Stiven Kinq Yaşıl Mil
Yüklə 3,44 Mb. Pdf görüntüsü
|
www.vivo-book.com
134 Əslində, Brutusla mən qalmıĢdıq desəm, daha doğru olardı, çünki Persi çox vaxt bizə qaynayıb-qarıĢmır, ayrı gəzir və ünsiyyətdən qaçırdı. Sizə deyim ki, bu cavan oğlan iĢdən yayınmaqda, bir iĢin qulpundan tutmayıb avara-avara gəzməkdə mahir idi. BaĢqa uĢaqlar, Harrinin dediyi kimi, çənə vurmaq üçün kifayət qədər tez-tez bizim yanımıza (lakin yalnız Persinin ortalıqda görünmədiyi vaxtlarda) gələrdilər. Belə günlərin böyük əksəriyyətində siçan da birdən haradansa peyda olardı. Biz ona yemək verirdik, o da yeməyini yeyərkən, Hz.Süleyman peyğəmbər kimi təntənəli bir görkəm alaraq, parıldayan muncuq gözlərini bizdən çəkməzdi. Hətta Persinin bizimlə, adətən, olduğundan daha tez-tez öcəĢməsinə baxmayaraq, bir neçə sakit və rahat həftə keçirdik. Lakin hər yaxĢı Ģeyin sonu olduğu kimi, bunun da sonu gəldi və iyulun axırlarında, yağıĢlı bazar ertəsi günündə – deyəsən, həmin yayın necə yağıĢlı və rütubətli olduğunu demiĢdim, elə deyilmi? – mən açıq bir kameranın içindəki çarpayıda oturub Eduard Delakruanı gözləyirdim. O, gözləmədiyimiz səs-küylə gəldi. Gəzinti həyətinə çıxan qapı günəĢ iĢığını içəri buraxaraq zərblə açıldı və qarmaqarıĢıq zəncir cingiltisi ilə birlikdə yarı ingilis-yarı cənubi amerkan fransız ləhcəsində (Kold Mauntindəkı yerli ləhcədə danıĢan məhbuslar bunu da “bayu” – hürən adlandırırdılar) anlaĢılmaz bir donqultu və Brutusun qıĢqırığı eĢidildi: – Ey! Daha bəsdir, dayan! Allah xatirinə, daha bəsdir, Persi!
www.vivo-book.com
135 Mən, demək olar ki, Delakruanın çarpayısında mürgü vururdum, lakin Brutusun qıĢqırdığını eĢidəndə ayılaraq cəld sıçrayıb yerimdən qalxdım, ürəyim sinəmdə elə döyündü ki, elə bil, bu dəqiqə ağzıma gələcəkdi. Persi “E” blokuna gələnədək burada, demək olar ki, heç vaxt belə səs-küy olmurdu; o bu səs-küyü buraya, pis bir iy kimi, özü ilə birlikdə gətirmiĢdi. – Hə, tərpən görüm, səni lənətə gəlmiĢ fransız əxlaqsızı! – deyə Persi Brutusa heç bir məhəl qoymadan bağırırdı. Budur o, qapıda göründü, bir əli ilə keqlya – keql oyunu üçün çəlik – boyda olan balaca bir adamı öz arxasınca dartırdı. O biri əlində isə öz dəyənəyini tutmuĢdu. Persinin üzü gərginlikdən həm qızarmıĢ, həm də əyilmiĢdi və qəzəbindən diĢlərini qıcırdadırdı. Bununla belə, üzündən bədbəxtlik ifadəsi yağmırdı. Delakrua onunla ayaqlaĢmağa çalıĢırdı, lakin ayağındakı dəmir buxovlar buna maneçilik törədirdi. O, nə qədər sürətlə addımlamağa çalıĢsa da, Persi onu daha sürətlə çəkirdi. Kameradan vaxtında çıxıb onu tutmasaydım, üzü üstə yerə yıxılacaqdı. Və məhz bu yolla Del və mən bir-birimizlə tanıĢ olduq. Persi üstünə hücum çəkərək dəyənəyi ilə Delakruanı vurmaq istəyəndə mən onu bir əlimlə tutdum. Elə bu dəmdə Brutus qaçaraq tövĢüyə-tövĢüyə bizə yaxınlaĢdı, o da mənim kimi baĢ verənlərdən bir balaca özünü itirmiĢdi və pərt görünürdü. – Ona deyin ki, daha məni vurmasın, müsyö, – deyə Delakrua yalvardı. – Sil vu ple, sil vu ple! XahiĢ edirəm!
www.vivo-book.com
136 – Məni buraxın, buraxın məni! – deyə Persi ona tərəfə dartınaraq bağırırdı. O öz dəyənəyi ilə Delakruanın çiyninə vurmağa baĢladı və Delakrua fəryad çəkərək əlini havaya qaldırdı, dəyənək isə onun mavi rəngli həbsxana köynəyinin qolunu döyəcləməyə davam edirdi. Həmin axĢam onu köynəksiz gördüm, adamın bütün bədəni gömgöy qançırlarla dolu idi. Bu qançırlara baxanda ürəyim ağrıdı. O, heç kimin sevimlisi deyildi, əlbəttə ki, qatil idi, lakin “E” blokunda məhbuslarla belə davranmırdıq – ən azından, Persi bura gəlincə. – Ey, heeyy! – deyə bağırdım. – Bir dur görüm! Sən nə elədiyini sanırsan? Mən Delakrua ilə Persinin arasına girməyə çalıĢdım. Amma cəhdim bir iĢə yaramadı. Persinin dəyənəyi gah mənim bir tərəfimdən, gah da digər tərəfimdən zərbələri endirməyə davam edirdi. Gec-tez bu zərbələrdən biri öz hədəfindən yayınıb mənə tuĢ gələcəkdi və onda, onun qohumlarının kimliyindən asılı olmayaraq, elə buradaca, dəhlizdə mərəkə baĢlayacaqdı. Əgər onun öhdəsindən tək gələ bilməsəm, yaxınlıqda dayanmıĢ Brutus böyük məmnuniyyətlə mənə kömək edəcəkdi. Bir tərəfdən də indi təəssüf edirəm ki, biz bunu etmədik; kaĢ edəydik. Əgər biz onu o vaxt yaxĢıca kötəkləsəydik, sonrakı bəzi Ģeylər, yəqin, baĢ verməzdi. – Lənətə gəlmiĢ pozğun! Sənə əllərini dinc saxlamağı öyrədərəm, alçaq ibnə! www.vivo-book.com
137 Dup! Dup! Dup! Və birdən Delakruanın qulağından qan axdı və o, qanı görüb qıĢqırmağa baĢladı. Öz bədənimlə Delakruanı daha qoruya bilməyəcəyimi anlayıb, cəld onun çiynindən yapıĢaraq, kameranın içinə çəkdim. Kameraya girən kimi Delakrua üzüqoylu çarpayıya yıxıldı. Persi mənim ətrafımdan dolanıb onun arxasına sonuncu zərbəni endirdi, – yarımçıq qalmasın deyə. Brutus onun – Persinin demək istəyirəm – çiynindən tutaraq dəhlizə çıxardı. Mən kameranın qapısını relsləri ilə sürüĢdürərək bağladım. Sonra Persiyə tərəf döndüm, qəribə bir hiss vardı, elə bil, çaĢqınlığımla pərtliyim içimdə baĢ qaldırmıĢ qəzəb hissi ilə ölümünə çarpıĢırdı. Həmin vaxt Persi artıq bir neçə ay idi ki, bizimlə iĢləyirdi, bu müddət hamımızın onu qətiyyən sevmədiyimizi anlaması üçün kifayət etmiĢdi, lakin mən onun nə dərəcədə azğın olduğunu ilk dəfə məhz həmin gün dərk etdim. O dayanıb mənə baxırdı, üz ifadəsindən qorxduğu bəlli idi – onun ağciyərliyinə heç vaxt Ģübhəm olmayıb, – amma qorxu ilə yanaĢı, üz ifadəsində qohumluq əlaqələrinin onu qoruyacağına bir əminlik də vardı. Bunu düĢünməkdə haqlı idi. Güman edirəm ki, bütün bu danıĢdıqlarımdan sonra da, “bu, necə ola bilər” – deyə düĢünən insanlar olacaq, çünki insanlara “Böyük Depressiya” sözü yalnız tarix kitablarından tanıĢdır. Əgər həmin dövrdə yaĢamıĢ olsaydınız, sizin üçün bu sözlər kitabda oxuduğunuzdan daha dərin məna kəsb edərdi Yüklə 3,44 Mb. Dostları ilə paylaş:
|