Stiven Kinq Yaşıl Mil
Yüklə 3,44 Mb. Pdf görüntüsü
|
www.vivo-book.com
142 uzatdı və bir əli Persinin Ģalvarının önünə sürtüldü. Bu, tam bir təsadüf idi.
– Persi bunun təsadüf olduğunu baĢa düĢmüĢdümü, necə düĢünürsən? – soruĢdum. – Səncə, ola bilərmi ki, bütün bunları o, sadəcə Delakruanın üstünə xoruzlanmaq, onu bir qədər əziĢdirmək və bir də ona burada kimin ağa olduğunu göstərmək istədiyindən, yalandan uydurmuĢ olsun? Brutus razılıq əlaməti olaraq yavaĢca baĢını yırğaladı. – Hə, düĢünürəm ki, elə belə də olub. – Əgər elədirsə, biz ona göz qoymalıyıq, – deyə barmaqlarımla saçlarımı daradım. Elə bil baĢqa dərd-sərimiz az idi. – Aman Allah, hər Ģeydən necə də bezmiĢəm. Elə o da məni cana yığıb. – Hə, mən də bezmiĢəm. Bir də bilirsənmi nə var, Pol? Onu qətiyyən baĢa düĢə bilmirəm. Gözəl əlaqələri var, baĢa düĢürəm, buracan problem yoxdur. BaĢa düĢmədiyim baĢqa Ģeydir – niyə bu cür əlaqələri Ģtatın baĢqa müəssisəsində deyil, məhz bu lənətə gəlmiĢ YaĢıl Mil kimi bir yerdə iĢə düzəlmək üçün istifadə etsin, axı? Niyə Ģtatın senatında dövlət qulluqçusu kimi, ya da qubernatorun görüĢlərini təyin edən bir iĢçi kimi iĢə düzəlməsin? Əminəm ki, əgər o, qohumlarından bunu xahiĢ etsəydi, ona daha yaxĢı bir iĢ tapa bilərdilər. YaxĢı, bəs onda nə üçün məhz buranı seçib?
www.vivo-book.com
143 Mən yalnız baĢımı buladım, çünki bunun səbəbini bilmirdim. O vaxt mənim bilmədiyim çox Ģeylər vardı. Yəqin o vaxt mən, sadəcə, sadəlövh idim.
8
Ondan sonra hər Ģey yenidən qaydasına düĢdü... ən azından bir müddət. Qraflığın inzibati mərkəzində Con Koffinin məhkəməsinə hazırlıq iĢləri gedirdi və Trapinqus qraflığının Ģerifi Homer Kribus Linç mühakiməsinin ədliyyə sistemini sürətləndirə biləcəyi ideyası haqqında boĢ ĢiĢirtmə sözlər danıĢırdı. Bütün bunlar bizim vecimizə deyildi; “E” blokunda heç kim yeniliklərə elə bir əhəmiyyət vermirdi. YaĢıl Mildə həyat bir növ səs keçirməyən otaqdakı həyatı xatırladırdı. VaxtaĢırı bizim blokun xaricindəki dünyada bəlkə də partlayıĢlar olan boğuq səslər eĢitmək mümkün idi, vəssalam. Con Koffinin iĢi ilə bağlı onlar yəqin ki, tələsməyəcəkdilər, çünki bu cinayəti məhz onun törətdiyinə əmin olmaq istəyirdilər. Persi Delakruanı yenə də bir-iki dəfə incitdi. Bunu görəndə mən onu bir kənara çəkdim və dedim ki, kabinetimə gəlsin. Bu, Persi ilə onun davranıĢı haqqında nə birinci, nə də sonuncu söhbət oldu. Lakin məni bu söhbətlərə sövq edən Ģey Persinin necə bir hərif olduğunu
www.vivo-book.com
144 aydın Ģəkildə baĢa düĢməm idi. Onun köksündə heyvanlara baxmaq üçün deyil, onların qəfəslərinə daĢ atmaq üçün zooparka gedən qəddar bir oğlan uĢağının qəlbi döyünürdü. – Ondan uzaq dur, adamı rahat burax, dərhal, məni baĢa düĢdünmü? – dedim. – Əgər sənə ora yaxınlaĢmağın üçün xüsusi bir tapĢırıq verməsəm, kameraya yaxınlaĢma! Persi əvvəlcə barmaqları ilə saçlarını geri daradı, sonra isə öz yumĢaq və balaca əlləri ilə onları ehmallıca oxĢadı. Bu adamın öz saçlarına toxunmaqdan yaman xoĢu gəlirdi. – Mən onu incidəcək heç nə etmirdim, – Persi cavab verdi. – Sadəcə, soruĢdum ki, balaca uĢaqları yandıranda hansı hissləri keçirirdi, vəssalam. – Persi gözlərini geniĢ açaraq məsum baxıĢlarını mənə zillədi. – Sənə deyirəm, əgər buna son qoymasan, raport yazmalı olacağam, – deyə onu hədələdim. – Nə yazırsan, yaz! – deyə gülərək cavab verdi. – Sonra da mən öz raportumu yazaram, bura ilk gəldiyim gün sənə dediyim kimi. Onda baxarıq, kim qalib gələcək. Əllərimi masanın üstünə dayayaraq irəli əyildim və gizli bir sirri açan dost kimi səslənəcəyinə ümid etdiyim bir tonla danıĢmağa baĢladım. – Brutus Hovellin səndən heç xoĢu gəlmir, – deyə astadan pıçıldadım. – Hamıya da bəllidir ki, onun kimdənsə xoĢu gəlməyəndə,
www.vivo-book.com
145 öz raportunu yazır. Onu da deyim ki, onun qələmlə heç arası yoxdur və öz karandaĢını yalamaqdan heç cür əl çəkə bilmir, ona görə də Brutus öz raportlarını yumruqları ilə yazmağa üstünlük verir. Əminəm, mənim nə demək istədiyimi baĢa düĢürsən. Persinin üzündəki özündənrazı və təkəbbürlü təbəssüm anında yox olub getdi. – Sən bununla nə deməyə çalıĢırsan? – Mən heç nə deməyə çalıĢmıram. Demək istədiyimi artıq dedim. Əgər aramızda olan bu söhbəti öz dostlarına ümumiyyətlə, kiməsə desən, deyəcəyəm ki, sən bunları özündən uydurmusan. – Onunla danıĢarkən gözlərinin düz içinə baxırdım. – Əlavə edim ki, səninlə dost olmağa çalıĢıram, Persi. Deyirlər, arifə bir iĢarə kifayətdir. Hər Ģey bir yana, de görüm, Delakruaya görə özünə problem yaratmaq sənin nəyinə lazımdır, axı? Məncə, o, buna dəymir. Persi ilə elədiyim bu söhbət bir müddət iĢə yaradı. Sülh bərqərar olmuĢdu. Mən hətta Din və Harri ilə birlikdə Delakruanı hamama müĢayiət etməsi üçün Persini də göndərə bildim. AxĢamlar radio oxuyurdu, Delakrua da “E” blokunun gündəlik rejiminə uyğunlaĢaraq yavaĢ-yavaĢ özünə gəlməyə baĢlamıĢdı; korpusumuzda əmin-amanlıq hökm sürürdü. Lakin bir axĢam onun bərkdən güldüyünü eĢitdim. Elə bu dəmdə növbətçi masasının arxasında oturmuĢ Harri Tervilliger də gülməyə baĢladı. Delakruanı güldürən Ģeyin nə
Yüklə 3,44 Mb. Dostları ilə paylaş:
|