www.vivo-book.com
146
olduğunu öyrənmək üçün yerimdən qalxıb onun kamerasına tərəf
yollandım.
– Bir buna bax, kapitan! – məni görən kimi o dedi. – Mən özüm
üçün bir siçan əhliləĢdirmiĢəm!
Bu, Paroxod Billi idi, Delakruanın kamerasındaydı. Üstəlik, o,
Delakruanın çiynində oturub, öz muncuq gözləri ilə dəmir
barmaqlıqların arasından sakitcə bizə baxırdı. Onun tüklü quyruğu
yenə pəncələrinin ətrafına dolanmıĢdı və siçan kənardan tamamilə
sakit görünürdü. Delakruanın özünə gəlincə, dostum, siz onu tanıya
bilməzdiniz, tamamilə baĢqa adam idi, elə bil, cəmi bir həftə əvvəl
çarpayının küncünə qısılaraq tir-tir əsən adam o deyildi. Ġndi o, səhər
tezdən aĢağı enərək oradakı hədiyyələri görüb sevinən qızımı
xatırladırdı.
– Hələ bir bura bax, – Delakrua təkrar etdi. Siçan onun sağ
çiynində oturmuĢdu. Delakrua sol əlini uzatdı. Siçan çevik hərəkətlərlə
Delakruanın saçlarından (onun baĢının arxa hissəsində saçları kifayət
qədər sıx idi) tutaraq baĢına dırmaĢdı. Sonra o biri tərəfdən aĢağı endi.
Siçanın yumĢaq tüklü quyruğu onun boynunu qıdıqladığından,
Delakrua astadan gülərək qaqqıldadı. Siçan Delakruanın qolu ilə ta
biləyinə qədər qaçdı, sonra dönərək geri qayıtdı. Onun sol çiyninə
çatanda yenə tüklü quyruğunu pəncələrinin ətrafına dolayaraq oturdu.
– Allah məni öldürsün! – Harri heyrətlə qıĢqırdı.
www.vivo-book.com
147
– Bunu etməyi ona mən öyrətmiĢəm, – Delakrua fəxrlə dedi. “ Ay
sən öləsən, sən öyrətmisən, qorx ki, o səni öyrədər...” – deyə
düĢündüm, amma bir söz demədim.
– Onun adı Mister Cinqlzdır.
– Yox bir! – Harri mehribanlıqla etiraz etdi. – Onun adı
Paroxod-Billidir, cizgi filmindəki kimi. Bu adı ona rəis Hovell verib.
– Onun adı Mister Cinqlzdır, – Delakrua israr etdi. Əgər sizə
lazım olsaydı, istənilən məsələdə qatığa qara deyərdi, amma siçanın
adına gəlincə, onu fikrindən döndərmək mümkün deyildi. – O özü
bunu mənim qulağıma dedi. Kapitan, onun üçün bir qutu ala
bilərəmmi? Mənimlə birlikdə burada yatması üçün siçanıma bir qutu
ala bilərəmmi? – Ġndi onun səsində əvvəllər dəfələrlə eĢitdiyim yaltaq
ton əmələ gəlmiĢdi. – Mən qutunu çarpayımın altına qoyacağam.
Orada o, heç kimə maneçilik törətməz, heç kimə...
– Belə görürəm ki, sənə bir Ģey lazım olanda ingilis dili
imkanların inanılmaz dərəcədə yüksəlir.
– Oooo-ho-ho-hooo, – Harri mənim böyrümü dümsükləyərək
astadan mırıldandı. – Bəla özü də təĢrif gətirdi.
Amma, məncə, Persi həmin axĢam bəlaya heç oxĢamırdı. O öz
saçlarını barmaqları ilə daramır, səfeh dəyənəyi ilə oynamırdı və hətta
uniformasının köynəyinin ən üstdəki düyməsi də açıq idi. Onu belə
vəziyyətdə ilk dəfə görürdüm və balaca bir detalın necə böyük
dəyiĢiklik yarada bilməsi məni təəccübləndirirdi. Amma məni ən çox
www.vivo-book.com
148
təəccübləndirən onun üzündəki ifadə oldu. Üz ifadəsindən özünə
arxayınlıq və sakitlik oxunurdu. Bu, rahatlıq ifadəsi deyildi –
düĢünmürəm ki, Persi Uetmorun rahatlıq haqqında nəsə anlayıĢı olsun;
əksinə, əldə etmək istədiyini ala bilmək üçün bir az gözləməli
olacağını qəfildən dərk eləmiĢ adamın ifadəsi idi. Bu da cəmi bir həftə
əvvəl Brutusun yumruqları ilə qorxutduğum cavan oğlandan onu
tamamilə fərqli birisi edirdi.
Delakrua ondakı bu dəyiĢikliyi sezmədi və dizlərini sinəsinə
sıxaraq kameranın bir küncünə qısıldı. Onun gözləri qorxudan o qədər
böyüdü ki, az qaldı üzünün yarısını tutsun. Siçan onun daz baĢına
dırmaĢaraq orada yerini rahatladı. Mən bilmirdimki, Persiyə
inanmamağa ciddi səbəblərinin olduğunu siçan xatırlayırdı, ya yox.
Lakin ona baxanda əmin oldum ki, xatırlayır. Bəlkə də baĢında
oturduğu fransızdan gələn qorxu hissinin iyini duyaraq sadəcə ona
reaksiya vermiĢdi.
– Belə de! – Persi dilləndi. – Görürəm ki, sən özünə bir dost da
tapmısan, Eddi.
Delakrua cavab verməyə cəhd elədi – yəqin ki, onun yeni
dostuna xətər yetirəcəyi təqdirdə Persinın baĢına nələrin gələ
biləcəyinə dair boĢ hədə-qorxu (mən belə düĢünürəm), – lakin səsi
çıxmadı. Onun alt dodağı bir balaca əsdi, vəssalam; Mister Cinqlz isə
qorxusundan titrəmirdi. O, arxa ayaqları ilə Delakruanın saçlarından
yapıĢmıĢ, ön ayaqlarını isə onun dazına qoyaraq sakitcə oturmuĢdu və
www.vivo-book.com
149
gözləri ilə Persini ölçürmüĢ kimi nəzərlərini ona zilləmiĢdi. Adətən
insanlar öz köhnə düĢmənlərini belə baxıĢlarla baĢdan ayağa süzərək
ölçürlər.
Persi nəzərlərini mənə çevirdi:
– Bu mənim qovduğum siçan deyilmi? Demək istəyirəm bu,
karser kamerasında özünə yuva qurmuĢ siçan deyilmi?
Bir söz demədən baĢımı yırğaladım. Mənə elə gəldi ki, Persi
yenicə “Mister Cinqlz” adı verilmiĢ bu siçanı son dəfə qovduğu
gündən bəri görməyib və onun üzündə bu siçanı yenidən qovmaq
istədiyinin əlamətləri yoxdur.
– Hə, düz tapmısan, həmin siçandır, – cavab verdim. – Lakin
Delakrua iddia eləyir ki, indi bu siçanın adı Paroxod Billi deyil, Mister
Cinqlzdır. O deyir ki, bu adı siçan özü onun qulağına pıçıldayıb.
– Demək, elə deyir, – Persi dilləndi. – Möcüzələrin arası heç
kəsilmir, elə deyilmi? – Birdən mənə elə gəldi ki, Delakruaya kimin
burada ağa olduğunu göstərmək üçün Persi öz dəyənəyini çıxarıb
kameranın dəmir barmaqlıqlarını döyəcləməyə baĢlayacaq. Lakin
Persi, sadəcə, əllərini belinə qoyaraq yerində durub baxırdı.
Və özümün də sizə sözlə izah edə bilməyəcəyim bir səbəbdən
dedim:
– Persi, Delakrua elə indicə bizdən bir qutu xahiĢ etdi. O, siçanın
qutuda yatmasını istəyir. Deyəsən, siçanı özü ilə kamerasında
saxlamaq fikrinə düĢüb. – Səsimə Ģəkk-Ģübhəli bir ton verdim və
Dostları ilə paylaş: |