46
sərəncamında 15 nəfər milis işçisi də var idi. Lakin bütün bunlar hücumu dəf
etmək üçün kifayət deyildi.
Söylənilənlərin sırf tarixi həqiqət olduğunu rəsmi sənədlər də təsdiq edir.
Yenə uzun müddət «tamamilə məxfidir» kilidi altında saxlanılan AK(b)-
nin Zaqatala-Nuxa dairə komitəsi adından AK(b)P MK-ya verilən məlumata
müraciət edək. Orada deyilir: «...Şəhərə hücum qəflətən olub. Rayon təşkilatları bu
hücumu gözləmirdilər. Onlar yalnız şəhərin mühasirəyə alınmasına 2 saat qalmış
bu haqda məlumat əldə ediblər.
Dövlət qüvvələri pis silahlanmışdılar. Ona görə də heç nə edə bilmədilər.
Şəhəri qoruyan qüvvələr postlar üzrə səpələnmişdilər. Hələ fevral ayında həbs
edilmiş və Nuxa islah evində saxlanılan antisovet elementlər buraxıldı. Onların
arasında Zaqataladan olanlar da var idi. Dustaqlar evlərinə qayıtdıqdan sonra
Nuxada baş verən hadisələr, həmçinin guya Moskvada, Tbilisidə və Bakıda sovet
hakimiyyətinin yıxıldığı haqqında şayiələr yayılmışdılar. Bu şayiələr Qax, Əliabad,
sonra isə Balakən üsyanları üçün əsas amillərdən biri oldu».
42
Yuxarıda göstərilən səbəblər hakimiyyət orqanlarına şəhərə hücum edən
üsyançılara ciddi müqavimət göstərməyə imkan vermədi. Üsyançılar çətinlik
çəkmədən Şəkini alıb, axşama yaxın poçt binası istisna olmaqla bütün idarə və
müəssisələr üzərində öz nəzarətlərini qura bilmişdilər.
AK(b)P Nuxa rayon komitəsinin birinci katibi Riza Babayev də
üsyançıların əlinə keçmişdir. Lakin o qaçıb rabitə binasında gizlənməyə müvəffəq
olur.
Bolşevik ideyalarına fanatikcəsinə inam bəsləyən məhdud saylı
kommunistlərdən Bilallı qardaşları həbsxananın müdafiəsini təşkil etməyə cəhd
göstərdilər. Zakir və Əbdürrəhman Bilallı qardaşları, həmçinin baramaaçan
fabrikinin daha 4 nəfər fəhləsi həbsxana yaxınlığında son nəfəslərinə kimi döyüşüb
həlak oldular.
Poçt binasının ətrafında da dramatik hadisələr baş verirdi. Rabitə
şəbəkəsinin rəisi İvan Çudov, raykom katibi Riza Babayev, «Nuxa fəhləsi»
qəzetinin redaktoru Məmmədsam Məmmədov və digər fəal kommunistlər
Leskovun başçılığı ilə teleqraf xəttinin mühafizəsi üçün Yevlaxdan göndərilən bir
qrup əsgərin himayəsinə sığınmışdılar. Onlar Şəkiyə varid olarkən şəhərin
üsyançıların əlində olmasından bixəbər idilər. Ona görə də maşını birbaşa İcraiyyə
Komitəsinin binasına doğru sürmüşdülər. Bu binanı artıq üsyançılar qərargaha
çevirmişdilər. İcraiyyə Komitəsinin yaxınlığında güclü atışma olur. Əsgərlərdən
Bəşirov və Varlamov döyüşdə öldürülürlər. Dəstənin qalan üzvləri isə avtomobillə
mühasirəni yarıb çıxa bilirlər. Həmin anda üsyançıların əlində əsir olan toxucuların
42
Baş Arxivlər idarəsi. f. 255, s. 1, iş 56, v. 38-47
47
həmkarlar təşkilatının sədri Allahyar qaçıb əsgərlərə sığınır və onlara bələdçilik
edərək, birlikdə poçt binasına daxil ola bilirlər.
R.Babayevin göstərişi ilə bir neçə nəfər kommunist yuxarıda adı çəkilən
müraciətləri şəhərə yayaraq, yenidən geri dönürlər. Hətta ora daxil olmaq üçün
parol da müəyyənləşdirilmişdi. Parol: «Bəhram bəy Şəhərdədir». Əks tərəfin
cavabı isə «Bəhram bəyə ölüm!» idi.
Şəhərdə hərbi əməliyyatlara rəhbərlik edən Bəhram bəy mənasız qan
tökülməsinə yol verməmək, gözəl memarlıq üslubunda tikilmiş poçt binasının
dağılmasının qarşısını almaq üçün telefon vasitəsilə R.Babayevə təslim olmağı
təklif etmiş, həm də onun və silahdaşlarının təhlükəsizliyi üçün təminat vermişdir.
Lakin ona rədd cavabı verilmişdir.
Eyni zamanda Bakıdan Ruhulla Axundov R.Babayevlə telefon əlaqəsinə
girərək nəyin bahasına olursa olsun, müqavimət göstərməyi tələb edir və tezliklə
kömək göndəriləcəyini vəd edir.
1930-cu il aprelin 14-də, ya da 15-də Bəhram bəyin başçılığı ilə
üsyançılar iki dəfə rabitə şəbəkəsinin binasına ümumi hücuma keçirlər. Lakin
pulemyot və qumbaralarla silahlanmış müdafiəçilər bu hücumları dəf edə bilirlər.
Hər iki tərəfdən ölən və yaralananlar var idi. Bəhram bəyin təklifi ilə
razılaşdırılmış müvəqqəti atəşkəs dövründə poçt binasının müdafiəçilərinə ərzaq,
dava-dərman çatdırılmasına və həkim yardımı göstərilməsinə imkan verilir.
Əvəzində isə hücum zamanı yaralanıb kommunistlərin əlinə keçmiş üsyançılar və
artıq ölmüş adamların cəsədləri əks tərəfə qaytarılır.
Deyilənlərə görə rabitə şəbəkəsinin üsyançıların əlinə keçəcəyi təqdirdə
bütün Şəki əhalisinin ata-baba yurdundan sürgün ediləcəyi labüd olacaqdı.
Şəkinin üsyançıların əlində olduğu günlər qeyri adi hadisələrlə zəngin
olmuşdur. Sovet hakimiyyətinə asi çıxanlar yerli kommunistləri bolşevizmin
törətdiyi bütün mənfi səciyyəli əməllərə cavabdeh şəxslər kimi hədəfə almışdılar.
Bu amil lüzumsuz qan axıdılmasına rəvac verib. Üsyanın davam etdiyi bir neçə
gün ərzində 27 nəfər kommunist və sovet fəalı öldürülüb.
Belə acınacaqlı aqibətdən yaxa qurtarmaq üçün ipək fabrikində təchizat
şöbəsinin müdiri vəzifəsində çalışmış Mustafa İmamverdiyev, Qışlaq kolxozunun
ilk partiya təşkilatının katibi Paşa, fəal kommunistlərdən Əbdürrəhman və Şəmi
Torqarağac məhəlləsinin sakini Cəlil kişinin evində gizlənmək istəyirlər. Cəlil kişi
onların yalvarış qarışıq xahişləri müqabilində gözlərinin içinə baxaraq «Siz vəzifə
kürsüsünün səfasında xumarlanarkən bizi adam yerinə qoymurdunuz» - deyə
kommunistləri evində saxlamaqdan imtina edir. Onlara İlyas Hacı Mustafa oğlu
yiyə durur. Şübhəli nəzərlərdən yayınmaq üçün bu bolşeviklər İlyas kişinin tapıb
gətirdiyi papaqları da daim başlarında gəzdirirdilər. Papaqdan istifadə bolşevizmə
nifrət rəmzi kimi qəbul edilirdi. Axı, yeni həyat qurucularının apardığı
kompaniyalardan biri də «papağa qarşı mübarizə» adlanırdı. Konspirasiya
qaydaları nə qədər səylə gözlənilsə də, kommunistlərin daldalandığı ev üsyançılara