru bütün olmayan. qırıq quruq. xətalı səhvili olan.
- çox yanlışlar (xətalar) yapdı: qırdığı qoz mini keçdi.
- əğri, yanlışı doğru yapmaq: toqrultmaq. toğrultmaq. düzətmək. təshih edmək. - onun burasın doğrultmalı.
- yanlış, suç, xəta yapmaq: qoz qırmaq.

yanluq yalnuq. nökər. - nökər sifət: qulsıqa.

yanma yanar. yanqın. < güdaz. küydas. küydaz(< küymək: yanmaq)( > qodazfars) küyən nərsənin durumu. tutşma.- nə küyə küyə, küydazla yalvarırdı.

yanmaq 1. nərsənin qarşıtı. 2. oynamaq. qaynamaq. həyəcanlanmaq. - ürəyim oynadı. 3. yalmaq. yunmaq. 4. yanılmaq. yanıqmaq. yanğmaq. acımaq. heyiflənmək. təəssüflənmək. - onun yoxluğuna içdən yanıldıq.
- yanmasada közəyir: yanmasada alızır: axmasada damlır: yeri dibli əksilib kəsilmir. çox gəlməsədə büsbütün kəsilmir. heç yox deyil.

yanmaz şikəst. fələc.

yanmış 1. yanıq. məhruq. 2. yanqın. yanlış. utuzmuş. 3. yağız. yanğız. küymüş. qoyu. əsmər.

yanpa yalpa. yana vermək. gəminin yanlaması, yana əğilməsi. sağa sola vurmaq.

yanpuri yanğsı. yansı. əğri. çarpuq.

yanpuri yanbüri. əğribüğri. çampuri. çarpuri. yenkəc kimi.

yansı 1. biçik. qılıq. rəsm. çəkil. şəkil. əks. foto. fotoqrafya. - qılıq çıxarmaq: qılıq çəkmək: əks salmaq. 2. oyun. qılıq. məsqərə. - qılıq çıxartmaq: şəkil çıxartmaq: yansılamaq. - qılıq çıxarma: oyun çıxarma.

yansı 1. yanğsı. əğri. yanpuri. çarpuq. 2. yansılama. kəsinti. təqlid.

yansılama yansı. kəsinti. təqlid.

yansılamaq yanğsalamaq. yamsılamaq. anğsalamaq. təqlid edmək.

yansılamaq yanğsımaq. təqlid edmək.

yansız qıraqsız. sınırsız. ucsuz bucaqsız.: kərənsiz > bikəranfars. bikəranəfars (< kərmək).

yanşaq 1. bitişik. qavşaq. qovşaq. müttəsil. peyvəsdə. 2. yanaşacaq yer. iskilə. ağız.

yanu qarqış. ilinc. lə'nət.

yap yab. 1. yapca. yappac. oğrın. yavaşca. - yap yap: yab yab: yapca yapca: yabbac: oğrun oğrun. 2. ip: sap. 3. dəğirmi olan hərhanki bir şey. - yap yarmaq. dəğirmi para. sağ para. 4. yam. vurqulayan sözlərdən. - yam yassı. - yam yamalaq.

yapa yaba. həp. bütün. bütünlük.

yapağ yun. yün. qoyunun dərisinin üstündə olan tükə deyilir.

yapağı - heyvan yapağısın (yunun) qırxılan çağı: qırqım. qırxım. - birindən yapağı (yun) borc alıb, qırxımda ödəmək.

yapaq 1. yapqa. yapaqa. abaqa. abqa. 2. istək. istənilən, görülən nərsə. - sənin abağan nədir. 3. oya. məşquliyyət. - özüvə bir abaqa seçdə, oyasız qalma. 4. peyk. payak. elçi. savaç. qasid. 5. yumşaq qalın yün. qoyunun qışın sürən yuni.

yapaqlı yumşaq, qalın yünlə örtülü. bu yüni verən heyvan. (# qıllı: keçi)

yapalaq apalaq. gündə. gombul. tombul. iri.

yapalqa yapluqa. abluqa. quşaq. mahasirə.

yapamaq qapamaq. abamaq. ablamaq. avamaq. avlamaq. tıymaq. tıqmaq. mən' edmək.

yapan edən. qılan. görən. mücri. işləyən. qılan. amil. fail. - bu işi işləyən.

yapandırmaq 1. abandırmaq. çökərtmək. ıxlamaq. xıxlamaq. 2. yamandırmaq. yapışdırmaq.

yapanlamaq abanlamaq. 1. işləmək. iqdam edmək. 2. kullamaq. işlətmək.

yapanmaq abanmaq. 1. qapanmaq. çulqanmaq. çökünmək. üzərinə düşmək. - nə mənim üstümə abanmısan. 2. əğilmək. salqınmaq. sarqınmaq. - potuşqadan abanıb baxdı.

yapar - qış yapar: qışlaq. qışı çox olan yer.

yapba tükə. tükkə. islatılmış mal heyvan kübrəsindən yapılan kündə.

yapca yabca. yap. yappac. oğrın. yavaşca. - yapca yapca: yappac: yabbac: yab yab: yap yap. oğrun oğrun.

yapi 1. bir quruğun biçimi, duruşu. bünyə. 2. uru. bina. - daş uru: daşdan yapılmış yapı. - uru palçığı: samanlı çamır sıvı.
- yapını gürşadlamaq, gürşadlamaq, quşaqlamaq.
- topaç yapı: qıssa, qalın olaraq biçimsiz.
- iri yapıli. - narin yapıli: nəhifül bünyə.

yapıc zireh.

yapıci sane'. amil. me'mar. bənna.

yapıl qurul. bina.

yapılış düzəliş. üslub. - bu yapılışı çox gözəldir.

yapılma işlənmə. düzəliş. e'mal olunma. - bu masanın yapılmasi qolaydır.

yapılmış qoyma. əğrəti. sünni. əkmə. əklənmiş. doğal, təbiy olmayan. - əğrəti diş: qoyma diş. - əğrəti saç.

yapın 1. ibadət. 2. namaz.

yapıncaq 1. örtük. özəlliklə uzun tüklü at geyimi. güstüvan. coşun. 2. bir çeşit üzüm.

yapınış yapış. cə'l. saxta.

yapınmaq etilmək. edilmək. qılınmaq. olunmaq. devrinmək. rəftar edmək.

yapınmaq 1. istifadələnmək. 2. özənmək. hazırlanmaq. - quş yavrusi uçmağa yapınır. 3. keçinməsi qolaylaşmaq. keçinmək. 4. təzahür edmək. 5. cə'l edmək.

yapış 1. apış. yapşı. bəndər. liman. 2. ediş. qılış. oluş. devriş. rəftar. 3. ariz. 4. taxma ad. ləqəb. 5. təmas. 6. yapınış. cə'l. saxta.

yapışdırılmaq qomaq. qonulmaq. sürülmək. tədhin edilmək. - boya sürüldü. - yağ sürülmək.

yapışdırmaq taxmaq. keçirmək. tətbiq edmək. artmaq. qoşmaq. artırmaq. yaxışdırmaq. yaraştırmaq. şərik edmək. isnad edmək. vermək. nisbət edmək. taxdırmaq. qodurmaq. qoydurmaq. ilqa' edmək tə'liq edmək. tutqallamaq. çəsbləmək. yamandırmaq. yapandırmaq.
- tanrıya yardımçı qoşmaq.
- çizgini qornıça tax. - qornıça şişə tax. - kitaba qab tax.
- ona böylə bir iş veriləməz.
- bu çəkinin qornıçı əsgimiş, başqasın taxdırmalı.

yapışıq 1. dəvamlı. arqaş. 2. apşaq. apşıq. çaltıq. açıla. 3. qıçları aralı. 4. gəvşək. yaramaz. yürüməz. gücsüz. açıla. təmbəl.

yapışıq əkrin (< əkilmiş. tikilmiş) tikin. yaxışıq. taxıq. qovuşuq.

yapışır yapışqan. sivişik. zivişik. sıvaşık. qayar. - sivişik çamır.

yapışqan 1. yılışqan. yılışıq. bulaşqan. 2. adama yapışır. yılışıq. sırtıq. sırıtqan. - yılışıq bir adam.

yapışqan tutqal (< tutmaq). çəsb. üzlü. qəliz. yapışır. sivişik. zivişik. sıvaşık. qayar. - sivişik çamır.
- balığ tutqalı: almas işlərində işlənir, saydam özəl yapışqan.

yapışqanlıq yılışqanlıq. yılışıqlıq. bulaşqanlıq sırtıqlıq. sırıtqanlıq

yapışma iltisaq.

yapışmaq 1. girişmək. - işə girişmək. 2. israr edmək. - nə yapışmısan bu işə. 3. təvəssül edmək. - o qapıya yapışın. - onun ətəyinə yapışın. 4. ariz olmaq. sıvışmaq. örtüşmək. (# savuşmaq: ötrüşmək. keçişmək). - bu il əkilnə bir xəstəlik yapışdı: ariz oldı. - bu nə haldı bizə yapışdı.

yapıştırma - iki tikəni birbirinə yapıştırma: ilinti. iliştirmə. tutturma. çapştırı. çattırma.

yapıt yapta. (y <> t ). tapıt. tapıt. yatfa. yafta. 1. sənəd. 2. lövhə. kətibə. 3. suçluların, dustaxların boynuna asılan kağız. 4. etiket. sşəni, tayın, nərsənin üsütnə yapışılan, yatırılan, taxılan səyfə. 5. e'lan.

yapqa yapaqa. yapaq. abaqa. abqa. 1. istək. istənilən, görülən nərsə. - sənin abağan nədir. 2. oya. məşquliyyət. - özüvə bir abaqa seçdə, oyasız qalma.

yapqın sərxoş. zəngin. halı xoş. vəz'i yaxci.

yapluqa abluqa. yapalqa. quşaq. mahasirə.

yapmaq atamaq. edəmək. edmək. əda edmək. qılmaq. qılmaq. eyləmək. eləmək. edmək. tutmaq. bəsləmək. qurmaq. yetişdirmək. hazırlamaq. - turşı tutmaq. ipək böcəyi tutmaq. - xəmir tutmaq. maya tutmaq. - yoğurt tutdu.
- düzmə yapmaq: kələk gəlmək. - qapı yapmaq: öncədən hazırlanmaq. - könül yapmaq: könül almaq. - yuvasını yapmaq: həqqindən gəlmək. iyicə döğüb uslandırmaq.

yapma 1. düzmə. yalandan. saxda. - yapma sevgi. - yapma davranış. 2. sün'i. məsnoi. 3. qılma. eyləmə. eləmə. edmə. işləmə. e'mal.

yappac yabbac. yap. yapca. oğrın. yavaşca. - yappac: yabbac: yab yab: yap yap. yapca yapca. oğrun oğrun.

yapraq (bərg < bərək > vərəq) qat. qət. tabaq. - iki tabaq kağız kiçik dənəli yapraq dolması: sarma.
- qızıl yapraq: ağır otu.
- ağac üstə quruyan yapraq: xəzəl. qəzəl.
- qızıl yapraq: qasıq otu.
- buğa yaprağı: sınırlı yapraq.
- çox yapraqlı: çox dolanbaclı. qatmarlı. qatmar. lay lay, qat qat olan.- qatmar çiçək. - qatmar çadıra. - qatmar manto. - qatmar börk.
- içi ət, göy ilə doldurulmuş qabaq, yapraq: tolma. dolma. - yalançı dolma: əti olmayan dolma.

yapramaq qaçmaq. tələsmək. itimək.

yapru abrı. namus. ut. heysiyyət. şərəf.

yapsar avsar. əbzar.

yapşamaq apışmaq yapışıb qalmaq. əldən düşmək. yorulmaq. təngimək. acizləmək. ləngimək. duraqlamaq.

yapşatmaq apışdırmaq. 1. yormaq. təngitmək. 2. ləngərləmək. ləngər salmaq.

yapşı yapış. apış. bəndər. liman.

yapşıq bitşik. qovşaq.

yapta yapıt. (y <> t ). tapıt. tapıt. yatfa. yafta. 1. sənəd. 2. lövhə. kətibə. 3. suçluların, dustaxların boynuna asılan kağız. 4. etiket. sşəni, tayın, nərsənin üsütnə yapışılan, yatırılan, taxılan səyfə. 5. e'lan.

yaptırmaq - yenidən yaptırmaq, etdirmək: yenilətmək. təcdid etdirmək.- pozuq, yıxıq bölümlərin yenilətin. - genə keçmiş işlərin əlinə alıb, taza fırıldağlarla yenilətir.

yaptırmaq yapturmaq. qapatmaq. yapulmaq qapanmaq. örtulmək.

yapturmaq qapatmaq. yaptırmaq. yapulmaq qapanmaq. örtulmək:

yapuq apuq. apqu. 1. titik. çalağ. iti. 2. hazır. anuq. 3. çiriklərin taxındıği bəzək. pülək. pilək.

yapul apul. qaz kimi yanların basa basa yerimək. - apul apul yerimək.

yapulmaq yapturmaq. qapatmaq. yaptırmaq. qapanmaq. örtulmək.

yapyar abı hava. - yapyarı pozuldu.

yar car. 1. yarıq. uçurum. vərtə. girdab. 2. yarlıq. keçər. keçit. icazə. salı.
- yardan atlatmaq: bəlayə düşürmək. qəzaya salmaq.
- yardan uçmaq: aldanıb bəlayə düşmək.
- yar yıxıntısı: yoldaş bəlası, ziyanı.

yara ( y <> p ) para. 1. urğun. - yəhər urğunu. 2. yarafars < yaraq. yarqa. güc. zor quvvət. - top yarqası söz yarqası.
- yaranın bətərləşməsi, şişməsi, kötüləşməsi: azmaq. - yaram azdı. 12 qırqa. - akıla qırğa: yayılıb genişlənən yara.

yarab yırıq. arab. üyə. üzv.

yaradılış yaradlış. qurum. xilqət. afəriniş.

yaradış yaratma. xəlq. afəriniş.

yaradlış yaradılış. qurum. xilqət. afəriniş.

yaraq 1. qapı. mahana. vəsilə. - öz işi üçün bir qapı axtarır. - qapı yapmadan evə girmək: çox tələsik iş aparmaq. - hər evin qapısı var, hər işin aracı. - odlu yaraqı boşaltmaq: sıqmaq. sıxmaq.- tapancanı sıxdı. 2. qılınc. qoşaq. qorlaq. qur. qoşu. əsləhə. sarıq. salıq. silah. - cübbə, qalxan kimi dəmir yaraq: qağış.3. yarqa (> yarafars). güc. zor quvvət. 4. yat yaraq. ləvazim. mühümmat. - dal yaraq: iti. kəsgin. heç bir nəyə baxmadan davranan. 5. gərək. lazim.
- yat yarağ: silah o mühümmat.
- yarağlı yarağın görmək: hər kəs öz işini görüb yerinə gətirmək.

yaraqı ləvazim

yaraqlamaq yaraklamaq. asqamaq. yasqamaq. hazırlamaq. qoşmaq. hazırlamaq. bağlayıb qurmaq. bulğamaq. bulğamaq. təyərləmək. türləmək.
- qoşu qoşmaq: cüt qoşmaq.

yaraqlı 1. qurcı. quşaqlı. kəmərli. 2. yarqaq. tolu. dolu. müsəlləh. hazır. - dolu gələk, yoxsa nə?.

yaramaq yarmaq. paramaq. paralamaq. parçalamaq.

yaramamaq boğaza durmaq. utamamaq. zərər yetirmək. ziyan vermək. toxunmaq. pozmaq. rahatsızlamaq. - bu gubba gubba qulğıma toxunur. - heç kimə toxunmuyun. - qonşu qonşuya toxunarmı. - hər yeməyin çoxu toxunur.

yaramaz qoşuntu. darqaşayıt. dirənti. yardaq.

yaramaz yürüməz. apşıq. apşaq. yapışıq. çaltıq. açıla. gəvşək. gücsüz. təmbəl. aşqar. həşəri. rahat durmaz. haşarı. aşağı. alçaq. əsgik. - yaramaz nərsə: bırağındı. artıqlama.
- işə dəğməz yaramaz: qorada. qurada (< quru). qurumuş. alızlamış. zayıflamış. əsgimiş. yıpranmış. bitmiş. - qorada oyu (fikir). - qorada qılınc. - qorada araba.

Yüklə 12,74 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   91   92   93   94   95   96   97   98   ...   102




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə