sərt iqtisadi və siyasi təsir formaları tətbiq etmək səylərini
gücləndirdiyini sübut edir. Ona görə də dövlətlərin regional
səviyyədə birlikləri Rusiyanın təzyiqinin güclənm əsinə
reaksiya kimi meydana çıxır.
• Yeni dövlətlərin “böyük qardaş”ın qəyyumluğundan qurtar
maq cəhdi. Bizim fikrimizcə, G UÖ AM -m yaranması MDB
ölkələrinə münasibətdə öz strateji xətti haqqında Rusiya Fe
derasiyasının məlum sənədində meydan oxumasına postso
vet dövlətləri qrupunun reaksiyası olmuşdur.
• Yeni tərəfdaş dövlətlərin və müttəfiqlərin axtarışı və onlar
la əsasən praqmatik dövlətlərarası əlaqələrin inkişaf etdiril
məsi, postsovet dövlətlərinin milli mənafelərinə daha çox
cavab verən yeni xarici siyasət oriyentirlərinin formalaşdırıl
ması.
• Dövlətlərin xüsusilə Avropadan Şərqə, Hindistana, Asiya-
Sakit Okean regionu ölkələrinə gedən tranzit nəqliyyat-
energetika marşrutlarının formalaşdırılmasmda özlərinin əl
verişli coğrafi mövqelərinin üstünlüklərindən istifadə etmək
səyləri. Onların hamısının məqsədi eyni, yəni fəal iştirakçı
kimi, Avropa-Qafqaz-Mərkəzi Asiya xətti ilə geniş inteqra
siya prosesinə qoşulmaqdır. Bu, regional qrupa daxil olan öl
kələrin öz mənafelərini birgə yürütmək məqsədi ilə əmək
daşlığı üçün etibarlı geoiqtisadi əsas yaradır. Nəqliyyat
marşrutlarının inkişaf etdirilməsi və istifadəsində, hərbi-
siyasi və ekoloji cəhətlər də daxil olmaqla, müştərək təhlükə
sizlik mexanizminin formalaşdırılmasmda dövlətlərin qarşı
lıqlı əlaqələrin təşkilinə real ehtiyacı olması açıq-aşkardır.
• GUÖAM ölkələrinin siyasi elitası və liderlərinin postsovet
məkanında və beynəlxalq münasibətlərdə istər qlobal, istər
sə de regional səviyyələrdə gedən proseslərə baxışlarının
üst-üstə düşməsi. Eyni ideoloji şəraitdə formalaşmış postso
vet elitalarının mentalitetinin oxşarlığı qarşılıqlı anlaşma və
daha çevik davranış üçün zəmin yaradır.
Ramiz Mehdiyev. Azərbaycan: qloballaşma dövrünün tələbləri
236
Təbiidir ki, GUÖAM -ın kollektiv təhlükəsizlik sistemi, yaxud
iqtisadi cəhətdən inteqrasiya olunmuş dövlətlər bloku kimi daha
qüdrətli və güclü beynəlxalq təşkilata çevrilməsindən danışmaq
h ələ tezdir. GUÖAM -ın m üxtəlif ölkələrinin sosial-siyasi qurulu
şunda, mentalitetində, xarici siyasət yönümlərində hələ xeyli fərq
lər mövcuddur. Ayrı-ayrı üzv ölkələrin iqtisadi inkişaf səviyyələ
rində, zəruri sosial-iqtisadi dəyişikliklərin sürətində və i.a. fərqlər
də özünü göstərir. Bununla belə, NATO və Avropa Birliyi ölkələ
rinin davamlı xarici dəstəyi, habelə Rusiyanın GUÖAM-a loyal
münasibəti olsa, ümid etmək olar ki, bu yeni təşkilat planetin mü
hüm geosiyasi mərkəzlərindən birində özünü nüfuzlu siyasi qüvvə
kimi göstərə biləcəkdir.
Azərbaycan rəhbərliyinin xarici siyasət fəaliyyətinin aparıcı is
tiqamətlərindən biri Dağlıq Qarabağ münaqişəsinin həllidir. Bu
münaqişə bütün postsovet məkanında ən köhnə və ən mürəkkəb
münaqişədir. Münaqişənin mürəkkəbliyi həm onun uzunmüddətli
olması, həm de və en başlıcası, ona m üxtəlif tərəflərin cəlb edil
məsidir.
Postsovet məkanında mövcud başqa münaqişələrdən fərqli ola
raq, bu münaqişəyə təkcə SSRİ-nin iki keçmiş respublikasını - Er
mənistan və Azərbaycanı təmsil edən vuruşan tərəflər deyil, həm
de bir çox qonşu dövlətlər, o cümlədən Rusiya, Türkiyə v ə İran,
habelə aparıcı dünya dövlətləri cəlb edilmişdir. Özü de Ermenista
nın hərəkətləri ATƏT-in yüksək vəzifəli şəxslər komitəsinin
1992-ci il mayın 21-d e Helsinkidə keçirilən iclasında da dünya bir
liyi tərəfindən pislənilmişdir. Ermenistan Azerbaycanla müharibə
edən tərəf hesab olunmuşdur.
Qeyd olunmalıdır ki, 1993-cü ildə BMT Ermenistan silahlı
qüvvələrinin işğal olunmuş Azərbaycan erazilərini dərhal azad et
m ələri tələbini təsdiqləyən 822, 853, 874 və 884 nömrəli dörd qət
namə qəbul etmişdir. Lakin Ermenistan BMT-nin qətnamələrinə,
ABŞ dövlət katibinin bəyanatlarına və bir çox beynəlxalq və regio
nal təşkilatların (ATƏT, İslam Konfransı Təşkilatı və i.a.) iclasla
rında qəbul olunmuş sənədlərə məhəl qoymamaqda davam edir.
IVfəsil. Müstəqil Azərbaycanın siyasi və iqtisadi strategiyası
237
1994-cü il mayın 12-də tərəflər arasında atəşkəs rejimi yara
dıldı.
Münaqişə 1988-ci ildə başlansa da, onun beynəlxalq hüququn
ümdə prinsiplərinə əsaslanan ədalətli həllinin başlıca prinsipləri ilk
dəfə yalnız ATƏT-in 1996-cı il Lissabon sammitində təsdiqlən
mişdir:
- Azərbaycan Respublikasının və Ermənistan Respublikasının
ərazi bütövlüyünün təsdiq edilməsi;
- Dağlıq Qarabağın maksimum geniş muxtariyyətinə təminat;
- Dağlıq Qarabağın həm azərbaycanlı, həm də erməni əhalisi
nin təhlükəsizliyinə təminat verilməsi.
ATƏT-in fəaliyyətdə olan sədrinin bu bəyanatını 53 dövlət im
zaladı, Ermənistan isə həmin sənədi imzalamaqdan boyun qaçırdı.
Azərbaycan münaqişənin siyasi yolla həllini davam etdirməyə
hazır olsa da, Ermənistan qeyri-konstruktiv mövqe tutmaqda davam
edərək, diqqəti setsessiyaya, yəni dövlətin ərazisini ondan qopar
mağa yönəldir.
Bununla əlaqədar qeyd etmək lazımdır ki, Ermənistanın tez-tez
istinad etdiyi öz müqəddəratını təyinetmə prinsipi “hüquq bərabər
liyi və öz müqəddəratını təyin etmək prinsiplərinə əm əl etməklə
fəaliyyət göstərən suveren və müstəqil dövlətlərin parçalanma
sının, ərazi bütövlüyünün və ya siyasi birliyinin tam, yaxud po
zulmasının sanksiyalaşdırılması və ya şirnikdirilməsi kimi yozul
mamalıdır” 131.
Bundan əlavə, qeyd olunmalıdır ki, sərhədlərin qarşılıqlı surət
də tanınması prinsipi və onların zorla dəyişdirilməsinin yolveril
məzliyi çoxsaylı ikitərəfli müqavilələrdə və bir sıra regional aktlar
da, m əsələn, Amerika Dövlətləri Təşkilatının Nizamnaməsində
təsbit edilmişdir. Onu da vurğulamaq vacibdir ki, Helsinki Yekun
Aktı (1975-ci il) öz müqəddəratını “xaricdən” təyin etməyə qarşı
universal məcburi norma kimi sərhədlərin toxunulmazlığı prinsi
pinə geniş diqqət cəlb etmişdir.
Qeyd edildiyi kimi, Ermənistan münaqişənin həllinə münasi
bətdə tamamilə qeyri-konstruktiv mövqe tutmuşdur. Ermənistan
Ramiz Mehdiyev. Azərbaycan: qloballaşma dövrünün tələbləri
______
238
beynəlxalq hüquq normalarını tamamilə inkar edərək, hazırda
nəinki təcavüzkar, həm de terrorizmə və insan hüquqlarını kobud
surətdə tapdalayan milli separatizmə rəvac verən şər dövlət kimi
çıxış edir. Ermənistan-Azərbaycan, Dağlıq Qarabağ münaqişəsinin
həlli üçün 1992-ci ilin martında ATƏT çərçivəsində Minsk qrupu
yaradılmışdır. Bu qrupa Avstriya, ABŞ, Almaniya, Azerbaycan,
Belarus, Ermənistan, Fransa, İsveç, İtaliya, Portuqaliya, Rumıniya,
Rusiya və Türkiyə daxil olmuşdur. Hazırda (1997-ci ildən) Rusiya,
ABŞ və Fransa Minsk qrupunun həmsədrləridir. Minsk qrupu
1997-ci ildən başlayaraq, tərəflərə Ermənistan-Azərbaycan, Dağ
lıq Qarabağ münaqişəsinin həllinə dair üç sənəd təklif etmişdir.
ATƏT-in Minsk qrupunun 1997-ci ilin iyulunda təqdim etdiyi
və “Paket nizamlanması” adlanan ilk təklifinin BMT-nin yuxarıda
xatırlanan qətnamələrinə əsaslanmaması v ə hüquqi baxımdan
məcburi xarakter daşımaması həmin sənədi kifayət qədər ciddi qə
bul etməyə imkan vermirdi. Bundan əlavə, azad olunmuş erazilər
statusunun qarşılıqlı surətdə həlli problemin aradan qaldırılmasını
qeyri-müeyyen müddətə qədər uzada bilərdi, çünki sənəddə mü
naqişənin həllinin real mexanizmi və konkret vaxt çərçivəsi nəzər
də tutulmamışdı.
Minsk qrupunun təklifi ilə bir çox m əsələlərin həllinin “Daimi
qarışıq komissiya”nın səlahiyyətinə verilməsi de münaqişəyə son
qoyulmasına qeyri-müəyyənlik getirdi. Paket variantının Dağlıq
Qarabağın özünüidarəetmə statusuna dair ikinci hissəsi (birinci his
sə silahlı münaqişənin dayandırılmasına, ikinci hissə isə Dağlıq
Qarabağın statusunun həllinə aid idi) əslində Azerbaycanın milli
mənafelərinə uyğun deyildi. Bununla belə, Azerbaycan müəyyən
çıxış nöqtəsi, konstruktiv danışıqlar prosesinin başlanması üçün
taktiki əsas kimi həmin sənədin bezi müddəalarından istifadə et
m əyə hazır idi, lakin Ermənistan Minsk qrupunun təkliflərinin
əleyhinə çıxdı və bütün danışıqlar prosesini pozdu.
Minsk qrupu münaqişənin həllinin ikinci variantı kimi “M ərhə
ləli planı” 1997-ci ilin sentyabrında təklif etdi. Münaqişənin həlli
nin bu variantı Azərbaycan üçün daha qaneedici sayılır. Burada
________
IVfəsil. Müstəqil Azərbaycanın siyasi
va
iqtisadi strategiyası
239
Dostları ilə paylaş: |