48
bəlli olur. Onları həbs etmək Qaçaq Abbasa həvalə edilir. Üsyançıların niyyətindən
xəbərdar olan Hacı Mustafa oğlu İlyas Qaçaq Abbasa xəbər göndərir ki, «o, öz
məqsədinə ancaq onun və ailə üzvlərinin cəsədləri üzərindən keçərək nail ola
bilər». Bu xəbərdarlıqdan sonra Qaçaq Abbas fikrindən daşınır. Görünür, qonağı
nəyin bahasına olursa olsun, qorumaq kimi xalq adət-ənənəsinə İlyas kişinin
sədaqəti, mərdanə hərəkəti Qaçaq Abbasın ürəyincə olmuşdur. Üsyan yatırıldıqdan
sonra kütləvi həbslər zamanı Hacı Mustafa oğlu İlyas da cəza dəstəsinin əlinə
keçir. Əsgərlərin nəzarəti altında aparılan İlyas kişini Mustafa İmamverdiyev görür
və onun haqqında həqiqətləri hakimiyyət nümayəndələrinə bildirməklə azadlığa
qovuşmasına nail olur.
XX əsrin 30-cu illərində bütün Sovet məkanında olduğu kimi
Azərbaycanda, o cümlədən Şəkidə cəmiyyətin həyat tərzinin fərqləndirici
xüsusiyyəti avantürist xarakterli bolşevik ideyaları naminə insan taleyinə etinasız,
məsuliyyətsiz münasibət idi. Cəmiyyətin əhəmiyyətli hissəsi inqilabi sayıqlıq
xəstəliyinə mübtəla olmuşdu. Bu mərəzin viruslarının daşıyıcısı olan sovet
fəallarının çuğulluğu hesabına neçə-neçə günahsız insan həbsxana küncünə
atılmışdı.
Qala adlanan Şəki həbsxanasında da belələri az deyildi. Onlardan biri
vaxtilə fabrik direktoru işləmiş Məmməd kişi, digəri Həsən İdris oğlu idi. Həsən
əvvəllər yunanlarla ticarət etdiyindən «Qrek Həsən» ayaması ilə tanınırdı.
Üsyançılar qalaya hücum edərkən bir çoxları kimi, onları da azad etdilər. Lakin
üsyançıların müdaxiləsi nəticəsində həbsxanadan xilas olmaları Məmmədlə Həsənə
sevincdən çox qayğı gətirmiş, müəmmalı gələcək sarıdan keçirdikləri nigarançılıq
qəlblərinə vahimə toxumu səpmişdi. Məhz üsyançılar tərəfindən həbsdən azad
edilmələri antisovet ittihamına tuş gəlmələri üçün təkzibedilməz sübuta çevrilə
bilərdi.
Başlarını itirərək nə edəcəklərini bilməyən bu biçarələr meşədə gizlənirlər.
Bir qədər sonra onların yeri sovet fəalları tərəfindən aşkarlanır. Tale bu adamlara
Qafar kişinin timsalında xilaskar yetirir. Böyük nüfuz sahibi olan Qafar uzun
müddət məhkəmə hakimi işlədiyindən «Sud Qafar» kimi tanınırdı. Onun sərt
xəbərdarlığı çuğulçuları meşədə gizlənənlərin yerini hökumət nümayəndələrinə
xəbər vermək niyyətindən daşınmağa məcbur edir. Məmməd və Həsən o dövr üçün
istisna hallardan biri kimi izah ediləcək bir aqibətə qovuşurlar. Əllərinə silah
almadıqlarına və qaçaqlara qoşulmadıqlarına görə bəraət alırlar.
Azərbaycan Kommunist bolşeviklər Partiyası dairə komitəsinin vəziyyəti
öz xeyrinə dəyişmək cəhdləri, heç olmasa üsyanın qonşu rayonlara yayılmasına yol
verməmək üçün göstərdiyi səylər nəticəsiz qaldı. Şəkidən sonra Qax üsyançıları da
ilkin mərhələdə uğurlu nəticələr əldə etdilər. Orada vəziyyətin təhlükəli həddə
çatdığını görən dairə komitəsi kommunistlərdən və dövlət siyasi idarəsinin
işçilərindən ibarət 30 nəfərlik zərbə qüvvəsi göndərdi. Sonra həmin qüvvə
49
zaqatalalıların hesabına möhkəmləndirilərək Əliabad üsyançılarına qarşı
yönəldildi.
1930-cu il aprelin 15-də Tala, aprelin 16-da Katex kəndlərində də
üsyanlar başlanır. Tala üsyançıları Zaqatala şəhərinə girməyə cəhd etsələr də
buraya yeridilmiş hərbi qüvvələr zirehli texnikanın köməyi ilə buna imkan
vermədilər. Ən dramatik hadisələr isə Qaxda cərəyan edirdi. Burada üsyançılar
hökumət qüvvələrini məğlub edərək İlisu və Sanbaş kəndləri istiqamətində geri
çəkilməyə məcbur etdilər. Bolşeviklər təqibdən yaxa qurtarmaq üçün Dağıstan
ərazisində gizləndilər.
Azərbaycanın mərkəzi və yerli hakimiyyət orqanları malik olduqları
qüvvələr hesabına Zaqatala-Nuxa dairəsində baş verən üsyanları yatırmağa nail ola
bilmədikdə təkidlə hakimiyyətin daha yüksək dairələrindən kömək tələb etməyə
başladılar. Ruhulla Axundov və Nevernovun Zaqafqaziya K(b)PMK-nın katibi
Nazaretyana ünvanladıqları müraciət bu baxımdan səciyyəvidir. Həmin müraciətin
bir nüsxəsi Azərbaycan DSİ-nin sədri M.C. Bağırova, digəri isə Zaqafqaziya DSİ-
nin sədri Beriyaya göndərilmişdi. Müraciətdə deyilirdi ki, Zaqatala-Nuxa
dairəsində yaranmış ağır şəraitə əsaslanaraq bildiririk ki, hərəkatın oradan Şirvana
və Qubaya yayılması istisna edilmir. Yenə də israr edirik ki, dairəyə hərbi
hissələrin göndərilməsi zəruridir.
Şəkidə başlanan və Azərbaycanın 7 rayonuna yayılan üsyan nəinki
Zaqafqaziya partiya və hökumət rəhbərliyini, hətta Moskvada ali hakimiyyət
eşalonunda olanları belə təşvişə salmışdı. Üsyanı yatırmaq üçün səfərbər olunan
hərbi hissələrin miqyası bunu sübut edir. İri ordu hissələrinin üsyanın yatırılmasını
təsdiqləyən bir sənədə diqqət yetirək:
«No-452 tamamilə məxfidir.
Gəncə,
Zaqatala-Nuxa və Şirvan dairəsində üsyan hərəkatının
yatırılmasında iştirak etmiş hərbi hissələrin yerdəyişməsi haqqında Zaqafqaziya və
Azərbaycan Dövlət siyasi idarələrinin sərəncamları ilə bağlı Azərbaycan DSİ-nin
sədr müavini Aqrbanın qeydləri.
Nuxa-Zaqatala, Şirvan və Gəncə dairəsində üsyan hərəkatının ləğv
olunmasına cəlb edilmiş səhra hissələri aprelin 29-dan başlayaraq göstərilən
rayonlardan çıxarılır. Əmrə əsasən hərbi hissələr aşağıdakı qaydada çıxarılır.
1. 64-cü Qafqaz polku aprelin 28-dən Nuxa rayon ərazisindən aprelin 29-
da Nuxaya, aprelin 30-da Qax-İnqiloya, mayın 14-də Zaqatalaya, mayın 24-də
Laqadexiyə, mayın 4-də Kaxetiyaya;
2. 66-cı Qafqaz polkunun Qafqaz eskadronu aprelin 29-da Suç-
Mindoqiyaya, aprelin 30-da Yevlaxa;
3. 9-cu polkun rotaları aprelin 29-da Kovexelidən Sxorissxeliyə;
4. 4-cü polkun rotaları Göynükdən keçərək aprelin 30-da Nuxada cəmləşir,
oradan da maşınlarla Yevlaxa yola düşürlər. Həmin polkun 2-ci rotası mayın 3-də
Nuxada cəmləşir.