46
mələrinə şərait yaradırdı.
Lakin xarici ticarət haqqında müasir anlayışlara uyğun
ilk sistemli fikirlər yalnız XV əsrdən sonra merkantilistlər
tərəfindən yaradılmışdır. Ticarət kapitalı ideologiyasını əks
etdirən merkantilizm ideyaları Avropada yaranmış mərkəzi
milli dövlətlərin iqtisadi siyasət prinsiplərini müəyyən etmişdir.
"Siyasi iqtisad" termini da ilk dəfə, məhz merkantilistlər
tərəfindən ortaya atılmışdır. Belə ki, orta əsrlərin sonlarında
Qərbi Avropada özünü göstərən siyasi dəyişikliklər, yəni
feodalizmin dağılması və mərkəzi milli dövlətlərin yaranması
prosesi yeni ehtiyacların ortaya çıxmasına səbəb oldu. Güclü
mərkəzi dövlətlərdə nizami ordu və donanmalar təşkil olun-
ması ilə əlaqədar dövlət xərcləri xeyli yüksəlmişdir. Getdikcə
artan vergilərin toplanması da yeni nəqliyyat və rabitə sistem-
lərinin yaradılmasını tələb edirdi ki, bunlar da əlavə dövlət
xərcləri ilə əlaqədar idi. Milli dövlətlərin və ticarət kapitalının
pula olan kəskin ehtiyacı müvafiq ideologiyanı da yaratdı:
merkantilizm öz iqtisadi görünüşündə pulu və xarici ticarəti ön
plana çəkdi. Onlar "Milli sərvət" anlayışını da ticarət kapita-
lının mənafeyinə uyğunlaşdırdılar. Merkantilistlərə görə «in-
sanlar dövlətin gücünü sərvətdə görür və sərvəti isə qızıl-
gümüşdən ibarət hesab edirdilər. İqtisadi imkanlar pul ilə eyni-
ləşdirilmişdir. Onlar hesab edirdilər ki
,
yeni dövlətlərin yeni
ehtiyacları ancaq qızıl yığmaqla ödənilə bilərdi. Qızıl yığımı
isə, ancaq xarici ölkələrə əmtəə satışını artırmaq və onlardan
əmtəə alınmasını məhdudlaşdırmaq yolu ilə, yəni xarici ticarət
balansının müsbət qalığı hesabına mümkün idi. Bu zaman onlar
hesab edirdilər ki, hər hansı bir ölkənin beynəlxalq ticarətdən
əldə etdiyi mənfəət, hər hansı digər ölkənin ziyanı hesabına
yarana bilər. Buna görə də, onlar müxtəlif ölkələrin xarici tica-
rət sahəsində mənafelərinin toqquşduğu haqqında ideyanı
qəbul
edirdilər. Onlar ölkəyə mümkün qədər çox qızıl və gümüş gəti-
rilməsini təmin etmək məqsədi ilə xarici ticarətin dövlət tərə-
47
findən nizamlanması və himayə edilməsi ideyasını müdafiə
edirdilər.
Təqribən 300 il merkantilizm siyasətini əsas götürən
Avropa dövlətləri ixracat yolu ilə qızıl-gümüş toplamaq üçün
biri-biri ilə bir növ yarışa girmişdilər. Həmin dövrün ən mü-
hüm istehsal amili xammal və ucuz işçi qüvvəsi idi. Ucuz
xammal üçün Asiya və Afrika torpaqları fəth olunmuş, ucuz
işçi qüvvəsi probleminin həlli üçün isə Afrikadan külli miqdar-
da əsirlər gətirilmişdir.
Ticarət kapitalının mənafeyini əks etdirən belə bir
məhdud fikir axını və iqtisadi siyasət sənaye kapitalizminin
inkişafı üçün şərait yaratsa da, yavaş-yavaş iflasa uğramağa
başladı. İstehsalatda məhsuldarlıq azaldı, siyasi və iqtisadi böh-
ranlar başladı. Lakin, merkantilizmə ən ciddi zərbəni bütün
Avropanı sarsıdan inflyasiyalar vurdu. Bir tərəfdən məhsuldar
istehsalın mühüm hissəsinin qızıl almaq üçün ixrac edilməsi,
digər tərəfdən isə coğrafi kəşflərlə daha da artan "qızıl axını"
tələb və təklif arasındakı tarazlığı pozmuş və qiymətlərin
sürətlə yüksəlməsinə səbəb olmuşdur. Bununla da başda Portu-
qaliya və İspaniya olmaqla merkantilist ölkələrin iqtisadi
vəziyyəti yeni iqtisadi baxış tələb etməyə başlamışdır.
Dostları ilə paylaş: