Stiven Kinq Yaşıl Mil
Yüklə 3,44 Mb. Pdf görüntüsü
|
www.vivo-book.com
398 yerinə mənim xəyalımda YaĢıl Milin sonunda yerləĢən anbar otağı, neçə-neçə çətin uçağın sonuncu dəfə oturduğu elektrik stulu və yolun altındakı tunelə aparan pilləkənlər meydana gəlirdi. Məhz orada, mən, Brutus, Din və Harri, Delakruanın tüstülənən cəsədinin qarĢısında Persini dövrəyə alaraq, onu Briar Ricdəki dəlixanaya keçməsi ilə bağlı ərizə verəcəyi haqqında bizə etdiyi vədini təkrar etməyə məcbur etmiĢdik. Solariumda həmiĢə tər çiçəklər olur, lakin dünən günortaya yaxın mən yalnız ölünün yanmıĢ bədəninin zəhərli iyindən baĢqa, heç nə hiss etmirdim. Pəncərənin altındakı çəmənlikdə eĢidilən motorlu otbiçənin səsi yavaĢ-yavaĢ tunelin tağlı kərpic tavanından süzülərək damcılayan suyun səsi ilə əvəz olunurdu. Zamanda səyahət davam edirdi. Bədənim burada olsa da, mən ruhum və düĢüncəm ilə 1932-ci ilə səyahətə çıxmıĢdım. Mən nahara getmədim, təxminən axĢam saat dördə qədər yazmaqla məĢğul oldum və nəhayət, qələmi kənara qoyanda, əlimin ağrıdan sızıldadığını hiss etdim. Mən pilləkənlərlə asta-asta ikinci mərtəbədəki dəhlizə endim. Orada iĢçilərin maĢın dayanacağına açılan bir pəncərə var. Mənim gəzinti zamanı hara getdiyim və nə iĢlə məĢğul olduğum haqqında çox maraqlanan Bred Dolan – mənə Persini xatırladan sanitar – bamperinə yapıĢdırılmıĢ etiketdə “Mən Allahı görmüĢəm və Onun adı Tritondur” yazılmıĢ köhnə “ġevrole” sürürdü. Onun maĢını dayanacaqda gözə dəymirdi. Deyəsən, onun növbəsi
www.vivo-book.com
399 bitmiĢdi və o, evi adlandırdığı hansısa bağçaya getmiĢdi. Mən xəyalımda divarlarına skoçtla Ģəkillər yapıĢdırılmıĢ və künclərdə isə Diksi pivə bankaları qoyulmuĢ bir tereyler canlandırdım. Mən mətbəxdən keçərək bayıra çıxdım. Orada artıq Ģam yeməyi hazırlanırdı. – Sizin çantanızda nə var, cənab Eckum? – deyə Norton məndən soruĢdu. – BoĢ su ĢüĢəsi, – deyə mən cavab verdim. – Mən meĢənin içində “gənclik bulağı” tapmıĢdım və hər axĢam təxminən elə bu saatlarda ora gedir və çeĢmədən bir az su götürürdüm. Yatağa girməzdən əvvəl, mən o sudan içirəm. Çox əla sudur, sizi inandırıram. – Deyəsən, o su sənin cavan qalmağına kömək edir, – deyə ikinci aĢpaz Corc dilləndi. – Amma sənin görkəmindən bunu söyləmək çox çətindir. Onun sözünə hamımız güldük və mən çölə çıxdım. Dolanın avtomobili dayanacaqda olmasa da, mən onun yaxınlıqda olub- olmadığına əmin olmaq üçün ətrafa baxdığımı anladım, onun içimin belə dərinliyinə nüfuz etməsinə imkan verdiyimə görə özümü əbləh adlandırdım və kroket meydançasından keçdim. Meydançanın arxasında qolf üçün çəmənlik var və o, Corciya Paynzın reklam bukletlərində daha gözəl görünür, onun arxasında isə qocalar evinin Ģərqindəki sıx ağaclığa tərəf uzanan dar bir cığır baĢlayır. Bu cığırla irəliləyərkən, qarĢınıza iki köhnə saray çıxacaq, indi onlardan heç kim
www.vivo-book.com
400 istifadə eləmir. Corciya Paynzın ərazisini 47-ci Corciya Ģosesindən ayıran hündür daĢ divarın lap yaxınlığında olan ikinci saraya girdim və bir neçə dəqiqə orada qaldım. Həmin axĢam mən yaxĢı marĢ eləmiĢdim, bir qədər televizora baxandan sonra erkəndən yatmağa getmiĢdim. Gecələrin çoxunda mən yuxudan ayılar, barmaqlarımın ucunda televizor otağına enər və amerkan klassik filmləri kanalında göstərilən köhnə filmlərə baxardım. Lakin keçən gecə bu belə olmadı, mən ölü kimi yatdım və ədəbiyyatdakı bu sərgüzəĢtlərimə baĢladığım gündən bəri məni təqib edən yuxuların heç birini görmədim. Deyəsən bu yazı iĢi məni lap yorub əldən salmıĢdı, axı mən indi, əvvəllər olduğum kimi cavan deyildim. Yuxudan ayıldım və həmiĢə səhər saat altıda döĢəmədə gördüyüm günəĢ Ģüalarının artıq mənim yatağımın ayaq hissəsinə qədər gəlib çıxdığını görəndə, həyəcanla cəld yerimdən dik atıldım, elə həyəcanlı idim ki, hətta ombalarımda, dizlərimdə və topuqlarımda həmiĢə məni incidən artrit ağrılarını belə, hiss etmədim. Mən bacardığım qədər cəld geyindim və dəhlizlə iĢçilərin dayanacağına açılan həmin pəcərəyə tərəf tələsdim, mən ümid edirdim ki, Dolanın öz “Ģevrole”sini saxladığı yerin boĢ olduğunu görəcəyəm. Çünki bəzən onun iĢə yarım saat gecikdiyi vaxtlar da olurdu... Bu dəfə bəxtim gətirməmiĢdi. Onun avtomobili öz yerində dayanmıĢdı və onun paslı gövdəsi səhər günəĢinin Ģüalarının altında
www.vivo-book.com
401 donuq parıltı verirdi. Deyəsən, son zamanlar mister Dolanın iĢə vaxtında gəlməsi üçün vacib səbəbləri vardı, düz demirəmmi? Bəli. Qoca Polli səhər tezdən harasa gedir və nəyləsə bərk məĢğuldur və mister Dolan da onun nə ilə məĢğul olduğunu hökmən öyrənməlidir. “Sən orada nə eləyirsən, Polli? Mənə de görüm.” O, yəqin ki, artıq məni izləyir. Elə olduğum yerdə qalmaq çox ağıllı bir hərəkət olaradı... əlbəttə, əgər qala bilsəydim. – Pol?
Mən səs gələn tərəfə elə cəld döndüm ki, az qala yıxılacaqdım. Gələn, mənim dostum Eleyn Konnolli idi. Mənim müvazinətimi itirdiyimi görəndə, onun gözləri bərəldi və məni tutmaq üçün əllərini mənə tərəf uzatdı. Amma onun xoĢbəxtliyindən mən öz müvazinətimi bərpa edə bildim, əgər onun qollarının üstünə yıxılsaydım, məni onu quru budaq kimi ikiyə bölə bilərdim. Sən səksən yaĢdan sonra qarĢına çıxan qəribə bir ölkəyə düĢəndə, romantik duyğular ölmür, amma sən “Küləklə sovrulanlar”ın süjetini unuda bilərsən. – BağıĢla məni, deyə Eleyn üzr dilədi, – mən səni qorxutmaq istəmirdim. – Hər Ģey qaydasındadır, deyə cavab verdim və gülümsəməyə çalıĢdım. Belə oyanmaq üzünə bir ovuc soyuq suyun atılmasından daha yaxĢıdır. Hər səhər bunu etmən üçün mən səni qulluğa götürərdim. Yüklə 3,44 Mb. Dostları ilə paylaş:
|