2 70
Azarbaycan şifahi xalq adabiyyatı antologiyası
Kosam bir oyun eylar,
Quzunu qoyun eylar,
Yığar bayram düyüsün,
Payızda toyun eylar.
Kosa oynaya-oynaya oxuyur:
Azanı, ay azanı,
Doldur gatir qazanı .
Payını artıq verin,
Yola salın Kosanı.
Kosa qabaqda, arxasınca da dövrasindaıdlar oxuya-oxuya, oy-
naya-oynaya meydandan çıxırlar:
Ay Kos-Kosa, Kos-Kosa,
Saqqalı yoldurma gal ,
Xurcunu doldurma gal ,
Xonça-nabatın bizda -
Novruz oldu, d urma gal . . .
Kos-Kosa
Bayram günlarinda cavanların va uşaqların an sevdiyi va çox
yayılmış oyunlardan biri da "Kos-Kosa"dır. Ca vanlar bir yera top
laşırlar. Bir nafar ziraK va hazırcavab oğlana tarsina K ÜrK geyin
dirirlar, üz ünü möhKam-möhKam unluyur, başına bir uzun motal
papaq qoyur, ayaqlarının altına ayaq formasında ağac sarıyırlar.
Boynuna zınqırov salır, paltarının altından qarnına yastıqça bağ
layır, bir çömçani qırmızı bazayib alina verir va qapı-qapı gazdiri
b
oynadaraq pay toplayıdar. Kosanı gazdiranlar bu malınını oxuyur
lar.
Ay KOS-Kosa galsana,
Galib salarn versana,
Çömçani doldursana,
Kosanı yola salsana.
Ay uyruğu-uyruğu,
Saqqalı it quyruğu,
Kosam bir oyun ey lar,
Quzunu qoyun eylar,
Yığar bayram xonçasın,
Har yerda düyün eylar.
Novruz-novruz bahara,
Güllar-güllar nübara,
Xalq tamaşaları
Bağçanızda gül olsun,
Gül olsun, bülbül olsun,
Bal olmasın, yağ olsun,
EvdaKilar sağ olsun,
Xanım dursun ayağa ,
Kosaya pay versin ağa .
Marmar hovuzun dörd qırağında,
Bülbüllar oxur şax budağında,
Har na istasam xudadan allam ,
DallaR düRanın yadıma sallam,
DallaR düRanı tamam çırağban,
Nağara çalıb KasarİK qurban .
Qurbanın olum , yaşıl çuxalı,
Darbandli isan, yoxsa bu ra lı?
Bağçanızda gül olsun,
Gül olsun, bülbül olsun,
EvdaKilar sağ olsun,
Xanım ayağa dursana,
Kosaya pay versana.
2 7 1
Malını qurtaran Kimi K o sa "Kosa öldü", - d e yi b ye ra yıxılır.
Bu zaman ona aşağıdaKI Kimi suallar verib cavab alırlar:
- Kosa hardan galirsan?
- Darbanddan.
- Na gatirmisan?
- Alma.
- Almanı neyladin?
- Satdım .
- Pul un u ney ladin?
- ÖKüz aldım.
- ÖKüzü neyladin?
- Vurdum öldü .
Kosanın bu sözündan sonra yoldaşları birliKda bu malınını
oxuyurlar:
Başın sağ olsun, Kosa,
a�şin uzun, bez qısa,
Kafansiz ölmaz Kosa .
Bundan sonra da Kosaya çoxlu suallar verib cavab alırlar va
malını oxuyurlar:
Bazarda hasir, MaliK Sal m anı,
Göyda yel asir, MaliK Salma nı,
2 72
Azarbaycan şifahi xalq adabiyyatı antologiyası
Kosam talasir, MaliK Salmanı,
Bazarda üzüm, MaliK Salmanı,
Nimçaya düzüm , MaliK Salmanı,
Bir ala gözüm, MaliK Salmanı,
Kosanı tez yola sal ,
On un ürayini al ,
Qoy desin salamat qal!
Ev yiyasi yerindan gee dursa, oyunçular ağız-ağıza verib de
yirlar:
Ay Kos-Kosa galmisan,
Galmisan meydana san,
Almayınca payını
ÇaKilma bir yana san .
Beş yumurta payındı,
Olmaya aldanasan .
Manim Kosam oynayır,
Gör neca dingildayir,
Ona qulaq asanın
Qulağı cingildayir.
Manim Kosam canlıdı,
Qolları marcanlıdı,
Kosama al vurmayın,
Kosam iKi canlıdı .
amiri börK başında ,
Qalam oynar qaşında,
Yüz al li beş yaşında,
Lap, lap cavandı Kosam!
Malınıdan sonra Kosaya pay verirlar. Oyunçular Kosanı o biri
eva aparırlar. Bela-bela bütün eviari gazir, yığdıqları şeyiari dü
zal tdiKlari eva gatirir, şanliK Keçirir lar.
Sonra iKi nafar Kosa olur. Harasinin qarnına bir yastıq bağla
yırlar. aııarina isa yeKa ağac verirlar. Keçi donuna salınmış bir
adamı ortaya çıxarırlar. Keçinin yanında bir adam da olur. Kosa
lardan biri bu adama deyir:
- Qardaş bu Keçi ni satırsanını?
- Satıram .
- N eç aya verirsan?
- Yayda lopuğa, qışda topuğa.
Xalq tamaşaları
2 73
- Yaxşı, razıyıq, yayda galib lopuğunu alarsan, qışda da to-
puğunu .
Keçi Keçini Kosalara veri b gedir. Kosalardan biri deyir:
- Keçi manimdi.
O biri deyir:
- Yox , manimdi.
Bunların davası düşür, bir-birinin qarnına ağacia hudarnağa
başlayırlar. Hansı Kosanın qarnına ağac dayirsa, o ye ra yıxılıb ye
na aya�a qalxır. Başları çarpışmağa qarışanda Keçi qaçır. Kosalar
birdan baxıb Keçini görmürllar. Ondan-bundan Keçini soruşurlar,
gördüm deyan olmur. Yera oturuh ağız-gözlarini gülmali şaKla sa
lıb ağlayırlar (oyun burada gülüşma içinda sona çatır).
Kanbazama
(N axçıvan variantı)
Yeddilavin günü sübh tezdan hamı bir meydana yığışır. ŞanliK
başlanır. Cangi ha va ları al tın da zorxanalar q urul ur. Pahlavanlar üz
üza dayanıb meydanın qızışmasını gözlayirlar. Meydanı dövraya al
mış adamlar palılavan gülaşindan avval bu nağmani oxuyurlar:
İKi igid çıxdı meydana,
İKisi da bir-birindan mardana.
Hazrati-Hamza pirimiz ,
Aradıq tapdıq bir-birimiz .
aı başda, diz yerda,
Gülaşayim düz yerda.
Daralar axar,
aqrab taK çaxar.
alini yana sıxınca,
Zorba nari yıxınca,
Alta düşünca sırma,
Çox iralida durma.
Dava fandi qutludu,
Nar oğullar umudludu .
Haqqış-haqqış,
BarK yapış .
aıdan çıxdı,
Touqdan yapış.
Dostları ilə paylaş: |