Şah İsmayil Xətai əsərləri
Yüklə 4,8 Kb. Pdf görüntüsü
|
_________________________________________________________________________________________ www.ocaq.net 127 Dedim ki, nigarə ver səlamı, Sonunda oxu bu qaç kəlamı. Ol səxt dili, məgər, ola nərm, Sərd ikən ola bizimlən ol gərm. Bəs oxu bu şeri yar qatında, Abla bəsi, zar-zar, qatında. ŞER ƏZZƏBANI-AŞIQ BƏTƏRIQI ILHAH (Aşiqin dilindən yalvarış şeri) Ey Tuba budabı, sərvi-dilcu, Ey babçə nəhali, yari-niku! Sən şad olasan cahanda daim, Öldürdü məni yolunda qaybu, Bir mu mənə vermədin saçından, Ey hüsni pəri, nə xu durur bu? Hicrin məni üştə dabə saldı, Sən nerdəsən, ey bəzalə ahu? Ülkər kimi yolda qaldı çeşmim, Görsət yüzün, ey nigari-məhru! Döndərdi bəmin tənim hilalə, _________________________________________________________________________________________ www.ocaq.net 128 Bir göz mənə görsət axir əbru. Ol incə miyaniniz bəmindən, Hicr ilə vücudim oldu bir mu. Çıx yaşımı didədən bu dəm al, Gəl abi-vüsal ilən məni yu! Sən necə sitarəsən ki, hər şəb, Apapdı bəmin gözümdən uybu. Dərdilə Xətai oldu bimar, Tiryaki-ləbindən eylə daru! NAMEYI-HƏFTOM (Yeddinci məktub) RƏFTƏNI ƏŞK BESUYI-MƏŞUQ (Göz yaşının Məşuqə yanına getməsi) Çün yola düzəldü yaş getdi, Əqlilə rəvanü baş getdi. Axdı, yeridi bəsuyi-dildar, Mərdümtək adı, özü kühərbar. _________________________________________________________________________________________ www.ocaq.net 129 Qılmadı bu yolda bir dəm aram, Sidq ilə işimə qıldı ehram. Xub sürdü rikabın ol vəfadar, Ol gülşənə yetdi kondadır yar. Görcək onu çəkdi atı başın, Səncidə qılırdı elçi daşın. Heyrət gözü birlə baxır idi, Yar suyinə könli axır idi. Qılmaqda tamaşa gülsitanə, Oldu gözü tuş babibanə. Çün gəldi yanına babibanın, Sordu, xəbərin nədir, nişanın? Der, qasidəm ol şikəstə zarə, Kim, aşiq olubdur ol nigarə. Lütf eylə, yeri, bu bəndədən var, Ərz eylə ona dilimdən əsrar. Degil, yenə gəldi özgə qasid, Təhqiq gəlibdir ol ziqasid. Bir töhfə əlində govhəri var, Arizdip özüvü, cövhəri var. Gör, mehr qılırsa sərvi-dilcu, Babina həmişə bablayım cu. Çün ona bu növ rişvə verdi, Naziklik işinə işvə verdi. Tez vapdı nigarə söylədi ol. Dep, yenə Sizə rəsul gəlmiş, Batövrəvü ba üsul gəlmiş. Pak eyləmiş ol üyuni-zati, Bənzər kişi obluna süfati. _________________________________________________________________________________________ www.ocaq.net 130 Bir töhfə əlində göhəri var, Öz zatidə daxi cövhəri var. Dedim, nərədən gəlirsən, ey yar? Aydıp ki, ze-aşiqi-cigərxar. Dildar yenə itabə düşdü. Zülfi təki piçü tabə düşdi. Der, var degil ki, getsin ani, Algil mana əldə tərcümani. Vap de, desün ol cəfa güzinə, Qatımda özü nədir, sözü nə? Çox etmə şikayə firqətimdən, Qurtarmanam anı hirqətimdən. Məndən apar ona naümidi, Ta dutmaya vəslimə ümidi. Bu şerimi qılsın ona abaz, Dutmaya ümidi mehrimə saz. ŞER ƏZ ZƏBANI-MƏŞUQ BE TƏRIQI NAÜMIDI (Məşuqənin ümidsizliyi) Ey əbləhü bimuradü bihuş, Peybamına, dəxi, dutmanam guş. Alman səni mən fəraq əlindən, Qılgil bu xəyali sən fəramuş. _________________________________________________________________________________________ www.ocaq.net 131 Meydanda başına tup çalman, Çövgan saçım yüz olsa bərduş. Min qatla səni mən eyləmən yad, Gər qılmaz isən məni fəramuş. Yüz sən təki huşyar könlü, Eşqim anı qıldı məstü mədhuş. Yetərmi əlin ey dəsti-kytah, Mən südreyi-sərvəmü qəbapuş. Bu nəqşi-üzarimin bəmindən, Yüz lövh könüllər oldu mənquş. Niş oldu Xətaiyə bu ənam, Çün şəhdü şəkər sən eyləgil nuş. AMƏDƏNI-BABBAN BE SUYI-ƏŞK XƏBƏRI-NAÜMIDI (Babbanın Göz yaşına ümidsizlik xəbəri gətirməsi) Gətirdi çü babiban xəbərni, Der, qıldı qəbul ol göhərni. Leykin, sənə şah verdi dəstur, _________________________________________________________________________________________ www.ocaq.net 132 Getsin, dedi, tez oturma, dur, dur! Göz yaşı bulandı oldu meykun, Könlü bu xəbərdən oldu məhzun. Bayətdə məlul hali zəb-zəb, Bu fikr ilə sürməz idi mərkəb. Aydır; necə varım ol cavanə Eşidə bu sözü, oda yana? Hər fikrilə hər bəmilə yetdi, Gülşən yörəsini ab dutdi. Şad oldu könül ki, gəldi yaşım, Titrəp zihəvəs içimlə daşım. Çün gəldi mənim yanıma yetdi, Sopdum ona kim, nigar netdi? Bəm könlünə xeyli kar qılmış, Ya cövrü cəfayi-yar qılmış? Der, sorma, əya, bəribi-məhrum! Verməz sənə vayə talei-şum. Gər, qıldı qəbul töhfəmizni, Görmədi, vəli, çü töhfə bizni. Çün yenə bu söznü eylədim səm; Ah oduna can tutuşdu çün şəm. Dedim, yenə ol rəfiqi-halə, Yaşdan dəxi yetmədim visalə. Bəs, dəxi nedim, nəsihət eylə! Əltafü kərəm, mürüvvət eylə! Aydıp, genə göndərin ona yaş, Bəmxar durur sana o qəllaş. Dərdi-dilini o yaxşı bilür, Əldən gələni yolunda qılur. Yüklə 4,8 Kb. Dostları ilə paylaş:
|