Stiven Kinq Yaşıl Mil
Yüklə 3,44 Mb. Pdf görüntüsü
|
www.vivo-book.com
114 – Mən hələ də dua edirəm, mən hələ də dua edirəm, mən hələ də dua edirəm, mən hələ də Ġsa Məsihə dua edirəm, – dəyə Tut-Tut mənim sözümü kəsdi. – Kəs səsini, qoca kaftar! – Din Tut-Tutun üstünə qıĢqırdı. – Mən dua edirəm! – Onda səsini kəs, içində dua elə! – Sizi ləngidən nədir? – deyə Brutus anbardan qıĢqırdı. Həmin otağı da bizim üçün boĢaltmıĢdılar. Biz yenə ölüm zonasında idik. Burada adama elə gəlirdi ki, hər yandan ölüm qoxusu gəlir. – Lənətə gəlmiĢ səbrini bas! – deyə Harri bağırdı. – Belə səbirsiz olma! – Dua eləyirəm, – deyə Tut iyrənc diĢsiz damaqlarını göstərərək gülümsədi. – Bir balaca səbirli olmaq üçün dua eləyirəm, lap az, lənətə gəlmiĢ səbir... – Əslində, Bitterbak deyir ki, o xaçpərəstdir, – mən adamlarıma dedim. – Bitterbak bir vaxt Tilman Klark üçün buraya gəlmiĢ Baptist keĢiĢin gəlməsinə razıdır. Onun soyadı ġusterdir. O, mənim də xoĢuma gəlir: iĢi çox uzatmır və onların sakitləĢmələrinə yardım edir. Ayağa qalx, Tut. Bu gün üçün kifayət qədər dua etdin. – Gedirəm, – Tut yenə donquldandı, – yenə gedirəm, yenə gedirəm, bəli ser, YaĢıl Mil ilə gedirəm. Tutun boyu balaca olsa da, kabinetin uzaq divarındakı qapıdan keçəndə yenə də əyilməyə məcbur oldu. Qalanlar isə qapıdan keçmək
www.vivo-book.com
115 üçün daha çox əyildilər. Əsl məhbus üçün isə bu, çox ağır bir an idi. Qoca Qığılcımın platformasında əlində silahla Brutusun durduğunu görüb, razılıqla baĢımı yırğaladım. Hər Ģey öz qaydasında idi. Tut-Tut pillələr ilə aĢağı enib dayandı. Qırxa yaxın açılıb- qatlanan stul artıq öz yerinə düzülmüĢdü. MüĢahidəçilərin təhlükəsizliyi üçün Bitterbak platformaya onlardan kifayət qədər aralı keçəcəkdi, üstəlik, altı mühafizəçi təhlükəsizliyi təmin edəcəkdi. Həmin mühafizəçilərin baĢında Bill Doc duracaqdı. Sistemimizin kifayət qədər bəsit olmasına baxmayaraq, bizim xidmətimiz ərzində heç vaxt məhkumun müĢahidəçilərə hücum etməsi halı baĢ verməmiĢdi... və mən bunu belə də davam etdirmək niyyətində idim. – Hazırsınızmı, uĢaqlar? – Biz yenidən əvvəlki tərkibdə mənim kabinetimə aparan pilləkənlərin yanına qayıdanda Tut bizdən soruĢdu. BaĢımı yırğaladım və biz platformaya tərəf addımladıq. Tez-tez düĢünürdüm ki, belə anlarda biz ən çox öz bayrağını yaddan çıxarmıĢ bayraqdarlar dəstəsinə bənzəyirik. – Bəs mən nə etməliyəm? – deyə Persi anbar və aparat otaqlarının arasındakı torlu pəncərənin arxasından soruĢdu. – Bax və öyrən! – deyə ona qıĢqırdım. – Və əlini öz qasığından uzaq tut, – deyə Harri astadan donquldandı. Lakin Tut onun dediklərini eĢidərək istehza ilə qaqqıldadı. www.vivo-book.com
116 Biz Tut-Tutu platformaya müĢayiət elədik. Tut öz-özünə arxaya döndü – qoca veteran iĢ baĢında idi. – Mən otururam, – deyə dilləndi, – otururam, otururam, Qoca Qığılcımın qucağına otururam. Tut-Tutun sağ ayağının önündə sağ dizimin üstünə çökdüm, Din isə onun sol ayağının önündə sol dizinin üstünə çökdü. Əgər məhkum azğınlıq etmək fikrinə düĢsəydi, – zatən belə Ģeylər tez-tez olurdu – bu, bizim fiziki hücuma qarĢı ən zəif və açıq olduğumuz an idi. Qasıq nahiyəmizi müdafiə etmək məqsədi ilə hər ikimiz digər dizimizi bir azca içəri doğru meylləndirdik, boğazımızı qorumaq üçünsə baĢımızı aĢağı əydik. Məhkumun topuqlarını bağlamaq və mümkün hücumu bacardıqca tez neytrallaĢdırmaq üçün, əlbəttə ki, biz çevik və cəld davranmağa çalıĢırdıq. Sonuncu gəzintisində BaĢçının ayaqlarında Ģap-Ģup olacaqdı, lakin qırtlağı cırılmıĢ adam üçün bu, elə də böyük rahatlıq deyil, “vəziyyət daha pis ola bilər”: ya da aralarında bir çoxlarının jurnalist olduğu qırxdan artıq müĢahidəçinin gözü önündə xayaları ĢüĢə banka boyda ĢiĢmiĢ məhkumun yerdə çabalayaraq ağrıdan qovrulması... Biz Tut-Tutun topuqlarını buxovladıq. Dinin durduğu tərəfdəki bənd bir qədər böyük idi, çünki onun içində məhlul vardı. Sabah axĢam Bitterbak stula oturanda onun sol baldırı qırxılmıĢ olacaqdı. Hinduların bədənlərində, adətən, tük örtüyü az olsa da, biz iĢi Ģansa buraxa bilməzdik.
www.vivo-book.com
117 Tut-Tutun topuqlarını buxovlayarkən, Brutus onun sağ biləyini, Harri isə sol biləyini bağladı. Bu iĢləri baĢa çatdırandan sonra Harri Brutusa tərəf baxıb baĢını yırğaladı və Brutus da Van Heyə qıĢqırdı: – Birincini qoĢ! Mən Persinin Van Heydən bunun nə demək olduğunu soruĢduğunu (onun belə az Ģey bilməsinə inanmaq olmurdu. “E” blokunda iĢlədiyi müddətdə, demək olar ki, heç nə öyrənməmiĢdi) və Van Heyin ona alçaq səslə nəsə dediyini eĢitdim. Bu gün “birincini qoĢ” əmrinin heç bir əhəmiyyəti yox idi, lakin sabah Van Hey bu əmri eĢidəndə, o, “E” blokunun arxasındakı həbsxana generatorunu iĢə salan dəstəyi döndərəcək. MüĢahidəçilər generatorun bəm, rəvan uğultusunu eĢidəcəklər və bütün həbsxanadakı lampaların iĢığı gurlaĢacaq. BaĢqa həbsxana korpuslarındakı məhbuslar iĢığın gurlaĢmasını görəndə elə düĢünəcəklər ki, edam artıq baĢa çatıb, lakin əslində hər Ģey hələ yeni baĢlamıĢ olacaq. Brutus stulun ətrafında elə döndü ki, Tut onu görə bilsin. – Arlen Bitterbak, sən elektrik stulunda edam edilməklə ölümə məhkum edilmisən, hökmü andlılar məhkəməsi çıxarıb və Ģtatın hakimi təsdiq edib. Allah bu Ģtatın əhalisini hifz eləsin. Hökmün icra edilməsindən öncə demək istədiyiniz bir söz varmı? – Hə, var, – deyə gözləri parıldayan və üzünə yayılmıĢ təbəssümü ilə diĢsiz damaqlarını göstərən Tut cavab verdi. – Mən nahara üstünə sous tökülmüĢ qızardılmıĢ kartof və toyuq istəyirəm;
Yüklə 3,44 Mb. Dostları ilə paylaş:
|