219
İmprovizatorçuluq istedadından vaxtilə söhbət açan bö-
yük qazax tədqiqatçısı və maarifçisi Çokan Valixanov onların
belə əsərləri heç bir hazırlıq olmadan ifa etdiklərini qeyd
etmişdir (10,190-194).
XV-XVIII əsrlərdə əfsanəvi epik nəğməkarlar xalq içində
böyük nüfuza malik idilər. Onların sırasında Həsən Qayğılı,
Kazıtuqan-jırau, Dosmambet-jırau, Şalkiiz-Aktamberdi-jırau,
Jiembet-jırau, XVIII əsrdə Sıpıra jırau, Buxara-jırau, Umbetey-
jırau, Marabay və Mergembay – jırau və başqaları ilə yanaşı,
XIX və XX əsrlərdə yazıb yaratmış akınlar Cambul Cabayev,
Nurpeyis Bayqaninin və başqalarının adlarını çəkmək olar.
Şifahi şəkildə olmasına baxmayaraq, uzun illər ərzində
nəsillərdən-nəsillərə ötürülərək qədim jırlar
və əfsanələr-impro-
vizator, ifaçı və söyləcilərin yaddaşının köməyi ilə xalqın qə-
dim əcdadlarının örnəkləri qorunub saxlanılmış, XX əsrdə isə
yazıya alınmışdır. Onların bir qismi çöllüyün müxtəlif ərazilə-
rində yaranmasına baxmayaraq, bir-birinə uyğun gəlir
(11,210).
XIX əsrin lap sonlarında qazax epik poemalarının ilk
dəfə olaraq yazıya alınması və nəşri baş vermişdir. Uzun əsrlər
ərzində xalq nəğməkarlarının bacarığı sayəsində dastanlar
qorunub saxlanılmaqla, yeni nəsillərə ötürülmüşdür.
Qazax folklorunun çoxəsrlik tarixi vardır. O kifayət qə-
dər formalaşma və inkişaf yolu keçmişdir. Şifahi poetik ənənə
qazaxların etnogenizində oğuzların, kunqatların, qıpçaqların,
noğayların iştirak etmiş olduğunu və onların bütün folklor janr-
larının eposa qədər formalaşmasında iştirak etdiyini qeyd etmə-
yə imkan verir. Qazax nağıllarında, əfsanələrində, nəğmələrin-
də, lətifələrində - əsrlərin lap ənginliklərinə gedən bu nümunə-
lərində xalqın çoxəsrlik mədəniyyətinin, tarixinin, həyatının,
məişətinin, dünyagörüşünün müxtəlif tərəfləri əksini tapmışdır.
VII-X əsrlərdə qəbilə ittifaqları yaranana qədər qazax xalqının
formalaşma prosesinin etnik nüvəsi ortaya çıxmış və bu, özünü
müxtəlif mərasim və məişət nəğmələrində əks etdirmişdir.
XIV-XVI əsrlərdə qəhrəmanlıq və lirik poemalar yaranmışdır