www.vivo-book.com
157
– Bəlkə, özün də bir şey içəsən? –
restoran sahibi
ondan soruşdu.
– Yox, istəmirəm, – oğlan başını buladı. –
Adamlara
tapşır ki, gəlib Santyaqonu narahat eləməsinlər. Mən tez
qayıdacam.
– Mənim dilxorçuluğumu qocaya çatdırarsan. De ki,
bərk təəssüflənirəm.
– Çox sağ ol, çatdıraram, – oğlan dedi.
O,
qəhvəni götürüb komaya gəldi, qoca yuxudan
ayılana qədər oturub gözlədi. Arada bir dəfə hətta oğlana elə
gəldi ki, qoca ayılmaq istəyir, lakin o, təzədən dərin yuxuya
getdi və oğlan bayıra çıxıb
yolun əks tərəfinə keçdi,
qonşudan bir qədər odun borc alıb gətirdi ki, qoca duranda
qəhvəni qızdırsın.
Handan-hana qoca ayıldı.
– Uzan, ayağa durma, –
oğlan onu yerindən
tərpənməyə qoymadı, – qəhvəni elə uzandığın yerdə içərsən.
Sonra stəkanı qəhvə ilə doldurub ona uzatdı; qoca
stəkanı oğlandan alıb içdi.